news

cover page: climbing to the summit of mount Ηelmos (Chelmos)

news: ... explore, dream, discover.... Mark Twain


Tuesday, April 18, 2017

Παρνασσός

 
 
Χειμερινή ανάβαση Λιάκουρα (Φεβρ 2024)
Φέτος ο χειμώνας μάς επιφυλλάσσει εκπλήξεις.... δεν ήρθε καθόλου και περνά κατευθείαν στην άνοιξη. Έτσι, με το λίγο χιόνι που πέφτει φεύγουμε... δεν μένουμε μέσα.... Αυτό το ΣΒΚ έχει Παρνασσό!
 
Κελλάρια, τα τελεφερίκ ανεβο-κατεβαίνουν
με υπέροχη θέα στα Βαρδούσια
ουρές για τον αναβατήρα


οι σκιέρ χαίρονται μια ηλιόλουστη μέρα

Γεροντόβραχος με ΕΠΟΣ-Φυλής

πολύ καλή ποιότητα χιονιού
στο βάθος, ο στόχος μας
η απόσταση μέχρι την κορυφή Λιάκουρα είναι 6 χλμ

κορυφή Λιάκουρα (2457μ) μετά από 3ω 30λ

ο Χάρης είχε γενέθλια



αντανακλάσεις

η επιστροφή με τελεφερίκ. Άνοδος 35 ευρώ, κάθοδος δωρεάν

Παρνασσός-Καταφύγιο Δέφνερ με Σχολή Αρχηγών Αναβάσεων
"Να φτασουμε στο καταφύγιο..." ήταν η συζήτησή μας το Σάββατο πρωί καθοδόν προς τον Παρνασσο, σε μια έρημη εθνική οδό με (-2) στην Αθήνα, στο Κάστρο(-4), στην Αράχωβα (-6), στο Λειβαδι (-9) και στον Παρνασσό (-12) . "Θα πεθάνετε στο κρύο" 'ελεγαν τα κανάλια και "να περάσετε ένα όμορφο ΣΒΚ"... Τελικά, συνέβησαν και τα δύο!! 
 
  
"Που πάνε αυτοί οι τρελλοί..." θα μπορούσε κάποιος να αναφωνήσει. Και όμως από όλες τις επιλογές που είχαμε Δίρφυ (άστο καλλίτερα) και Μαίναλο (χωρίς χιόνι) ήταν η ιδανική τοποθεσία ο Παρνασσός. Ετοιμοπόλεμοι για το δεύτερο ΣΒΚ της Σχολής Αρχηγών Αναβάσεων. Εδώ, η διασταύρωση προς το καταφύγιο του Μιχάλη Δέφνερ.


Δεν είναι διαφήμιση του μοντέλου ούτε φωτομοντάζ.. συνέβη στην πραγματικότητα και ήταν το πρωτο σενάριο διαχείρισης κρίσης... Μια γερμανίδα ανέβηκε στο αμάξι της και ήθελε να φτασει κορυφή.. μαζί της είχε και την 8χρονη κόρη της!!!

Με -12 βαθμούς δοκιμάζουμε τα ορειβατικά μας ρούχα και τις αντοχές μας .. σε όλα πήραμε άριστα!!!

Μέτα από 2.30 ώρες και με πολλές στάσεις στο δρόμο φτάνουμε στο καταφύγιο... καιρός για κάτι ζεστό, το νερό που είχαμε μαζί μας είχε παγώσει. Το καταφύγιο του Δέφνερ συμπαθητικό και ....αυθαίρετο, ο καταφυγιάς, τέλειο παιδί έγινε μια παρέα μαζί μας. Κανονικά, σήμερα θα έπρεπε να είχε γεμίσει από κόσμο, τσιγάρα, φωνές... αλλά λόγω καιρού, το είχαν ακυρώσει όλοι.. ευτυχώς!! είμαστε πριβέ σε ένα resort ****


