Το Μετάλλιο και ο Συμβολισμός του
video (new medal)
Βήματα 1-7
Ο Αγώνα (Εντυπώσεις και Στατιστικά του Αγώνα)
Ευχαριστίες
Ο Αυθεντικός Μαραθώνιος
Ο Μαραθώνιος Αθήνας θεωρείται ο Αυθεντικός από τους εκατοντάδες που λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο σε κάθε σημείο της γης. Σε αντίθεση με τους υπολοίπους, ο ελληνικός Μαραθώνιος, είναι η γέφυρα που ενώνει το θρύλο με την ιστορία και αναδεικνύει τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης και ψυχής. Όποιος συμμετέχει και ζει τον παλμό, αυτό θα πει.
To 2019 είναι η 37η διοργάνωση και αρχή για μια νέα περίοδο, όπως ο σχεδιασμός των Μεταλλίων και η μεγαλύτερη συμμετοχή. Μας περιμένουν όλους στο Παναθηναϊκό Στάδιο στις 10 Νοεμβρίου 2019. Δηλαδή ποιους;; Αθλητές από 106 χώρες γύρω στους 30000.
Η ιστορικότητα αλλά και η δημοφιλία της Αυθεντικής
Διαδρομής αποτελούν μοναδικά χαρακτηριστικά του Μαραθωνίου Αθήνας.
Το Μετάλλιο και ο Συμβολισμός του
Απο εφέτος (2019), στο Μετάλλιο θα καταγράφεται και μια διαφορετική κομβική στιγμή από την πλούσια παγκόσμια ιστορία του σπουδαίου Ολυμπιακού αγωνίσματος και βεβαίως τις ελληνικές ρίζες του. Θα έχει, στη μία όψη του το Καλλιμάρμαρο Στάδιο και στην άλλη θα φιλοξενούνται κάθε χρονιά γεγονότα-ορόσημα της γέννησης και εξέλιξης του Μαραθωνίου από σπουδαίους διακεκριμένους εικαστικούς.
Οι δύο πρώτοι καλλιτέχνες με τους οποίους ξεκινά το συγκεκριμένο εγχείρημα ο ΣΕΓΑΣ
είναι ο Αλέκος Φασιανός για το 2019, ο οποίος και αποτύπωσε τη Μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.). Το 2020 θα ακολουθήσει ο Ημεροδρόμος, ο οποίος μετέφερε το μήνυμα της νίκης από το πεδίο της μάχης στην Αθήνα με την υπογραφή του Κώστα Βαρώτσου. Στο μετάλλιο του 2021, με θέμα τη γέννηση του αθλήματος του Μαραθωνίου στο πλαίσιο των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 στην Αθήνα, θα δημιουργήσει τη δική του εικαστική σύνθεση ο Γιάννης Ψυχοπαίδης.
Το μεγαλειώδες στον Μαραθώνιο είναι πως κάθε ένας που συμμετέχει "κουβαλάει" χιλιάδες χρόνια της ιστορίας του δικού του πολιτισμού. Χιλιάδες λοιπόν άνθρωποι, χιλιάδες πολιτισμοί, τρέχουν ενωμένοι σε ένα κοινό στόχο. Ο συμβολισμός είναι συγκλονιστικός. Μετέχουν στον Μαραθώνιο όλα τα θραύσματα της ιστορίας. Και δηλώνουν ότι είναι ζωντανά. Είναι ακόμα ενεργά. Αυτός είναι ο συμβολισμός του
Μαραθωνίου".
Βήμα 1: Παραλαβή του φακέλου συμμετοχής
Οι δρομείς παραλαμβάνουν το πακέτο συμμετοχής τους από το Κέντρο Εγγραφών της διοργάνωσης, το οποίο λειτουργεί παράλληλα με την ERGOMarathon EXPO, μία Έκθεση αθλητισμού, υγείας, διατροφής και τουρισμού στο κλειστό Γήπεδο του Τάε Κβον Ντο στο Φάληρο.
Στην EXPO συμμετέχουν 165 εκθέτες που παρουσιάζουν τις νέες τάσεις της δρομικής αγοράς, προϊόντα αθλητικής ένδυσης και
υπόδησης, δρομικά gadgets και αξεσουάρ, Είναι η μεγαλύτερη έκθεση του είδους στην Ελλάδα.
