news

cover page: climbing to the summit of mount Ηelmos (Chelmos)

news: ... explore, dream, discover.... Mark Twain


Thursday, November 10, 2022

Ireland

Οι 4 εποχές του Βιβάλντι είναι ένα υπέροχο μουσικό κομμάτι που το παίρνεις μαζί σου, κυρίως όταν πηγαίνεις στην Ιρλανδία, εκεί που ο καιρός αλλάζει όλες τις εποχές κάθε μία ώρα. Για να πετύχεις ηλιόλουστο καιρό θα πρέπει είτε να γνωρίζεις πολύ μετεωρολογία ή να είσαι πολύ κ@λόφαρδος, αν και εγω είχα και τα δύο. Μια ολιγοήμερη απόδραση σε αυτό το νησί με την πλούσια γη και το άφθονο νερό, αλλά και με τα μεσαιωνικά κάστρα, τα ιλλιγιώδη γκρέμια και την μπύρα και το ουίσκι να ρέουν άφθονα στο Guiness storehouse και στου Jameson.
 
Ιστορία
Athy η γενέτειρα του Shackleton
Cliffs of Moher, Galway
Northern Ireland (Titanic, Dunluce, Giant's causeway, The Games of Throne)
Dublin-the history of the Guinness beer
Dublin-the rest (The irish Emigration Museum, Jameson, St Patric's Cathedral)


μην ξεχάσετε 👉 Type G electrical plug type (Ireland, UK, Malta, Cyprus)

my routes

Ιστορία
Η ιστορία της Ευρώπης μπορεί να μην άρχισε απο αυτά εδώ τα μέρη, αλλά πολύ πιθανόν να πέρασε ή να κατέληξε εδώ, μιάς και η Ιρλανδία βρίσκεται στο δυτικότερο σημείο της ηπειρωτικής Ευρώπης και παραπέρα δεν γινότανε... ο ατλαντικός ήταν (και είναι) ένας μαινόμενος ωκεανός. Κάποιος-κάπου-κάποτε, έτσι άρχισε το ευρωπαικό παραμύθι πριν πολλά-πολλά χρόνια. Κάποιες φυλές, προερχόμενες μάλλον απο την κεντρική Ασία εγκατεστάθηκαν κάπου εκεί στην κεντρική Ευρώπη και αυτό το κάποτε θεωρείται η απαρχή της ινδοευρωπαικής ύπαρξης, δηλαδή γίναμε όλοι μια ωραία οικογένεια. Λέγεται ότι η Λιθουανία, με τις εύφορες πεδιάδες της, μετά το λειώσιμο των παγετώνων, έγινε το πρώτο σημείο συγκέντρωσης πληθυσμών και φύλων που άρχισαν να ξεχύνονται σε όλη την Ευρώπη, πρωταρχικά για την ανεύρεση τροφής. 
 
Eurowings is Lufthansa
Jacobs Inn hostel
the room 414

Temple Bar is a pubs area in the Dublin's old city

Hueston station
can you see the Spire?

Στο πέρασμά τους αφάνισαν ντόπιους γηγενείς πληθυσμούς αλλά με την πάροδο των χρόνων αφομοιώθηκαν απο αυτούς και συχνά εκπολιτίστηκαν, όπως συνέβη με τους Δωριείς όταν συνάντησαν ντόπιους πληθυσμούς της νοτιανατολικής Ευρώπης.  Το ίδιο συνέβη και με τους Κέλτες, που οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι τούς θεωρούσαν βάρβαρους και πολεμοχαρείς και τους παρουσίαζαν σαν “ψηλούς, ξανθούς και ρωμαλέους που έμοιαζαν με δαίμονες του δάσους”. Εντούτοις, ήσαν πρότυπο για πολλούς λαούς και αυτό δείχνουν στοιχεία της κελτικής μουσικής που διασώζονται στις ιρλανδέζικες μπαλάντες και σε ορισμένα ποπ τραγούδια. Ακόμα και το ιρλανδικό κοινωνικό σύστημα βασίστηκε στο κελτικό Εθιμικό Δίκαιο.
 
James Jouce
 
River Liffey in central Dublin
 
Οι ιρλανδοί είναι επομένως Κέλτες και αποποιούνται την προέλευσή τους απο τα γερμανικά φύλα που κατέκτησαν την Ευρώπη, τη Σκανδιναβία, ακόμη και τη γειτονική Αγγλία, που τότε δεν είχε την ονομασία Ηνωμένο Βασίλειο (1922). Οι ντόπιοι πληθυσμοί αφομοίωσαν ένα σωρό λαούς που πέρασαν απο το νησί ως κατακτητές και πολλοί ξέμειναν εκεί γιατί πολύ τους άρεσε η ησυχία και το βουκολικό περιβάλλον μιας χώρας τσοπαναραίων και αλογοτρόφων. Οι ιρλανδοί αγαπούν ειλικρινά τα άλογα και δεν έχουν φαινομενικό ενδιαφέρον για τα ζώα, όπως εμείς για τους σκύλους που όταν τους βαρεθούμε τους εγκαταλείπουμε στην Πάρνηθα για να τους φάνε τα τσακάλια.
 
