Toulouse, the Airbus city

Οι Γάλλοι είναι σωβινιστές. Μιλούν σχεδόν πάντα τη γλώσσα τους και αδιαφορούν αν τους καταλαβαίνεις. Ακόμη και σε συνέδρια που υποτίθεται ότι μιλούν αγγλικά, αυτοί συνεχίζουν τη γαλλική προφορά τους εν αγγλιστί. Αυτό ήταν γνωστό από την εποχή που ήμουνα φοιτητής σε γερμανικό πανεπιστήμιο (στα σύνορα με την Γαλλία) και επισκεπτόμουνα τον αδελφό μου στο Παρίσι, όπου εκεί δούλευε.

πεζόδρομος στο κέντρο της Τουλούζης

Museum d'Histoire Naturelle
Cite de l'espace
Aeroscopia (The Airbus history)

Το Καπιτώλιο της πόλης: το Δημαρχείο

Dominique Baudis, δήμαρχος (1983 – 2001)

Ο Dominique Baudis ανήκει σε μια οικογένεια δημάρχων που κυβερνούν την πόλη δεκαετίες. Το πιό αξιοσημείωτο ειναι ότι ο κάθε επόμενος είναι καλύτερος του πατέρα ή του παππού του. Σε αντίθεση με εμας που ο γυιός βγαίνει συνήθως λιγότερο ικανός.

καινούργιο κτήριο δεν βλέπεις
και τα περισσότερα είναι κτισμένα με το κόκκινο τούβλο,
ο πηλός του οποίου υπάρχει άφθονος στον ποταμό Γορούνα

Ξεκινούσα με το τρένο την Παρασκευή μεσημέρι και διασχίζοντας το Μέτς και την Ρενς έφτανα στο Gare de Lyon το βραδάκι, όπου με περίμενε ο αδελφός για να αρχίσουμε ένα ΣΒΚ κραιπάλης και ανεμελιάς, ήμουνα μόλις 19 ετών! Έμενε στην Av. De Ternes στο νούμερο 16, σε ένα σπίτι βιβλιοθήκη. Αυτός είναι και ο λόγος ότι ποτέ δεν μαγείρευε στο σπίτι… χρησιμοποιούσε τις κονσέρβες για στήριγμα στις ντουλαπες, γεμάτες με βιβλία. 

Εκεί, γνώρισα τη σημασία του κρασιού για τους γάλλους, που στην εποχή του πολέμου τα έκρυβαν επιμελώς και μετά πολεμούσαν, καθώς και τη μεγάλη ποικιλία των τυριών τους, που αν τους καλέσεις για δείπνο χωρίς τυρί στο τέλος, δεν θα σου ξανάρθουν.

 

Στο οδήγημα, ο αδελφός μου μιμούταν τον Ζακ Πολ Μπελμοντό (ζεν πρεμιέ του γαλλικού κινηματογράφου). Με ένα FIAT 127 έτρεχε, σαν καταδιωκόμενος, τις όχθες του Σηκουάνα, περνούσε σαν σίφουνας μέσα στα στενάκια της Μονμάρτης και θα κατέβαινε τα σκαλοπάτια της Sacre Coeur, αν τελικά δεν τον εμπόδιζα.

Το περισσότερα σπίτια έχουν ηλικία άνω των 100 ετών
και ειναι φτιαγμενα με σκελετο από ξύλο
και μετά το γέμισμα με τούβλο

Στα μπαράκια ταράζαμε τις μπαγκέτες με τους διάφορες μεζέδες και φλερτάραμε αλά γαλλικά τις διπλανές δεσποινίδες στα Café των παραδοσιακών στενών του Cite. Άλλωστε το ρήμα φλερτάρω, προέρχεται από τη γαλλική λέξη fleurter, που σημαίνει ανθίζω. Και όταν φλερτάρουμε, αποφασίζουμε να... ανθίσουμε, που προσδιορίζεται από μια ψυχική ευφορία και ερωτική διάθεση. ίλε μου, όταν νιώθεις όμορφα με τον εαυτό σου, τότε εκπέμπεις μηνύματα στους γύρω σου και προκαλείς την έλξη. 

Και αυτό συνεχιζόταν για όλο το τριήμερο, μέχρι την Κυριακή το βράδυ, που έπαιρνα το βραδινό SNCF για να επιστρέψω χαράματα στο "χωριό" μου (ein Dorf mit Theater έλεγαν οι κάτοικοι του Kaiserlautern, που σήμερα είναι μια σύγχρονη πόλη) και κατευθείαν στο πανεπιστήμιο. Και οι συμφοιτητές μου με βλέπανε και μου έλεγαν.. πάλι Παρίσι ήσουνα. Και αυτό συνεχιζόταν μέχρι που ο αδελφός μου βρήκε το ταίρι του και εκεί …όλα τελείωσαν. Έτσι συμβαίνει πάντα. 

