Πέμ 16 Μαρτίου: η ώρα των συνδικαλιστών
Παρ 17 Μαρτίου: η πτήση, The Metropolitan Opera
Σάβ 18 Μαρτίου: Broadway, pick your Bib, MoMA, 7th Avenue
Κυρ 19 Μαρτίου: NYC Marathon Half, Empire State Building
Δευ 20 Μαρτίου: Central Park, The Metropolitan Museum of Art, Guggenheim, AMNH
Πέμπτη 16 Μαρτίου: η ώρα των συνδικαλιστών
Kάποτε ρώτησαν ένα βρετανό πρωθυπουργό πότε θα γίνουν οι εκλογές; και αυτός απάντησε: εξαρτάται.... εξαρτάται απο τα γεγονότα, χρησιμοποιώντας τη λέξη The Facts! Αυτή η προφητική απάντηση δεν χρησιμοποιείται μόνο στην πολιτική ζωή ενός τόπου, όπως έδειξε πρόσφατα ο μεγάλος σεισμός στην Τουρκία, αλλά και το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, όπου και στις δύο περιπτώσεις, τα περιστατικά ανέβαλαν τις εκλογές για το απώτερο μέλλον... τυγχάνει να εφαρμόζεται και στην καθημερινή μας ζωή. Ουαί και αλλοίμονο αν ταξιδεύεις εκείνη την ημέρα με καθολική απεργία... το ταξίδι το χάνεις και όλες μαζί τις κρατήσεις ξενοδοχείων κ.λπ. μιάς που δεν μπορείς να τις ακυρώσεις τελευταία στιγμή.
|
New York, New York 😀😀😀
|
Δεκάδες νεκροί και σακατεμένοι, η πολιτική τους με αίμα είναι βαμμένη έγραφε ένα πανό στην οδό Πανεπιστημίου, στην καθολική απεργία της Πέμπτης, μιάς απο τις πολλές Πέμπτες που είναι πλέον καθιερωμένες για το σκοπό αυτόν. Οι συνδικαλιστές, συνήθως μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι με ουδεμία αξιολόγηση, καλούσαν σε συμπαράσταση τους συμβασιούχους που κάθε μέρα αξιολογούνται, να διαδηλώσουν ενάντια στο μότο: οι ράγες της ανάπτυξης φέρνουνε νεκρούς, καμία αυταπάτη για μύθους εθνικούς...
|
Athens 😕😖😒
|
Το Facebook, Τik-Tok και τα λοιπά μέσα κοινωνικής δικτύωσης είχαν αρπάξει φωτιά, συνήθως με αδόκιμους όρους (π.χ. αν το κράτος δολοφονούσε, τότε όλοι οι πολίτες του θα ήσαν τουλάχιστον ηθικοί αυτουργοί, αφού αυτοί το αποτελούν, όπως θα μας υπενθύμιζε ο αριστερός Ραφαηλίδης στο βιβλίο του
Ιστορία-Κωμικοτραγική-του Νεοελληνικού Κράτους). Ακόμη, θυμηθήκαμε την ανεργία των νέων, που χωρίς μέσον δεν μπορούν να διοριστούν πουθενά και ποτέ, το νεποτισμό σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνικής μας ζωής και το ρουσφέτι, που χωρίς να "λαδώσεις" δεν σου εγκρίνεται καμία άδεια.... έτσι ώστε αν ήταν στην παρέα μας ο Γιάννης Βούλγαρης θα μας αποκαλούσε υποκριτές και με θυμό θα έκανε αναφορά στο βιβλίο του
Η Μεταπολιτευτική Ελλάδα 1974-2009, όπου γράφει μεταξύ άλλων:
ο έλληνας μιλά για δημοκρατία, όσο κανείς άλλος λαός της γής, μισεί την αναξιοκρατία και κατηγορεί το ρουσφέτι, αλλά όταν έρθει η ώρα να διορίσει το παιδί του στο δημόσιο, τα ξεχνά όλα....
