Zurich

Zurich 2025: happy New Year
Zurich 2016: the rich city
Switzerland: once upon a time

 

Zurich 2025: happy New Year

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που έλαβα την περίφημη επιστολή Telegdi (διάσημου φυσικού) να δουλέψω στην ομάδα του στο ΕΤΗ, εγώ ένας νεαρούλης επιστήμων που μόλις είχα πάρει το διδακτορικό μου και αρμένιζα σε όλες τις επιστημονικές αυλές της Ευρώπης. Γύριζα, ξαναπήγαινα, ανέβαινα στα βουνά, κατέβαινα στις πεδιάδες και πάντα είχα κάτι να σχολιάσω για αυτή τη χώρα, που σε ξαφνιάζει όταν την πρωτο-επισκέπτεσαι, βάζεις βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πιείς ένα ποτό και αναλογίζεσαι ...γιατί θεέ μου δεν με γέννησες ελβετό.... αν και μετά από μια ώριμη σκέψη συμπεραίνεις ότι ο θεός κάτι ήξερε και σε έστειλε στο μεσογειακό νότο με το υπέροχο κλίμα χειμώνα-καλοκαίρι και όχι στην παγωμένη Ζυρίχη.

 

 

Grüezi Switzerland..... αυτή η χώρα που βρίσκεται γεωγραφικά στο κέντρο της Ευρώπης, αλλά ουδεμία σχέση νοοτροπίας έχει με τους γείτονές της, αυτή η χώρα που μαθαίνει στα παιδιά την παραδοσιακή ουδετερότητα και την κρατά απομονωμένη πάνω από 200 χρόνια, αυτή η χώρα με τη χαρακτηριστική ευγένεια με χειραψία και με την έκφραση Grüezi mitanand, αλλά και με τη μεγάλη κοινωνική ευαισθησία και σύμπραξη. Σε αυτό το αλαλούμ, λοιπόν, των αντικρουόμενων συναισθημάτων, όπου σημαντικό ρόλο καθορίζουν οι γεωγραφικές συνθήκες και το ανάγλυφο του εδάφους, έζησα για μερικά χρόνια και παραλίγο να γίνω ελβετός και να μην γράφω τα παραπάνω!

 

Πριν πάρω την οριστική απόφαση του επαναπατρισμού, θυμήθηκα την παροιμία ...κάλλιο πρώτος στο χωριό παρά δεύτερος στην πόλη..., που αν και δεν έπαιξε τόσο βαρύνοντα ρόλο, πολλά χρόνια με βασάνιζε η ιδέα, αν έκανα τη σωστή κίνηση, εγώ που πάντα εμψύχωνα τους φίλους μου να κρατούν το ένα πόδι στην ξενητειά (για να μην κυτταχτούν μια μέρα στον καθρέπτη και πουν ...τι μ@λ@κες είμαστε που γυρίσαμε...). Και διατηρούσα αυτές τις σκέψεις, τη στιγμή που είχα βρει στην Ελλάδα μια δουλειά, που πολλοί θα την ζήλευαν, έναν ικανοποιητικό μισθό και μεγάλη ελευθερία στην προσωπική μου ζωή.

τα τρένα στην Ελβετία πάνε παντού... ακόμη και στο Jungfraujoch 3450μ

Τα χρόνια πέρασαν και φθάνοντας η στιγμή να κάνω απολογισμό, ξαναεπισκέφτηκα τη Ζυρίχη, που δεν έχει αλλάξει σε τίποτε από τότε. Ο Limmat κυλά τόσο ήρεμα όπως τότε, η Bahnhofstrasse έχει τα ίδια πανάκριβα ρολόγια σαν οι δείκτες του ρολογιού να έχουν σταματήσει, ο κόσμος κυκλοφορεί αθόρυβα στην πόλη σαν μιά κακιά μάγισσα να έχει αρπάζει τη λαλιά του, ακόμη και τα τραμ και τα τρένα κυκλοφορούν με την ίδια swiss accuracy... και στη μέση εγώ, που σαν χαμαιλέων να έχω αλλάξει ζωή, συνήθειες και γυναίκες σαν να παίζω πόκερ και να θέλω συνέχεια καινούργιο φύλλο!

 

ο πρώτος καφές... το πρώτο Εξάευρω.... τόσο σχεδόν κοστίζει!