Απο αυτή τη στιγμή αρχίζει και η διάθεσή μας να ανεβάζει τα επίπεδα της αδρεναλίνης για το επερχόμενο γεγονός.
Βήμα 2: Πριν τον Αγώνα
Για να συμμετάσχει κάποιος στον Μαραθώνιο Δρόμο ή το Δυναμικό Βάδισμα, πρέπει να έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του και να έχει μαζί του τον αριθμό συμμετοχής πίσω από το οποίο είναι ενσωματωμένο το chip χρονομέτρησης, έναν
ειδικό πλαστικό σάκο για τα ρούχα του τερματισμού. Να φροντίσει πώς να φτάσει στο χώρο της εκκίνησης, μένοντας σε ξενοδοχείο της περιοχής, να έλθει με τα δωρεάν λεωφορεία ή με τα πόδια. Όλοι οι δρομείς θα πρέπει να βρίσκονται στο Μαραθώνα το αργότερο ως τις 08:00 το πρωί της Κυριακής, για να αρχίσουν την προθέρμανση, να παραδώσουν τα ρούχα της επιστροφής, να πάνε τουαλέτα, να πιούν μερικές γουλιές νερού και να βρουν το Block. Εγώ είμαι στο τελευταίο 12, άλλο δεν υπάρχει. Όλη η διαδικασία μέχρι τώρα κυλά άψογα, πουθενά δεν περιμέναμε πάνω από 5 λεπτά, ούτε και στην τουαλέτα.
Βήμα 3: Οι Δρομείς στο σημείο Εκκίνησης
Όλοι οι δρομείς τοποθετούνται σε blocks στον χώρο της εκκίνησης, σύμφωνα με τον αριθμό συμμετοχής τους και το χρώμα του. Το block αναγράφεται στον αριθμό συμμετοχής κάθε δρομέα. Παίρνουμε θέση έγκαιρα, δεκαπέντε λεπτά (15’) πριν από την πρώτη εκκίνηση. Δίνονται συνολικά δώδεκα διαδοχικές εκκινήσεις με 3λεπτη διαφορά η μία απο την άλλη.
Βήμα 4: Και Τώρα... τρέχουμε
Για την ολοκλήρωση του Μαραθωνίου Δρόμου και του Δυναμικού Βαδίσματος έχει καθοριστεί χρονικό όριο 8 ωρών. Δηλαδή αν βαδίζεις δυναμικά, προλαβαίνεις να τερματίσεις!!! Σε περίπτωση που δρομέας ή βαδιστής δεν ολοκληρώσει την προσπάθειά του μέσα στο καθορισμένο χρονικό διάστημα, τότε πρέπει να διακόψει την προσπάθειά του και να μεταφερθεί στον τερματισμό. Εάν αποφασίσει να συνεχίσει με δική του ευθύνη, πρέπει να μετακινηθεί υποχρεωτικά στο πεζοδρόμιο και να συνεχίσει εκεί την προσπάθειά του. Μετά τις αναγραφόμενες ώρες η μαραθώνια διαδρομή παραδίδεται τμηματικά στην κυκλοφορία των τροχοφόρων.
Εάν κάποιος δρομέας εγκαταλείψει, περίπου 20%, θα πρέπει να κατευθυνθεί προς τον πλησιέστερο σταθμό τροφοδοσίας ή να επικοινωνήσει με έναν εθελοντή. Σε περίπτωση που κάποιος δρομέας δεν χρειάζεται ιατρική βοήθεια, μπορεί: α) να παραμείνει στο σημείο όπου σταμάτησε έως ότου τον περισυλλέξει όχημα της διοργάνωσης που θα τον μεταφέρει υποχρεωτικά στον τερματισμό, β) να περιμένει το λεωφορείο που ακολουθεί τους τελευταίους δρομείς, το οποίο περισυλλέγει τους αθλητές που εγκαταλείπουν, γ) να κατευθυνθεί προς τον τερματισμό με δική του ευθύνη. Εμείς, δεν ήμασταν σε καμια τέτοια περίπτωση. ΤΕΡΜΑΤΊΣΑΜΕ!!! Ο Μαραθώνιος ολοκληρώνεται στις 17:41’ συνυπολογίζοντας τη χρονική καθυστέρηση όλων των διαδοχικών εκκινήσεων.
