Ωστόσο, υπάρχει και μια ενδιαφέρουσα πόλη, στα παράλια του Ατλαντικού, που θα μπορούσε να προσελκύσει τον επισκέπτη, έστω και για ένα απόγευμα. Πρόκειται για τη διαδρομή προς τη Fisterra (Finis Terrae) που στην αρχαία εποχή εθεωρείτο το τέλος του κόσμου. Πίστευαν ότι εκεί τελειώνει ο κόσμος και οι ζωντανοί μπορούσαν να πλησιάσουν τον κόσμο των νεκρών, σαν μια είσοδο στον Άδη, κάτι σαν τον δικό μας Αχέροντα με το βαρκάρη Χάροντα να μεταφέρει τις ψυχές των πεθαμένων ή το Ακρωτήρι Ταίναρο στο νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδος. Παντού συναντάμε το στοιχείο του νερού σαν το καθαρτήριο μέσον εξάγνησης.
7.μέρα, Toledo
Το Χλεμούτσι είναι ένα κάστρο που δεσπόζει σε όλο τον κάμπο της Κυλλήνης με εξέχουσα θέση προς το Ιόνιο Πέλαγος. Ανήκε (1220) στο Πριγκιπάτο της Αχαΐας, κατά την εποχή της Φραγκοκρατίας, και προστάτευε την ενδοχώρα, αλλά και το επίνειό της, τη Γλαρέντζα (Κυλλήνη). Από μακρυά, φαίνεται να είναι ένα εντυπωσιακό κάστρο, το οποίο όμως χάνει την ομορφιά του όσο το πλησιάζετε.
|
Αλκάθαρ στο Τολέδο
|
Δεν συμβαίνει όμως και το ίδιο με το
Αλκάθαρ (Alcazar) στο Τολέδο. Το βλέπετε ξαφνικά, απο τον αυτοκινητόδρομο της Μαδρίτης (απέχει περίπου 80 χλμ) και εντυπωσιάζεστε, και ο θαυμασμός σας μεγαλώνει όταν το επισκέπτεστε ή το φωτογραφίζετε το βράδυ.
Πρόκειται για ένα πέτρινο κάστρο που το πρωτοκατασκεύασαν οι Ρωμαίοι. Αργότερα, οι Άραβες κατασκεύασαν το οχυρό για να ελέγχουν την πόλη, ενώ το 1085 με την ανάκτηση της πόλης (Reconquista) από τους Χριστιανούς, ο βασιλιάς Αλφόνσος ΣΤ' της Καστίλλης το ανοικοδόμησε.
|
θύμησες του ισπανικού εμφυλίου πολέμου...
|
|
... αλλά και απο την εποχή των καθολικών βασιλέων
|
Το Αλκάθαρ έγινε διάσημο κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου πολέμου, όταν πολιορκήθηκε και το Σεπτέμβριο του 1936 έπεσε στα χέρια του Φράνκο. Το γεγονός αυτό είχε μεγάλη συμβολική αξία για την μετέπειτα επικράτηση του Φράνκο σε όλη την Ισπανία και έμεινε στην ιστορία ως η Πολιορκία του Αλκάθαρ.
|
νυκτερινό Τολέδο
|
Παρόλα αυτά, το Τολέδο είναι γνωστό για δυο σημαντικά γεγονότα που διεδραματίστηκαν στην πόλη: η Ιερά Εξέταση και ο έλληνας ζωγράφος Δομίνικος Θεοτοκόπουλος (El Greco).
|
Puente de Alcantara |
|
όχι... δεν είναι ο Τομάσ Δε Τορκεμάδα!
|
Το Τολέδο ήταν η Έδρα της Ιεράς Εξέτασης, ένα δημιούργημα του Μεσαίωνα ενάντια σε κάθε μη χριστιανικό και ειδικότερα αιρετικό! Επινοήθηκε (1231) απο το Βατικανό για να αντιμετωπίσει την εξάπλωση των αιρέσεων υπό τον Πάπα Γρηγόριο με την περίφημη απόφαση “Excommunicamus”. Το "έργο" είχαν αναλάβει Δομινικανοί ιεροεξεταστές, με τον πιο γνωστό βασανιστή
Τομάς Δε Τορκεμάδα από την πόλη Βαγιαδολίδ, που διορίστηκε Μέγας βασανιστής (1478) για όλη την Ισπανία. Ακόμα και ο Χίτλερ ωχριούσε μπροστά του σε φανατισμό και σκληρότητα. Ήταν τόσο μισητός που είχε γύρω του μπράβους για να τον προστατεύουν, ενώ λέγεται ότι είχε πάντα μαζί του ένα αντίδοτο για την περίπτωση που θα προσπαθούσαν να τον δηλητηριάσουν.
