Cape Town - Lion Head Marathon

The City of Cape Town
Table Mountain
Wineland
Το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας
A' Ημιμαραθώνιος Antarctic Polar Race
B' Ημιμαραθώνιος Lion Head
Tips n' Trick 

 

myVideo(CapeTown)

The City of Cape Town

(2014) Cape Town, "το καλύτερο μέρος στον κόσμο για επίσκεψη" προτάθηκε από τους New York Times, (2016 και 2023) "Cape Town στην πρώτη θέση" από τη Daily Telegraph ως πόλη επίσκεψης και μπορείτε να βρείτε δεκάδες ακόμη πρωτιές για αυτή την πόλη που περιβάλλεται απο υπέροχη φύση, τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα, ΑΛΛΑ.... υποκρύπτεται(;) η μεγάλη εγκληματικότητα της χώρας, εδώ που ακόμη και οι περιπλανώμενοι άστεγοι, σε κάθε γωνιά του Seapoint, σε συμβουλεύουν να μην βγαίνεις μόνος σου μετά τις 10 το βράδυ, οι σεκιουριτάδες να περιτρυγυρνούν συνέχεια, οι εξωτερικοί τοίχοι των σπιτιών να έχουν ηλεκτροφόρα καλώδια και εσύ μέσα στη χαρά σου να νομίζεις ότι βρέθηκες στον Παράδεισο.

..τα ηλεκτροφόρα καλώδια

Αυτό το οξύμορο σχήμα συνάντησα εδώ στο Cape Town και μάλιστα απο την πρώτη στιγμή, στο αεροδρόμιο. Εδώ που η myCiti έχει κόψει τα shuttle buses για την πόλη με την εξής κωμική δικαιολογία "...The MyCiti bus can be a good way of getting around Cape Town, but the airport service was discontinued in December 2022 due to lack of use. It's possible it may return in the future, but for now there's no public transport between the airport and the city centre..." και να αφήνει χώρο στους παράνομους ταξιτζήδες και αεριτζήδες, που σου προσφέρουν φούμαρα και αστρονομικές τιμές και σου τις ανακοινώνουν στο τέλος της διαδρομής με ψεύτικους μετρητές και άντε εσύ να διαμαρτυρηθείς. Θα μου πείτε ότι αυτά συμβαίνουν παντού, απλά εδώ σε σκοτώνουν για ψύλλου πήδημα. Ας μην ξεχνάμε ότι στην περιοχή έζησαν οι Ζουλού, που κάθε Λευκό τον συνελάμβαναν και τον μαγείρευαν... και οι απόγονοί τους  ασκούν την ανθρωποφαγία έμμεσα! Ας πούμε κάποιοι από αυτούς, όχι όλοι!

 Η ιστορία της Νότιας Αφρικής είναι μεγάλη και πικρή και εμείς είμαστε μικροί για να ξέρουμε τα αληθινά γεγονότα. Ας εμπιστευτούμε λοιπόν το Βασίλη Ραφαηλίδη στη διήγησή του για αυτή τη χώρα, που δυσκολεύτηκε πολύ να γίνει Δημοκρατία. Ακόμη και ο Νέλσων Μαντέλα (η φωτογραφία του οποίου πρωτοσυναντάς στο αεροδρόμιο) κυβερνούσε σε μία χώρα με χαώδεις φυλετικές ομάδες, όχι μόνο αφρικανικές, αλλά και ευρωπαικές, ακόμη και ασιατικές. Ένας μύλος στο φυλετικό δειγματολόγιο της υδρογείου, που οι ίδιες δημιούργησαν το ρατσισμό, οι ίδιες το Απαρχάιντ.

 Tο καλωσόρισμα στο αεροδρόμιο "welcome to the mother city" αναφέρεται στην τοποθεσία του πρώτου ευρωπαικού εποικισμού, όταν η Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών έστειλε (1652) τον  Jan van Riebeeck να ιδρύσει ένα σταθμό ανεφοδιασμού για τα πλοία της που ταξίδευαν για τις Νήσους των Μπαχαρικών, όπως λέγονταν οι Νήσοι Μολούκες στο αρχιπέλαγος της Ινδονησίας.

