Highlands σε μια οδική έκδοση 2018 (Glecoe, Mallaig, Ben Nevis, FW, Loch Ness, Inverness)
Σκωτία και το Άγιο Δισκοπότηρο
The Jacobite Express
Σκέψεις ενός αεροπορικού ταξιδιού
myVideo (The Jacobite Express)
Highlands σε μία πεζοπορική έκδοση 2024
 |
| 3η διαδρομή Scottish Highlands |
Βερολίνο, Όσλο, Μπέργκεν, Ενδιμβούργο και τώρα Highlands, το ταξίδι συνεχίζεται για δεύτερη εβδομάδα. Ο εξερευνητής Νίκος Τόδουλος είχε οργανώσει τούτη τη φορά κάτι light, κάτι σαν προπόνηση, κάτι ας πούμε στην κατηγορία Πετεινού, αν και μια 6ήμερη πεζοπορία 120 χλμ δεν την κατατάσσεις στις εύκολες διαδρομές. Και αυτό το βλέπεις στο τέλος, όταν αισθάνεσαι όλο το σώμα σου πιασμένο και στο γυμναστήριο να σέρνεσαι... βρίσκεις δικαιολογίες να μην πας.
Τα Highlands της Σκωτίας ορίζονται από το δραματικό τους τοπίο που περιβάλλεται από χαμηλά βουνά (λόφους στην πραγματικότητα), ενώ το δυνατό τους σημείο είναι οι λίμνες, που στην τοπική διάλεκτο (gaelic) ονομάζονται lochs (εξού και η περίφημη Loch Ness). Υπάρχουν περισσότερες απο 30000 λίμνες διάσπαρτες σε όλη την περιοχή.
Τα Highlands δεν είναι τόσο φημισμένα για τα πεζοπορικά τους μονοπάτια όσο για την παραγωγή ουίσκι, το καλύτερο της Βρετανίας και του κόσμου γενικώτερα.... εεε ας μην είμαστε υπερβολικοί, το σούπερ-καλύτερο υπάρχει στην Ιρλανδία, από όπου και κατάγεται. Εντούτοις, εδώ στη Σκωτία βρίσκεις μυρωδάτο ουίσκι που το αισθάνεσαι στη γλώσσα και στο λαιμό σου και το πίνεις σε ποτήρι του κονιάκ, τον πάτο του οποίου αγκαλιάζεις με την παλάμη σου για να το ζεστάνεις και αυτό αρχίζει να αναδύει τις μυστικές του οσμές, που σε μεθούν.... είναι δηλαδή σαν τη Θεία Κοινωνία στην οποία προηγείται η μυσταγωγία της προετοιμασίας.
Οι γερμανοί και οι τσέχοι έχουν τις braweries με τις τοπικές μπύρες, η σκωτία έχει τις αντίστοιχες τοπικές whisky distilleries. Υπάρχουν περισσότερα απο 150 αποστακτήρια ουίσκι σε όλη τη Σκωτία, με ιδιαίτερες γεύσεις που εξαρτώνται από την ποιότητα του νερού, ακόμη και από την τύρφη του εδάφους. Το κάθε αποστακτήριο μπορεί να υπερηφανεύεται για τις δικές του μοναδικές γεύσεις και παντού υπάρχει μια επιγραφή που σε προκαλεί και προσκαλεί: "...have a dram of them all to see which is your favourite!..."
Όπως και ο κάθε γευσιογνώστης της μπύρας ξέρει τα μυστικά, έτσι υπάρχουν και οι αντίστοιχοι ειδικοί για το ουίσκι. Εγώ δεν είμαι πότης (παρα μόνο ιππότης) και έτσι αφήνω στους πλέον ειδικούς να μας περιγράψουν την ιστορία αυτού του υπέροχου μεθυστικού ποτού και ας γυρίσω πίσω στα δικά μας, τα της πεζοπορίας.