Βήμα 5: Και μας .... χρονομετρούν
Όλοι οι δρομείς πρέπει να φέρουν το chip χρονομέτρησης που είναι κολλημένο πίσω από τον αριθμό συμμετοχής τους. Σε ενδιάμεσα σημεία της διαδρομής του Μαραθωνίου (ανά 5 χιλιόμετρα), υπάρχουν ζώνες ελέγχου ηλεκτρονικής χρονομέτρησης για την καταγραφή των ενδιάμεσων χρόνων. Όποιος αθλητής δεν έχει ηλεκτρονική ένδειξη στην εκκίνηση, στους ενδιάμεσους σταθμούς (split timing zones) και στον τερματισμό, την πάτησε.... ακυρώνεται. Το chip χρονομέτρησης μαζί με τον αριθμό του δρομέα υποδηλώνουν στο ηλεκτρονικό σύστημα την ταυτότητα του αθλητή και το block εκκίνησής του. Παραλίγο, στο 30χλμ να μην περάσω απο ένα σταθμό ελέγχου, καθότι ήμουνα απορροφημένος με ένα θεϊκό μήνυμα! Μπροστά από τον προπορευόμενο δρομέα υπάρχει όχημα με μεγάλο ψηφιακό χρονόμετρο στην οροφή. Επίσης, ψηφιακό χρονόμετρο υπάρχει στον τερματισμό, μόνο που εκει έγραφε λάθος χρονομέτρηση...χαχα!
Βήμα 6: Και .... τερματίζουμε
Αν μας ακολουθεί το σκυλάκι μας,..... ο τερματισμός του δρομέα είναι άκυρος.... αφήστε το ζωντανό σπίτι σας. Ακόμη και με ποδήλατο, πατίνι και skates. Η είσοδος στο στάδιο γίνεται μόνο με τα πόδια σας. Κατευθυνόμαστε προς τη γραμμή τερματισμού τρέχοντας τα τελευταία 170μ. στο ταρτάν του Παναθηναϊκού Σταδίου. Αυτή την τελευταία διαδρομή ούτε καν την θυμάμαι. Τέτοια κόπωση και συγκίνηση, μου είχαν πλημμυρίσει το μυαλό... μου το είχαν θολώσει. Κρίμα, γιατί δεν θα το ξαναζήσω.
Βήμα 7: Απονομή Μεταλλίου
Μετά τον τερματισμό, συνεχίζουμε να βαδίζουμε προς την έξοδο και στο τέλος του πετάλου, στην έξοδο δηλαδή, παραλαμβάνουμε το Μετάλλιο Έξω από το Στάδιο παρέχονται στους τερματίζοντες δρομείς: νερό, ισοτονικά ποτά, χυμοί και μπάρες δημητριακών, ενώ οι μπανάνες και η μαύρη σοκολάτα έχουν γίνει ανάρπαστες.
Εντυπώσεις και Στατιστικά του Αγώνα
Παρασκευή πρωί ξεκινώ ευδιάθετος για Αθήνα μαζί με παρέα. Γύρω στις 11.30 βρίσκομαι στο Φάληρο για να παραλάβω το φάκελο συμμετοχής. Στη διαδρομή γνωρίζω ισπανούς συνδρομείς και κάνουμε παρέα.... ωραίοι τύποι και πολύ ευγενικοί!! Στο Φάληρο επικρατεί μια εύθυμη ατμόσφαιρα που σου φτιάχνει τη διάθεση. Με κερνούν μια μπυρα, συζητάμε, συναντάμε μια ελληνοκαναδή που μας προτείνει νέους μαραθώνιους (midnight sun marathon), εφόσον έχουμε επιβιώσει απο τον ερχόμενο, και κατά το απόγευμα ανηφορίζω για αθήνα. Συνάντηση με φίλους και το βράδυ ινδικό δείπνο κάπου στο Σύνταγμα. Σεργιάνη στα μερη του αγώνα και στο στάδιο. Θα μπορέσω να έρθω εδω σε λίγες ώρες... αναλογίζομαι και απορώ με τον εαυτό μου.... είμαι τρελός ή ζω ανάποδα τη ζωή μου. Άντε λοιπόν, όλο το 24ωρο να μην είναι γεμάτο από έντονες στιγμές!!