 
Εκτός απο τα άλογα, οι ιρλανδοί αγαπάνε και την κουλτούρα. Εκτός από πεζογράφους και ποιητές παράγουν επίσης και εξαιρετικούς μουσικούς και ηθοποιούς, όπως π.χ. η μεγάλη σταρ του Hollywood, Maureen O'Hara (1920-2015). Ακόμη και ο πρώτος Τζέιμς Μποντ, ο βρετανός Sean Connery (1930-2020), για να δείξει την ιρλανδικότητά του, σε κάποια φάση της ζωής του άλλαξε το μικρό του όνομα απο Thomas σε Sean για να δείξει την αγαπη του σε έναν παιδικό ιρλανδό φίλο του. 
   
 
Μαζί ενωμένοι ποτέ νικημένοι... αυτό το σλόγκαν δεν είναι πρόσφατο φρούτο αλλά το χρησιμοποίησαν ήδη οι ιρλανδοί από το 1014, όταν στην Μάχη του Clontarf κατόρθωσαν να διώξουν τους Βίκινγκς και να αποκτήσουν την πρώτη τους ανεξαρτησία, που δεν κράτησε όμως για πολύ γιατί λόγω της υπέρτερης αγγλικής υπεροχής, οι Άγγλοι (ξανα)βάζουν χέρι στο νησί. Είμαστε στις αρχές του 16. αιώνα που ο τρομερός Ερρίκος ο 8ος άρχισε τις καρατομήσεις των συζύγων του, μέχρι ότου μία απο αυτές (6 συνολικά) να του έδινε τον ποθητό διάδοχο. Και επειδή τα συνεχή διαζύγια ήταν αδιανόητα για μια καθολική κοινωνία όπου ο Πάπας είχε τα πρωτεία, "καρατόμησε" και τον ίδιο τον Πάπα (Κλήμης ο 7ος) και κήρυξε τον εαυτό του αρχηγό της αγγλικής εκκλησίας (1532). Είναι πρώτη φορά που γίνεται διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας στον κόσμο και θεωρείται ένα σπουδαίο ιστορικό γεγονός. Αυτός ο θεσμός διατηρείται ακόμη και σήμερα και αρχηγός της αγγλικής εκκλησίας είναι ο Κάρολος ο 3ος που θεωρείται βασιληάς του Ηνωμένου Βασιλείου και άλλων 14 κρατών της Κοινοπολιτείας.
 
 
Οι αποφάσεις του Ερρίκου, ερήμην του λαού φυσικά, θεωρούνται σοβαρά θρησκευτικά ερίσματα για τους ιρλανδούς για να (ξανα)επαναστατήσουν εναντίων των άγγλων. Αρχίζουν έναν ανταρτοπόλεμο (στα ιρλανδικά οι αντάρτες ονομάζονται Τόρις και αυτό το παρατσούκλι το έδωσαν και στους άγγλους αριστοκράτες που το κρατούν ακόμη), με το γνωστό IRA, με αρχικό στόχο την πλήρη οικονομική και διοικητική απεξάρτηση από τη Μεγάλη Βρετανία, την ίση μεταχείριση προτεσταντών και καθολικών και, στη συνέχεια (1948), την προσκόλληση της Βορείου Ιρλανδίας, στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.
 
playing country music
drinking local beer...
..in a tradicional irish pub
 
Σήμερα, το νησί είναι χωρισμένο στα δύο. Στο νότιο τμήμα του είναι η Δημοκρατία της Ιρλανδίας, που έφυγε απο την Κοινοπολιτεία το 1949 και στο βόρειο τμήμα του, περιοχή Austin, είναι η βόρεια Ιρλανδία που ανήκει στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχει καθεστώς αυτοδιοίκησης, που σημαίνει οτι εδώ οι βορειο-ιρλανδέζοι όλα τα κανονίζουν μόνοι τους εκτός από την άμυνα και την εξωτερική πολιτική. Και σας ρωτώ: εσείς, που θα θέλατε να μένετε. Η απάντηση είναι μάλλον στο νότιο τμήμα του γιατί αντιπαθείτε τους άγγλους!