Το μέρος προσφερόταν για την πλεονεκτική θέση του, ήταν εύφορο, ο κόλπος τού Table Bay προφύλλασε τα πλοία από την αγριότητα του ατλαντικού και βρισκόταν στους πρόποδες του Table Mountain, που οι πύργοι της Αστράκας είναι μικρογραφία τους. Η Νότια Αφρική είναι ό,τι χρειάζεται για να ζήσουν οι Ευρωπαίοι, με αυτό το θαυμάσιο κλίμα χειμώνα-καλοκαίρι, ακόμη και όταν τα Χριστούγεννα πέφτουν καλοκαίρι (είμαστε στο νότιο ημισφαίριο), όπου μπορείς να κάνεις Γενάρη τις θερινές σου διακοπές. Αυτό ισχύει ακόμη και σήμερα, όταν το μήνα Δεκέμβρη συρρέουν άφθονοι τουρίστες από όλα τα μέρη του κόσμου. 

τέχνη στον... αφρό της θάλασσας

Όλα άρχισαν με τους ολλανδούς, που ερχόμενοι εδώ δημιούργησαν μια νέα φυλετική ενότητα που ονομάστηκε Αφρικάανερς, τα μέλη της οποίας δεν ήταν μόνο ολλανδοί, αλλά και γάλλοι, βέλγοι και γερμανοί, ένα κράμα ευρω-αφρικανικού έθνους, που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την Ευρώπη του 17. αιώνα, στην οποία μένονταν θρησκευτικές διαμάχες, όπως ο Τριακονταετής Πόλεμος, ο Μεγάλος Τουρκικός Πόλεμος, ο Ολλανδο-πορτογαλλικός Πόλεμος, καθώς και η Ένδοξη Επανάσταση στην Αγγλία το 1688. Συνεπώς, πού θα έβρισκαν πιο γαλήνιο μέρος..... Και από αυτούς ξεκίνησε το Απαρχάιντ που στη γλώσσα τους δεν δηλώνει μόνο φυλετική διάκριση αλλά κάτι ακόμη χειρότερο φυλετικό διαχωρισμό.... τόσο σκληρά και απάνθρωπα.

Η αιτία του δράματος, που λέγεται Απαρχάιντ ξεκίνησε γύρω στο 1830, όταν οι Αφρικάανερς τράβηξαν προς τα ΒΑ και ανακάλυψαν το Τράνσβαλ (περιοχή της Πρετόριας και του Γιοχάνεσμπουργκ), μιά περιοχή γεμάτη από χρυσό και διαμάντια, που σου θυμίζει το παλιό ανέκδοτο με τα δολλάρια στην Αμερική "..από τώρα θαρχίζω να μαζεύω...".  Το μαθαίνουν και οι άγγλοι (αυτοί οι επαγγελματίες αποικιοκράτες) και έρχονται (1870), αλλά η περιοχή δεν χωρά και τους δυο και έτσι άρχισαν να αλληλοσφάζονται. Καθώς, οι Αφρικάανερς έχασαν και τον πόλεμο των Μπόερς (η λέξη σημαίνει οι χωρικοί Αφρικάανερς), οι άγγλοι έγιναν κατακτητές (1902) ολόκληρης της περιοχής των διαμαντιών. Και επειδή ήσαν πολύ φιλεύσπλαχνοι (😂😂), πληρώνουν αποζημειώσεις στους ηττημένους, για τις ζημιές που τους προκάλεσαν και στη συνέχεια τους αναγνωρίζουν μια μορφή ανεξαρτησίας.