Σάββατο πρωί με βρίσκει στη Νεκταρίου με περπάτημα 7 χλμ!!! Είναι η τελευταία προπόνηση χαχα!! Η Χρ έχει ετοιμάσει καφέ και με περιμένει. Συζητάμε και μουρμουρίζει για τα χάλια μου (!!), ενώ μου ετοιμάζει το μπλουζάκι του αγώνα. Το απογευματάκι ανεβαίνω στο Μάτι, όπου θα διανυκτερεύσω με όλη την ομάδα σε ξενοδοχείο της περιοχής, έτσι ώστε να είμαστε κοντά στο σημείο εκκίνησης.
Κυριακή πρωί.... Mayday!!! Το κρεββάτι του ξενοδοχείου το λάτρεψα.... τόσο γλυκό ύπνο ειχα καιρό να κάνω... ήθελα να το αγοράσω!!! 6.15 πρωινό ελαφρύ, 6.40 ντύσιμο με τη φορεσιά του αγώνα και 7.00 ξεκινάμε. Απέχουμε 15 χλμ απο το Μαραθώνα. Αν δω το ξενοδοχείο μετά απο τρίωρο, θα σημαίνει ότι βρίσκομαι σε καλό δρόμο.
Στο στάδιο του Μαραθώνα έχουν μαζευτεί γύρω στα 30000 δρομείς. Πολύχρωμοι στην όψη (έρχονται απο όλα τα μέρη του κόσμου, απο 106 χώρες καλέ) αλλά και στην φορεσιά.... κάποιοι ντυμένοι αρχαίοι Έλληνες, κάποιες μπαλαρίνες με λευκά φρου-φρού, κάποιες ρωσίδες (;) με κορμοστασιά κυπαρισσιού, άλλοι με αθλητική περιβολή πρωταθλητή (είναι αυτοί που θα κάνουν χρόνο κάτω απο 3 ώρες... ωχ αμάν) και τέλος, εμείς οι υπόλοιποι που ήρθαμε να νοιώσουμε ένα ξεχωριστό γεγονός.
Δίνουμε τα ρούχα της επιστροφής στην πολύ καλά οργανωμένη παραλαβή που έχει αναλάβει η DHL και μπαίνουμε στο στάδιο, στο βωμό του Μαραθωνοδρόμου. Εδώ ξεκίνησε όλη η ιστορία, πριν απο 2500 χρόνια. Όταν οι Αθηναίοι πληροφορήθηκαν την απόβαση των Περσών στον Μαραθώνα, έστειλαν τον ημεροδρόμο Φειδιππίδη να ζητήσει βοήθεια από τους Σπαρτιάτες.
Ο Φειδιππίδης διένυσε την απόσταση Αθήνας-Σπάρτης σε δύο ημέρες. Μόλις έλαβε την απάντηση των εφόρων της Σπάρτης, πήρε αμέσως τον δρόμο της επιστροφής. Στη συνέχεια μετέβη στον Μαραθώνα, όπου έλαβε μέρος στη σύγκρουση.
Όταν αυτή τελείωσε έτρεξε, χωρίς να απορρίψει τον οπλισμό του και όντας τραυματίας, να αναγγείλει το χαρμόσυνο νέο στους γεμάτους αγωνία συμπολίτες του. Φθάνοντας εκεί, το μόνο που κατάφερε να ψελλίσει, προτού πέσει νεκρός
από την εξάντληση, ήταν η λέξη «νενικήκαμεν».... Λέτε να συμβεί και σε εμάς το ίδιο;;;;
Η προθέρμανση αρχίζει.... γύρω γύρω όλοι για ζέσταμα..... μερικά γειά σε φίλους και ψαχνω το block μου.. είναι το 12, άλλο δεν υπάρχει. Αρχίζω να μπολιάζομαι μιάς που ξεκίνησε το πρώτο block με τους υπερπρωταθλητές που τρέχουν σαν μηχανάκια με 22 χλμ/ω και θα διανύσουν την απόσταση σε 2,5 περίπου ώρες.
9.35 δίνεται η εκκίνησή μας.... ακριβώς στην ώρα μας!! Είναι μεγάλη η στιγμή..... τρέχω με 11χλμ/ω και παρασύρομαι απο τους συναθλητές μου.... μουγκρίζω σαν άγριο θηρίο που μόλις το απελευθέρωσαν απο το κλουβί του..... αλλά γρήγορα έρχομαι στα συγκαλά μου και κατεβάζω ρυθμό.... έχω αρκετά χλμ να διανύσω.