Athy, η γενέτειρα του Shackleton
Ποιός είναι αυτός ο Σάκλετον, που μόλις πάτησα το πόδι μου στην Ιρλανδία, μετά απο 6 ώρες ταξίδι, να πάρω το τρένο και να πάω 80 χλμ δυτικά του Δουβλίνου, σε αυτή την κλασική ιρλανδέζικη κωμόπολη, απο τις λίγες εναπομείνουσες, που οι γηραιότεροι κάτοικοί της μιλούν ακόμη την ιρλανδική γλώσσα;
 

Η πόλη Athy έχει ενδιαφέροντα ιστορικά σημεία, όπως  η Horsebridge, μία γέφυρα με αψίδες (του 1927) που ένωνε παλαιότερα τις δυο όχθες του ορμητικού ποταμού Barrow. Η Ιρλανδία έχει τόσα πολλά ποτάμια, λόγω της συνεχούς βροχόπτωσης, που πλημμυρίζουν τους αγρούς και αυτά τα εύφορα λειβάδια καταστρέφονται, έτσι ώστε την τραγική αυτή ειρωνεία οι ιρλανδοί να την αντιμετωπίζουν με χιούμορ, άλλωστε η λατινική προέλευση της λέξης humor σημαίνει υγρασία.
The White Castle
 
The Horse Bridge

Στην πόλη υπάρχει και ένα πολιτιστικό κέντρο (μουσείο), που είναι αφιερωμένο στον τρομερό πολικό εξερευνητή της Ανταρκτικής, Sir Ernst Shackleton, με εκθέματα απο τις μέρες του. Εδώ, είναι και η γενέτειρά του. Ως μέλος της The Shackleton Appreciation Society, θεώρησα υποχρέωσή μου να επισκεφτώ την πόλη και το μουσείο του. Διαβάζω και θαυμάζω τις πορείες του στις άγριες θάλασσες του νότιου Ατλαντικού και της παγωμένης Ανταρκτικής με την ελπίδα, κάποιες-κάποτε να διασχίσω και να φτάσω στο σημείο που αναπαύεται σήμερα (Grytviken, South Georgia). 

Shackleton
 
 2022-2023 θεωρείται Έτος Shackleton, επειδή συμπληρώθηκαν 100 χρόνια απο το θάνατό του, που αν και πρόσφατα ανεγνωρίστηκε, όχι τόσο πολύ η προσπάθειά του (άνθρωπος να διασχίσει για πρώτη φορά την ήπειρο Ανταρκτική, 1800 μίλια, από τη θάλασσα Weddell-Νότιος Πόλος-Θάλασσα του Ρος, 1914-1917), αλλά να δώσει μαθήματα ηγεσίας και διαχείρισης για το πώς αντιμετωπίζεις επαναλαμβανόμενες κρίσεις (σύγκρινε με σημερινή εποχή), όταν η καταστροφή χτυπά ξανά και ξανά και μία αποστολή εξερεύνησης να εξελιχθεί σε μια μυθιστορηματική ιστορία επιβίωσης: δύο χρόνια στον πάγο, να χάνεις το πλοίο σου, να έρχεσαι αντιμέτωπος  με πρωτόγνωρες πολικές συνθήκες σκότους, πείνας και απελπισίας, να διασχίζεις με μια βάρκα το νότιο ατλαντικό ωκεανό (800 μίλια) για να ζητήσεις βοήθεια στο νησί Νότια Γεωργία και να σώζεις τελικά τα 28 μέλη του πληρώματος, έτσι ώστε ο Raymond Priestly να πει το περίφημο: "Scott" for scientific method, "Amundsen" for speed and efficiency but when disaster strikes and all hope is gone, get down on your knees and pray for "Shackleton".
The Endurance
...unbelievable...
το υπόλοιπο πλήρωμα τους αποχαιρετά και ελπίζει στη σωστηρία του
με αυτή τη βάρκα διέσχισαν τον ατλαντικό (αυθεντικές φωτό)

το ημερολόγιο του πλοίου
η συντριβή και η βύθιση
ο πολικός εξοπλισμός στις αρχές του 20. αιώνα
λίγο πριν απο το τέλος

Cliffs of Moher, Galway
Lonely Planet: With a due-west exposure, sunset is the best time to visit them.... και είναι αλήθεια! Οι βράχοι του Moher σχηματίστηκαν πριν απο περίπου 300εκ. χρόνια και είναι εντυπωσιακοί όχι μόνο για τις διαστάσεις τους (200 μέτρα ψηλοί και 15 χλμ σε μήκος),  αλλά και για τη συναρπαστική γεωλογική και μυθολογική ιστορία τους.
 
αντανακλάσεις στα ήρεμα νερά μιας λίμνης

Βρίσκονται στις δυτικές ακτές της Ιρλανδίας και κατά τη Δύση δημιουργούν ένα ασυνήθιστο χρωματικό τοπίο, όταν οι τελευταίες ηλιακές ακτίνες της ημέρας τους προσδίδουν αυτό το πορφυρό χρώμα που γίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακό με καθαρή ατμόσφαιρα απαλλαγμένη απο την υγρασία.
 
Οι βράχοι (γκρεμνοί) του Moher

Γκρεμνοί, βράχοι και γοργόνες, ό,τι το καλύτερο και συναρπαστικότερο για την έπνευση και τη δημιουργία μερικών από τα πιο ενδιαφέροντα ιρλανδικά παραμύθια. Ακόμη και πρόσφατα, τα Cliffs of Moher έχουν χρησιμεύσει ως ιδανικό σκηνικό για ταινίες φαντασίας, όπως των Harry Potter και The Princess Bride.
 