Ελληνοφρένεια είναι ο τίτλος μιας ραδιοφωνικής εκπομπής, αλλά όταν την ακούς, δεν ξέρεις, αν πρέπει να γελάς ή να κλαίς!!
|
Lycabettus Hill 😏😔😘
|
Κάτω από αυτό το καθεστώς της απεργίας, ήταν βέβαιο ότι η πτήση μου για Νέα Υόρκη, μέσω Ζυρίχης, θα είχε ακυρωθεί. Προς στιγμή σκέφτηκα να την κάνω όπως στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο με το στρίβειν δια του αρραβώνος, δηλαδή να πετάξω για Ζυρίχη την προηγούμενη μέρα είτε κατευθείαν είτε μέσω ενδιάμεσου προορισμού και μάλιστα χωρίς να υπολογίσω το κόστος έκδοσης ενός νέου εισιτηρίου. Έτσι, θα έφτανα στην Ελβετία παρακάπτοντας την απεργία της Πέμπτης και θα πετούσα κανονικά με την προγραμματισμένη πτήση. Ευτυχώς που δεν τόκανα και ούτε εσείς να το επιχειρήσετε στην επόμενη απεργία. Ως αεροπορικός ταξιδιώτης, είστε υποχρεωμένος να ξεκινάτε ένα ταξίδι απο την αρχή και όχι απο ενδιάμεσο προορισμό. Αν το κάνετε, θα πρέπει να ακυρώσετε το εισιτήριό σας και να εκδώσετε νέο... καλά κρασιά λοιπόν!!! Έτσι απόλαυσα την Αθήνα, με βόλτα στο Λυκαβηττό και μετά κατέβηκα στην Πανεπιστημίου για συμμετοχή στην απεργία και να φωτογραφήσω την έρημη, απο αυτοκίνητα, Πανεπιστημίου, να τη συγκρίνω, τρείς μέρες μετά, με την έρημη 7th Avenue και να διαπιστώσω ότι οι δύο αυτές φωτό ανήκουν σε εντελώς διαφορετικούς κόσμους.
|
Panepistimiou str vs 42nd str = 0-1
|
Παρασκευή 17 Μαρτίου: η πτήση, The Metropolitan Opera
Έβαλα μέσον(!!) για να πετάξω με την πρωινή πτήση και να φτάσω στον προορισμό μου (JFK Airport) κάποια αξιοπρεπή ώρα και όχι τελευταία στιγμή. Η πτήση Ζυρίχη-Νέα Υόρκη έγινε με την Swiss, μιας αεροπορικής εταιρίας με παράλληλο βίο εκείνο της Ολυμπιακής. Η πρώην Swissair χρεωκόπησε το 2001, μετά από τραγικά επενδυτικά λάθη, και την ανέλαβε, εν μία νυκτί, η ελβετική Crossair που της άλλαξε το όνομα στο σημερινό Swiss. Αργότερα (2007) η μαμά Lufthansa την εξαγόρασε και είναι ένα απο τα παιδιά της, όπως και η Austrian Airlines, ίσως και η Aegean... απλά δεν τόχουμε μάθει ακόμη!. Η Swiss εντάχθηκε στην αεροπορική συμμαχία Star Alliance και έτσι μπορώ να πετάξω μαζί της με το πρόγραμμα συχνών επιβατών που κατέχω. Τα αεροσκάφη της, μεγάλων αποστάσεων, είναι συνήθως Airbus Α-330, δηλαδή παλιάς τεχνολογίας, όπως διεπίστωσα, άβολα και στενά.
|
Kloten Airport, Zurich
|
Προσγειώνεσαι στη Νέα Υόρκη σε ένα από τα 8 Τerminals και παίρνεις το AirTrain(red line) για το Jamaica Station, από εδώ ξεκινά το αμερικανικό όνειρο. Τη διαδρομή προς το Columbus Circle γνώριζα απο προηγούμενο ταξίδι μου και επέλεξα την τοποθεσία αυτή (δίπλα στο Central Park) λόγω τερματισμού του αγώνα και εύκολης πρόσβασης στην πόλη.