|
η πόλη είναι γεμάτη απο κάστρα....
|
Τα βασανιστήρια ήταν μια πρακτική μεσαιωνικών δικαστηρίων που υιοθετήθηκαν και από τη χριστιανική εκκλησία, ενώ χρησιμοποιήθηκαν και εναντίον των Εβραίων ως εθνική, εδαφική και θρησκευτική απειλή, τους πρώτους χρόνους της Reconquista. Οι Εβραίοι εκδιώχθηκαν οριστικά (1492) από την ιβηρική χερσόνησο και τελικά
εγκατεστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη.
|
.... και μνημεία μεγάλων αθλητών
|
Όποιος έχει φετίχ με τα βασανιστήρια, μπορεί να επισκεφτεί το ομώνυμο Μουσείο. Στην τελευταία μου επίσκεψη στη Μάλτα,
επισκέφτηκα το εκεί αντίστοιχο Μουσείο και ανατρίχιασα. Αρκετά λοιπόν απο σαδισμό.. άλλωστε η περιοχή έχει τόσα άλλα αξιοθέατα, όπως ο μέγας καθεδρικός ναός και το σπίτι του El Greco.
|
ξίφη απο την εποχή των καθολικών μαχητών όπως ο El Cid
|
Ο καθεδρικός του Τολέδο (Catedral Primada), με το πανύψηλο καμπαναριό του να κυριαρχεί στον αίθριο ουρανό της πόλης επιστεγάζοντας την ιστορική του σημασία. Το 13. αιώνα έλαβε την τελική του αρχιτεκτονική μορφή, ως γοτθική.
|
η αίθουσα των επισκόπων του Τολέδο
|
Εσωτερικά, είναι εντυπωσιακός (ανάλογος του Co-Cathedral της Μάλτας) με γλυπτά και ξύλινα χωρίσματα με το πιο χαρακτηριστικό το Capilla Mayor, ένα πολυδάπανο έργο τέχνης του 1498, που παρουσιάζει σκηνές από την ζωή του Χριστού και της Παρθένας Μαρίας.
|
Capilla Mayor με ασήκωτο βάρος απο χρυσάφι
|
Σε μία απο τις κρύπτες του περιλαμβάνει έργα τέχνης και μια μικρή γκαλερί με πίνακες του El Greco. Το Disrobing of Christ ή El Expolio είναι ο πίνακας του Ελ Γκρέκο που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με την πρώτη ματιά. Είναι ένα έργο του ζωγράφου που χρειάστηκαν δύο ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρωθεί (1577-1579) και εξαρχής ήταν παραγγελία για τον καθεδρικό ναό του Τολέδο. Θεωρείται ένα από τα πιο διάσημα έργα του Θεοτοκόπουλου.
|
η αίθουσα γκαλερί του El Greco
|
|
El Expolio
|
Ο πίνακας δείχνει τον Χριστό να κοιτάζει προς τον ουρανό με μια έκφραση γαλήνης σε αντίθεση με την έκφραση των άλλων ανθρώπων που περιβάλλονται από βία και έχθρα. Βρεθείτε στο χώρο αυτό και κυττάξτε με προσοχή τις χονδροειδείς φιγούρες που Τον περιβάλλουν και θα ανακαλύψετε την καθημερινή μας ζωή, εκείνης της ζηλοφθονίας, του μίσους, της αρνητικότητας, δείτε αυτόν που ετοιμάζει τα καρφιά για τη Σταύρωσή Του!! Εκπληκτικός πίνακας, όντος! Ο Ελ Γκρέκο ήταν ένας σπουδαίος ζωγράφος, κυρίως απο τα χρώματα που χρησιμοποιεί. Δείτε το ένδυμα του Χριστού, ένα έντονο κόκκινο ιμάτιο που προσδίδει στον πίνακα την εκφραστική δύναμη της τέχνης, επειδή το πορφυρό ένδυμα συμβολίζει το Θείο Πάθος και είναι ένα χρώμα που "δοξάζεται" όταν του υποκλείνονται το κίτρινο ή και το μπλε ακόμη...
Σύμβολα, Εορτασμοί
Υπάρχουν πολλά σύμβολα που διακρίνουν το Camino de Santiago αλλά χωρίς αμφιβολία τα πιο αντιπροσωπευτικά είναι ο Σταυρός του Σαντιάγο και το κοχύλι (concha).
|
τέλος διαδρομής
|
Το botafumeiro είναι ένα τεράστιο θυμιατήρι που βρίσκεται στον καθεδρικό ναό και μετά τη θεία λειτουργία τίθεται σε παλινδρομική κίνηση προσδίδοντας μύρο σε ολόκληρο το χώρο. Στο Μεσαίωνα, οι προσκυνητές, εξουθενωμένοι, συνωστίζονταν στον καθεδρικό ναό όπου διέμεναν και κοιμόντουσαν εκεί, οπότε για την καταπολέμηση σωματικών οσμών χρησιμοποιόταν το θυμιατήρι!