 

Έτσι προέκυψε το κράτος της Νοτιοαφρικανικής Ένωσης (1910), αποτελούμενο από δυο αγγλικές αποικίες (Ακρωτηρίου, Νατάλ) και δύο των Αφρικάανερς (Οράγγης και Τράνσβαλ), το οποίο ήταν μια παρωδία made in England. Οι εγγλέζοι κυνηγούσαν τους Αφρικάανερς και οι Αφρικάανερς τους Αφρικανούς .....όπως το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό... Το δράμα ολοκληρώνεται το 1934, όταν ο τότε πρόεδρος της Ένωσης (στρατηγός Harzog), δοθείσης της ευκαιρίας, σκέφτηκε να μαντρώσει όλους τους μαύρους και να τους απομονώσει σε ειδικές "αυτοδιοικούμενες" περιοχές (χαχα η λεξη αυτοδιοικούμενη μου άρεσε) και εκει να κινούνται ελεύθερα και να κάνουν ότι θέλουν. Ένα από τα μεγαλύτερα αυτά γκέτο ήταν η περιοχή του Λεσότο, που όχι χρυσό και διαμάντα δεν είχε, ούτε καν νερό να πιούν. Η κατάσταση δραματοποιήθηκε και μετά το τέλος του Β΄ΠΠ όπου η πολιτική του φυλετικού διαχωρισμού παίρνει διαστάσεις υστερίας και γενοκτονίας. Τότε ήταν (1948) που εμφανίστηκε και η λέξη Απαρχάιντ, δηλαδή ο πλήρης διαχωρισμός των μαύρων απο τους λευκούς.

 

Η μεταπολεμική Ευρώπη δεν είχε συνέλθει από τα συντρίμμια του πολέμου και ουδείς ασχολιόταν με τις θηριωδίες τις αφρικανικής αυτής χώρας. Έπρεπε να περάσουν χρόνια και στις αρχές της δεκαετίας του '60, οι ευρωπαικές κυβερνήσεις και η διεθνής κατακραυγή να αφυπνιστούν και να πιέσουν την κυβέρνηση της χώρας να πει ...άι σιχτίρ..., να αποχωρήσει απο τη Βρετανική Κοινοπολιτεία και να ανακηρύξει πλήρη ανεξαρτησία (1961) με ένα νέο όνομα Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής.

 

Το ένα απόστημα (αποικιοκρατία) είχε πλέον σπάσει, ενώ το δεύτερο (Απαρχάιντ) παρέμενε ακόμη ενεργό και τερατώδες. Το 1990 απελευθερώνεται ο Νέλσων Μαντέλα (πολλά χρόνια φυλακισμένος) και γίνεται πρόεδρος, αυτός ο μαύρος ηγέτης που το 1994 καταργεί το Απαρχάιντ, αυτός ο μαύρος ηγέτης που "έφαγε" τους λευκούς "παμφάγους" άγγλους και αφρικάανερς, αυτός ο πολιτισμένος απόγονος των παλιών ανθρωποφάγων Κάφρων και Ζουλού, καθότι η καταγωγή του από εκεί προερχόταν.

 

Lion Head

 Σήμερα, η πόλη του Cape Town έχει σαφώς αγγλικό χρώμα, και είναι ενδεικτικό το βρετανικό αποτύπωμα στη χώρα. Η επίσημη γλώσσα είναι η αγγλική, οδηγούν δεξιοτίμονα και πίνουν τσάι στις 5 το απόγευμα. Οι υποδομές της πόλης είναι πολύ καλύτερες από άλλες ευρωπαικές, ενώ η περιοχή Promenade θεωρείται μία απο τις πιό όμορφες παραλίες του κόσμου, όπου τα αφρισμένα κύματα του νότιου ατλαντικού ωκεανού λυσσομανούν πάνω στα βραχώδη περάσματά της.

Waterfront

Πολλές φορές έχω διερωτηθεί, αν δεν είχαν έρθει οι αποικιοκράτες, πώς θα ήταν σήμερα τα μέρη αυτά. Βέβαια, η ιστορία απορρίπτει τέτοια ερωτήματα καθότι η ιστορία γράφεται σε πραγματικά και όχι υποθετικά γεγονότα, αλλά αν θυμηθώ, λίγες ώρες πριν αναχωρήσω, τους ντόπιους υπαλλήλους, που προσπαθούσε ο ένας να στείλει έναν 10ψήφιο κωδικό στον άλλο και αυτός δεν μπορούσε να καταλάβει το speaking και το spelling του κωδικού, υποθέτω ότι η χώρα αυτή θα ήταν πολλά χρόνια πίσω, για να μην πω αιώνες!