Το Great Glen Way είναι ένα από τα μεγάλα μονοπάτια της Σκωτίας που εκτείνεται σε απόσταση 120χλμ. Ξεκινά από το Fort William (στη σκιά του υψηλότερου βουνού της Βρετανίας, Ben Nevis, 1345μ υψ.) και η διαδρομή ακολουθεί τμήματα του ιστορικού Caledonian Canal του Thomas Telford πριν φτάσει στο Inverness, την πρωτεύουσα των Highlands.
Η πορεία είναι τμηματική ανά ημέρα και οι πεζοπόροι μπορούν να διανυκτερεύσουν σε ενδιάμεσους οικισμούς ή πόλεις που επιλέγουν συνήθως αυτοί ή οι διοργανωτές. Κάθε μέρα, η διαδρομή έχει κάτι ξεχωριστό να δείξει. Ακολουθεί υδάτινα κανάλια, δασικές διαδρομές και δρόμους.
Υπάρχουν πολλές ιστοσελίδες που περιγράφους και δίνουν σημαντικές πληροφορίες για το Great Glen Way, για τις υψομετρικές του διαφορές και τα χιλιόμετρα ανά ημέρα. Συνήθως απαιτούνται 6 μέρες πεζοπορίας σε κυμαινόμενες αποστάσεις από 12-30 χλμ.
Highlands σε μία οδική έκδοση
Τα Highlands δεν είναι μόνο το Glencoe, όπου ο Ian Fleming γύρισε τα κατασκοπευτικά έργα με τον πράκτορα 007, ούτε το Mallaig με την περιώνυμη γέφυρα Glenfinnan Viaduct όπου ο Χάρι Πότερ τη διασχίζει αιωρούμενος πάνω σε ένα ιπτάμενο αυτοκίνητο, ενώ από κάτω του ταξιδεύει το Hogwarts Express (The Jacobite Steam Train), αλλά και το Inverness με τη λίμνη του Λοχ Νες και με το μυθικό τέρας που κατοικεί στα βάθη του και σύμφωνα με κάποιους μύθους φυλάει το άγιο Δισκοπότηρο. Από τον ένα μύθο στον άλλον, από το ένα κάστρο στο άλλο, από την μία πόλη στην άλλη. Αυτή είναι η υπέροχη Σκωτία με τα Highlands, που μόνο πλήξη αλλά και ούτε μονοτονία δεν μπορεί να σου προσφέρει.
 |
| FW: στον πεζόδρομο |
 |
| FW: MacIntosh Parish Church |
Fort William (FW). Απο εδώ ξεκινά η περιήγηση στα Highlands. Είναι ένα κομβικό σημείο εξορμήσεων, όπως είναι τα Γιάννενα, αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα. Τα σπιτάκια, οι πεζόδρομοι και οι ζαρντινιέρες στους δρόμους είναι τα ίδια παντού σε όλη την περιοχή της Σκωτίας. Μέσα σε αυτό το σκωτσέζικο χρωματισμό (που τα μαγαζιά ειναι ανοικτά και την Κυριακή και έχουν πολύ κίνηση) δεν λείπει και η παγκοσμιοποίηση τύπου Zara ή Sephora, αλλά ακόμη και πολλά Sports Direct, τη γνωστή φίρμα των αθλητικών και ορειβατικών προιόντων, που εμείς οι Έλληνες αγοράζουμε με πάθος απο το Διαδίκτυο.
Το Mallaig είναι ένα ψαράδικο χωριουδάκι με έντονη τη γεύση της θάλασσας. Από εδώ ξεκινούν τα Ferries για τα νησιά της Καλυδωνίας και η τοποθεσία του βλέπει τον ατλαντικό. Ο καιρός επηρεάζεται πολύ από τα χαμηλά βαρομετρικά και έτσι είναι συνήθως νεφοσκεπής και υγρός. Το 1875 άρχισε η κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής με το υπόλοιπο δίκτυο της χώρας λόγω του εμπορικού ενδιαφέροντος που υπήρχε για τη μεταφορά ψαριών του ατλαντικού. Κυρίως μπακαλιάρο και σολωμό.
