Berlin 2024
Λίγο πριν τον αγώνα (Friedrichstadt Palast, Tempelhof)
The Berliner Half Marathon
Λίγο μετά τον αγώνα, το ταξίδι συνεχίζεται
Τι να προσέξω πριν τον αγώνα
Berlin 2011-2015
 |
| 1. διαδρομή: Αθήνα-Βερολίνο |
 |
Friedrichstadt Palast
|
 |
my online ticket
|
 |
διάσημα ονόματα που έχουν περάσει απο το θέατρο
|
Θεωρείται ένα απο τα πολιτιστικά δρώμενα του Βερολίνου γιατί παρουσιάζει μοναδικές επιθεωρήσεις σε διαστάσεις χρωμάτων και φωτισμού που δεν μπορείτε να φανταστείτε. Το χορευτικό (και όχι μόνο) σόου περιλαμβάνει 100 καλλιτέχνες που χορεύουν, τραγουδούν και αεροβατούν πάνω σε ένα πάλκο, τόσο μεγάλο όσο ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο. Η μουσική είναι ζωντανή απο ορχήστρες που παίζουν στο παρασκήνιο και είναι ορατές, ενώ άλλα 300 άτομα εργάζονται πάνω και πίσω από τη σκηνή αλλάζοντας τα σκηνικά... Τέτοιο θέαμα δεν έχω ξαναδεί.
 |
..I want to float free like a feather in the wind..., πρωταγωνιστές:
Εσύ, ένας ανερχόμενος ποιητής που ψάχνει απεγνωσμένα την αγάπη και τη στοργή
Εγώ, μία αισθησιακή επαναστάτρια, που η λέξη "ελευθερία" σημαίνει τα πάντα
|
Μαγεύτηκα από τα εντυπωσιακά εφφέ, με τεχνολογίες αιχμής που συνδύαζαν κίνηση και φωτισμό σε χρώματα που ταίριαζαν απολύτα με τις χρωματικές αποχρώσεις των ρούχων των καλλιτεχνών μέχρι τις πισίνες νερού, τα τραμπολίνα και τα bungee trapeze acts. Βέβαια, το αποκορύφωμα ήταν το kickline, το μεγαλύτερο στον κόσμο, σε πλήθος συμμετεχόντων και συγχρονισμό. Το kickline είναι μια χορευτική φιγούρα (κάτι σαν το rockettes style dance) που αποτελείται από μια σειρά χορευτών (σαν μαζορέτες) σε ευθεία γραμμή και πιασμένοι σφικτά από τα χέρια στην πλάτη που κινούν τα πόδια τους συγχρονισμένα μέχρι το ύψος των ματιών. Η δυσκολία του δεν είναι μόνο να σηκώσουν το πόδι ψηλά, αλλά να το ξανακατεβάσουν τόσο γρήγορα, ώστε η κίνηση να συνεχιστεί στο άλλο πόδι, με τόσο γρήγορo ρυθμό που να φαίνεται στο θεατή σαν μία συνεχή κίνηση. Τα πλέον γνωστά kicklines γίνονται από τους New York Rockettes και από το χορευτικό συγκρότημα του Friedrichstadt Palast του Βερολίνου.
 |
Falling in Love, σε μια σύνθεση του Jean Paul Gaultier
|
Αρχικά, το Friedrichstadt-Palast σχεδιάστηκε (1867) ως αίθουσα αγοράς, αλλά έξι χρόνια αργότερα μετατράπηκε σε μεγάλο χώρο τσίρκου. Το 1919, μετονομάστηκε σε Großes Schauspielhaus (Μεγάλο Θέατρο) και λειτούργησε παράλληλα με το Deutsches Theater. Η δεκαετία του 1920 ήταν η ένδοξη εποχή του όταν το θέατρο φιλοξένησε διεθνούς φήμης ηθοποιούς, ενώ στα τελευταία χρόνια της ναζιστικής εποχής, το θέατρο έκλεισε. Μετά το τέλος του Β'ΠΠ, το θέατρο ανήκε στο ανατολικό μπλοκ και ονομάστηκε Friedrichstadt-Palast, όνομα που κρατά μέχρι σήμερα. Φιλοξένησε διεθνoύς αστέρες, όπως ο Louis Armstrong και η Ella Fitzgerald.