|
JFK, waiting more than 1 hour for passport control
|
|
Jamaica st: starting the american dream
|
|
Globe Sculpture at Columbus Circle |
Το Lincoln Center for the Performing Arts είναι ένα συγκρότημα κτιρίων στη περιοχή της Lincoln Square. Διαθέτει επιβλητικά κτήρια διεθνούς φήμης, όπως η Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης, η Metropolitan Opera, το Μπαλέτο της Νέας Υόρκης, η Εταιρεία Μουσικής Δωματίου του Lincoln Center και το Juilliard School. Αριστερά της πλατείας είναι το θέατρο David H. Koch, δεξιά το David Geffen Hall, όπου πίνοντας ένα κοκτέιλ μπορείς να απολαύσεις στους τεράστιους καναπέδες του μια ορχήστα κλασικής μουσικής, εντελώς δωρεάν. Στο βάθος και πίσω απο το σιντριβάνι Revson είναι η μεγαλοπρεπής Metropolitan Opera House, με σημερινή παράσταση Norma και βεβαίως, αυτή την παράσταση δεν έχασα.
|
Lincoln square
|
|
Lincoln square by night
|
|
Columbus Circle by night
|
|
Karen and Richard LeFrak Lobby at Lincoln square
|
Η Νόρμα είναι ένα μελόδραμα σε δύο πράξεις του ιταλού συνθέτη Μπελίνι. Μας μεταφέρει στη Γαλατία, στο ιερό δάσος των Δρυίδων όπου εκεί έχουν συγκεντρωθεί Γαλάτες στρατιώτες και Δρυίδες, υπό τον αρχηγό τους Οροβέζο περιμένοντας την ιέρεια Νόρμα, κόρη του Οροβέζο, η οποία μέλλει να δώσει το σύνθημα της επίθεσης ενάντια στους Ρωμαίους. Εμφανίζεται ο ρωμαίος ανθύπατος Πολλιόνε με τον έμπιστό του Φλάβιο. Ο έρωτας του Πολλιόνε για τη Νόρμα ανήκει στο παρελθόν. Ενδιαφέρεται πλέον για τη νεαρή ιέρεια Ανταλτζίζα, την οποία σκοπεύει να παντρευτεί επιστρέφοντας στη Ρώμη. Η Νόρμα προετοιμάζει το λαό της για επίθεση, αλλά ενδόμυχα σκέφτεται κυρίως τον έρωτά της.....
Η Metropolitan Opera, γνωστή ως Met, σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Wallace K. Harrison με χωρητικότητα περίπου 4000 θεατών σε 5 θεωρεία, απο το ψηλότερο των οποίων έχεις επιβλητική θέα σε όλη την αίθουσα. Ανάλογα της παράστασης, τα εισιτήρια κυμαίνονται απο 30-300$. Το Met, ως οργανισμός, ιδρύθηκε το 1883 και την ίδια χρονιά έκανε την πρώτη του παράσταση σε άλλη τοποθεσία (Broadway) γνωστό ως Old Met. Στην τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα, άνοιξε το 1966 με την παγκόσμια πρεμιέρα Αντώνιος και Κλεοπάτρα του Samuel Barber. Το λόμπι κοσμείται με δύο διάσημες τοιχογραφίες του Marc Chagall, The Triumph of Music και The Sources of Music.
|
Marc Chagall: The Triumph of Music και The Sources of Music |
Σάββατο 18 Μαρτίου: Broadway, pick your Bib, MoMA, 7th Avenue
Το ξενοδοχείο μου (West Side YMCA) ειναι ένα 15όροφο κτήριο στη δυτική πλευρά του Central Park σε πολύ καλή τοποθεσία, για ό,τι έχω σκοπό να επισκεφτώ. Η μέρα είναι παγερή, έξω έχει θερμοκρασία γύρω στο μηδέν και το πρωί έχει ελάχιστο κόσμο. Βασικά περπατώ μόνος μου στον πιό φημισμένο δρόμο της ΝΥ, το
Broadway, που σε ώρες αιχμής γίνεται πολύβοο και μεθυστικό.
|
Broadway.. όπως λέμε Ερμού 😖😟😠
|
|
😀😀😀 |
|
😍😎😍 |
Χαζεύω τους ουρανοξύστες, που η αρχιτεκτονική κατασκευής τους είναι παγκόσμια αναγνωρισμένη. Η πόλη φιλοξενεί αρκετά από τα ψηλότερα κτίρια του κόσμου, κάποια απο τα οποία δεν χωρούν μέσα στο οπτικό πεδίο της φωτογραφικής μου μηχανής και το ύψους τους να φτάνει και τα 200 μέτρα.
