το ταξίδι συνεχίζεται
Πτήση προς Bariloche
Το να φεύγεις απο το κρύο της νότιας Ουσουάια (-5C) και να πηγαίνεις στη ζέστη του San Carlos de Bariloche (+30C), μίας κοσμοπολίτικης πόλης στη δυτική Αργεντινή, είναι ένα ευχάριστο γεγονός, όχι μόνο για την αλλαγή περιβάλλοντος, αλλά και γιατί ετοιμάζεσαι για το δεύτερο μέρος ενός μεγάλου, ενός μαγικού και ενός αξέχαστου ταξιδιού στη νότια Αμερική.
|
αναχώρηση απο Μπουένος Άιρες για το Bariloche
|
Το Bariloche βρίσκεται μέσα στο μεγάλο εθνικό πάρκο Nahuel Huapi, στη νότια πλευρά της ομώνυμης λίμνης, εδώ που στις αρχές του 20. αιώνα Ελβετοί, Γερμανοί και Αυστριακοί άποικοι εγκατέλειπαν τον αέρα των Άλπεων και τη φυσική ομορφιά της πατρίδας τους και ήρθαν σε έναν έρημο τόπο για να ζήσουν. Ήσαν τυχεροί.... δεν βίωσαν τα ευρωπαικά γεγονότα (παγκόσμιοι πόλεμοι, αναταραχές κ.λπ.), έζησαν μέσα στην ηρεμία και δεν τους έλειπαν τα βουνά... δίπλα τους είχαν τις Άνδεις.
|
η πόλη του Μπουένος Άιρες
|
|
εκβολές του Rio de la Plata, που ο Μαγγελάνος νόμιζε ότι είναι η είσοδος προς τον Ειρηνικό ωκεανό
|
|
η ενδοχώρα της Αργεντινής
|
Φεύγουμε πρωί απο την Ουσουάια και μέσω Μπουένος Άιρες κατευθυνόμαστε προς το Bariloche. Η Αργεντινή είναι περίεργη χώρα, όσο αφορά το ανάγλυφό της. Μόνο στα δυτικά και νότια περιβάλλεται απο ορεινούς όγκους, το υπόλοιπο φαίνεται να είναι άνυδρες πεδιάδες, τουλάχιστον όσο βλέπω απο το αεροπλάνο.
|
La Calle Mitre |
Το Bariloche είναι πολύ δημοφιλές, κυρίως για τα χιονοδρομικά του κέντρα. Τώρα όμως το Γενάρη, εδώ επικρατεί καλοκαίρι και εμείς γυρνάμε με κοντομάνικο. Είναι ένας ενδιάμεσος σταθμός για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας προς τη Χιλή. Εδώ, θα μείνουμε μία μέρα και είναι ευκαιρία να δοκιμάσουμε τα κρέατά τους και να δούμε την πόλη τουριστικά.
Η πόλη Bariloche είναι εύκολο να εξερευνηθεί με τα πόδια και αρκούν μόνο λίγες ώρες. Ξεκινάμε κάνοντας μια βόλτα στην La Calle Mitre, που είναι γεμάτη με πολλά μικρά καταστήματα αναμνηστικών και σοκολάτας (ναι!!, το Bariloche θεωρείται η πρωτεύουσα της σοκολάτας της Αργεντινής.) Στη συνέχεια, κατευθυνόμαστε προς την κεντρική πλατεία, το centro cívico (αστικό κέντρο) και τον καθεδρικό ναό που σχεδιάστηκε από τον Alejandro Bustillo για να πούμε ότι κάναμε κάτι πολιτιστικό. Εεεε αυτό ήταν... όλα τα είδαμε 😆.
|
Catedral de Nuestra Señora del Nahuel Huapi |
Η πόλη είναι ακριβή, συνεπώς μην ψάχνετε για φτηνά καταλύματα. Θα βρείτε ακριβά ξενοδοχεία και στο δωμάτιο δεν θα χωράτε να μπείτε. Αυτό μάς συνέβει και σε εμάς. Εντούτοις, είναι το λιγότερο που μας ενόχλησε. Αύριο φεύγουμε. Ο Νίκος ξέρει καλά την περιοχή (έρχεται συχνά με το Cosmorama) και όλα τα σημεία για καλό και πολύ φαγητό.