Ο Αττίλας ήταν ένας μεγάλος πολεμιστής, ήταν και ένας σκληρός πολεμιστής και ένα καθίκι πολεμιστής. Το τρίτο χαρακτηριστικό του συμπληρώνεται από εμένα, καθότι είχε κλέψει τους θησαυρούς των Δελφών και τους είχε μεταφέρει στην Τουλούζη, τους οποίους έκρυψε και τους οποίους ακόμη αναζητούν. αι πώς να μην τους αναζητούν αφού και ο ποταμός Γαρούνα (και όχι Γουρούνα) διασχίζει την πόλη και μεταφέρει από το Midi-Pyrennes ψήγματα χρυσού κάνοντας την πόλη ένα νέο Eldorado. 

ο ποταμός Γορούνας με τα ψήγματα ... χρυσού

Pont neuf

Όμως η Τουλούζη δεν έχει ανάγκη ούτε μύθους ούτε και το χρυσό για να είναι η τέταρτη πιο σημαντική πόλη της Γαλλίας. Είναι εξ ορισμού μια πόλη των αιθέρων. Εδώ έγιναν τα πρώτα βήματα της αεροπορίας, εδώ βρίσκεται η Σχολή των αιθέρων (Ecole Nationale de l'Aviation Civile) αλλά και η έδρα της Airbus, ενώ από εδώ πρωτοξεκίνησε για το Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας ο πύραυλος Αριάν (Ariane).

Παρατηρητήριο, αστεροσκοπείο

Είσοδος μεσαιωνικού κτηρίου

Η πόλη έχει τόσο ανάπτυξη, που κάθε χρόνο αυξάνεται ο πληθυσμός της κατά 10000 άτομα και το δυνατό της χαρτί είναι ο φοιτητικός κόσμος που αριθμεί 100000 φοιτητές σε 3 πανεπιστήμια και πολυάριθμες τεχνολογικές και καλλιτεχνικές σχολές. Άντε λοιπόν αν την ανταγωνιστείς στο ranking των πανεπιστημίων.

η ιεροτελεστεία της πόσης.. άρχισε, το γαλλικό κρασί
θέλει λίγο να οξειδωθεί πριν απο την κατανάλωση

MALBEC.. tre bien!!
....

Το κανάλι που ενωνει τον Ατλαντικό με τη Μεσόγειο
έγινε απο το Λουδοβίκο.... μαντέψτε απο ποιόν

Παίζοντας το τραγουδι του George Moustaki
Le Meteque

Museum d'Histoire Naturelle

Το εκπληκτικό στο Μουσείο της Φυσικής Ιστορίας είναι ένα animation της εξέλιξης των ηπείρων κατά τη διάρκεια των τελευταίων 500 εκατομμυρίων ετών αλλά και το μέλλον τους για τα επόμενα 200 εκατομμύρια χρονια!! Σε γραφική αναπαράσταση φαίνεται ξεκάθαρα οτι εμεις ανήκουμε στην Ευρωασιατική ήπειρο αλλά μελλοντικά θα ενωθούμε με την αφρικανική ήπειρο, που ήταν αρχικά ένα κομμάτι της αμερικανικής ηπείρου και ξεκόλησε, δημιουργόντας αυτή την καμπή που ταιριάζει σαν κομμάτι πάζλ με την απέναντι βραζιλιάνικη όχθη. Η Ινδία επίσης είναι κομμάτι της αφρικής, που ξεκόλησε και τάχιστα ενσωματώθηκε στη σημερινή της θέση. Και τα βουνα έχουν "ψυχή"...μεγαλώνουν κάθε μέρα, αλλά τόσο λίγο που δεν γίνεται αντιληπτό από τις αισθήσεις μας και έτσι βλέπουμε έναν αμετάβλητο κόσμο, που συνεχώς μεταβάλλεται, όπως ειχε αναφέρει και ο Planck για να περιγράψει τον κόσμο της κβαντικής θεωρίας.

