Τα όρη του Βάλτου (mountains arround Roumeli)

Στην περιοχή μεταξύ Αμφιλοχίας και Λίμνης των Κρεμαστών υπάρχει μια ορειβατικά ανεξερεύνητη περιοχή. Είναι τα Όρη του Βάλτου, τμήμα της οποίας είναι γνωστη απο το διήγημα του Ζ. Παπαντωνίου (Τα Ψηλα Βουνά). Πάνω απο το Χαλκιόπουλο και την Έμπεσο υπάρχει η απόληξη της οροσειράς του Βάλτου που είναι γνωστή ως Ποτίστρες, Κανάλα ή Καλάνα. Εκτείνεται μεταξύ των ποταμών Ίναχος (δυτικά) και Αχελώο (ανατολικά).

Ανεβαίνοντας στο χωματόδρομο από την ανατολική πλευρά του ορεινού συγκροτήματος φτάνουμε σε ένα πλάτωμα, που κάθε 15 Μαίου γίνεται το τοπικό πανηγύρι προς τιμή του Αγ. Ανδρέα του Εριμίτη. Η θεα προς τη λίμνη των Κρεμαστών είναι εκπληκτική. Υψόμετρο 1050μ.

Το πυροφυλάκιο στα 1100μ με εκπληκτική θεα στη γυρω περιοχή. Λήθινη κατασκευη που αντεχει στην πάροδο του χρόνου...

... ανεβαίνουμε στην ταρατσα για να απολαύσουμε τη λίμνη των κρεμαστών.. μια τεράστια υδάτινη περιοχή που έχει καλύψει το Παλιό Χαλκιόπουλο και άλλα μικρότερα χωριά

Το μονοπάτι που οδηγεί στη Σπηλιά, καλοδιατηρημένο με θεα στη γυρω περιοχή... 40 λεπτά ποδαρόδρομο..

Φωλιασμένο μέσα σε απόκρημνους βράχους, στο ανατολικό άκρο της Κανάλας βρίσκεται η σπηλιά... Εδώ, ο Όσιος ασκήτεψε στα χρόνια του Μιχαήλ Β' του Κομνηνού δεσπότη της Ηπείρου.  Στο βουνό βρήκε τη σπηλιά και την έκανε κατοικία του. Πάλεψε πολύ για να υποτάξει τη σάρκα στο πνεύμα και με συνεχή νηστεία, σκληρή αγρυπνία.. έζησε πραγματικά σαν άσαρκος.

Εκοιμήθη σε μεγάλη ηλικία, χωρίς να γίνει αντιληπτός από κανέναν. Φανέρωσε, όμως, ο Θεός την κοίμησή του με εντυπωσιακό και θαυμαστό τρόπο......όταν ο Όσιος έφευγε από την ζωή, φάνηκαν στον ουρανό αναμμένες λαμπάδες, που αντανακλούσαν ένα δυνατό φως, ορατό από παντού. Οι λαμπάδες κατέβαιναν από τον ουρανό και σταματούσαν στο σημείο που βρισκόταν το λείψανο του Αγίου. Αυτά λέει η παράδοση!

Ποτίστρες ή Κανάλα ή Καλάνα (1520μ) ειναι η απόληξη της οροσειράς του Βάλτου. Διαφορετικές ονομασίες αλλά μια είναι η δύσκολη διαδρομή που έχεις πρόσβαση απο το χωριό Συκιά.... το μονοπάτι ξεκινά απο την πίστα των αλεξιπτωτιστών σε υψόμετρο περίπου 500μ. Δεν υπάρχει βασικά μονοπάτι, παρα μόνο κάποια ευδιάκριτα γιδόστρατα....

Από υψόμετρο 1000μ απολαμβανουμε την πεδιαδα που τη διασχίζει ο ποταμός Ίναχος και απέναντι τα όρη της Αμφιλοχίας...

Απο την κορυφή και προς τα βορεια, στην αντικρινή κορυφή του Πρ. Ηλία, υπάρχουν κεραίες, αλλά το πιο σημαντικό είναι το μικρό φαραγγάκι που δημιουργείται απο την κορυφή κιόλας. Τα πετρώματα είναι ασβεστολιθικά και επιτρεπουν εύκολα τη χάραξη του βουνού σε αυλακιές...

Η πορεία προς την κορυφή ήταν συνεχως σε ορθοπλαγιά και με αφόρητη ζέστη που επικρατούσε, δισχαίραινε ακομη περισσότερο την ανάβαση...

Τμήμα της διαδρομής προς την κορυφή, ενώ η επιστροφή έγινε απο μια παράπλευρη διαδρομή (πρωτο διάσελο στη φωτό) σε καποιο υποτυπώδες μονοπάτι, που το χρησιμοποιούν τα ζωα.

 

 

Από την κορυφή (1520μ) με εξαιρετική θέα προς τη λίμνη των Κρεμαστών.

 Όρνια και αετοί κυκλοφορούν στην περιοχή
και χαζεύαμε τις πτήσεις τους απο πάνω μας
λες και μας θεωρούσαν τα επόμενα θύματά τους

  

Η Καλάνα αποτελείται απο 8-9 κορυφές με ύψη απο 1520-1317μ. Οι ντόπιοι δεν μπόρεσαν να μας δώσουν πληροφορίες για τη διάσχισή της. Αν συνεχίζαμε θα καταλήγαμε στο πλάτωμα του Αγ. Ανδρέα του Ερημίτη. Πριν απο την τελευταία όμως κορυφή υπάρχουν μιτίκια και δεν γνωρίζαμε την επικινδυνότητά τους.... ξέρει κανείς;;;

Το χωριό Χαλκιόπουλοι (όι κάτοικοι μάς είπαν για την προέλευση της ονομασίας του, αλλά δεν μας έπεισαν) ειναι ενα νεο χωριο της δεκαετίας του '60 όταν εγκατελήφτηκε το Παλιό Χαλκιόπουλο που πλυμμήρισε με τα νερά του φράγματος Αχελώου. Δεν φαίνεται να ειναι ελληνικό χωριό (ο καθενας κτίζει όπου θέλει) γιατί η ρυμοτομία του θυμίζει σωστό σχεδιασμό..

Η Καλάνα απο διαφορετική φωτογραφικη πλευρά. Ειναι ένα ιδιότυπο βουνο, που ανατολικά (πλευρά λίμνης κρεμαστών) είναι απότομη και δασώδης και δυτικά (προς το Χαλκιόπουλο) επικλινής και ξερή.

Επιστρέφοντας μέσω Αμφιλοχίας, στην τελευταία στροφή αποθανατίζουμε για τελευταια φωτό τη λίμνη Κρεμαστών, ενω στο βαθος ειναι το Παναιτωλικό.

Ο Αμβρακικός στη δύση του ηλίου... σε λίγο φτάνουμε Αμφιλοχία και απο την Ιονία Οδό στα σπίτια μας. Ένα εξαιρετικό ΣΒΚ με δύσκολη ανάβαση-κατάβαση τελείωσε.