 

οι διαδρομές μου

 

Table Mountain

Το Table Mountain είναι γνωστό για την επίπεδη κορυφή του, που μοιάζει με επιφάνεια τραπεζιού, αυτός ήταν και ο λόγος που οι πρώτοι έποικοι (ολλανδοί) έδωσαν αυτό το όνομα στο βουνό και τελικά έγινε τόσο διάσημο.

κάτι ήξεραν οι ολλανδοί που διάλεξαν αυτό το μέρος για εποικισμό

 Όποιος έχει πάει στο Πάπιγγο και έχει δει τους πύργους της Αστράκας και ακόμη έχει ανέβει στην κορυφή της για να απολαύσει την επίπεδη επιφάνειά της, θα θυμηθεί σίγουρα το Table Mountain ή και το αντίστροφο. Γεγονός είναι ότι η Αστράκα δεν είναι τόσο διάσημη όσο το βουνο αυτό στο Cape Town. Ίσως γιατί δεν έχει το σπάνιο είδος βάτραχου, που ζει σε αυτά τα μέρη και εύστοχα ονομάζεται Table Mountain Ghost Frog.

Προτιμήστε το Table Lift που σας ανεβάζει στην επιβλητική κορυφή και κοστίζει περίπου 23€ με επιστροφή. Η καμπίνα περιστρέφεται και έτσι έχετε τη δυνατότητα να δείτε τα εντυπωσιακά γκρέμια (ένας απότομος βραχώδης τοίχος, που η καμπίνα του τελεφερίκ γλύφει) αλλά και την πόλη που ξαπλώνεται στους προποδές του. Την ανάβαση μπορείτε να την κάνετε και ορειβατικά, αλλά προτιμήστε να είστε παρέα, δεν συνιστάται single....

Wineland 

Η διαδρομή προς τα κρασιά (ακόμη και προς το αεροδρόμιο) περνά μπροστα από κάποια καφέ-γκρίζα κτήρια, που είναι η Ιατρική σχολή και το νοσοκομείο, όπου ο Κρίστιαν Μπάρναρντ (1922-2001), ο νοτιοαφρικανός καρδιοχειρούργος, πραγματοποίησε την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς (1967) από άνθρωπο σε άνθρωπο. Για όσους ξέρουν την ιστορική αυτή στιγμή και περνούν απο αυτό το σημείο, θα νοιώθουν σίγουρα συγκίνηση.

 

Το Franschhoek έχει έναν κεντρικό δρόμο, γεμάτος γκαλερί τέχνης, μπουτίκ και πολλά εστιατόρια. Franschhoek σημαίνει (french corner), εξ ου και ονομάζεται η γκουρμέ πρωτεύουσα της Νότιας Αφρικής.

 

Το Stellenbosch είναι μια κλασική οινό-πολη και ο δεύτερος παλαιότερος οικισμός στη Νότια Αφρική μετά το Cape Town. Διάσημο ως η πρωτεύουσα του Cape Winelands όπου υπάρχουν πολλά οινοπεία ανοιχτά για καθημερινές περιηγήσεις και γευσιγνωσίες κρασιού. Αν έχετε δικό σας όχημα, μπορείτε να περιπλανηθείτε στην πόλη και να δείτε, εκτός των άλλων, και το αρχαιότερο πανεπιστήμιο της χώρας. Βασικά, είναι μια φοιτητούπολη.

Το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας

Το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας (Cap of Good Hope) βρίσκεται στο νότιο άκρο της Αφρικής και θεωρείται διάσημο, λόγω της ιστορικότητάς του και όχι εσφαλμένα, όπως κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο, ότι βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της Αφρικής, αφού δεν είναι (το ακρωτήριο Aguhlas είναι το νοτιότερο).