Cite de l'espace
Από το κέντρο της Τουλούζης και με το λεωφορείο L1 φτάνεις σχεδόν στην είσοδο ενός απέραντου πάρκου. Εδώ βρίσκεται το κέντρο της επιστημονικής κουλτούρας προσανατολισμένο στο διάστημα, στην αστρονομία και αστροναυτική. Έχει την ονομασία Cité de l'espace και παρουσιάζει την ιστορία της ευρωπαικής διαστημικής ESA (ανάλογης της NASA) με κεντρικό θέαμα τον πύραυλο της Αριάνης, για τον οποίον συνεργάστηκαν 12 ευρωπιακής χώρες για την εκτόξευσή του. Τα γεγονότα διαδραματίζονται την περίοδο 1979-1996 και έρχονται ως συνέπεια των μεγαλων διαστημικών πτήσεων της εποχής εκείνης.

Οι δεκαετίες ’60-'70 φημίζονταν για τη διαστημική εξερεύνηση. Δεν υπήρχαν τότε ούτε tablet smartphones και η ενασχόληση των παιδιών ήταν οι διαστημικές εγκυκλοπαίδειες, τα επιτεύγματα των οποίων επηρέασαν πολλούς νέους να ασχοληθούν με ανάλογα θεματα και σήμερα να διαπρέπουν ως σπουδαίοι επιστήμονες.

Κάποτε είχα ασχοληθεί και με τις πτήσεις...

Αστροναύτης: ένα όνειρο των παιδιών.. τότε!!

σε λίγο αρχίζει το μάθημα της αεροδυναμικής...

..γιατί το νερό απο το ποτήρι δεν χύνεται;;

  

Aeroscopia (The Airbus history) - επίσκεψη στο Μουσείο της Airbus
O γάλλος Henri Zeigler θεωρείται ο πρωτος που συνέλαβε την ιδέα της κατασκευής ενός αεροπλάνου μεγάλης χωρητικότητας.Ήταν το 1945, λίγο μετά τη λήξη του Β παγκόσμιου πολέμου, που η Ευρώπη άρχιζε να γιατρεύει τις πληγές του πολέμου και προσπαθούσε πάλι να συνεργαστεί ακόμη και με την ηττημένη Γερμανία. Και ένα τέτοιο project, η κατασκευή ενός αεροπλάνου για τη μεταφορά επιβατών, απαιτούσε τη συνεργασία πολλών κρατών, που με τις βιομηχανίες τους και την τότε τεχνολογία θα μπορούσαν να φέρουν εις πέρας ένα τέτοιο εγχείρημα. Αυτά πίστευε ο Zeigler και έτσι δημιουργήθηκε (αργότερα) η Airbus και ο Zeigler έγινε ο πρώτος πρόεδρός της. Πέθανε στο Παρίσι το 1998, αλλά το όνειρό του ζει και βασιλεύει. Σήμερα, η Airbus, μαζί με τη Boeing είναι οι υπερδυνάμεις των αιθέρων.

Η ιδέα αυτή έγινε με βήματα, Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία αποφασίζουν να κατασκευάσουν το concorde (1957), ενώ στο airshow του Παρισιού το 1969, γάλλοι και γερμανοί παρουσιάζουν το τέρας της εποχής εκείνης, ένα σχέδιο για την κατασκευή ενός αεροπλάνου 300 άνετων θέσεων, που να διαθέτει ακόμη και κρεββατοκάμαρες!!

Η Airbus έχει την έδρα της στην Τουλούζη και οργανωτικά ανήκει στην EADS. Η Airbus προήλθε απο μια συνεργασία Ευρωπαϊκών εταιριών, απο τη Βρετανία (κυρίως στην κατασκευή των τουρπινών), της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας.

Το πρώτο προϊόν της Airbus ήταν το A300 που παρουσιάστηκε το 1972. Το 2000 αποφάσισε ο συνεταιρισμός να ενωθεί σε μια νέα εταιρία με το όνομα EADS και την Airbus ως θυγατρική της. Η Τουλούζη δεν ειναι τυχαία η έδρα της Airbus. Η πόλη έχει ιστορία αιθέρων. Ο Pierre-Georges Latecoere (μηχανικός σιδηροδρόμων!!), για να προφυλάξει τις κατασκευές αεροπλάνων απο τη δίνη του πολέμου, αποφάσισε το 1917 να ιδρύσει μια εταιρία κατασκευής αεροπλάνων στα περίχωρα της Τουλούζης. Το πρώτο κατασκεύασμα της εταιρίας, Salmson 2A2 πέταξε πάνω απο την πόλη στις 5 Μαίου 1918.