Εντούτοις, σήμερα η ζωή μας έχει αλλάξει πολύ, που οι νέοι ξενητεμένοι δεν θα είναι τόσο αποκομμένοι από την πατρίδα τους. Θα συνομιλούν δωρεάν κάθε μέρα με τους φίλους τους μέσω FΒ, Instagram και twitter (εγώ σπάνια επικοινωνούσα), θα ξέρουν ακριβώς πόσο απέχει ο φούρνος από το σπίτι τους, νάναι καλά το Street view (εγώ δεν ήξερα), ενώ θα παίρνουν την Aegean και θάναι σε 2 ώρες στο σπίτι τους με άδειο ταπεράκι (Aegean και ταπεράκι δεν είχαν εφευρεθεί τότε).

Migros.. όπως λέμε Σκλαβενίτης.. αλλά σε υπερμεγέθυνση!

Η πόλη της Ζυρίχης είναι και Καντόνι και μάλιστα το πέμπτο κατά σειρά. Η απαρχή της Ελβετίας (όπως την γνωρίζουμε σήμερα) άρχισε το 1291 από τα καντόνια του Schwyz, Uri και Unterwalden, τα οποία πρωτοσύστησαν με τον όρκο "Rütlischwur" ένα είδος ομοσπονδίας, η οποία επεκτάθηκε αργότερα και στα γειτονικά καντόνια Luzern (1332) και Zürich (1351), έτσι ώστε σήμερα, η χώρα να αποτελείται από 26 καντόνια, καθένα από τα οποία κυβερνάται με δική του κυβέρνηση, έχει τους δικούς του νόμους, το δικό του έμβλημα και τη δική του σημαία.

η παλιά πόλη

O ποταμός Limmat, ένας μικρός ποταμός, που ο Einstein είχε διασχίσει πολλές φορές τις όχθες του και έπαιρνε το Polybahn για να ανέβει στο κεντρικό κτήριο του Ομοσπονδιακού Πολυτεχνείου, γνωστού ως ΕΤΗ. Για τους νεώτερους, ο Limmat χωρίzει τη Ζυρίχη σε δυο όμορφες πλευρές  με ξύλινα σπίτια του 18. αι. αποδεικνύοντας πόσο πολύ οι ελβετοί δεν αρέσκονται σε ρυμοτομικές αλλαγές αφήνοντας αναλλοίωτη την πάλαι ποτέ πόλη της Ζυρίχης, η ιστορία της οποίας ξεκινά ήδη από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

ο ποταμός Limmat

Οι πύργοι της Grossmunster στο τελευταίο φως του ήλιου

o προτεστάντης μεταρρυθμιστής Zwingli

Ο Γανυμήδης δεν ήταν πόντιος, όπως ενδεχομένως να θυμίζει το όνομά του... ήταν γιός τού βασιλιά της Δαρδανίας Τρωός, από τον οποίο πήρε το όνομά της η Τροία, και της Καλλιρρόης, κόρης του ποτάμιου θεού Σκάμανδρου ή της Ακαλλαρίδος, κόρης του Ευμήδη... τρέχα γύρευε αν κατάλαβε κανείς την καταγωγή του. Εντούτοις, η απαγωγή του από τον Δία, την ώρα που έβοσκε πρόβατα και τραγουδουσε το άσμα ...τσοπανάκος ήμουνα, προβατάκια φύλαγα... έγινε viral στα social media, οι οπαδοί του οποίου δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν, αν ο αετός που τον απήγαγε και τον μετέφερε στον Όλυμπο, ήταν απεσταλμένος του Δία ή κάποιος θεός μεταμορφωμένος σε πουλί. Στον Όλυμπο λοιπόν, σε ποιό άραγε καταφύγιο, ο Δίας τού χάρισε αιώνια νεότητα και τον όρισε οινοφόρο των θεών στη θέση της Ήβης η οποία παντρεύτηκε τον Ηρακλή και άλλαξε καθήκοντα! Ο τύπος άλλαξε πολλά πόστα (σαν σύγχρονος πολιτικός), ακόμη έγινε και ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Δία πριν τελικά γίνει άγαλμα από τον Hermann Hubacher (ελβετός γλύπτης του 20. αι.) και καταλήξει να ομορφαίνει τη λίμνη της Ζυρίχης.