παρατηρητήριο ωκεανού

Περπατώ κατά μήκος τους, στο λασπωμένο μονοπάτι από τις έντονες βροχές των προηγούμενων ημερών και αναλογίζομαι πώς σχηματίστηκε αυτό το γεωλογικό φαινόμενο: την εποχή εκείνη, η σημερινή Ιρλανδία βρισκόταν κοντά στον Ισημερινό (βλέπε βίντεο με τιτλο
earth’s surface over millions of years). Έντονες βροχοπτώσεις, που οφείλονταν στο Golf Stream (Ρεύμα του Κόλπου) σχημάτιζαν στη στεριά τεράστιες λίμνες που όταν ξεχύλιζαν προκαλούσαν τεράστιες πλημμύρες. Άμμος και λάσπη μεταφερόταν στα ποτάμια και μετά στη θάλασσα. Στα εκατομμύρια χρόνια που ακολούθησαν, τα ιζήματα έγιναν συμπαγής πέτρα και εξαιτίας της κίνησης των πλακών της γης, οι πέτρες αυτές έγιναν ψηλοί βράχοι, ενώ παράλληλα μετακινήθηκαν βορειότερα, στη σημερινή τους σχεδόν θέση, καθιερώνοντας τους βράχους του Moher σε ένα τουριστικό υπερθέαμα! Αντί να σας τα διηγούμαι, είναι καλύτερο να τα δείτε με τα ίδια σας τα μάτια. Κάντε ένα ταξιδάκι, λοιπόν!


Το visitor center της περιοχής λειτουργεί σαν ένα μικρό μουσείο με ενδιαφέρουσες περιγραφές για τους βράχους του Moher και πως η περιοχή επηρεάζεται απο το Ρεύμα του Κόλπου, που εν ολίγοις, είναι ένα υποθαλάσσιο σύστημα ποταμών που ρέει μέσα στο Βόρειο Ατλαντικό και επηρεάζει κλιματολογικά την Ιρλανδία. Το ρεύμα ξεκινά από τα ζεστά νερά στον Κόλπο του Μεξικού και μεταφέρει θερμότερο νερό προς τα βόρεια, με αποτέλεσμα η Ιρλανδία να έχει ακόμη και 5 βαθμούς Κελσίου ψηλότερη θερμοκρασία το χειμώνα λόγω της επιρροής του. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι το Ρεύμα του Κόλπου συρρικνώνεται, γεγονός που μας αναγκάζει να ξαναδούμε την ταινία «Day After Tomorrow», όπου ένας επιστήμονας παρατηρεί ότι η τήξη των πάγων στο βόρειο πόλο επιταχύνεται και προειδοποιεί ότι η τήξη τους θα σταματήσει το Ρεύμα του Κόλπου και το κλίμα της Γης θα αλλάξει δραματικά: στο Νέο Δελχί θα χιονίζει, στο Τόκιο θα πέφτει χαλάζι σαν καρπούζι, τυφώνες θα σαρώνουν το Λος Άντζελες και άλλα τρελλά.... Ο επιστήμονας αυτός ψάχνει το γιο του στη Νέα Υόρκη, η οποία σύντομα θα παγώσει, και ελπίζει να τον βρει ανάμεσα στους επιζώντες. 


Το βιντεο που τράβηξα στο visitor center και έχω αναρτήσει (με τίτλο ice formation), δείχνει αυτό ακριβώς το γεγονός που αναφέρεται και στην ταινία. Βέβαια, όλες αυτές οι κλιματολογικές αλλαγές έχουν (μέχρι σήμερα) μια  βραδύτητα στην εξέλιξή τους, το οποίο εσφαλμένα μας καθησυχάζει.
 
οδηγώντας βόρεια προς Galway
τυπικά αχυρόσπιτα
τυπικά καστρόσπιτα

Στην επιστροφή προς το Δουβλίνο σταματήσαμε στο Galway. Ένα τυπικό ψαροχώρι, που το μόνο ενδιαφέρον έχει ένα δρόμο σαν την Ερμού, το περίφημο εστιατόριο The King Head με μενού 6 στρείδια των 18 ευρώ και την ισπανική αψίδα, που είναι ένα από τα ιστορικά μνημεία της προμεσαιωνικής εποχής. Αν και κτίστηκε το 1584, αποτέλεσε προέκταση του τείχους της πόλης του 12. αιώνα. Φιλοξενούσε στρατιώτες που κρατούσαν φρουρά και ίσως η ονομασία του οφείλεται σε αναφορά για το εμπόριο με τις ισπανικές γαλέρες, που έδεναν συχνά εδώ και μετέφεραν φορτία κρασιού και μπαχαρικών στις αποβάθρες.
 