|
πρωινός καφές στο strewberry coffee
|
8.30 το πρωί περπατώ στους έρημους σχεδόν δρόμους και αποθανατίζω κάποια κτίρια, όπως το Woolworth (233 Broadway), έναν ουρανοξύστη γοτθικού ρυθμού που χτίστηκε το 1913. Το κτήριο Chrysler, σε στυλ Art Deco και με έτος κατασκευής 1930, έχει κωνική κορυφή από χάλυβα και βρίσκεται στην 42 οδό, ένας δρόμος πνιγμένος στην κίνηση, ενώ αύριο θα είναι άδειος απο αυτοκίνητα και θα τον διατρέχουν μόνο οι αθλητές του αγώνα.
|
Empire State Building
|
Οι περισσότεροι ουρανοξύστες είναι μαζεμένοι στο Midtown Manhattan, που θεωρείται η μεγαλύτερη επιχειρηματική περιοχή του κόσμου. Εδώ βρίσκεται και το Empire State Building και το Rockefeller Center. Οι Δίδυμοι Πύργοι βρισκόντουσαν στο Lower Manhattan, επίσης επιχειρηματική περιοχή, όπου δεν το επισκέφτηκα αυτήν τη φορά.
|
view from the Central Park
|
Είμαι σε μία πόλη με μακρά ιστορία στα ψηλά κτίρια. Ακόμη και το αντικρινό Brooklyn έχει χάσει την ανθρώπινη κλίμακα, ο ήλιος δυσκολεύεται να φωτίζει τους δρόμους και σαν περιπατητής αισθάνομαι ότι βαδίζω στον πάτο ενός βαθιού πηγαδιού. Το Brooklyn χάνει σιγά-σιγά την παλιά του γοητεία και βιώνει μια εκτεταμένη οικοδομική έκρηξη, με νέους ψηλούς πύργους και εμπορικούς χώρους.
Μετά απο μία ώρα περπάτημα φτάνω στο 425 5th Avenue, όπου ειναι η οργανωτική επιτροπή του αυριανού Ημιμαραθωνίου, με μέγα και αποκλειστικό χορηγό την United Airlines. Ένας χώρος αμιγώς αθλητικός, με φωτογραφίες στους τοίχους απο προηγούμενους αγώνες, γεμάτος απο εθελοντές και καταστήματα με αθλητικά ρούχα και με μια επιγραφή Welcome Runners. Όποιος έχει συμμετάσχει σε ελληνικούς μαραθώνιους και έχει επισκεφτεί την προηγούμενη μέρα το χώρο εγγραφής (συνήθως το στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στο Φάληρο) μπορεί να φανταστεί τί επικρατεί εδώ: πολύ ζωντάνια, πολύ κίνηση, πολλές selfies, μεγάλος ενθουσιασμός.
|
από το όμορφα πάρκα της ΝΥ
|
|
εναλλακτικός τρόπος φαγητού
|
Bibs up ahead, είναι η στιγμή που πλησιάζεις την πραγματικότητα και κάνεις το πρώτο βήμα πριν τον αγώνα. Σου δίνουν τον αριθμό συμμετοχής σου και το μπλουζάκι του αγώνα, σε μία απόχρωση λιλά, ένα χρώμα της φαντασίας και της πνευματικότητας, ένα χρώμα σύνθεσης κόκκινου και ιώδους. Όπως μου έλεγε ένας εθελοντής, η επιτροπή διάλεξε αυτό το χρώμα επειδή το θεωρεί ότι ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία και συμβάλλει στην πνευματική ισορροπία και γαλήνη, το ζητούμενο δηλαδή του αυριανού αγώνα. Και είναι αλήθεια, εμπνέομαι όταν παρατηρώ λουλούδια λιλά, όπως το Νυκτολούλουδο, ακόμη και τον Αφρικανικό κρίνο ή τη Λοβηλία.