|
υπέροχη γεύση...χωρίς αμφιβολία
|
|
μην απορείτε... δικό μου είναι το πιάτο
|
|
ώρα για ύπνο... αύριο ξυπνάμε στις 5.00
|
Pampa Linda, Refugio Otto Meilling
Απο τους λόφους και τις παραλίες του νότιου ατλαντικού ωκεανού στις χιλιανές Άνδεις του ειρηνικού ωκεανού. Απο την ψυχική εξουθένωση στις estancias της χερσονήσου Μίτρε στην ορειβατική ανάταση των παγετώνων El Tronador και Alerce.
|
Μέρος Β'
|
|
διαδρομές στην περιοχή του El Tronador (sto b;auow fa;inetai to Osorno)
|
Ξεκινάμε νωρίς απο το Bariloche με βανάκι για μια 2ωρη οδήγηση στο εθνικό πάρκο Nahuel Huapi, στο δυτικό του άκρο του οποίου είναι είναι η Pampa Linda, μια κεντρική τοποθεσία με κατασκηνώσεις και όλες τις outdoor activities. Απο εκεί φαίνεται και ο προορισμός μας, ο παγετώνας του El Tronador.
|
ο προορισμός μας (El Tronador)
|
|
ναι... εκεί θα πάμε
|
Διερχόμαστε μέσα απο όμορφα τοπία, λίμνες που τα νερά τους αντανακλούν τους ορεινούς όγκους και οι φίλοι μου διηγούνται ότι έχουν κάνει ήδη κάποιες διαδρομές στα γειτονικά βουνά ξεκινώντας από βόρεια. Σταματάμε σε σημεία φωτογράφησης και συνεχίζουμε μέχρι τον προορισμό μας. Εδώ στο Pampa Linda αρχίζουν όλα τα πεζοπορικά μονοπάτια της περιοχής. Ο Lucas, ο οδηγός μας, μάς μοιράζει τον εξοπλισμό που διαφέρει από εκείνον της παταγονίας. Θα ανέβουμε παγετώνα που σημαίνει φουλ χειμερινό εξοπλισμό, δηλαδή κραμπόν, πιολέ, μποντριέ και κράνος και θα ....υπογράψουμε μία υπεύθυνη δήλωση 9-σημείων, όπου ο οδηγός μας δεν ευθύνεται σε τίποτε και αν μας συμβεί. Το κείμενο τελειώνει ως εξής: "... I accept the risks and the possibility of death....." !
|
η διαδρομή Pampa Linda-Refugio Otto Meiling
|
|
..τα πρώτα μέτρα είναι εύκολα
|
Από εδώ αρχίζει μία 4ωρη ανάβαση που είναι μέρος ενός εκπληκτικού αλπικού τοπίου με φιόρδ, παγετωνικές λίμνες και κοιλάδες που θυμίζουν Νορβηγία αν και κάποιος της παρέας του θύμιζαν το χωριό του, τα Άγραφα 🤪. Το καταφύγιο πήρε το όνομά του από ένα γερμανό ορειβάτη που αφιέρωσε τη ζωή του στα μέρη αυτά.