Galway

The spanish Arch

στους δρόμους του Galway

στρείδια των 18 ευρώ



 
Northern Ireland  (Titanic, Dunluce, Giant's causeway, The Games of Throne)
Kαλώς ήρθες στο Μπέλφαστ, με καλωσόρισε ένα φιλαράκι που ζει και εργάζεται χρόνια στη Βορεια Ιρλανδία, ....έβγαλα εισιτήρια για τον Τιτανικό, βιάσου... βιάσου... μου ξαναλέει βλέποντας την απορία ζωγραφισμένη στο προσωπό μου, που προσπαθώ να καταλάβω αν πρόκειται για ιρλανδέζικο black χιούμορ ή για ένα ταξίδι στο παρελθόν. Ευτυχώς συνεβη το δεύτερο.
 
 
 
 
 


ελπόζοντας στην ελπίδα
απίστευτη χλιδή στις καμπίνες Α΄ θέσης
μακέτα του θρυλικού Τιτανικού

προσομοίωση της βύθισης του Τιτανικού

Επισκεφτήκαμε λοιπόν το ναυπηγείο που κατασκευάστηκε αυτο το μυθικό πλοίο, που ειναι σήμερα μουσείο, και περιηγηθήκαμε σε όλους εκείνους τους χώρους της κατασκευής του. Ο Τιτανικός, που περιπλέκεται ακομη και σήμερα, μεταξύ μύθου και πραγματικότητας, στο παρθενικό του ταξίδι βυθιστηκε παίρνοντας στο βυθό το ναυπηγό αρχιτέκτονά του, τον πλοίαρχο Έντουαρντ Σμιθ και πολλούς επιβάτες κάποιοι απο τους οποίους ήσαν οι πλουσιότεροι του κόσμου, καθώς και εκατοντάδες εμιγράδες από όλη σχεδον την Ευρώπη, ακόμη και απο την Ελλαδα. Στέκομαι με περισυλλογή μπροστα σε ομοιώματα της πρώτης θέσης που είχαν σχεδιαστεί για να αποτελέσουν την κορωνίδα της άνεσης και της πολυτέλειας, αλλά και στις καμπίνες της τρίτης κατηγορίας που στοιβάζονταν σε κουκέτες 4-6 άτομα, που είχαν επιβιβαστεί στο Σάουθάπτον για να βρουν μία καλύτερη τύχη στην Αμερική.
 
 


Ξεναγήθηκα στη μυστηριακή Ιρλανδία, όπως στο Dunluce (σημαίνει ισχυρό φρούριο), ένα τρομακτικό μεσαιωνικό κάστρο που η ιστορία του χάνεται μέσα στους αιώνες και οι γιαγιάδες το διηγούνται στα εγγόνια τους για να τρώνε το φαγητό τους. Είναι κτισμένο στην άκρη των βράχων και η τοποθεσία του δείχνει την καλή του οχύρωση απο τους πειρατές, αλλά και τη διαφυγή από τη θάλασσα στην απέναντι Σκωτία. Στο Game of Thrones, το Dunluce ήταν το κάστρο των Greyjoy στα Iron Islands.


η θέρμανση γινόταν με τζάκια

αγριότοπος....
...που τον θαυμάζεις


Στο giant's causeway, μια περιοχή με βραχώδεις ρόμβους από βασάλτη, δηλαδή πέτρωμα που σχηματίζεται από ταχεία ψύξη ηφαιστειακής λάβας. Ανακηρύχθηκε σε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO (1986) και θεωρείται ως ένα απο τα μεγαλύτερα φυσικά φαινόμενα στο Ηνωμένο Βασίλειο.
 
 
μαινόμενος ο ωκεανός



Οι ρόμβοι μοιάζουν σαν μικρά σκαλοπάτια, πάνω στους οποίους σπάνε με ορμή τα δαιμονισμένα κύματα του ατλαντικού και οι εναπομείνασες σταγόνες τους να αιωρούνται στον αέρα δημιουργώντας απόκοσμες πυρουέτες (δες σχετικό βίντεο Giant's Causeway). Οδηγούν στους πρόποδες του αντικρινού γκρεμού και χάνονται μέσα στη θάλασσα. Είναι συνήθως εξαγωνικοί, αν και μερικοί έχουν τέσσερις, πέντε, επτά ή οκτώ πλευρές.
 

Διασχίσαμε τους δρόμους που γυρίστηκε η περίφημη τηλεοπτική σειρα Το Παιχνίδι του Στέμματος (The Games of Throne) και ειδικότερα στο Carrick-a-rede το σημείο με την κρεμαστή γέφυρα που χρησιμοποιήθηκε στα γυρίσματα για τη θανατηφόρα συνάντηση: ο Balon περπατάει μια σκοτεινή νύχτα γεμάτη τρόμο και συναντά εκεί πάνω έναν άγνωστο που του εμποδίζει το δρόμο. Είναι ο αδερφός του που μόλις έχει επιστρέψει στα Iron Islands. Μετά από μονομαχία, ο Balon κόβει το λαιμο του Euron, που αντιδρά αστραπιαία ρίχνοντας τον Balon στη σκοτεινή αφρισμένη και βραχώδη θάλασσα. Ποιός δεν θυμάται αυτή τη σκηνή!!
 