Γανυμήδης και ο αετός του, έργο του Hermann Hubacher στη Bürkliplatz της Ζυρίχης

Γωνία Paradeplatz και Bahnhofstrasse ίσως να είναι το πιό ακριβό Viertel του κόσμου. Είναι συνώνυμο με τις τράπεζες και την ελβετική ευημερία. UBS, Credit Suisse, Mandarin Oriental Hotel, Confiserie Sprüngli και η Galerie Gmurzynska συνασπίζονται για να δημιουργήσουν το πιό ακριβό δακτυλίδι όλου του κόσμου. Υπολογίζεται ότι ο πλούτος, αυτής της περιοχής ανέρχεται σε πολλά τρις εκατομμύρια ευρώ.

 

 

ακόμη και ο καστανάς είναι ακριβός.. 100gr κάστανα κοστίζουν 6 ευρώ

ποιός ευφυής σκέφτηκε τα ξύλινα πηρουνάκια που δεν τρυπάνε ούτε πεπόνι

Prime Tower όπως λέμε Trump Tower.
Είναι το ψηλότερο κτήριο της Ζυρίχης

Zurich 2016: the rich city

εδώ κτυπά ο παλμός όλου του "πλούσιου" κόσμου! Είναι ο κόμβος των πάντων, οικονομικών, συνεδριακών, τουριστικών, θρησκευτικών, επιστημονικών, ερευνητικών, πολιτικών κ.ο.κ. εκδηλώσεων. Αν και δεν το δείχνει (όπως το Παρίσι ή το Λονδίνο) η Ζυρίχη είναι το σημείο που συναντιούνται πολιτισμικοί κόσμοι, αλλά και απλοί τουρίστες.. όπως εμείς (ναι αλήθεια λέμε). Είναι πρωτεύουσα του ομώνυμου καντονίου, ίσως του πιό πλούσιου παγκοσμίως.

 

Limmat river

 

Η Ζυρίχη ιδρύθηκε από τους Ρωμαίους, οι οποίοι το 15 π.Χ. τη ονόμασαν Turicum. Ωστόσο, βρέθηκαν πρώιμοι οικισμοί που χρονολογούνται πριν από 6500 χρόνια. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η Ζυρίχη απέκτησε το ανεξάρτητο και προνομιακό καθεστώς της αυτοκρατορικής αμεσότητας και, το 1519, έγινε πρωταρχικό κέντρο της προτεσταντικής μεταρρύθμισης στην Ευρώπη υπό την ηγεσία του Huldrych Zwingli. 

 

 

 

Η επίσημη γλώσσα της Ζυρίχης είναι Γερμανική, αλλά η κύρια ομιλούμενη είναι η τοπική παραλλαγή της, που την ονομάζουν Schwitzerduitsch. Η πόλη είναι γεμάτοι απο μουσεία και γκαλερί τέχνης, όπως το Ελβετικό Εθνικό Μουσείο και το Kunsthaus, ενώ το Schauspielhaus Zürich είναι ένα από τα σημαντικότερα θέατρα του γερμανόφωνου κόσμου. 

 

 

 

Τα περισσότερα ερευνητικά και αναπτυξιακά κέντρα της Ελβετίας  και όχι μόνο (IBM, Google και άλλοι αμερικανοί κολοσσοί) επικεντρώνονται στη Ζυρίχη (κυρίως γύρω απο το φημισμένο Πολυτεχνείο ΕΤΗ), ενώ οι χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές προσελκύουν υπερπόντιες επιχειρήσεις για να εγκαταστήσουν την έδρα τους εκεί.

 

 

 

Σε θέματα "Ποιότητας Ζωής", πολλοί διεθνείς οργανισμοί καταττάσσουν τη Ζυρίχη στις πρώτες θέσεις των καταλόγων τους,. Σε παγκόσμια κατάταξη της οικονομικής ευτυχίας, του Economist Intelligence Unit, θεωρεί τη Ζυρίχη μια από τις δέκα πιο δημοφιλείς πόλεις στον κόσμο.Συμπέρασμα, ακόμη και με μικρό πορτοφόλι κάντε μια επίσκεψη!! 

 

 

 

Αν θέλετε να γίνετε μόνιμος κάτοικος Ζυρίχης, είναι δύσκολο (πρέπει να ξέρετε άπταιστα την τοπική διάλεκτο switzerduitsch), αλλά και εύκολο (να πληρώσετε παράβολο 60000 ελβετικά φράγκα).

 

Είσοδος στην παλιά πόλη...

Paradeplatz... εδω είναι το κέντρο του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος

στα στενά της παλιάς πόλης....

.. με απίθανα μικρομάγαζα....