Ο Σταυρός του Σαντιάγο είναι ένας λατινικός σταυρός που προσομοιώνει ένα ξίφος, σε σχήμα φτερού στη θέση της λαβής.
|
η πόλη του Santiago de Compostela
|
Το κέικ Santiago είναι το πιο χαρακτηριστικό επιδόρπιο της Γαλικίας ζαχαροπλαστικής. Πρόκειται για ένα παραδοσιακό γλυκό από αλεύρι, ζάχαρη, αυγά, αλεσμένα αμύγδαλα, ξύσμα λεμονιού και ζάχαρη άχνη για εξωτερική διακόσμηση όπου υπάρχει αποτύπωμα του σταυρού. Είναι δηλαδή σαν το δικό μας πρόσφορο ή τη φανουρόπιτα.
Για αιώνες το κοχύλι είναι σύμβολο των προσκυνητών και βρίσκεται στις ακτές της Γαλικίας. Στο παρελθόν, οι προσκυνητές, όταν επέστρεφαν στις χώρες καταγωγής τους, το φορούσαν πάνω από το καπέλο τους ή το κρεμούσαν στο σακκίδιό τους, για να επιβεβαιώσουν ότι είχαν φτάσει στο Σαντιάγο.
Η ονομασία Peregrino (προσκυνητές) προέρχεται απο τη λατινική έκφραση «per agrum», δηλαδή μέσα από την ύπαιθρο, όπως είναι όλη η διαδρομή.
Η διαδρομή αυτή θεωρείται ένα πολύ σημαντικό θρησκευτικό γεγονός για τους καθολικούς (κάτι ανάλογο με το προσκύνημα της Παναγίας της Τήνου). Εντούτοις, υπάρχουν πολλοί ακόμη λόγοι για να το κάνει κάποιος, πολιτιστικός, τουριστικός, αθλητικός, γνωριμία με νέα άτομα, ακόμη και χαλάρωση από την καθημερινή ρουτίνα. Πάντως σε καμμία περίπτωση δεν είναι ορειβατική διαδρομή!
|
...όταν το μαγαζί πουλάει γλυκά και σοκολάτες
|
To 12ο αιώνα, ο Aymeric Picaud έγραψε τον Codex Calixtino, τον πρώτο αναγνωρισμένο οδηγό του camino με σκοπό την ασφαλή διέλευση των προσκυνητών κατά μήκος του Camino Frances. Οι διαδρομές εγκυμονούσαν πολλούς κινδύνους στη μεσαιωνική τότε Ευρώπη, και γιαυτό οι χριστιανοί βασιλιάδες πρόσφεραν προνόμια για να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να εγκατασταθούν κατά μήκος τους. Ακόμη, δημιουργήθηκαν και στρατεύματα προστασίας των προσκυνητών, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά o Paulo Coehlo στο βιβλίο του "το Ημερολόγιο ενός Μάγου" που επιχείρησε το θρυλικό αυτό προσκύνημα, ακολουθώντας τα χνάρια και την ιεροτελεστία των προσκυνητών του Μεσαίωνα.
Ο Άγιος Ιάκωβος είναι ο προστάτης άγιος της Ισπανίας και η εορτή του γιορτάζεται στις 25 Ιουλίου. Ιακωβαίο Έτος ονομάζεται το έτος του οποίου η 25η Ιουλίου πέφτει Κυριακή.
Αν και όλη η θρησκευτικότητα του Αγίου έχει την εύνοια του Βατικανού, εντούτοις, μόλις το 1982 ένας Πάπας, για πρώτη φορά στην ιστορία, επισκέφτηκε τον τάφο του Αποστόλου.
pros n' cons
Μύθοι, θρύλοι και παράδοση συνδυάζονται πάνω σε μια ισπανική διαμάχη για το τι είναι αλήθεια και τι όχι. Οι επικριτές της ισπανικής αυτής παράδοσης βεβαιώνουν ότι δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία για την άφιξη του Αποστόλου στην Ισπανία. Μόλις τον 6ο αιώνα προέκυψε ο θρύλος του κηρύγματος του Ιακώβου στην Ισπανία, μεταξύ του Δυτικού Χριστιανισμού, και ανακινήθηκε το θέμα προς στις αρχές του 9ου. αιώνα.