5 χλμ... κάνουμε το γύρο στον Τύμβο των Μαραθωνομάχων και απο εδω ξεκινά το μεγάλο Ταξίδι, το Τ με κεφαλαίο. 10 χλμ... βρίσκω επιτέλους το ρυθμό μου μεταξύ 6,5-7,5 χλμ/ω που θα διατηρήσω μέχρι τέλους. Καθοδον μας συνοδεύει μουσική απο τις κρητικές μαντινάδες έως τα βορειοηπειρώτικα. Το πρόγραμμα έλεγε για πολλούς σταθμούς ανεφοδιασμού με μπανάνες, αλμυρά και σοκολάτες... το μόνο που έβρισκα ήταν νερό και ισοτονικά ποτά.
15 χλμ... μια τεράστια γερμανική νταλίκα εχει αδειάσει τόννους μπανάνας και ο κόσμος τρώει για το κάλιό της. Ρίχνω ρυθμό αλλά δεν σταματώ.... βγάζω φωτογραφίες για να τις στειλω και να πάρω απαντήσεις ψυχολογικής υποστήριξης, μιάς που τώρα αρχίζουν τα δύσκολα..... τα πόδια ειναι οκ.... έτσι πιστεύω αλλά θα εχω κάνει λάθος.
20 χλμ... στα μέσα της διαδρομής. Είμαστε στο Πικέρμι και συνεχίζουμε τη λεωφ. Μαραθώνος να ατενίζει μπροστά μας για ακόμη πολλά χιλιόμετρα. Άρχισα επιτέλους να προσπερνώ αθλητές, οι οποίοι βαδίζουν πλέον... έχουν πολύ χρόνο ακόμη στη διάθεσή τους. Εδώ βρίσκω και τις πρώτες σοκολάτες που τους είχαν απομείνει.
25 χλμ... αισθάνομαι μια χαρά, τρομάρα μου!!! Την ίδια απόσταση είχα κάνει και σε προπόνηση αλλά δεν είχα ενυδατωθεί τότε καλά με αποτέλεσμα να πάθω υπονατρίωση, δηλαδή δεν είχα καθόλου ηλεκτρολύτες στον οργανισμό μου. Τώρα πίνω ισοτονικά και νερό και αισθάνομαι μια χαρά..... είμαι; ΝΑΙ, σου λέω!!!
30 χλμ... το κομβικό. Μπαίνω στην τελική ευθεία και αισθάνομαι τέλεια πνευματικά και ψυχολογικά.... Με ακολουθούν θεϊκά και τεχνολογικά και μου στέλνουν τους χρόνους μου απο την εφαρμογή Athens Marathon, The Authentic. Τι να πω... τους ευχαριστώ θερμά.
31 χλμ... είμαστε στον κόμβο με την Αττική οδό και σε ένα πανό διαβάζω 11 km to go!! Απο εδώ αρχίζουν τα πραγματικά δύσκολα. Έχω πάνω απο 3 ώρες για να καλύψω μια απόσταση 11 χλμ... ακομη και σέρνοντας θα τερμάτιζα. Στην πράξη όμως τα πράγματα κυλούν εντελώς διαφορετικά. Τα πόδια τρέχουν με πολύ γρήγορο ρυθμό (γύρω στα 7,5 χλμ/ω) και δεν μπορώ να τα σταματήσω.... με παρασέρνουν σε δύνη και τρέχω μαζί τους. Δεν ελέγχω την κίνησή μου. Τρέχω, τρέχω σε μια ατέλειωτη κατηφόρα μέχρι το Hilton.
33 χλμ... σκέπτομαι, ακόμη 9 χλμ και δεν μπορώ να το διανοηθώ.... αρχίζει η συγκίνηση να με προσεγγίζει και το αισθάνομαι στο ανατρίχιασμα και στα μάτια μου που αρχίζουν να δακρύζουν....
36 χλμ... διασχίζω την υπόγεια γέφυρα Kalatrava στην Κατεχακη και η κατηφόρα μου προκαλεί πόνο στους αστραγάλους, ενώ η πατούσα του δεξιού ποδιού μου έχει συνθλιβεί απο την κάλτσα και το αθλητικό παπούτσι.