 |
| The Jacobite Express |
 |
| Glennfinnano Viaduct |
 |
| Highlands' landscape |
 |
| Harry Potters' land |
Η σιδηροδρομική γραμμή διέρχεται μέσα από λόφους και αμέτρητα ποτάμια και λίμνες δίνοντας και ένα τουριστικό ενδιαφέρον στη θέα του τοπίου. Έτσι, γυρίστηκε το έργο του Χαρι Πότερ, που ταξιδεύει στο Hogwarts Express (The Jacobite Steam Train) διασχίζοντας την ονομαστή γέφυρα Glennfinnano Viaduct με τις 23 τοξωτές καμάρες και τα 380 μέτρα μήκος της. Μια ανάλογη γέφυρα αλλά υπερμεγέθη βρίσκεται στο Landwasser της ελβετίας στη διαδρομή προς το Saint Moritz.
Glecoe και οι ονομαστοί απότομοι λόφοι, πύργοι χορταριασμένοι σε ένα καφετί χρώμα, σπάνια θα δεις εδώ πράσινο χαλί. Ίσως αυτό το καφετί χρώμα και η ιδιόμορφη πανίδα να δίνει στο νερό μια παράξενη γεύση και να κάνει το σκωτσέζικο ουίσκι ξεχωριστό και παγκοσμίως περίφημο στη γεύση του. Οι πύργοι αυτοί (με μέγιστο υψόμετρο γύρω στα 600-700μ) βρίσκονται στον οδικό άξονα Γλασκώβης-Fort William και μπορείς να τους απολαύσεις από το λεωφορείο 44 (city Link) από το FW.
Ben Nevis είναι ο Όλυμπός τους, το ψηλότερο βουνό (1312μ) όλης της Βρετανίας που βρίσκεται στο FW. Η ανάβασή του διαρκεί γύρω στις 4-5 ώρες και τους καλοκαιρινούς μήνες γίνεται το αδιαχώρητο. Οι μανιώδεις του ορεινού τρεξίματος το προσκυνούν τρέχοντας σε χρόνο ρεκόρ. Συνεχώς σε προσπερνάνε άλλοτε ευγενικά και άλλοτε απρόσεκτα. Η καλύτερη περίοδος είναι τώρα, όπου το μόνο εμπόδιο είναι η συχνή ομίχλη και η νέφωση που δεν μπορείς να χαρείς την εξαιρετική θέα. Είναι απο τις περιοχές που δεν επισκέφτηκα.
Loch Ness, μια λίμνη ένας μύθος. Το τέρας κρύβεται μέσα στα σωθικά της και αναδύεται στην επιφάνεια για να διαδώσει τη σοφία που κρύβεται στον πάτος της μακριά από τα μάτια των αμυήτων. Φαίνεται, στην όψη, σαν ένας μπούφος που αν και μπούφος βλέπει στα σκοτεινά βάθη της λίμνης (το βάθος τής λίμνης είναι μάλλον απροσδιόριστο) εκεί που δεν μπορεί να δει ο κοινός άνθρωπος και αυτό συμβολικά χαρακτηρίζει τη σοφία.
Ο δρόμος ακολουθεί τη λίμνη και διέρχεται απο το περίφημο κάστρο του Urquant που έπαιζε πρωτεύοντα ρόλο στην εποχή των ιπποτών ελέγχοντας όλη την περιοχή που θεωρείτο κομβικό σημείο εμπορικών δρόμων. Συνεπώς, δεν είναι τυχαίο το γεγονός, πώς σε κάποιο σημείο, που η ενδοχώρα μπαίνει μέσα στη λίμνη, οι ιππότες του 13. αιώνα έφτιαξαν ένα κάστρο, το Urquhart castle για τον έλεγχο των εμπορικών δρόμων της περιοχής, κυρίως μέσω της λίμνης. Τα σημερινά ερείπια χρονολογούνται από τους 13.-16. αιώνες και θεωρούνται ως μια πρώιμη μεσαιωνική οχύρωση. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στους πολέμους της σκωτικής ανεξαρτησίας το 14. αιώνα. Μέσα στους αιώνες άλλαξε πολλά χέρια, από τον έναν επιδρομέα στον άλλο, και τελικά εγκαταλείφθηκε και καταστράφηκε (1692) για να εμποδίσει τη χρήση του από τις δυνάμεις του Jacobite και στη συνέχεια κατέρρευσε. Τελευταία, το κράτος έχει αναλάβει την ανάδειξή του και είναι πλέον ένα από τα πιο επισκέψιμα κάστρα στη Σκωτία.