Οι υπερασπιστές, αντιθέτως, αν και παραδέχονται το επιχείρημα της έλλειψης αναφορών, ισχυρίζονται ότι κατά τη διάρκεια των διωγμών χάθηκε ένα μεγάλο μέρος των χριστιανικών κειμένων και, επιπλέον, δεν συμμερίζονται ότι η έλλειψη παραπομπών είναι απόλυτη, επιβεβαιώνοντας ότι υπάρχουν αναφορές ή τουλάχιστον μια "εναλλακτική θεωρία". Αυτές οι αναφορές (1-5ο αιώνα) θα έδειχναν την παρουσία ενός από τους Αποστόλους στη χερσόνησο και αργότερα (από τον 6ο αιώνα) θα ανέφεραν ρητά τον Ιάκωβο ως αυτόν που ήταν στην Ισπανία.
Εντούτοις, δεν φαίνεται να υπάρχουν πειστικά γραπτά ή παραδόσεις που να υποδεικνύουν την παρουσία του Ιακώβου σε άλλα μέρη πριν από το θάνατό του στην Ιερουσαλήμ, κυρίως στα έτη 33-43μ.Χ. Αυτό χρησιμοποιείται υπέρ των επικριτών που υποστηρίζουν την έλλειψη «εναλλακτικής θεωρίας» στην παρουσία του Αποστόλου στην ιβηρική χερσόνησο.
|
στη Galician διάλεκτο το j έχει αντικατασταθεί με το x
|
Thanks Nikos Todulos
Ο Nίκος Τόδουλος ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων-εξερευνητών που γεννιούνται και δεν γίνονται. Είναι φυσιολογικά αδύνατον για ένα παιδί 12 χρονών να προσπαθεί να βρει τρόπο να επαναλάβει το ταξίδι του Μαγγελάνου ή και του Σάκλετον και να ρωτά εναγωνίως τους γονείς και τους δασκάλους του για το πως μπορεί να πάει στην Ανταρκτική και αυτοί να του απαντάνε ...διάβασε πρώτα τα θρησκευτικά σου και μετά θα σου πούμε..., αφήνοντας να αιωρείται η αμάθειά τους για το που ακριβώς βρίσκεται η χώρα αυτή. Εντούτοις, χρόνια μετά όταν ο Νίκος πραγματοποίησε τη διάσχιση της παγωμένης αυτής ηπείρου απέδειξε ότι το ερώτημά του δεν ανήκε απλά στη σφαίρα της παιδικής απορίας.
Ο Νίκος είναι ένας σύγχρονος άνθρωπος της περιπέτειας που έχει κάνει το γύρο του κόσμου πάμπολες φορές ξεναγώντας τουρίστες, οδηγώντας ορειβάτες στα αγαπημένα τους βουνά, διανύοντας μεγάλες αποστάσεις με το ποδήλατο, ενώ έχει πραγματοποιήσει διασχίσεις απομονωμένων περιοχών του πλανήτη (Ισλανδία, Κορσική, Θιβέτ, ακόμη και στο θρησκευτικό βασίλειο του Μπουτάν).
Αυτό που μου αρέσει στο Νίκο είναι ότι ξεφεύγει απο τα συνηθισμένα κλισέ των εξορμήσεων, όπως δεκάδες βρίσκουμε στο Διαδίκτυο με επαναλαμβανόμενες εκδρομές σε μέρη που έχει πάει ο happy traveller ή ο Τάσος Δούσιας και μετά συρρέουν εκατοντάδες ακόλουθοι για να αναρτήσουν τις selfies τους στο facebook και να εισπράξουν καρδούλες ή την αψυχολόγητη φράση ζηλεύωωω απο άτομα του καναπέ. Ο Νίκος έχει ψαγμένους ακολούθους, που τολμούν να κάνουν την υπέρβαση, όπως εμένα που δεν γεννήθηκα, αλλά έγινα..... Αν και έχω κάνει μαζί του λίγες εξορμήσεις, είναι αρκετές για να διαπιστώσω ότι η χημεία δεν συνδέει μόνο χαρακτήρες ατόμων αλλά και ενδόμυχους στόχους που κρύβονται βαθιά μέσα στο υπόσυνειδητό μας.
Νίκο, σευχαριστούμε για τη συναρπαστική περιήγηση στο ιστορικό μονοπάτι του Αγίου Ιακώβου, τη διοργάνωση και την επιλογή των ατόμων με τα οποία δεθήκαμε τόσο γρήγορα σαν να γνωριζόμαστε απο καιρό. Περιμένουμε το προσεχές πρόγραμμα. Όσοι θέλουν να τον γνωρίσουν, ένας τρόπος υπάρχει,
εδώ!
No comments:
Post a Comment