Τα ασκηταριά της Βαράσοβας

 

Όταν βρίσκεσαι στην Πάτρα και πίνεις τον καφέ σου στο Μώλο, αντικρύζεις απέναντί σου τη Βαράσοβα, ένα βουνό με ενδιαφέρον όχι μόνο ιστορικό-θρησκευτικό (λέγεται ότι εδώ ασκήτευαν την εποχή του Βυζαντίου πλήθος μοναχών), όχι μόνο μεταφυσικό (το βουνό "αναδύει" ενέργεια λόγω του βραχώδους αναγλύφου του), όχι μόνο ορειβατικό (πρόκειται για βουνό απαιτήσεων), αλλά ούτε και αναρριχητικό (εδώ εκπαιδεύονται οι νέοι αναρριχητές από όλη την Ελλάδα), αλλά όλα μαζί. Γιαυτό προκαλεί πρόκληση (και πόνο)  για όσους θέλουν να ζήσουν τη μοναχικότητα, την ένταση, τη μάχη μέσα από τα πουρνάρια και τους αιχμηρούς βράχους, αλλά και τη δίψα όταν σου τελειώνει το νερό πάνω στο λείο βράχο, που σαρκάζει για την απερισκεψία και την αφροσύνη σου, αλλά και επιβράβευση μαζί, όταν τελικά φτάνεις στην κορυφή του και αντικρύζεις την απέραντη θέα στον Πατραικό κόλπο.

η διαδρομή στη Βαράσοβα

📌 μία άλλη Βαράσοβα

νέα σήμανση μονοπατιών

 

Η σημερινή ανάβαση ξεκίνησε απο την Άνω Βασιλική και μέσα από ένα νέο σηματοδοτημένο μονοπάτι (ΝΧ3) ανεβήκαμε αρχικά στα Ασκηταριά, μετά τραβερσάραμε μέχρι να βρεθούμε στους πρόποδες του Σφυριού (η ψηλότερη κορυφή είναι στα 917μ), διασχίσαμε τα χτένια, φτάσαμε στο Πηγάδι και από εκεί πήραμε το δρόμο της επιστροφής για να καταλήξουμε στην Κάτω Βασιλική. Μια διάσχιση 10 χλμ και 7 ωρών. Μπορεί τα νούμερα να μην εντυπωσιάζουν, αλλά όποιος γνωρίζει το βουνό, θα ξέρει ότι πρόκειται για μία πολύ απαιτητική ανάβαση, μέσα από πουρνάρια που ξεφυτρώνουν απο παντού, χτένια σαν ξυραφάκια, βραχώδη σκαρφαλώματα, αλλά και απέραντη θέα. Είναι αλήθεια, η Βαράσοβα είναι ένα αδικημένο βουνό (απαξιώνεται λόγω χαμηλού υψομέτρου), εντούτοις σου δίνει την ικανοποίηση της ανάβασης.

 

 

 

Το Διαδίκτυο είναι γεμάτο από αναφορές σχετικές με ασκηταριά που υπήρχαν σε αυτό το βραχώδες μέρος, αλλά με κάνουν να πιστεύω ότι οι συγγραφείς τους ποτέ δεν ανέβηκαν οι ίδιοι εκεί πάνω, αλλά αφέθηκαν σε διηγήσεις άλλων. Χρησιμοποιούν εύπεπτες φράσεις, όπως το Άγιο Όρος της Αιτωλίας, για να τραβήξουν προφανώς το ενδιαφέρον των αναγνωστών μπας και διαβάσουν το ανάγνωσμά τους. Αντιθέτως, η αρχαιολογική σκαπάνη (τι ωραία έκφραση!) έχει με άλλους τόπους να ασχοληθεί, όπως της αρχαίας Πλευρώνας που βρίσκεται ανάμεσα στους ποταμούς Αχελώο και Εύηνο ή της Καλυδώνας, στους πρόποδες του όρους Κουρίου από το οποίο πήραν το όνομα τους οι Κουρήτες της Αιτωλοακαρνανίας, ακόμη και της αρχαίας Χαλκίδας, η θέση της οποίας βρίσκεται στους πρόποδες της Βαράσοβας και 150μ υψομετρικά από την Κάτω Βασιλική, τα ερείπια της οποίας βλέπουμε στην κάθοδό μας. Η ευρύτερη περιοχή  έχει εξαιρετικό αρχαιολογικό ενδιαφέρον και αποκτά ακόμη μεγαλύτερο όταν φοιτητές από πανεπιστήμια του εξωτερικού (στα πλαίσια του Εράσμους) επισκέπτονται την περιοχή για επιστημονικές μελέτες.