Το Inverness είναι στο άκρο της λίμνης με πρόσβαση στη βόρεια θάλασσα και στα πετρέλαιά της. Είναι μια ξεχωριστή πόλη με την ίδια μεγαλοπρέπεια των σκωτικών πόλεων. Υπάρχουν πολλές εκκλησίες με λιγότερο δογματικό χαρακτήρα από ότι η παπική ή και η ορθόδοξη. Επισκέφτηκα μια εκκλησία στο FW που είχε νοικιαστεί και είχε μετατραπεί σε ένα αναρριχητικό κέντρο. Ενδιαφέρουσα παραλλαγή που δεν μπορώ να φανταστώ στις νότια των Άλπεων περιοχές. Άλλωστε η αγγλικανική εκκλησία είναι πολύ πιο ευέλικτη σε τέτοιου είδους δράσεις. Το 2014, μια διαδικτυακή έρευνα χαρακτήρισε το Inverness ως τον πιο ευτυχισμένο τόπο της Σκωτίας για να ζεις και να εργάζεσαι. Το ερώτημα είναι, τις καιρικές (πολικές) συνθήκες της έλαβε υπόψη;;;
Σκέψεις ενός αεροπορικού ταξιδιού
Το ταξίδι άρχισε με καλούς οιωνούς. Ο κόσμος ταξιδεύει για επαγγελματικούς σκοπούς, για τουρισμό, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει ενταθεί και η μετανάστευση. Οι έλληνες εργάζονται παντού και πηγαινοέρχονται στην πατρίδα μπας και απαλύνουν τη νοσταλγία, όρος που έχει υμνηθεί τη δεκαετία του '60 (Akropolis express) και σήμερα με την Aegean. Ο νόστος, μια όμορφη και παράλληλα δραματική ελληνική λέξη έχει μπει μέσα στο λεξιλόγιο του έλληνα από τις αρχές του 20. αιώνα και κορυφώθηκε μετά τον πόλεμο.
Ο νόστος έχει εγκατασταθεί στο μυαλό μας σαν μύθος. Γιατί περί μύθου πρόκειται. Όταν έχεις ποιότητα ζωής, σεβασμό και αισθάνεσαι ότι προστατεύονται τα δικαιώματά σου, τί να κάνεις το νόστο; Επειδή δεν έχεις καφενείο στα ξένα ή τον κολλητό σου για να τσακώνεσαι για τα πολιτικά... και ο πιτόγυρος σού λείπει. Γιαυτό είναι τα αεροπλάνα. Νάρχεσαι και να ξαναφεύγεις. Παίρνεις μια ανάσα και πάλι προς τη δόξα τραβάς.
Ο νόστος είναι για τους ποιητές. Ας τους αφήσουμε στη μελοδραματική τους γραφή και εμείς ας χαρούμε το ταξίδι μιας και έχουμε υποστηρικτή τον Πυθαγόρα που έλεγε ότι ο τόπος μου είναι αυτός που μου προσφέρει γνώση και ... ποιότητα ζωής θα συμπλήρωνε, αν ζούσε σήμερα.