|
425 5th Avenue
|
|
28555= 2+8+15=25=2+5=7 ιερός αριθμός
|
|
είμαι σαν νυκτολούλουδο 😂😂😂
|
|
...βρείτε με 👆
|
Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, γνωστό ως MoMA, είναι το μουσείο τέχνης μέσα στην καρδιά του Manhattan, μεταξύ της Πέμπτης και της Έκτης Λεωφόρου. Το εισιτήριο κοστίζει 22$ και μπορείς να φέρεις μαζί σου ένα ελαφρύ σακίδιο, διαφορετικά δεν σου επιτρέπουν την είσοδο, όπως συνέβη σε εμένα και αναγκάστηκα να μεταβώ μέχρι το διπλανό Hilton Hotel που στο ισόγειο διατηρεί storage luggage και με 4$ αφήνεις ακόμη και ογκώδεις βαλίτσες για πιό άνετη βόλτα.
Το ΜοΜΑ αναγνωρίζεται ως ένα από τα μεγαλύτερα και πιο επιδραστικά μουσεία μοντέρνας τέχνης στον κόσμο και η συλλογή του προσφέρει μια επισκόπηση της σύγχρονης τέχνης σε πολυδιάστατο επίπεδο, δηλαδή σε έργα αρχιτεκτονικής και σχεδίου, ζωγραφικής, γλυπτικής, φωτογραφίας, εκτυπώσεων, εικονογραφημένων βιβλίων, ακόμη και φιλμ και ηλεκτρονικών μέσων.
Η είσοδός του είναι πράγματι επιβλητική. Σε καλωσορίζει με έναν επιδραστικό πίνακα χρωμάτων και αντιθέσεων και εκεί παίρνεις την πρώτη γεύση ενός μετα-ιμπρεσιονιστικού κλίματος αντικρύζοντας το περίφημο έργο του Βαν Γκογκ The Starry Night, ένα απο τα πρώτα έργα που αγόρασε το MoMA το 1941 μέσω της γκαλερί Paul Rosenberg. Αυτό το αριστούργημα, η Έναστρη Νύχτα παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα πιο πολύτιμα αποκτήματα του Μουσείου.
|
Guillermo del Toro: ...καμία μορφή τέχνης δεν έχει επηρεάσει τη ζωή όσο τα κινούμενα σχέδια και ο Πινόκιο....
Crafting Pinocchio στο ΜοΜΑ, μια έκθεση που δείχνει την οργάνωση παραγωγής μιας ταινίας μεγάλου μήκους και εστιάζεται στην πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων του del Toro
|
|
Diego Rivera: Zapata líder agrario
|
Από εδώ πέρασε, ως δανεικό, και το περίφημο έργο του Pablo Picasso Guernica με βαθιά ιστορική αξία. Ο Πικάσο ζωγράφισε τη Γκουέρνικα λίγο αφότου τα γερμανικά βομβαρδιστικά κατέστρεψαν την ισπανική πόλη Γκουέρνικα κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Ένα έργο που απεικονίζει τη βαρβαρότητα και τα δεινά του πολέμου. Η Guernica έφτασε για πρώτη φορά στο MoMA το 1939 και στη συνέχεια ταξίδεψε σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ για τα επόμενα χρόνια. Κατόπιν αιτήματος του Πικάσο, η φύλαξη του πίνακα ανατέθηκε στο MoMA, με την προϋπόθεση ότι θα επιστρέψει στην Ισπανία, μετά το θάνατο του Φράνκο, όρος που ήταν ακόμη γραμμένος στη διαθήκη του Πικάσο. Ενώ ο Φράνκο πέθανε το 1975, η MoMA άργησε να επιστρέψει τον πίνακα και μόλις το 1981 βρίσκεται στο Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía στη Μαδρίτη.
7th Avenue (έβδομη λεωφόρος) είναι μια απο τις πιό γνωστές λεωφόρους της ΝΥ. Ονομάζεται επίσης Fashion Avenue λόγω του ρόλου της ως κέντρου της βιομηχανίας ενδυμάτων και μόδας διάσημων σχεδιαστών μόδας καθιστώντας τη Νέα Υόρκη παγκόσμια πρωτεύουσα μόδας. Ξεκινά απο το Central Park και αφού διασχίζει την περίφημη 42nd str, το μουσείο FIT (Fashion Institute of Technology) φθάνει μέχρι το Huston St, σε μία διαδρομή 5 χιλιομέτρων.
