Για να φτάσουμε στα χωριά των Τζουμέρκων και ακόμη μακρύτερα, το Ματσούκι, είναι μια μικρή οδική περιπέτεια. Ξεκινάς από την Άρτα, αφού έχεις κάνει μία στάση για να φωτογραφίσεις το περίφημο γεφύρι και να αγοράσεις μια εξαιρετική τυρόπιτα στο Tip-Top.
To Γεφύρι της Άρτας
Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν, έτσι αναφέρει η λαϊκή παράδοση για το ξακουστό γεφύρι. Πρόκειται για μια λιθόκτιστη γέφυρα, με οθωμανική αρχιτεκτονική, του ποταμού Αράχθου, το 17ο αιώνα (πρωτοκατασκευάστηκε 1602-1606), για να ενώσει τις δυο όχθες του, σε μια εποχή που το ποτάμι κατέβαζε τόνους νερού και ήταν αδιάβατο για πολλούς μήνες. Ιστορικά δεδομένα αναφέρουν ότι τη χρηματοδότηση της κατασκευής του έγινε από έναν Αρτινό παντοπώλη, ο οποίος προφανώς είχε εμπορικές δραστηριότητες και ενδιαφέρον για τη διάβαση του Αράχθου από τα μουλάρια με τα φορτία του.
 |
| Η κατασκευή του έγινε με χορηγίες της εποχής εκείνης |
 |
| Ο ορεινός όγκος των Τζουμέρκων |
Το Γεφύρι της Πλάκας στον Άραχθο
Διασχίζουμε την παλιά στρατιωτική γέφυρα του Αράχθου στο χωριό Πλάκα και βλέπουμε απο μακρυά το πέτρινο γεφύρι της (που λείπει κι έχει αντικατασταθεί απο ένα σύγχρονο!!) και αποτελούσε σημείο σύνδεσης των ελληνο-τουρκικών συνόρων (1881-1912).
Πρόκειται για μια θλιμένη ιστορία. Παρότι γνώριζαν τη διάβρωσή του και είχαν προχωρήσει σε τσιμεντοενέσεις, ουδείς σκέφτηκε να ενισχύσει τη βάση του... και έτσι μια μέρα..έπεσε, ήταν Φεβρουάριος του 2015. Λένε ότι μια κακοκαιρία φταίει!! Τα απομεινάρια του, σήμερα, υπάρχουν στην αριστερή όχθη του ποταμού και αναδεικνύουν την περίφημη κατασκευή του.
 |
| Ό,τι έχει μείνει απο την πτώση του |
 |
| Αναντικατάστατα υλικά της εποχής εκείνης. Δεν συγκρίνονται με τα σημερινά |
 |
| Το νερό έχει λειάνει όλες τις προσόψεις του |
Η σημερινή του μορφή (αναστύλωση) έγινε με τη συμβολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Tο νέο γεφύρι έχει περίπου τη μορφή του παλιού. Τα υλικά του μπορεί να είναι παρόμοια με τα φυσικά υλικά που χρησιμοποίησε ο αρχιμάστορας Κώστας Μπέκας και το «μπουλούκι» του, το 1866, όμως η διαφορά είναι εμφανής.
 |
| Το τελωνείο από την πλευρά των Οθωμανών |
 |
| Το στένωμα του Αράχθου, λίγο πριν συναντήσει το γεφύρι |
Οι ορεινοί όγκοι των Τζουμέρκων
Όλη η γύρω περιοχή καταλαμβάνεται από ορεινούς όγκους, που μοιάζουν πολύ με τους Δολομίτες. Έχουν υψόμετρο πάνω από 2000μ με το πιο ψηλό την Κακαρδίτσα στα 2429 μ. Όμως, το πλέον επιβλητικό συγκρότημα κατέχει η Στρογγούλα, στους πρόποδες της οποίας βρίσκεται το χωριό Άγναντα.
 |
Τμήμα των Τζουμέρκων και αριστερά η Στρογγούλα, δεξιά η Ρόκα
|
 |
| Η Ρόκα: το ελληνικό Materhorn... |
 |
| Εκπληκτική θέα προς τα Τζουμέρκα από το χωριό Άγναντα |
 |
| Η Στρογγούλα από το χωριό Κτιστάδες |
Μονή Κιπίνας - Ματσούκι
Στο δρόμο προς το Ματσούκι μαγεύεσαι από τις επιβλητικές βραχώδεις κορυφές, τους απότομους φιδίσους δρόμους και τα βαθιά φαράγγια. Τα χωριά, κατ' επίφαση παραδοσιακά, είναι απομονωμένα με ελάχιστους κατοίκους. Καθ οδόν προς το Ματσούκι, έχουμε στα αριστερά μας τον Καλαρρύτικο ποταμό, στην απέναντι όχθη του οποίου αντικρίζουμε τη Μονή Κιπίνας, χωμένη κυριολεκτικά μέσα στο βράχο. Είναι πράγματι εντυπωσιακό αυτό το ηπειρώτικο μοναστήρι, χτισμένο στο κοίλωμα κατακόρυφου βράχου, κοντά στο χωριό Καλαρρύτες. Χτίστηκε περί το 1212 και είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Το όνομά του οφείλεται στους κήπους που καλλιεργούσαν οι μοναχοί στην απέναντι όχθη, καθότι δεν υπήρχε ίχνος super market σε εμβέλεια 100 χλμ. Είναι γεμάτος με αγιογραφίες του 17ου αιώνα, ενώ στον πρόναο του καθολικού βρίσκεται μια μεγάλη σπηλιά, μήκους 240 μέτρων, στην οποία κατέφευγαν οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών για να προστατευτούν τον καιρό της Τουρκοκρατίας.
 |
| Η Μονή Κιπίνας |
 |
| Καταρράκτης απο τα νερά Ματσουκίου |
 |
| Ο μεγάλος καταρράκτης χύνεται στον Καλαρρύτικο ποταμό |
 |
| Καλαρρύτικος ποταμός και η μεταλλική γέφυρα που ενώνει τις δυο πλευρές |
 |
| Γεφύρι στον Καλαρρύτικο ποταμό, λίγο πριν τη μεταλλική γέφυρα |
Ματσούκι
Είναι ένα ορεινό χωριό, που το βλέπει ο ήλιος μόνο καλοκαίρι, χωμένο μέσα στους ορεινούς όγκους της Κακαρδίσας. Έχει ελάχιστους κατοίκους που ασχολούνται με την κτηνοτροφία, σε αντίθεση με τα γειτονικά χωριά Καλαρρύτες και το Συρράκο, που στηρίχθηκαν στο εμπόριο και την αργυροχρυσοχοΐα και θεωρούνται πλούσια Τζουμερκοχώρια. Απο την είσοδο του χωριού υπάρχει μονοπάτι προς τη Μονή Βύλιζας.
No comments:
Post a Comment