Με το γράψιμο κατά τη διάρκεια της πτήσης, περάσαμε τις Άλπεις και σε λίγο το Μόναχο, με κατεύθυνση τη Φρανκφούρτη. Πετάμε στα 26000 πόδια, δεξιά βλέπεις τη Νυρεμβέργη, δυτικά τη Στουτκάρδη και κάπου ενδιάμεσα το Mannheim και το Wuerzburg. Πριν την προσγείωση, το αεροπλάνο κάνει κυκλικούς σχηματισμούς και διακρίνεις το ρυμοτομικό σχέδιο των μικρών πόλεων, τα φιδίσια ποταμάκια και τους ποδηλατόδρομους, εικόνες όμορφες που σε χαλαρώνουν και σε προετοιμάζουν για όμορφες στιγμές..
 |
| To Gate B32 in Fraport |
Βλέπω αιολικά πάρκα με ανεμογεννήτριες που να σχίζουν τον αέρα και να τρομάζουν τα πουλιά, ενώ προσεγγίζουμε το αεροδρόμιο. Ο Ρήνος φαίνεται καθαρά. Είναι ένα πλατύ ποτάμι, που αρχίζει το ταξίδι του από τις κεντρικές Άλπεις, από μια μικρή λίμνη που ονομάζεται Tomasee και αφού διασχίσει περίπου 1300 χλμ θα χυθεί στη βόρεια θάλασσα. Ο Ρήνος είναι πλεούμενος από μαούνες που εκτελούν κανονικά δρομολόγια. Για να μπορεί να συμβεί αυτό, οι γερμανοί έχουν φτιάξει φράγματα που συγκρατούν τα νερά σε εποχές ανομβρίας ή τα αφήνουν να φεύγουν όταν έχει κατεβάσει πολύ νερό. Έτσι, ο Ρήνος είναι βατός όλο το χρόνο.
Πλησιάζοντας ακόμη προς τα έδαφος διακρίνουμε καθαρά τα σπιτάκια με τις πυραμοειδείς στέγες σε συμμετρική διάταξη και τους ιδιόκτητους λαχανόκηπους, τα σιδηροδρομικά συμπλέγματα, μικρές λιμνούλες και τσουφ οι ρόδες ακουμπάνε στο διάδρομο προσγείωσης. Εδώ, οι δρόμοι μας χωρίζουν.
Το αεροδρόμιο έχει πολύ κίνηση. Θεωρείται το μεγαλύτερο της Ευρώπης με παγκόσμιους προορισμούς. Είναι διαμετακομιστικό κέντρο και από τότε που εφαρμόστηκε το code sharing η κίνηση στα αεροπλάνα... απογειώθηκε. Αν και οι τιμές των εισιτηρίων δεν έχουν μειωθεί, οι εταιρίες έχουν βρει το κόλπο να σου προσφέρουν φτηνούς ναύλους με επιπρόσθετη δαπάνη για οτιδήποτε, τη βαλίτσα, το κάθισμα και σε λίγο και το κατούρημα. Παράλληλα, αλλάζουν τις τιμές συνεχώς, είναι σαν να παίζεις στο χρηματιστήριο και αλλοίμονο αν είσαι απρόσεκτος παίκτης, θα πληρώσεις το εισιτήριο ακριβότερα. Οι εταιρίες λοιπόν για να χρυσώσουν το χάπι προσφέρουν κάποιες ανέσεις στους τακτικούς πελάτες.
 |
| Αχόρταγοι γλάροι εφορμούν |
Είναι τα lounge για να πιεις τζάμπα ενα καφέ μέχρι να έρθει η ώρα της αναχώρησης, μια δωρεάν βαλίτσα, ακόμη και το fast lane για να μην περιμένεις ώρες στον ηλεκτρονικό έλεγχο ασφαλείας. Πολλές εταιρίες έχουν συνάψει ένα είδος συμμαχίας και μοιράζουν όλα τα παραπάνω, ακόμη και τη συνέχεια του ταξιδιού με άλλη συμμαχική εταιρία, το code sharing που προαναφέραμε. Άλλος τρόπος για να μας τα παίρνουν είναι η συλλογή μιλίων, που αν συγκεντρώσεις κάποια μίλια, μέσα σε ένα χρόνο, θα έχεις όλα τα παραπάνω δικαιώματα. Αυτό σημαίνει, να κάνεις ταξίδια και να έχεις πληρώσει ετήσια κάπου 1800-2000 ευρώ σε ταξίδια. Οι συχνοί επαγγελματίες ταξιδιώτες ωφελούνται.. οι υπόλοιποι χμμμμ!