|
στα μεσα της διαδρομής οι πρώτοι καταρράκτες
|
|
με φόντο το El Tronador
|
|
το καταφύγιο έχει και πισίνα, αλλά ποιός θα τολμήσει... και όμως
|
|
Refugio Otto Meiling
|
|
παράθυρο με θέα
|
|
Δημήτρης και Νίκος x 2
|
Το καταφύγιο βρίσκεται σε υψόμετρο 1900 μέτρα και προσφέρει θεαματική θέα προς όλες τις κατευθύνσεις. Έξω, έχει αναπαυτικές πολυθρόνες που ξαπλώνεις και απολαμβάνεις τον ήλιο και τη θέα, έχει "πισίνα" με νερό του παγετών (κάποια κοπέλα μόλις βούτηξε), αλλά μέσα έχει μέτρια εμφάνιση. Κοιμάσαι στρωματσάδα και ο κοινός χώρος εστίασης είναι αρκετά συμπαθητικός με ξύλινους πάγκους (γερμανικού τύπου) και μια όμορφη τζαμαρία με θέα το El Tronador. |
η 6ωρη ανάβαση στο El Tronador
|
|
η διαδρομή μας (μέσα σε κύκλο το σπάσιμο του σεράκ)
|
Ανάβαση στον παγετώνα El Tronador
Ο παγετώνας του Cerro Tronador είναι ένα ανανεργό ηφαίστειο στα σύνορα με τη Χιλή. Tο όνομά του σημαίνει "αυτός που κάνει πάταγο", από τους ήχους των σεράκ (τμήμα του πάγου που προεξέχει του βράχου) που όταν θρυμματίζονται κάνουν αυτόν τον απόκοσμο θόρυβο. Και αυτό το ζήσαμε .. διασχίζονται τον παγετώνα και λίγα μέτρα πριν το διάσελο που χωρίζει τις δύο ψηλότερες κορυφές του βουνού (3470μ) o Nikos Todoulos άκουσε ένα θόρυβο μικρό και κοίταξε προς τα δεξιά και λίγα δευτερόλεπτα μετά κατέρρευσε ένα σεράκ μόλις 30 μέτρα μακριά μας σε μέγεθος διώροφου κτιρίου, με έναν εκκωφαντικό θόρυβο, που θρυμματίστηκε σε εκατοντάδες μικρά κομμάτια πάγου. Και τότε ο Νίκος φώναξε μόνο μία λέξη "...τρεχάτε..", εμείς χε@τήκαμε επάνω μας και τρέχαμε από φόβο παρά απο κίνδυνο.... ήταν σαν να γυρίζαμε κινηματογραφική ταινία.
|
Προσοχή! κάτω δεξιά υπάρχει κρεβάς
|
Είναι θλίψη να βλέπεις ένα απέραντο άσπρο χαλί θρυμματισμένο και ριτιδιασμένο από κρεβάς (όταν ο παγετώνας κάνει ρήγματα βάθους πολλών μέτρων) και για το λόγο αυτόν, η διαδρομή μας είναι δαιδαλώδης ώστε να αποφεύγονται τα επικίνδυνα σημεία. Έτσι, μία απόσταση 7χλμ και υψομετρικής διαφοράς 1250 μέτρων μάς κόστισε 6 ώρες επίπονης ανάβασης με αυτοσχέδια ραπέλ (κατάβαση σε απότομο πεδίο με σχοινιά) μέσα στη νύκτα, ενώ 25 μέτρα απο την κορυφή Pico argentino σταματήσαμε λόγω επικινδυνότητος πεδίου για να θυμηθούμε τον Reinhord Messner που και αυτός είχε κάποτε σταματήσει πριν την κορυφή του Έβερεστ. Οι συγκρίσεις όμως αδικούν το μεγάλο αυτόν ορειβάτη.
|
το ξημέρωμα μάς βρίσκει περίπου στα 3000 μέτρα
|
|
τα κρεβάς μάς ακολουθούν σε όλη τη διαδρομή
|
|
στα δεξιά μας βρίσκεται ένα επικίνδυνο κρεβάς
|
|
Νίκος ο χαμογελαστός
|
Με υψόμετρο 3470μ. το el Tronador βρίσκεται πολύ ψηλότερα από τους κοντινούς ορεινούς όγκους των Άνδεων, καθιστώντας τον έναν δημοφιλή ορειβατικό προορισμό. Εντούτοις, έλληνες ορειβάτες σπάνια συναντάς εδώ, οι περισσότεροι προτιμούν το Torres del Peine στη νότια Παταγωνία.
|
τελευταία μέτρα προς την κορυφή, αλλά...
|
Η πρώτη ανάβαση στην κορυφή του πραγματοποιήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 1934 και η δεύτερη απο εμάς 🤣😛 ακριβώς 90 χρόνια αργότερα, στις 29/1/2024. Ξεκινήσαμε μεσάνυκτα, γύρω στις 2.00, με φακούς κεφαλής και γυρίσαμε μεσημέρι πέφτοντας για ύπνο πολύωρο και γεμάτο όνειρα... είχαμε επιβιώσει 😮!!