 

 

Το σημείο αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εποχή των εξερευνήσεων, στην αναζήτηση των δυτικών Ινδιών. Ο πορτογάλος ναυτικός και εξερευνητής Bartolomeu Dias (1450-1421) ήταν ο πρώτος που το προσέγγισε (1488) και άνοιξε ουσιαστικά τη θαλάσσια διαδρομή μεταξύ Ευρώπης και Ασίας. Ο λόγος των εξερευνήσεων (εκείνη την εποχή) ήταν τα μπαχαρικά. Πιπέρι, τσίλι, σκόρδο, κύμινο και πλήθος άλλων πικάντικων και καυστικών ουσιών ήταν ο εμπορικός στόχος των ευρωπαίων.  Όλα αυτα τα μπαχαρικά ερχόντουσαν με καραβάνια απο τις ινδίες και τις αραβικές χωρες διασχίζοντας το δρόμο του μεταξιού (silk way) και κάτω απο ελεγχόμενες συνθήκες, μεχρι την πτώση της Κωνσταντινούπολης (1453). Μετά, οι Οθωμανοί επέβαλλαν τους δικούς τους ασύμφορους όρους ή οι αραβες παραπλανούσαν τους ευρωπαίους εμπόρους, που τελικά έχαναν το δρόμο ή ληστεύονταν καθοδόν. Έπρεπε λοιπόν να βρεθούν νέοι  ασφαλή διάδρομοι για τη μεταφορά των μπαχαρικών.

Hout Bay

ήθελα να φωτογραφίσω μία ζωντανή φάλαινα, αλλά δεν τα κατάφερα.
Το θέαμα, που συνάντησα στο False Bay (Νότια Αφρική), ήταν τόσο λυπηρό όσο και αποκρουστικό.
Η θάλασσα είχε ξεβράσει μία φάλαινα, που ο θάνατός της μάλλον προήλθε μετά από σύγκρουση με πλοίο
ή παγιδεύτηκε σε αλιευτικά δίχτυα, ενώ δεν αποκλείεται και από ηχορύπανση, όταν πλησιάζει τις ακτές.
Κρίμα, για ένα τέτοιο κήτος 40 τόνων, που μέσα στη θάλασσα κυριαρχεί ως ένα από τα ισχυρότερά της έμβια όντα, να έχει τέτοια τύχη.
Στην εποχή της φαλαινοθηρίας, οι άνθρωποι τις κυνηγούσαν και το είδος της είχε φτάσει στο χείλος της εξαφάνισης.
Φαίνεται, ότι αυτό επαναλαμβάνεται διαφορετικά, όπως τονίζουν οι ντόπιοι που βλέπουν συχνά αυτό το θέαμα.

Οι μεγαλοι θαλασσοπόροι, όπως ο Κολόμβος, ο Μαγγελάνος, Βάσκο Ντε Γκάμα και ο Ντιαζ  ενέπνευσαν σε περιπέτειες πολλούς νέους που αγάπησαν τα ταξίδια και τις εξερευνήσεις. Πήγαιναν στα τυφλά καθότι οι χάρτες δεν έδιναν καμία σαφή πληροφορία για το ταξίδι. Οι έμποροι της Βενετίας λοιπόν στηρίχθηκαν σε αυτά τα άτομα για να συνεχίσουν το εμπόριό τους. Ισπανοί και Πορτογάλοι ήταν οι άρχοντες του κόσμου και τον είχαν μοιράσει με τη Συνθήκη της Τορδεσίγιας, σαν ένα είδος Γιάλτας, με τον περίπλουν της Αφρικής να ανήκει στους πορτογάλους που εμπόδιζαν τους ισπανούς να διέλθουν από εδώ.