Το Α300 της Airbus, πως φαίνεται και στις φωτογραφίες, θεωρείται ένα σούπερ θωρηκτό για την εποχή του. Κάποιοι το συγκρίνουν με τον πύραυλο Saturn V, που μετέφερε τους αστροναύτες στη Σελήνη και ήταν δημιούργημα του πρώσου (γερμανού) μηχανικού Βέρνερ φον Μπράουν. Όπως υποστηρίζεται σε ιστορικά αρχεία, τα προβλήματα των δυο πτητικών μηχανών (Saturn V και Α300) ήταν τα ίδια και λύση έδωσαν μόνο οι συνεργατικές ενέργειες των διαφόρων εταιριών που συμμετείχαν στο απίθανο αυτό εγχείρημα. Έλα όμως, που τα τεράστια αυτά κομμάτια (πτερύγια, κύριο σώμα κλπ) έπρεπε να μεταφερθούν απο τη μια πολή στην άλλη και ήταν αδιανόητη η χρήση δρόμων ή θαλάσσιων οδών.

 

Λύση στην μεταφορά έδωσε η Airbus με την κατασκευή του Super Guppy που μετονομάστηκε σε Beluga για να μεταφέρει τα διαφορα εξαρτήματα ενός αεροπλάνου απο το χώρο κατασκευής στο χώρο συναρμολόγησης. Ένα τετοιο Beluga (Airbus Skyline) το είδα να προσγειώνεται στο αεροδρόμειο Blagnac της Τουλούζης και βρίσκεται στο μουσειακό χώρο.

  

Beluga ονομάζουμε μια αρκτική φάλαινα που με το μέγεθός της εντυπωσιάζει τους ψαράδες, ενώ το αντίστοιχο μεταγωγικό εντυπωσιάζει με το μέγεθός του. Μέσα του χωρά ένα Airbus A350 με τα ούλα του, ενώ το πιλοτήριο φαίνεται σαν μια κουκίδα στο μέγεθός του και είναι τόσο μικρό όσο ένα σπυρί στο πρόσωπό μας!!! Και όμως, αυτό το μεγαθήριο των αιθέρων μεταφέρει όλα τα εξαρτήματα ενός Airbus απο το χώρο κατασκευής τους στο χώρο της συναρμολόγησης (Τουλούζη και Αμβούργο).

Αργότερα, στις δεκαετίες '80 και '90 άρχισε η χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας και σήμερα το A380 της Airbus είναι ένα υπόδειγμα των SMD (smart-mounted-devices) των μικροσκοπικών ηλεκτρονικών, που τα διακρίνεις μόνο με μεγεθυντικό φακό. Τα ονομάζουν CAA (computer architecture avionics). Η τεχνολογία συμπαρασύρει και τη μηχανολογία, που ονομάζεται πλέον mechatronic και παραπέμπει περισσότερο σε όρους ψηφιακούς παρά συναισθηματικούς.... Ο κατασκευαστής εκτελεί τις εντολές του υπολογιστή!!

Η Τεχνολογία προχωρά και ρίχνοντας μια ματιά στο παρελθόν βλέπουμε τον ογκώδη και πολύπλοκο μηχανισμό των ηλεκτρονικών κυκλωμάτων της δεκαετίας του '70. Είναι απίστευτο να μπαίνεις σε ένα πλέον μουσειακό concorde και να βλέπεις πόσο χώρο καταλαμβάνουν τα ηλεκτρονικά. Αυτά ίσχυαν τη δεκαετία του '70. Ένα τυχαίο συμβάν στο διάδρομο απογείωσης είχε ως αποτέλεσμα να εκραγεί μια ρόδα του και τα συντρίμια της να τρυπήσουν τα ευαίσθητα πτερύγια της. Ο πιλότος δεν κατάφερε να το προσγειώσει στο διπλανό αεροδρόμιο, που τελικά κατέπεσε και κατεστράφηκε ολοσχερώς. Ήταν η τελευταία απογείωση ενός concorde που δεν ξαναπέταξε. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει τεχνολογικό επίτευγμα που το αντικαθιστά, διαψεύδοντας την S-καμπύλη ενός εμπορικού προιόντος.

Αργότερα, στις δεκαετίες '80 και '90 άρχισε η χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας και σήμερα το A380 της Airbus είναι ένα υπόδειγμα των SMD (smart-mounted-devices) των μικροσκοπικών ηλεκτρονικών, που τα διακρίνεις μόνο με μεγεθυντικό φακό. Τα ονομάζουν CAA (computer architecture avionics). Η τεχνολογία συμπαρασύρει και τη μηχανολογία, που ονομάζεται πλέον mechatronic και παραπέμπει περισσότερο σε όρους ψηφιακούς παρά συναισθηματικούς.... Ο κατασκευαστής εκτελεί τις εντολές του υπολογιστή!!