η περίφημη γέφυρα της τηλεοπτικής σειράς
 
 
 Σύνορα με τελωνεία κ.λπ. δεν υπάρχουν, αντιλαμβάνεστε ότι μπαίνετε σε άλλη χώρα απο το κινητό σας που αλλάζει δίκτυο και για κάποια λεπτά της ώρας αδρανοποιείται. Είναι εκπληκτικό να δείτε το πόσο ομοιόμορφα είναι όλα τα σπιτάκια. Μοιάζουν σαν στρατώνες, το ένα πίσω απο το άλλο και στη σειρά, ώστε να εκπληρωθεί η ρήση του προτεσταντισμού: το κοινό καλό υπεράνω του ατομικού.
 
μοιάζουν τα σπίτια σαν σπιρτόκουτα....

Dublin-The history of the Guinness beer
Να ταξιδέψεις στο Δουβλίνο και να μην επισκεφτείς το Guinness storehaus είναι σαν να πας στην Αθήνα και να μην ανέβεις στην Ακρόπολη. Είναι απο τα Must της πόλης και ίσως μια ευκαιρία της ζωής σου να μάθεις κάτι και για την μπύρα που την πίνεις για το λαρύγγι και όχι για τη γλώσσα. Και όμως, τη σωστή μπύρα πρέπει να την αισθανθείς στη γεύση της και αυτό σημαίνει σωστή θερμοκρασία του ποτηριού (όχι ποτήρι της κατάψυξης) και του βαρελιού, σωστή ψυχολογία (έχετε πιεί μπύρα Kaiser σε ποτήρι Mythos και σουβέρ Fix, ναι! εγώ έχω πιεί και όταν ζήτησα το σουβέρ, το γκαρσόνι μου απάντησε τι να το κάνετε, αν λερωθείτε, νερό είναι θα στεγνώσει!!). Αν θέλουμε να ξεδιψάσουμε πίνουμε νερό, την μπύρα την πίνουμε για τη γευστική της απόλαυση. Άλλωστε, στους μεσαιωνικούς χρόνους θεωρείτο είδος διατροφής. Όλα για τη γλώσσα λοιπόν.
 

Επισκέφτηκα το περίφημο storehaus τη βροχερή μέρα που ήταν δύσκολο να σεργιανάς στην πόλη και με εισιτήριο 25 ευρώ μυήθηκα στα μυστικά της: Nερό (water), Kριθάρι (barley) ή βύνη (malt), Λυκίσκο (hops) και Μαγιά (yeast). Αυτά είναι τα 4 συστατικά που όταν αναμειχθούν (η συνταγή ανάμειξης είναι το μυστικό κάθε εταιρείας όπως και στην περίπτωση της Coca Cola)  το αποτέλεσμα είναι όχι απλά εξαιρετικό αλλά εκπληκτικό.. είναι η μπύρα! Μπορούμε να φτιάξουμε και εμείς μπύρα; βεβαίως ναι! Άλλωστε είναι διάσπαρτες οι ζυθοποιίες ανά την υφήλιο που μου θυμιζουν το σλόγκαν κάθε πόλη και μπυραρία κάθε χωριό και pub.
 
Guinness ο ιδρυτής της
μπύρα: από ένα σπόρο ξεκινά το ταξίδι της
το νερό συμμετέχει κατά 95% στην παραγωγή της

Το νερό αποτελεί το κύριο συστατικό της (συμμετέχει κατά 95%), συνεπώς η ποιότητά του παίζει καθοριστικό ρόλο. Νερό με άλατα δίνει μπύρα αλατισμένη (χαχα αστιεύομαι), απλά δεν πίνεται. Δεν είναι τυχαίο ότι η Dortmunder Bier είναι εξαιρετικά γευστική επειδή το νερό της περιοχής θεωρείται  ένα από τα πιό καθαρά πόσιμα νερά της Ευρώπης. Η Guinness φέρνει το νερό απο τα Wicklow mountains, νότια του Δουβλίνου.
 


Η βύνη κριθαριού είναι το πιο διαδεδομένο συστατικό στην παραγωγή μπύρας (ζυθοποίηση) τύπου Weiss, ενώ η βύνη σιταριού χρησιμοποιείται σε άλλα είδη μπύρας ξανθιές (Pils) ή μελαχρινές-σκουρόχρωμες (Stout). Η βύνη θεωρείται η ψυχή της μπύρας επειδή καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη γεύση και το χρώμα της και συνεισφέρει στην παραγωγή σακχάρων, συνεπώς και στο αλκοόλ.
 