   

12 Απόστολοι

Λέγεται ότι η Βαράσοβα κατοικήθηκε από μοναχούς, που διωκόμενοι την εποχή της εικονομαχίας (8.-10. αιώνας) έβρισκαν καταφύγιο στα απόκρημνα μέρη της και ίδρυσαν εκεί ασκηταριά. Ένα απο αυτά είναι το μεγάλο κοίλωμα στην ανατολική πλευρά του βουνού και σε υψόμετρο γύρω στα 470μ., μέσα στο οποίο υπάρχουν κάποιες τοιχογραφίες, όπως των 12 Αποστόλων, που υποδηλώνουν την ύπαρξη των μοναχικών κοινοτήτων.

μοιάζουν σαν κλεψύδρες..

 

Σήμερα, ο χώρος χρησιμοποιείται σαν στάνη, έχει μυρωδιά κοπριάς και σε απωθεί. Όμως, αν επιμείνεις λίγο, θα διαπιστώσεις ότι το σπήλαιο έχει εξαιρετικό γεωλογικό ενδιαφέρον. Στο βάθος του έχουν σχηματιστεί ασβετολιθικές κλεψύδρες, από τα νερά της βροχής που διαποτίζουν το βουνό και που έχουν δημιουργηθεί με την πάροδο δεκάδων ετών, όταν σταλακτίτες συναντούν σταλαγμίτες και δημιουργούν το σχήμα δύο ανάποδων τριγώνων, σαν να πρόκειται για μία κλεψύδρα.

 

Συνεχίζουμε την πορεία μας τραβεσαριστά και προς νότια κατεύθυνση, μέσα από μονοπάτι που χάνεται και πάλι εμφανίζεται. Η περιοχή είναι δύσκολη για να χαραχθεί εμφανές μονοπάτι εξαιτίας του βραχώδους αναγλύφου της. Φτάνουμε σε ένα διάσελο, όπου δεξιά αρχίζει ένα σκαρφάλωμα (αρκετά επίπονο, με εκτεθειμένα σημεία) προς την ψηλότερη κορυφή, το Σφυρί στα 917μ, ενώ αριστερά συνεχίζει η πορεία (δεν θάλεγα μονοπάτι) μέσα απο τα χτένια, που είναι αιχμηρά και θέλουν αρκετή προσοχή. Προχωράτε μάλλον χωρίς μπατόν και χρησιμοποιείτε τα χέρια, άμα λάχει! 

Σφυρί, η ψηλότερη κορυφή της Βαράσοβας

κρινάκια, λίγο πριν τα μαράνει ο χειμώνας

αγνάντι και ...όσο πάει

 

Μετά κάμποση ώρα φτάνετε στο περίφημο πηγάδι, που έχει νερό, αλλά όχι κουβά για να τραβήξετε νερό. Η επινοητικότητά σας θα σας κάνει να ρίξετε ένα δεμένο παγούρι στο πηγάδι, αλλά σκεφτείτε ότι το νερό μπορεί να είναι μολισμένο από ζώο που έχει πέσει μέσα!

 

το πηγάδι της Βαράσοβας

Εφεξής, υπάρχει σηματοδοτημένο μονοπάτι, που σας οδηγεί σε υψόμετρο 300μ, εκεί όπου το μονοπάτι διακλαδίζεται (με πρόσφατες πινακίδες) προς Άνω και Κάτω Βασιλική (ΝΧ1). Διαλέξαμε τη θάλασσα για να βγούμε σε 40 λεπτά λίγο πριν την παραλία της Λιμνοπούλας. Εξαιρετική διάσχιση από Άνω προς Κάτω Βασιλικής μέσω Βαράσοβας. Προτείνεται όχι όμως για αρχάριους!

Φαλιέρος και Ατραπός είναι συνώνυμα. Thanks Σπύρος

η περιοχή έχει πολλά αγριογούρουνα κι πρόσφατα λύκους
αλλά είναι αμφίβολο αν συναντήσετε κάποιο ζωάκι
ας απολαύσουμε λοιπόν τον όμορφο πατραικό!