Διάσχιση παγετώνα Alerce και οι καταρράκτες του
Το εθνικό πάρκο (με είσοδο 6 ευρώ) καλύπτεται από 8 παγετώνες, ένας απο αυτούς είναι ο Alerce, απο την πλευρά της Αργεντινής. Ξεκινήσαμε αργά το πρωί απο το Refugio Otto Meiling σε μία εύκολη πεζοπορική διαδρομή αλλα με εκπληκτική θέα στις αλπικές λίμνες με νερά απο πανύψηλους καταρράκτες. Με τέτοια ηλιόλουστη και ζεστή μέρα, οι παγετώνες λιώνουν και τα νερά τους ξεχύνονται με ορμή πάνω στο απο βαλσάτη πέτρωμα έδαφος.
|
αποχαιρετούμε το Otto Meiling
|
|
διάσχιση του παγετώνα Alerce
|
Η διάσχιση παγετώνα σπαιτεί πάντα ειδικό εξοπλισμό. Δεν βουλιάζεις στο χιόνι, πατάς πάνω στον πάγο και το πεδίο πάντα βρίσκεται υπό κλίση, άλλοτε μεγάλη και φοβιστική και άλλοτε απολαυστική. Για να σωθείς απο τυχόν γλύστρημα είσαι δεμένος με την παρέα σου (μόνος σου ποτέ δεν πας) και φοράς κραμπόν (αξεσουάρ στις μπότες, κάτι σαν αντιολισθητικές αλυσίδες) και κρατάς πιολέ (μπαστουνάκι που κρατούν τα γερόντια για να μην πάνε απο πέσιμο ή .......).
|
στο βάθος μόλις διακρίνεται το καταφύγιο Otto Meiling
|
|
πρώτη μας ματιά με την αλπθκή λίμνη Fria
|
Μετά τη διάσχιση του μικρού αλλά θεαματικού Alerce μπήκαμε σε ξερό έδαφος και άρχισε η κάθοδός μας προς το καταφύγιο Rocca. Η πορεία είναι εύκολη και διασκεδαστική. ΦΩτογραφίζουμε περισσότερο παρά περπατάμε. Άλλωστε, βρισκόμαστε σε μια περιοχή με πολλές αλπικές λίμνες και ακόμη περισσότερους καταρράκτες, όπου νερά να τρέχουν απο τα ψηλά.
Refugio Rocca
Το καταφύγιο Rocca έχει μια όμορφη βεράντα με άπλετη θέα προς τους καταρράκτες, αλλα και προς τη Lago frías που απέχει 12 χλμ. Φαντάζομαι πόσο θαλπωρή θα προσφέρει η αίθουσα με το τζάκι το χειμώνα όταν μέσα απο τις τζαμαρίες του απολαμβάνεις τους παγοκαταρράκτες, το χιονισμένο δάσος και στο βάθος την παγωμένη λιμνη. Ελβετικό τοπίο για μας τους ευρωπαίους.
|
καταφύγιο Rocca
|
|
που είναι η μπάλλα?