όλοι απολαμβάνουν το τον κόλπο του Hout

The Sentinel

35 χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, ο Ντιάζ έφτασε εδώ και τα βρήκε σκούρα. Τί θεόρατα κύματα να χορεύουν στο αντάμωμα του νότιου ατλαντικού και του δυτικού ινδικού ωκεανού, τί πλοία να βουλιάζουν σε μια ανεμο-θαλλασοδαρμένη περιοχή, από τις πιό άγριες του κόσμου, επειδή συναντώνται δυο έντονα ρεύματα (διαφορετικών θερμοκρασιών). Και όλα αυτά σε αχαρτογράφητες ξέρες, που το ένα πλοίο βούλιαζε μετά το άλλο. Συνεπώς, δεν ήταν καθόλου τυχαίο, που πρωτονομάστηκε σε Ακρωτήριο των Τρικυμιών. Εντούτοις ο Ιωάννης Β’ της Πορτογαλίας (1455-1499), ο Τέλειος όπως ονομαζόταν, και ο οποίος ενδιαφερόταν μόνο για τα μπαχαρικά, το μετονόμασε  στο σημερινό του όνομα (Κάμπο ντα Μπόα Εσπεράντζα, στα πορτογαλικά), δηλώνοντας έτσι ότι ο δρόμος προς τις Ινδίες ήταν πλέον γεγονός.

Noordhoek Beach

200 χρόνια μετά (1652) ήρθαν οι Ολλανδοί θαλασσοπόροι και μετανάστες και το μετονόμασαν σε Ακρωτήριο Αποικίας, μετά ήρθαν οι γάλλοι και τέλος (1795) οι άγγλοι που έμειναν μέχρι την ανεξαρτησία της χώρας και το μετονόμασαν πάλι στο σημερινό του όνομα.

(old) Cape Good Hope

Το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, είναι σήμερα όπως ήταν και τότε. Βραχώδες και απόκρημνο, όπου τα πλοία αντιμετωπίζουν θυελλώδες καταιγίδες και συνεχείς θύελλες την άνοιξη, με ανέμους να ξεπερνούν τα 100 χλμ την ώρα και να προκαλούν τερατώδη κύματα. Γνωστό για τα "φονικά κύματα" και τα μεγάλα ναυάγια, το Ακρωτήρι θυμίζει τον παλιό καλό εαυτό του, το "Ακρωτήρι των Καταιγίδων".

(new) Cape Good Hope

antarctica's memories: λίγο πριν αποχαιρετήσω το νότιο ημισφαίριο

Εντούτοις, ο Ελκάνο (στον περίπλουν της γης υπό το Μαγγελάνο, ο οποίος εν τω μεταξύ είχε φονευθεί) βρήκε εδώ λιγώτερες δυσκολίες από ότι στο Ακρωτήριο Aguhlas, όπως αναφέρει ο χρονικογράφος Πικαφέτα στο βιβλίο ΜΑΓΓΕΛΑΝΟΣ του Laurence Bergreen.

B' Ημιμαραθώνιος Lion Head

3.00 το πρωί και προσγειώνομαι στο Cape Town, προερχόμενος απο την Ανταρκτική που έχω τρέξει τον πρώτο Ημιμαραθώνιο. Περνάω γρήγορα από έλεγχο διαβατηρίων και πάω στο ξενοδοχείο μου... κάνω μπάνιο και ξαπλώνω....βάζω το ξυπνητήρι στις 6.50.... στις 8.00 ακολουθεί ο δεύτερος Ημιμαραθώνιος στην περίφημη Promenade της πόλης για να ολοκληρώσω ένα μαραθώνιο σε δύο ηπείρους σε δύο μέρες.

Το σημείο Εκκίνησης-Τερματισμού του αγώνα είναι ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο Winchester Boutique Hotel, όπου η οργανωτική επιτροπή The Great World Race έχει στήσει ένα πολύ όμορφο σκηνικό, μαζί με μπουφέ με ηλεκτρολύτες, τζελάκια, άφθονες μπανάνες και ξυροκάρπια. Η εκκίνηση, με ένα φωναχτό μπαμ, δόθηκε στις 8.00, και τα πρωτα τρεχαντήρια είχαν εξαφανισθεί από τον ορίζοντα. Έτρεχαν με 18-20 χλμ/ω, προσπαθώντας να κάνουν προσωπικό ρεκόρ, και να καταγραφούν στις ψηλότερες δυνατές θέσεις, αυτού του σημαντικού αγώνα. Άλλωστε, πολλοί από αυτούς είχαν γυμναστήρια στην Αμερική και απλά μόνο οι πρώτες θέσεις ήταν διαφήμιση για τους ίδιους και τις εταιρίες τους.