..και αρχίζουμε το μάθημα... χιονότρυπα για χειμερινή επιβίωση. Μετά απο 2 ώρες φτυαρίσματος κάναμε το χώρο που θα διανυκτερεύσουμε το βράδυ ...αν, λέω αν.... χάναμε το δρόμο, αν είχε ομίχλη, αν.. αν.. Όποιος δεν έχει δοκιμάσει τη.. ζεστασιά μιας χιονότρυπας, του προτείνω να το δοκιμάσει. Όταν έξω έχει -12 με αέρα και ομίχλη, μέσα έχει θαλπωρή με θερμοκρασία 0 βαθμούς και άπνοια.. τέλεια σας λέω!!!

Όλα παγωμένα έξω, αλλά μέσα στο καταφύγιο, μας περιμένει τζάκι και μια χορτόσουπα....


8.00 το πρωί από την τζαμαρία του καταφυγίου βλέπουμε Γεροντόβραχο σε μια τέλεια μέρα, χωρίς άνεμο και χωρίς χιονοθύελλα.. ώρα για πρωινό με ζεστό τσάι.. και ετοιμασίες..και όταν ξέρεις ότι στο καταφύγιο υπάρχει ακόμη ζεστή ατμόσφαιρα απο τη χθεσινή όμορφη βραδιά...

Το μάθημα περιλαμβάνει την πρόγνωση της χιονοστιβάδας. Άλλο φτυάρισμα σήμερα και κατασκευή παγοκολώνας....και μετά ....το τεστ δομής και αντοχής.... το αποτέλεσμα, το βλέπετε... έφυγε ολόκληρη παγοκολώνα, ασήκωτη σε βάρος.. φαντάσου να σε πλακώσει κιόλας. Ο Γιώργος κάνει το τεστ της ελαστικότητας.... και φεύγει ολόκληρη πλευρά του λόφου.. ε!! είναι καιρός πλέον να γυρίσουμε στο καταφύγιο, ο κίνδυνος για χιονοστοιβάδα, σήμερα, είναι μεγάλος!!!

Εναλλακτική διαδρομή προς την κορυφή Λιάκουρα με Σχολή ΕΟΟΑ
"...πρέπει να κάνεις τη διάσχιση από το Μοναστήρι της Αγ Μαρίνας (και ακόμη καλλίτερα από την Τιθορέα) για να πάρεις γεύση Παρνασσού..": 10ωρη πορεία χωμένοι σε χιόνια, έντονη ηλιοφάνεια και πλήρη άπνοια και υψομετρικές ανηφόρες που να σπάνε τους πνεύμονες. Και όμως, η ομάδα τα κατάφερε. Αυτό έλειπε.


Σε μια διαδρομή 11 χλμ μέχρι την κορυφή μέσα από έλατα, χιονούρες και μαλακό χιόνι (ό,τι το χειρότερο) και στην επιστροφή από τα συνηθισμένα (χιονοδρομικό κέντρο)

Για να φτάσουμε στη ράχη του Λιάκουρα έπρεπε να ανέβουμε τα "τελευταία" επίπονα 250 μέτρα σε μια κλίση των 35 μοιρών. Και αυτό γίνεται μόνο αν οι μπροστινοί άνοιγαν βήματα. 1-2 παλληκάρια της παρέας ανέλαβαν αυτό το ρόλο... thanks guys!!

Από το μοναστήρι της Αγ. Μαρίνας ξεκινά δασικός γύρω στα 3,7 χλμ... ενώ στο βάθος αντικρίζουμε τον πραγματικό Παρνασσό.. ..τελειώνοντας ο δασικός συνεχίζει ένα μονοπάτι που συναντιέται με το μονοπάτι της Τιθορέας και συνεχίζουν από κοινού... Στα περισσότερα σημεία είναι ευδιάκριτο.