4 λεπτά ακόμη για την αυθεντική δοκιμή
η στιγμή της αυθεντικής δοκιμής
 
 
πετυχημένη διαφήμιση
 
Ο λυκίσκος είναι ένα αναρριχόμενο φυτό που καλλιεργείται σε λίγα μέρη του κόσμου (Γερμανία, Τσεχία, Αυστραλία, ΗΒ, Αμερική και Νέα Ζηλανδία) και το άνθος του χρησιμοποιείται στη ζυθοποίηση για να δώσει πικράδα, γεύση και άρωμα στην μπύρα, αλλά και ως φυσικό συντηρητικό χάρη στις αντιβιοτικές του ιδιότητες.
 
άρπα: το logo της Guinness
η πρώτη αυθεντική Guinness
μπύρα με ονοματεπώνυμο

Η μαγιά είναι μικροοργανισμός που συντελεί στην αλκοολική ζύμωση της μπύρας. Καταναλώνει τα σάκχαρα του γλεύκους (παρακάτω ερμηνεύεται ο όρος γλεύκος) και παράγει αλκοόλ και διοξείδιο του άνθρακα, μετατρέποντας έτσι το γλεύκος σε μπύρα. Η θερμοκρασία ζύμωσης καθορίζουν σημαντικά τον τύπο της μπύρας (ale ή lager).
 
 
Μία απλή μέθοδος για να φτιάξετε τη δική σας μπύρα είναι η εξής:
(a) η βύνη αφού θρυμματιστεί, βυθίζεται σε ζεστό νερό, ώστε να παραχθούν ζυμώσιμα σάκχαρα, δίνοντας ταυτόχρονα γεύση και χρώμα στο νερό, που πλέον λέγεται γλεύκος (wort).
(b) Στο επόμενο στάδιο, η βύνη απομακρύνεται και το γλεύκος βράζεται με την προσθήκη λυκίσκου, ο οποίος θα δώσει στο γλεύκο την επιθυμητή πικράδα, αλλά και τα χαρακτηριστικά του αρώματα.
(c) Αφού το γλεύκος κρυώσει, μεταφέρεται σε δοχεία, όπου θα ακολουθήσει η διαδικασία της ζύμωσης (fermentation). Η ζύμωση γίνεται με την προσθήκη μαγιάς, η οποία καταναλώνει τα σάκχαρα που περιέχει το γλεύκος και παράγει αλκοόλ και διοξείδιο του άνθρακα.
(d) Όταν ολοκληρωθεί η ζύμωση, ακολουθεί η ενανθράκωση (carbonation) και η εμφιάλωση της μπύρας. Σας φαίνεται δύσκολο, όχι θα μου πείτε και είστε λάθος.  Η μπύρα περιέχει πολύ επιστήμη, χημική στην παραγωγή της, γευσιογνωστική στην πόση της. Γιαυτό καλύτερα, αγοράστε μια Guinness ή Kaiser  και απολαυστε την. Prost!
 
a+b+c=d
prost!
 
Dublin-The rest (The irish Epigration Museum, Jameson, St Patric's Cathedral)
The Irish Emigration Museum (EPIC) είναι ένα ενδιαφέρον μουσείο που καλύπτει την ιστορία της ιρλανδέζικης μετανάστευσης σε άλλες χώρες. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και μέσα σε ένα διατηρητέο κτήριο που χτίστηκε (1820) για άγνωστους σκοπούς αλλά αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως τελωνειακή αποθήκη επειδή ήταν δίπλα στο ποτάμι. Άλλωστε ο μεγάλος διάδρομος του κτηρίου υποδηλώνει κάτι σαν δημόσια υπηρεσία.
 
 
το διαβατήριό μου

Το EPIC αποτελείται από είκοσι θεματικές ενότητες, όπως της Μετανάστευσης, των Κινήτρων, της Επιρροής και της Διασποράς. Για να ταξιδέψεις λοιπόν, σου δίνουν ένα "διαβατήριο" που το σφραγίζεις σε κάθε αίθουσα που επισκέπτεσαι. Ωραία ιδέα και μελαγχολία ταυτόχρονα. Διερχόμενος απο τους διάφορους χώρους, σκεφτόμουνα το πρώτο μου υπερπόντιο ταξίδι, όταν ο πατέρας αποφάσισε να μεταναστεύσουμε στην Αυστραλία. Η επιχείρηση τότε απέτυχε, το ταξίδι όμως έγινε. Συγκεντρωθήκαμε στον Πειραιά, όπου έβλεπες τα ζωγραφισμένα ανάμεικτα συναισθήματα στους επιβάτες αλλά και σε αυτούς που θα έμεναν πίσω. Θλίψη και ελπίδα συνεχώς εναλλάσσονταν. Θα ξαναδώ τα αγαπημένα μου πρόσωπα, μονολογούσαν κάποιοι, θα τα καταφέρω κάποιοι άλλοι. Ήταν η εποχή που το ταξίδι κρατούσε ένα σχεδόν μήνα και το πρώτο γράμμα θα ερχόταν μετά από σαράντα μέρες! Με μία βαλίτσα γεμάτη ελπίδες και όνειρα, αλλά με άδειες τσέπες ξεκινούσαν οι περισσότερα για τις χώρες των ανακαλύψεων, χωρίς να γνωρίζουν τι τους περιμένει. Το μόνο που γνώριζαν, και τους τρόμαζε η ιδέα, ήταν να τους απορρίψουν, ως ασθενικούς ή ανήμπορους προς εργασία, και τους δείξουν το πλοίο της επιστροφής. Τα πλοία των καημών, όπως το Πατρίς, το Αυστραλία κ.ά. σήμερα δεν υπάρχουν, αλλά ούτε και το Λουζιτάνια, που εκτελούσε δρομολόγια προς την Αμερική.
 