Η διαδρομή είχε 3 loops (Ημιμαραθώνιο) και 6 loops (Μαραθώνιο). Εκτεινόταν κατά μήκος της όμορφης παραλίας, έτσι ώστε κάθε loop να ήταν περίπου 7 χιλιόμετρα. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη, το ατλάντιο κύμα έσκαγε στα βράχια, προσπαθώντας να τα μεριάσει, ενώ οι ντόπιοι-τουρίστες ήσαν αδιάφοροι για μας, τόχουν συνηθίσει το θέαμα αυτό, άλλωστε μαζί μας (και ανεπίσημα) έτρεχαν πολλοί ακόμη.

οι αμερικανοί έχουν dream-team και στο τρέξιμο

Πρόκειται για μια πολύ όμορφη διαδρομή και χαίρεσαι να τρέχεις σε ιδανικές συνθήκες, με κοντομάνικο και κοντό παντελονάκι. Αριστερά μας, στο βάθος, είναι οι επιβλητικοί ορεινοί όγκοι του Table Mountain και του Lion Head, ενώ στα δεξιά μας είναι ο ωκεανός. Υπέροχο θέαμα. Η διαδρομή μου κράτησε 3ω 20λ μαζί με τις φωτογραφίες, το κους-κους με άλλους που ουδόλως ενδιαφέρονταν για το χρόνο. 

οι ανεμοπτεριστές μας ...χειροκροτούν

2 μετάλλια, 2 ήπειροι, 2 μέρες

Ο αμερικανός Dan Little ήταν ο μεγαλύτερος, σε ηλικία, στην παρέα και τον θαύμασα πραγματικά. Τι υπέροχος άνθρωπος. Είχε ολοκληρώσει το World Marathon Challenge το 2019 και επέστρεψε για να το κάνει ξανά φέτος. Θα συνέχιζε άλλους 5 Ημιμαραθώνιους, καθε μέρα, στην Αυστραλία, Τουρκία, Κολομβία και ΗΠΑ, ανεβοκατεβαίνοντας στα αεροπλάνα, κοιμόντας σε μια διπλή θέση κατά την πτήση, ήταν ευδιάθετος, χαρούμενος και γεμάτος ζωή. Χαίρομαι να συναντώ τέτοιους ανθρώπους που η ηλικία τους είναι απλά ένας αριθμός και ζουν το ντοκυμαντερ της ζωής τους.

 

ο φοβερός Dan Little μαζί με το διοργανωτή David Kelly

Tips n' Tricks 

• Για τους Έλληνες Πολίτες δεν απαιτείται βίζα για τη Νότια Αφρική.
• Πτήσεις για το Cape Town υπάρχουν πολλές, όπως η Τουρκικές Αερογραμμές και η Ethiopean Airlines. Επέλεξα τη δεύτερη που ήταν πολύ φθηνότερη και δίνει πολλά μίλια στους κατόχους της κάρτας της Star Alliance. Η εξυπηρέτησή της με εξέπληξε, ήταν ακριβής και άψογη σε όλα της.
• Η μεταφορά σας από το αεροδρόμιο στην πόλη είναι μεγάλο πρόβλημα. Βασικά, δεν υπάρχουν shuttle buses ή public trasport, αν και υπάρχει σχετική πινακίδα που σε οδηγεί στο πουθενά! Μην εμπιστευτείτε όσους σας πλησιάσουν και σας προτείνουν ταξί, είναι παράνομοι! Σκεφτείτε ένα Uber που έχετε ήδη συμφωνήσει την τιμή και ο Θεός ...βοηθός.
• Κλείστε  ξενοδοχείο σε μια ασφαλή περιοχή, π.χ. Seapoint, Waterfront ή προς τις ακτές του Ατλαντικού. Πίσω από το Table Mountain, π.χ. Bo-Kaap η περιοχή μπορεί να είναι ειδυλιακή αλλά άκρως επικίνδυνη, τουλάχιστον να μην είστε single. Σε κάποια ξενοδοχεία ίσως σας ζητήσουν 50€ εγγύηση (1000ZAR) για τυχόν φθορές, με την άμεση επιστροφή τους στο check-out... Εδώ όμως θα χάσετε 5-10€ λόγω της συναλλαγματικής διαφοράς αγοράς-πώλησης του νομίσματός τους.
  