|
προετοιμασία για την αυριανή υποδοχή των αθλητών
|
|
view from the Central Park
|
Κυριακή 19 Μαρτίου: NYC Marathon Half, Empire State Building
Αν υπήρχε Grand Slam στους αγώνες δρόμου, τότε ο Ημιμαραθώνιος της ΝΥ θα συγκαταλεγόταν μεταξύ των κατεξοχήν ετήσιων αγώνων τρεξίματος σε παγκόσμιο επίπεδο. Πράγματι (αυτός και του Βερολίνου) θεωρείται απο τους πιό διάσημους αγώνες δρόμου που υπάρχουν. Συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων (30000-100000) και το ποσοστό τερματισάντων είναι εκπληκτικά υψηλό, γύρω στα 90%. Διασχίζει δυο ιστορικές συνοικίες, το Brooklyn και το Manhattan, την ιστορική γέφυρα Manhattan, από όπου έχεις μια πρώτη θέα στους ουρανοξύστες, τραβερσάρεις τη δυτική ακτή του ποταμού East River μέχρι τη 42nd str όπου φθάνοντας εκεί αισθάνεσαι ότι όλη η Νέα Υόρκη υποκλείνεται στα πόδια σου: όλοι οι διάσημοι οδοί και λεωφόροι είναι ανοικτοί μόνο για σένα! Ανεβαίνοντας την 7th Avenue φτάνεις στο Central Park και εκεί βλέπεις την τελευταία πινακίδα: 1 mile to go!
|
Brooklyn, Bridge, East river, Manhattan, Central Park
|
|
το γεγονός...
|
|
οι καιρικές συνθήκες (-11C)
|
|
η σειρά εκκίνησης
|
|
οι δρόμοι κλείνουν μόνο μια φορά το χρόνο
|
|
μπρρρρ! πολύ κρύο
|
|
security check point, όπως και στο αεροδρόμιο
|
|
συλλεκτική φωτό
|
|
μόνο η αλουμινοκουβέρτα σώζει απο το κρύο
|
|
9.20: η ώρα πλησίασε
|
|
εθελοντές μαζεύουν τα ρούχα των δρομέων που τα δωρίζουν
|
Τελικά, υπάρχουν περισσότεροι αγώνες δρόμου από ότι δρομείς, μου έλεγε χαριτολογώντας ο Guerreiro Rui, ένας πορτογάλος συναθλητής που γνώρισα τυχαία σε ένα strawberry coffee. Όλοι διακρινόμασταν απο την αθλητική περιβολή αλλά και την τσαντούλα, που μας είχαν δώσει με τα διακριτικά της διοργάνωσης, έτσι ώστε εύκολα πιάναμε κουβέντα. Ο αγώνας διοργανώνεται από το 1970 και κάθε χρόνο από την New York Road Runners (NYRR) με κάποιες εξαιρέσεις λόγω COVID ή ακραίων καιρικών συνθηκών.
|
pace per mile 13.45: πηγαίνω με το πάσο μου
|
|
east river
|
|
ίσως η καλύτερη φωτογραφία του ταξιδιού μου
|
Λόγω της δημοτικότητας του αγώνα, η συμμετοχή επιλέγεται σε μεγάλο βαθμό από ένα σύστημα λοταρίας. Εγγυημένη συμμετοχή έχουν οι αθλητές που ικανοποιούν το πρόγραμμα 9+1, δηλαδή έχουν συμμετάσχει σε 9 προηγούμενους αγώνες είτε ως δρομείς είτε εθελοντικά και έχουν δωρίσει (donation) 1000$ για την υποστήριξη προγραμμάτων NYRR. Επίσης, εγγυημένη συμμετοχή έχουν εκείνοι που ολοκλήρωσαν 15 ή περισσότερους προηγούμενους αγώνες ή πληρούν τα προσόντα του καλύτερου χρόνου. Οι υπόλοιποι μπαίνουν σε λοταρία και περιμένουν να τους ευνοήσει η τύχη. Σε αυτή την κατηγορία ήμουνα και εγώ!