Χαράδρα της Βελίτσας: σταματάμε και αποθανατίζουμε το τοπίο. Είναι εκπληκτική η θέα. Αντικρίζουμε την άλλη πλευρά του Παρνασσού, μόνο για τους λίγους!  Αυτό το βουνό σού δίνει ενέργεια. Φτάνουμε τις πρώτες χιονούρες και μετά μόνο βαθύ και μαλακό χιόνι.. είμαστε γύρω στα 1400μ και έχουμε ανέβει 700μ... μας υπολείπονται ακόμη 1000!!!


 ..και εδώ ξεκινούν τα δύσκολα... στα 1500μ με μπόλικο αντιηλιακό και μεγάλη διάθεση.. πράγματι η παρέα ήταν στα πάνω της...Η εναλλασσόμενη ποιότητα του χιονιού, πάγος, σουπόχιονο, αλλά και πούδρα μας δυσκόλεψε, με αποτέλεσμα να χρειαστούμε 7 ώρες για την κορυφή...


Γύρω στα 1700μ με αντικρινή θέα τα λούκια του Παρνασσού. Βαρδούσια και Παρνασσός... ατέλειωτες αναμνήσεις!! Στη διαδρομή μας βλέπουμε μικρή χιονοστοιβαδα των προηγούμενων ημερών. Φέτος χιόνισε για τα καλά, με αποτέλεσμα να έχει μαζευτεί πολύ χιόνι στα λούκια..


 ..και άλλη μια ανηφόρα, όχι όμως και η τελευταία. Το gps μας προειδοποιεί ότι έχουμε ακόμη 600 μέτρα για την κορυφή 2457μέτρα με χαμόγελα και καλή διάθεση.. σε μια πορεία 7 ωρών με συνεχή ανάβαση...


Τώρα αρχίζει η επιστροφή προς το χιονοδρομικό κέντρο. Πόσες φορές έχουμε ανέβει Παρνασσό απο τη συνηθισμένη διαδρομή του χιονοδρομικού;; αυτή η φορά όμως ήταν η μοναδική.... αυτός ειναι ο Παρνασσός!!!


Κατεβαίνοντας προς το χιονοδρομικό βλέπουμε προς τα αριστερά τις δολίνες, μεγάλες ρουφίχτρες, που μαζευουν χιόνι και μετά το καταπίνουν...


Η τοποθεσία ειναι γνωστή.... πολλοί ανεβαίνουν με τις πανάκριβες αθλητικές τους φόρμες για να πιούν μια ζεστή σοκαλάτα τους χειμερινούς μήνες (και να ονειρεύονται σκί).... αλλά τα ωραία αρχίζουν όταν αυτοί επιστρέφουν σπίτια τους.... με εντυπωσίασε ο Παρνασσός!!!!!


Σε μια ηλιόλουστη μέρα, η 15μελής ομάδα ετοιμάζεται... ανεβαίνοντας την πίστα ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ στα 1950μ.. ο γεροντόβραχος άρχισε να ξεπροβάλει... εντυπωσιακό το μέγεθος του Γεροντόβραχου με πολύ χιονι...  Υπέροχο λευκό τοπίο, εδώ που το καλοκαίρι είναι κρανίου τόπος!!

Διαδρομές.. διαδρομές.. διαδρομές... σε 14 χλμ πεζοπορία
Μοναχικός ορειβάτης ανεβαίνει στο Γεροντόβραχο...
πολύχρωμες φιγούρες σε λευκό φόντο, και η ομάδα ξεκουράζεται στην κορυφή
Δολίνες, μικρές καταβόθρες
που με υπόγεια νερά τροφοδοτούν την Υλίκη
Το καημένο.... δεν άντεξε...

Κορυφή Γεροντόβραχος στα 2366μ...


Θέα προς την κορφή Λιάκουρα απο το Γεροντόβραχο.
Χιονισμένες βουνοκορφές με έντεχνα ψηφιδωτά από κρυστάλλους χιονιού
Ο Παρνασσός έχει και τις χιονοθύελλές του!!
Ανεβαίνοντας σε μια ιδιαίτερα χιονισμενη μέρα
Χιονοθυελλώδης Παρνασσός

No comments:

Post a Comment