• Στο Διαδίκτυο υπάρχουν πολλές αναφορές για τη μεγάλη εγκληματικότητα (λογικό, όταν η ανεργία κυμαίνεται γύρω στα 30-35% και του πρώην απαρχάιντ). Μην κυκλοφορείτε αργά το βράδυ σε περίεργες συνοικίες, προτιμήστε να είστε πάντα με παρέα.
• Την πόλη μπορείτε να δείτε με τα τουριστικά λεωφορεία city sightseeing, που με εισιτήριο γύρω στα 30€ μπορείτε να ανεβοκατεβαίνετε όλην την ημέρα και πηγαίνουν παντού. Σας προτείνω να πάτε προς την Camps Bay, εκεί να αποβιβαστείτε και να διασχίσετε την παραλία με τα θεόρατα κύματα και ξαναπαίρνετε το λεωφορείο από την επόμενη στάση.
• Η Promenade (Seapoint) και το Waterfront βρίσκονται μέσα στην πόλη και είναι ιδανικές περιοχές για περπάτημα. Απέναντί σας υπάρχει το μυτερό Lion Head, μια όμορφη και επιβλητική βουνήσια κορυφή (κάτι σαν τον Λυκαβηττό αλλά πολύ πιο εντυπωσιακό), που μπορείτε να σκαρφαλώσετε, δρόμος υπάρχει... αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει λεωφορείο, γιατί δεν πήγα.
• Αν μείνετε πολύ καιρό εδώ και δεν έχετε κλείσει με πρακτορείο, θα πρέπει να νοικιάσετε ένα αυτοκίνητο και να περιηγηθείτε στις παραλίες και στην ενδοχώρα. Αξίζει... προσοχή όμως στο οδήγημα, οδηγούν δεξιοτίμονα!
  
• Επισκεφτείτε το Table Mountain με το τελεφερικ και απολαύστε τη θέα της πόλης απο ψηλά. Κάντε και μια βολτούλα πάνω στο υψίπεδο με χαμηλή βλάστηση. 
• Επίσκεψη στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας είναι Must. Μην το χάσετε. Κλείστε θέση π.χ. με το African Eagles (100€, full day), ένα σοβαρό πρακτορείο που σας πηγαίνει τουριστικά στην περιοχή και σιγουρευτείτε ότι ο υπάλληλος του ξενοδοχείου σας, σας έκλεισε πραγματικά με αυτό το πρακτορείο και όχι κάποιου φίλου του (μου συνέβη και σε εμένα).
• Η επίσκεψη στο Wineland με τα περίφημα κρασιά τους δεν με ενθουσίασε. Υπάρχουν τρεις περιοχές κρασιών (Stellenbosch, Constantia, Franschhoek), όπου ανεβαίνετε στο παραδοσιακό τρενάκι (87€, full day), ενώ υπάρχει και η εκδοχή της Half day (37€) χωρίς το τρενάκι και το Franschhoek. Σας γυρνούν στα διάφορα οινοπεία και δοκιμάζετε ένα ποτήρι κρασί. Δεν το προτείνω, εκτός αν είστε φουλ γευσιογνώστες.
• Αυτή την ηλίθια κατασκευή της ΕΕ, το καπάκι να μην ξεκολλά απο το μπουκάλι, δεν θα το βρείτε εδώ στην Αφρική, χρησιμοποιούν ακόμη το άνοιγμα με τον παραδοσιακό τρόπο.
  

λίγο πριν την επιστροφή

το team της White Desert ξεκινά για νέες περιπέτειες... thanks guys

antarctica's memories

το δικό μας Airbus A340 ξεκινά πάλι για τα νότια

γειά σου όμορφη!

η φωτό δεν είναι από το Cape Town αλλά απο το Perth της Αυστραλίας,
που οι φίλοι μας θα συνέχιζαν τους Μαραθώνιούς τους
για 5 ακόμη συνεχόμενες μέρες σε όλες τις ηπείρους