40 χλμ... θα αντέξω;;; αυτό αρχίζω να σκέπτομαι.... η κόπωση φαίνεται στις φωτογραφίες μαζί με την έντονη συγκίνηση που με έχει καταβάλει. σε ακολουθώ.. δύο μείνανε ...τι να πω και τί να μολογήσω!! 41 χλμ.... στην Ηρώδου Αττικού.... δεν αισθάνομαι το σώμα μου καθόλου πλέον, τρέχω και θελω να σταματήσω.... μάτια βουρκωμένα, σωματικό ρίγος, πόδια πρισμένα.
250m to Go... λέει η πινακίδα πριν το Στάδιο. Σε λίγο θα μπω στον ίδιο χώρο που έμπαινα πριν πολλά χρόνια, τότε που ήμουνα μαθητής και συμμετείχα στις γυμναστικές επιδείξεις... από τότε είχα να πατήσω αυτό το χώρο
170m για τον τερματισμό.... προσπαθώ να αισθανθώ το πού βρίσκομαι αλλά μάταια.... να χαρώ την είσοδο αλλά μάταια.... να δω τον κόσμο που χειροκροτεί αλλά μάταια.... να χαρώ για την υπερπροσπάθεια αλλά μάταια....
Τερματισμός.... congratulations..respect!!! το πρώτο μήνυμα που λαμβάνω... και αντιλαμβάνομαι το τί έχω πετύχει: το τερμάτισες.. απίστευτος!! Απονομή.... μία όμορφη κοπελίτσα μου δίνει το Μετάλλιο... χαχα ούτε μπορώ να το φανταστώ.... έπεσες έξω στις προβλέψεις σου... έχασα το ταξίδι στο Παρίσι μιας και είχα προβλέψει 7ω 20λ και έκανα 6ω 44λ 45δ. Σε βλέπω στην Αλασκα κάποια μεσάνυχτα... η ευχή που θα με ακολουθεί τους επόμενους μήνες.
Τις επόμενες ώρες.... δεν μπορώ να κινηθώ, δεν μπορώ να σκύψω, δεν μπορώ ούτε να φάω. Είμαι με πάγο στους αστραγάλους που πρήστηκαν και αδυνατούν να υπακούσουν στις κινήσεις μου, πάω σαν ρομπότ..... Δευτέρα πρωί έχω την ψευδαίσθηση ότι είμαι καλύτερα. Ετοιμάζω τα πράγματα για το ταξίδι της επιστροφής. Αυτή η εβδομάδα ήταν μια απο τις πιό έντονες της ζωής μου απο πολλές πλευρές, μα πολλές πλευρές σου λέω. Τελικά, είμαι τρελός ή ζω τη ζωή μου ανάποδα? Ιδού η απορία.
Ευχαριστίες... πολλούς φίλους και συνορειβάτες μου, που μεταξύ σοβαρού και αστείου με υποστήριζαν, θέλω να τους πω να το επιχειρήσουν, αλλά μόνο μία φορά. Η δεύτερη φορά δεν θα είναι όπως η πρώτη, αυτό είναι εμπειρία και δίδαγμα ζωής. Την προπονήτριά μου και πολύ καλή φίλη μου, Ελένη, θέλω να την ευχαριστήσω πολύ, μα πάρα πολύ για τις συμβουλές της και τη φροντίδα της, αλλά και θέλω να με συγχωρέσει που δεν ακολούθησα το πρόγραμμα που μούδωσε... αυτό Ελένη μου, είναι για τύπους σαν και εσένα που χαίρεσαι το τρέξιμο ως τρόπο ζωής. Ευχαριστώ το γιατρό μου, Χάρη, για τη συνεχή παρακολούθηση και τις συμβουλές του ως πρώην Μαραθωνοδρόμου. Τη Χριστίνα που μουρμούριζε συνέχεια για την τρέλα μου αλλά και που με φροντίζει ένα μεγάλο ευχαριστώ.. και τέλος κάποιες θεότητες που κινούνται νοερά γύρω μου και με τρελαίνουν un fuerte abrazo.
|
η απόσταση....
|
|
Τελικά στατιστικά
|
|
και Μετάλλιο και...bonus |
No comments:
Post a Comment