H Aegean ανήκει στη Star alliance, έτσι ονομάζεται ο συμμαχικός όμιλος που περιλαμβάνει και τη Lufthansa, τις τουρκικές αερογραμμές, ενώ η Emirates, Alitalia, KLM κ.λπ. ανήκουν σε άλλο όμιλο εταιριών.
Για τους ευρωπαϊκούς προορισμούς, η Aegean-Lufthansa ικανοποιεί τις προτιμήσεις μου. Για υπεραντλαντικά ταξίδια όμως, οι τουρκικές αερογραμμές είναι ασυναγώνιστες. Όχι μόνο που πάνε παντού, αλλά η εξυπηρέτηση και η άνεση του ταξιδιού είναι χαρακτηριστικό τους γνώρισμα. Είμαι πολύ ευχαριστημένος και δίνουν μίλια αναβάθμισης.... απλόχερα, ενώ η Lufthansa ακολουθεί...
Η πτήση από FRA-GLA διέρχεται από το μηδενικό Μεσημβρινό που χωρίζει τη γη σε ανατολικό και δυτικό ημισφαίριο. Η μέτρηση του γεωγραφικού μήκους έχει οριστεί κατά σύμβαση να μετριέται από το Μεσημβρινό που διέρχεται από το Αστεροσκοπείο του Γκρήνουιτς στη Μεγάλη Βρετανία, καλούμενος πρώτος μεσημβρινός ή αριθμητικά 000° 00΄ 00΄΄ (εμείς πετύχαμε να τον προσδιορίσουμε στα 0° 1΄ 49΄΄...no bad!!) .
Πρώτα ο Ίπαρχος και ο Πτολεμαίος και μετά οι φιλόσοφοι του 17. αιώνα τεμάχισαν τη γη σε κατακόρυφες φέτες των 15 μοιρών, μια πράξη που αργότερα χρησιμοποιήθηκε στον προσδιορισμό της τοπικής ώρας. Βεβαίως, ο προσδιορισμός των μεσημβρινών βοήθησε επίσης τον άνθρωπο να καταλάβει το λάθος υπολογισμού των ημερών της Αρμάδα δε Μολούκα (1520) υπό τον Μαγγελάνο κατά το διάπλου της γης, όπου στο τέλος του ταξιδιού έφτασε μια μέρα νωρίτερα, σύμφωνα με το ημερολόγιο του πλοίου (Τετάρτη έγραφε το ημερολόγιο, ενώ ήταν Πέμπτη) και αυτό γιατί όταν ταξιδεύεις όλο και πιο δυτικά, επιστρέφοντας στο ίδιο σημείο έχεις κερδίσει μια μέρα.. Επίσης, ο Εκο στο βιβλίο του, το Νησί της Προηγούμενης Μέρας αναφέρει την ίδια χρονική καθυστέρηση: .......όπου ο Ρομπέρτο ντε λα Γκριβ ναυαγεί σε ένα εγκαταλελειμμένο πλοίο απέναντι από το νησί απ’ όπου περνάει ο μεσημβρινός, η γραμμή που πίστευαν ότι χωρίζει το χθες απ’ το αύριο.... Σήμερα με τη χρήση των γεωστατικών δορυφόρων όλα τα παραπάνω προβλήματα έχουν επιλυθεί. Όπως βλέπουμε στο χάρτη, έχουμε δυο συντεταγμένες για τον προσδιορισμό της θέσης του αεροπλάνου. Μία δεν αρκεί. Έτσι χρησιμοποιούμε και το γεωγραφικό πλάτος, που χωρίζεται στο βόρειο και στο νότιο ημισφαίριο. Ακριβώς τώρα πετάμε σε συντεταγμένες Ν52.4802975, W0.0304858 με ταχύτητα 781 χλμ/ω και σε υψόμετρο 11260μ.
No comments:
Post a Comment