δεδομένα πριν την αναχώρηση

Το κύμα της μετανάστευσης δεν ήταν μόνο ελληνικό φαινόμενο και δεν κράτησε κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Τους προηγούμενους δύο αιώνες η Ευρώπη βρισκόταν στη δίνη των πολέμων, επιδημιών, πολιτικών διώξεων αλλά και οικονομικής ύφεσης. Ήταν λογικό να δημιουργηθεί η προσδοκία των νέων χωρών χωρίς τα βάσανα της γηραιάς ηπείρου. Τα κύματα των μεταναστών συγκεντρώνονταν στα λιμάνια, όπως π.χ. στο Αμβούργο που δικαίως του δόθηκε η ονομασία πύλη του κόσμου.
 
ιστορική στιγμή πριν την αναχώρηση

Τα χρόνια πέρασαν και η Ευρώπη αναγεννήθηκε. Τα πλοία των καημών μπήκαν σε μουσεία για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλαιότεροι, μαζί και η ιστορία των μεταναστών. Ένα τέτοιο μουσείο βρίσκεται στο Δουβλίνο και μπορείς να αναζητήσεις τους δικούς σου ανθρώπους που μετανάστευσαν στις αρχές του 19. αιώνα, μπορείς να μελετήσεις τους λόγους που οδήγησαν τόσα εκατομμύρια ευρωπαίους (κυρίως γερμανόφωνης και αγγλόφωνης προέλευσης) να μεταναστεύουν προς την Αμερική, τη Βραζιλία αλλά και την Αυστραλία.
 
ωραίος τύπος ο Wilde

Το Jameson είναι ένα ιρλανδικό ουίσκι που παράγεται στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας από το 1780. Παράγεται και ωριμάζει στα αποστακτήρια Jameson και είναι διάσημο παγκοσμίως γεγονός που το καθιστά το πιο δημοφιλές ιρλανδικό ουίσκι στον κόσμο. Το 1780, ο John Jameson καθιέρωσε τον τρόπο με τον οποίο παρασκευάζεται  το "σωστό" ουίσκι και η ίδια συνταγή ακολουθείται μέχρι σήμερα. Ο θυρεός της οικογένειας έχει τη λεζάντα «Sine Metu», που σημαίνει "χωρίς φόβο".
 
Sine metu
οι ιδρυτές Jameson (1780)

Η επιχείρηση, βέβαια, πέρασε από χίλια κύματα. Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, ένας εμφύλιος στην Ιρλανδία και η εποχή της ποτοαπαγόρευσης στην Αμερική. Ακόμη και η μεταγκατάσταση του αποστακτηρίου κράτησε την επιχείρηση κλειστή για κάμποσα χρόνια.

 
 
 
Μην επιχειρήσετε να κάνετε ουίσκι για δύο λόγους: δεν θα καταφέρετε να το κάνετε εφάμιλλο με του Jameson και δεύτερον απαγορεύεται, πρέπει να έχετε άδεια! Το Jameson παράγεται από βυνοποιημένο κριθάρι με τη μέθοδο της απόσταξης και τοποθετείται μέσα σε παλαιωμένο δρύινα βαρέλια και παραμένει εκει για τρια χρόνια προτού βγει στο εμπόριο, από τον σπόρο των σιτηρών μέχρι να φτάσει στο ποτήρι μας.. Η νομοθεσία είναι πολύ αυστηρή.
 
τέλος! η ποτοαπαγόρευση!

νέα δοκιμή με ουίσκι...
και δώρο ένα αυθεντικό ουίσκι για να γίνω τελικά φέσι
  
 
Όλη αυτή η ιστορία μου άνοιξε την όρεξη να επισκεφτώ το  Jameson  και να γνωρίσω την ιστορία του αλλά και τη γεύση του. Το δοκίμασα βεβαίως, βεβαίως!! Η είσοδος κοστίζει 20 ευρώ και περιλαμβάνει, εκτός απο τις δοκιμές, και ένα ποτήρι ουίσκι έτσι για το happening.

irish memories

irish memories too!
Temple Bar is an area on the south bank of the River Liffey in central Dublin


Άγιος Πατρίκιος, ο πολιούχος

και εδώ Καλατράβα...

No comments:

Post a Comment