|
5mile (8χλμ)
|
|
πρώτη θέα προς τους ουρανοξύστες
|
|
Manhattan bridge
|
Ήταν αργά τα μεσάνυκτα της Τετάρτης 30 Νοεμβρίου όταν διαπίστωσα χρέωση 170$ της πιστωτικής μου κάρτας. Είχα κληρωθεί και είχε ήδη αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση της συμμετοχής μου στις 19 Μαρτίου 2023 στο μεγάλο αγώνα της Νέας Υόρκης.... ένα δώρο για τα γενέθλιά μου στις 14 Μαρτίου! Αμέσως, άρχισα να ψάχνω για ξενοδοχείο, το μεγάλο πρόβλημα για τη ΝΥ λόγω ακρίβειας και μάλιστα σε τοποθεσία που να ήταν κοντά στον τερματισμό. Και στα δύο πέτυχα διάνα. Μετά ήρθε η πτήση και η αγορά του εισιτηρίου μεταξύ Lufthansa, United Airlines και Turkish Airlines. Θα προτιμούσα τις τουρκικές αερογραμμές επειδή έχουν εξαιρετικό σέρβις και άνεση θέσεων, αλλά επέλεξα τους αμερικάνους επειδή μου έκαναν δώρο το ποσό συμμετοχής μου (170$), άλλωστε η United Airlines ήταν ο μέγας χορηγός του αγώνα.
|
κατα μήκος του ποταμού (6-7miles, 10χλμ)
|
Δεν είχε ακόμη φέξει, όταν απο την αγωνία μου σηκώθηκα και άρχισα να ντύνομαι. Η μέρα θα ήταν μεγάλη και απρόσμενη. Τα 21 χιλιόμετρα του αγώνα λίγο με απασχολούσαν. Τρέχω και ορειβατώ τόσα και άλλα τόσα. Ποτέ δεν κυττώ το χρόνο μου, περιεργάζομαι τους συναθλητές μου, παρατηρώ και φωτογραφίζω τη διαδρομή, απολαμβάνω και ρουφώ κάθε στιγμή της, τα μάτια μου γεμίζουν με πρωτόγνωρες εικόνες που δεν θα ξαναζήσω... είμαι εκεί, εκείνη τη στιγμή! Άλλο με απασχολούσε... το πολικό κρύο και ο ψυχρός άνεμος που κατέβαζαν τη θερμοκρασία στους -10C σήμερα Κυριακή.
|
42nd str (8mile)
|
Με ισοθερμικά, το ένα πάνω στο άλλο, με αντιανεμική μεμβράνη, γάντια και σκούφο ξεκινώ με το μετρό για την Franklin Avenue, το σημείο εκκίνησης. Το Google δεν σου χρειάζεται για να σε καθοδηγήσει, βλέπεις τόσο κόσμο στο δρόμο, που έχουν τον ίδιο προορισμό ώστε απλά τους ακολουθείς. Το μετρό είναι γεμάτο απο αθλητές, φορούν πολύχρωμες φόρμες και κολάν, φαίνεται ότι είναι καλά προετοιμασμένοι τόσο σωματικά όσο και ισοθερμικά! Για μένα όμως το μεσογειακό τύπο οι συνθήκες είναι ακραίες, είμαι ο μοναδικός έλληνας εξ ελλάδος, ενώ υπάρχουν και άλλοι επτά που ζουν στην αμερική.
|
7th Avenue (9-10miles)
|
Φθάνοντας εκεί βρίσκω καταφύγιο σε ένα Deli & Grill, πίνω μια ζεστή σοκολάτα και τρώω μια μπανάνα. Κάνω κινήσεις για να ζεσταθώ περιμένοντας την ώρα που θα καλέσουν το δικό μου γκρουπ. Παίρνω την απόφαση και βγαίνω.... περπατώ σαν μαρμαρωμένος, γρήγορα όμως ανακάμπτω και το παίρνω απόφαση. Περνώ απο το check security point και κατευθύνομαι στο wave 5, coral E με ώρα εκκίνησης 9.20am. Οι ακτίνες του ήλιου, που με λούζουν, είναι ό,τι καλύτερο μου έχει προσφέρει η ΝΥ αυτές τις ημέρες, τη θαλπωρή σε αυτό το κρύο πρωινό της Κυριακής!