|
|
με φόντο τις Άνδεις
|
|
μάλλον με το ταχυδρομείο την.. έστειλαν
|
|
αντανακλάσεις |
|
μαγειρεύοντας, χορεύοντας και τραγουδώντας
|
|
πρωινές ώρες πριν αναχωρήσουμε για τις λίμνες
|
Σε όλες τις διαδρομές μας βλέπαμε νέα παιδιά, ζευγάρια συνήθως, σπάνια συναντούσαμε μεσήλικες, κάτι ασυνήθιστο για ελληνικά δεδομένα. Καταφυγιάς βασικά δεν υπάρχει, τα καταφύγια διαχειρίζονται από κορίτσια και αγόρια, που στην κουζίνα ετοιμάζουν το δείπνο χορεύοντας ταυτόχρονα με latin music...νόμιζα ότι ήμουνα στην Κούβα. Έξω, ένας κόνδορας έχει αρπάξει ένα λαγό και τον πάει στη φωλιά του. Κάποιοι πρόλαβαν να φωτογραφίσουν αυτό το ασυνήθιστο θέαμα. Χθές και σήμερα ζήσαμε μία διαφορετικότητα, αντιμέτωποι με παγετώνες και μία υπέροχη φύση από διαδοχικούς καταρράκτες και αλπικές λίμνες. Τι να πώ, τάδαμε όλα!!
Lago Fria
Ο δρόμος της επιστροφής προς το Bariloche διέρχεται από τη Lago frías ολοκληρώνοντας μία κυκλική διαδρομή 200 περίπου χιλιομέτρων στο εθνικό πάρκο του El Tronador, που την διασχίσαμε με βανάκια, με τα πόδια (45χλμ) και με πλοία. Περάσαμε απο το Paso de los nubes (η περιοχή μαζεύει πολλά σύνεφα, εξ ου και το όνομά της), απο το Valvidian forest (ένα υποτροπικό δάσος γεμάτο απο μπαμπού, alerces, lengas, cohyue και λουλούδια firebush, άγνωστη χλωρίδα για τους ευρωπαίους, ενώ το όνομά του οφείλεται στον ισπανό κατακτητή Pedro de Valdivia) μέχρι που φτάσαμε στην αλπική λίμνη frías που μου θύμιζε τα φιόρδ της Νορβηγίας. Το όνομα αυτής λίμνης οφείλεται στη μνήμη του του Felix Frias (1816-1881), αργεντικού πολιτικού και δημοσιογράφου.
|
καταρράκτες απο τον παγετώνα Fria
|
|
Lucas, ο οδηγός μας
|
|
valdivian forest
|
|
Δον Pedro de Valdivia στο κέντρο του Σαντιάγο
|
Εδώ υπάρχει και "μνημείο" που αναφέρεται στον Τσε Γκουεβάρα, μαζί με τη μηχανή του (πρόκειται για ομοίωμα) που πέρασε απο τα μέρη αυτά, προτού συνεχίσει για το Kαράκας και την Κούβα. Μάλιστα είναι η πέμπτη του στάση ξεκινώντας από το San Francisco της Αργεντινής. Αυτός ο περίφημος eary rider ή επαναστατης κατ' άλλους είπε το περίφημο "...Déjeme decirle, a riesgo de parecer ridículo, que el revolucionario verdadero está guiado por grandes sentimientos de amor.." (Επιτρέψτε μου να σας πω, με κίνδυνο να φανώ γελοίος, ότι ο αληθινός επαναστάτης καθοδηγείται από μεγάλα συναισθήματα αγάπης.).
|
Νικος, Νίκος, Δημήτρης, Δημήτρης... τυχαίο;;;
|
Απο εκεί, με το πλοίο της γραμμής επιστροφή στο Bariloche. Όσα και να γράφω, την ομορφιά της φύσης ΔΕΝ μπορώ να περιγραψω... αυτή χορταίνεται μόνο σε πραγματικό χρόνο. Να φανταστείτε ότι υπήρχαν μέρη που τα φωτογράφιζα μιά και δυό φορές...δεν τα χόρταινα!
|
Puerto Frias στην ομώνυμη λίμνη
|
|
διάσχιση λίμνης Fria με catamaran
|
|
τα μεγάφωνα ανακοίνωσαν πως 4 έλληνες ορειβάτες διέσχισαν το El Tronador
|
|
Puerto Blest
|
|
πέστροφα είναι...
|
No comments:
Post a Comment