Ursa Trail 2022
Μετά την τρικυμία (COVID-19) έρχεται η γαλήνη που συνοδεύεται από διάθεση και συμμετοχή σε αγώνες, αναβάσεις και φαγοπότια. Το φετεινό Ursa Trail ξεπέρασε σε αριθμό συμμετοχών κάθε προηγούμενο.... και το φαγοπότι εξίσου θεσπαίσιο όπως και παλιά... και το κρασί να ρέει άφθονο, άλλωστε ο Αριστοτέλης τόχει πει ότι ο οίνος αποτελεί μια εκπαίδευση για το νου!
 |
Κελάρι στο Κατώι Αβέρωφ
|
 |
Ίχνη πατημασιάς στους δρόμους του κρασιού
|
 |
| Οι ετοιμασίες έχουν αρχίσει. Ο τραχανάς και το pasta party ετομάζονται |
 |
... και το βάθρο ετοιμάζεται επίσης.
|
 |
Ο Νίκος, ο διοργανωτής του Ursa Trail, στα κέφια του...
|
 |
... οι αθλητές επίσης
|
 |
... και εμεις φυσικά
|
 |
metsovo by night
|
Το Μέτσοβο είναι μια από τις ελάχιστες περιοχές της Ελλάδος που η τύχη του έμελλε να συναντήσει δυο σπουδαίους ανθρωπους, που χωρίς αυτούς, έτσι φωλιασμένο που είναι δεν θα το είχε επισκεφτει κανένας. Ποιοί ήταν αυτοί που το Μέτσοβο τους οφείλει τόσα πολλά;; Ο πρώτος (Μιχαήλ Θ. Τοσίτσας, 1885-1950) ήταν μακρινός απόγονος του εκ Μετσόβου εθνικού ευεργέτη συνονώματου Μιχαήλ Α. Τοσίτσα, γεννημένος στο Λιβόρνο της Ιταλίας και εγκατεστημένος στη Λωζάννη της Ελβετίας. Την Ελλάδα ίσως να την είχε ακούσει απο τον πατέρα του, γιατί ούτε μιλούσε ελληνικά και ούτε είχε επισκεφτεί ποτέ την Ελλάδα. Αν και πολύ καλλιεργημένος και ιδιόρρυθμος, είχε μεγάλη περιουσία... και το πιό βασικό ήταν ανύπαντρος! Ό,τι καλύτερο για να γίνει ευεργέτης... Ο δεύτερος (Ευάγγελος Αβέρωφ, 1908-1990), αναζητώντας πόρους για να βοηθήσει το χωριό του (κάτι σπάνιο για τους σημερινούς), αναπτύσσει το 1937 αλληλογραφία με το Μιχάλη, αλληλογραφία που συνεχίζεται για δέκα χρόνια χωρίς οι δυό τους να έχουν γνωριστεί από κοντά. Αυτή η επικοινωνία εξελίσσεται σε φιλία και το 1947 οι δύο άντρες συναντιούνται για πρώτη φορά στη Λωζάννη. Ο Βαγγέλης πείθει το Μιχάλη να αφήσει την περιουσία του σε ίδρυμα που θα φέρει το όνομά του και θα έχει ως στόχο την ανάπτυξη της ιδιαίτερης πατρίδας των προγόνων του. Αυτά συνέβησαν τον Ιούνιο του 1947 (75 χρόνια πριν ενώ μαινόταν ο εθνικός σπαραγμός) και ο Ευάγγελος Αβέρωφ ορίζεται ισόβιος πρόεδρος, αναλαμβάνοντας επίσης την υποχρέωση να προσθέσει το όνομα Τοσίτσας πλάι στο δικό του. Και τί ειρωνεία!! ο Τοσίτσας πεθαίνει τρία χρόνια μετά (1950) χωρίς να έχει προλάβει να επισκεφτεί την Ελλάδα.
 |
Το γυμνάσιο, μία απο τις δωρεές του Ιδρύματος Τοσίτσα
|
 |
και η διανυκτέρευσή μας κάτω απο το άπλετο φως των προβολέων
|
 |
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ ατενίζει το δημιούργημά του, το Μέτσοβο
|
Η Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ είναι ένα μουσείο νεοελληνικής τέχνης με έργα ζωγραφικής, γλυπτικής και χαρακτικής των σημαντικότερων Ελλήνων καλλιτεχνών του 19-20ου αιώνα, όπως των Γύζη, Λύτρα, Βολανάκη, Ιακωβίδη, Μαλέα, Χατζηκυριάκου-Γκίκα, Μόραλη κ.ά.
 |
7.30 το πρωί... αρχίζει η 10ωρη πορεία
|
 |
Οι δρομείς προηγούνται και....
|
 |
... έρχονται κατά κύματα
|
 |
ανεβαίνοντας τη χιονοδρομική πίστα του Ανηλίου...
|
 |
... στο βάθος φαίνεται το Μέτσοβο, 700 μέτρα πιο χαμηλά...
|
 |
η ψηλότερη κορυφή (Δοκίμη) στα 1900 μέτρα
|
Μετά το Δοκίμη (1900μ) αρχίζει μια απότομη κατηφόρα μέσα σε οξιές που τελειώνει σε ένα καταπράσινο λειβάδι με έλατα. Εδώ υπάρχει και πηγή με δροσερό νεράκι, φωλιασμένη σε ένα σημείο που πρέπει να το προσέξεις, αν και τα τρεχούμενα νερά προδίδουν τη θέση της.
 |
Το πυροφυλάκειο στο Φατζέτο στα 1620μ
|
 |
...για να μην χαθούμε
|
Η
γέφυρα Μετσόβου που εντυπωσικά γεφυρώνει το Μετσοβίτικο ποταμό, απο τη μια πλευρά του οποίου είναι το Ανήλιο και απο την άλλη το Μέτσοβο. Έχει ύψος γύρω στα 150 μέτρα και είναι ιδανική για bungee jumping. Μετά τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου είναι η μεγαλύτερη γέφυρα (σε ύψος) στην Ελλάδα.
No comments:
Post a Comment