|
είσοδος στο Central Park (12mile)
|
Με τους ήχους της μουσικής απο το γνωστό τραγούδι των Queen we are the champions δίνεται η εκκίνηση! Η διάθεση απογειώνεται και στο 8. χλμ (5 mile) αφήνω το Brooklyn και μπαίνω στο Manhattan διασχίζοντας την περίφημη και ιστορική ομώνυμη γέφυρα. Αχ! για αυτή τη γέφυρα έκανα ολόκληρο ταξίδι!
|
ο τερματισμός στα 100μέτρα
|
Ο ρυθμός μου είναι ο γνωστός, περίπου 8min/km, δηλαδή 7-7,5km/h, ώστε τη διαδρομή να την καλύψω σε λιγότερο απο 3 ώρες. Αστιεύομαι, αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ.. χασομερώ τόσο πολύ στη διαδρομή με κουβεντούλα και φωτογραφίζοντας, οπότε ο τελικός χρόνος να υπερβαίνει τις 3 ώρες. Μου έκανε πραγματικά εντύπωση, πώς άλλοι συναθλητές μου (κυρίως αμερικανοί) έκαναν ακριβώς το ίδιο, μου έπιαναν κουβέντα: where are you from..., ....Greece, great! Αυτό δεν μου έχει συμβεί σε άλλη διοργάνωση! Σε όλη τη διαδρομή, ρούχα πεταμένα στην άκρη του δρόμου, λέμε για μπουφάν, ισοθερμικά, μπλουζάκια κ.λπ. και μάλιστα σε καλή κατάσταση, τάβγαζαν οι αθλητές και τα δώριζαν στους περαστικούς, κυρίως αφροαμερικανούς, που τους χειροκροτούσαν, τους κούδουνιζαν με μεγάλες κουδούνες και τους φώναζαν .....great job!!! μια πράξη χειρονομίας προς εκείνους που τα έχουν πολύ ανάγκη. Respect λοιπόν στους πολίτες των ΗΠΑ που μικρές πράξεις δείχνουν μεγάλη καρδιά. Ούτε αυτή την πράξη φιλανθρωπίας την έχω ξαναζήσει.
|
πάμε γι' άλλα!
|
Φθάνοντας στην τελική ευθεία διασχίζω το τελευταίο μίλι με διάθεση και ανάμεικτα συναισθήματα. Απο τη μία πλευρά η υπέροχη διαδρομή, που ονειρευόμουνα τόσο καιρό και απο την άλλη ένας μικροτραυματισμός με έκαναν να σκέπτομαι περισσότερο το δικέφαλο μυριαίου παρά το εγχείρημά μου. Γρήγορα όμως παρηγοριέμαι και σκέπτομαι τον επόμενο αγώνα.... Berlin, is cooming soon!
|
συλλεκτική φωτογραφία
|
Το Empire State Building είναι το κόσμημα για την ΝΥ. Ένας ουρανοξύστης 102 ορόφων, σε στυλ Art Deco, ξεπροβάλλει πάνω απο τις σκεπές των άλλων ουρανοξυστών σαν να δηλώνει ότι εγώ είμαι το διακριτικό σύμβολο της πόλης. Κτίστηκε το 1931 σε χρόνο ρεκορ με την τεχνική put & cover, μια τεχνική σιδεροδοκών που τις συναρμολογούσαν σαν το παιγνίδι LEGO ή meccano!
|
την εποχή της κατασκευής του
|
Το εισιτήριο είναι αλμυρό, γύρω στα 80$, αλλά αν αποφασίσετε να δώσετε αυτό το βαλάντιο
προτιμήστε να ανεβείτε βράδυ και να δείτε την πόλη φωτισμένη ή μάλλον υπερφωτισμένη. Η θέα απο τον εξώστη του 102. ορόφου είναι εκπληκτική, ομολογώ καλύτερη και απο το αεροπλάνο. Προσανατολιστείτε και αφήστε τη φαντασία σας να περιπλανηθεί στους δρόμους και τις περιοχές που σεργιανήσατε τις προηγούμενες μέρες.
|
όταν συναντάς τον περίφημο Κινγκ Κόνγκ
|
|
ΝΥ by night
|
|
NY by day
|
No comments:
Post a Comment