Μετά την εκπληκτική παράσταση ακολούθησα τους φωτεινούς δρόμους (5 χιλιομέτρων) μέχρι το ξενοδοχείο μου φωτογραφίζοντας το νυκτερινό Βερολίνο. Το ξενοδοχείο που έμενα δεν ήταν Intercontinental oύτε και σκέτο continental. Ήταν Hostel, γουστάρω αυτά τα χόστελ που αναμιγνύεσαι με παιδιά που φωνασκούν και χορεύουν μέχρι αργά τα μεσάνυκτα και έχεις την αίσθηση, ίσως και άθελά σου, να ξαναζήσεις τη φοιτητική εποχή, άλλωστε τί να κάνω την πολυτέλεια, η Aegean είχε φροντίσει γιαυτό και με αναβάθμισε σε business class και έτσι το ταξίδι μου πάνω από τις μαγευτικές Άλπεις ήταν ένα όνειρο.
 |
Berlin by night
|
 |
Friedrichstr, ένας σταθμός με μεγάλη ιστορία
|
 |
make art...not war σλόγκαν που αναφέρεται στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου
|
 |
εδώ αγοράζεις κουμμουνιστικές κονκάρδες με 1 ευρώ!
|
 |
το περίφημο Charlie Point, αύριο από εδώ θα περάσω
|
 |
ZARA και μουσική.... ωραία σύνθεση
|
 |
πρωινό στο roof garden του χόστελ
|
Tο πανηγύρι του αγώνα αρχίζει απο την προηγούμενη ημέρα, στην παραλαβή του πακέτου στο πρώην αεροδρόμιο Tempelhof, ένα από τα παλαιότερα αεροδρόμια του κόσμου (1920) και η πρώτη έδρα της σημερινής Lufthansa. Εδώ, παράλληλα τρέχει και μια έκθεση αγωνιστικής ένδυσης που την επισκέπτεσαι έτσι κι αλλιώς.
 |
οι μετακινήσεις στην πόλη γίνονται με το Μετρό που πηγαίνει παντού
|
 |
σύμβολο της εποχής του Ψυχρού Πολέμου με τίτλο Αποκλεισμός και Αερογέφυρα
αναφέρεται στην εποχή του μεταπολέμου (1948-1949) που οι σοβιετικοί είχαν αποκλείσει
το Βερολίνο και μόνο δια αέρος γινόταν ο εφοδιασμός σε καύσιμα και τροφές
|
 |
το περίφημο Douglas C-54 που ανεφοδίαζε συχνά την πόλη, σήμερα σύμβολο επιβίωσης
|
 |
Tempelhof: η αίθουσα check-in και επιβίβασης
|
Λίγα ιστορικά για το Βερολίνο και για το ρόλο που έπαιξε το αερόδρομιο αυτό. Μετά το τέλος του Β'ΠΠ και καθ' όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η πόλη χωρίστηκε σε ζώνες επιρροής των τεσσάρων νικητών: της Σοβιετικής Ένωσης, των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γαλλίας. Ο αμερικανικός, βρετανικός και γαλλικός τομέας αποτελούσαν το Δυτικό Βερολίνο, ενώ ο ρωσικός, το Ανατολικό. Αυτό κράτησε πολλά χρόνια μέχρι το 1989 όπου η πόλη ξανά ενώθηκε. Εκείνη την εποχή, το Βερολίνο ήταν γεωγραφικά αποκλεισμένο απο τις ρωσικές δυνάμεις και το αεροδρόμιο Tempelhof ήταν ο κόμβος όλων των αερομεταφορών προς την πόλη.
 |
οι πρωταγωνιστές της σύσκεψης του Postdam συναντήθηκαν
για να αποφασίσουν το μέλλον της ηττημένης Γερμανίας
|
 |
... η σύσκεψη έγινε στο κάστρο Cecilienhof στις 17.7.1945
|
 |
στο Λονδίνο γιορτάζουν το τέλος του πολέμου και οι αγκαλιές ίσως να
οφείλονται στα δώρα (καλτσόν) των αμερικανών στρατιωτών και όχι τόσο στη νίκη
|
 |
25.4.1945... συνάντηση αμερικανών και σοβιετών οπλιτών σε γέφυρα του Έλβα.
Η αβρότητα αυτή δεν κράτησε πολύ. Ξεκίνησε η εποχή του Ψυχρού Πολέμου
|
 |
Douglas C-54 και εγώ
|
 |
1961... αποδράσεις, εκτελέσεις, τοίχος του Βερολίνου
|
Ο δυτικός προαστικός (S-Bahn) δεν σταματούσε σε σταθμούς του ανατολικού μπλόκ, όπως της Friedrichstrasse, ο οποίος φυλασσόταν απο δύο ανατολικογερμανούς στρατιώτες και στην περίπτωση που ήθελε ο ένας να το σκάσει, ο άλλος είχε εντολή να τον σκοτώσει!! Δραματικά χρόνια, να σου τα διηγούνται οι ντόπιοι.
 |
Eiserne Bruecke: το Altes Museum με τέλειες αναλογίες!
|
 |
Bode Museum γειτονεύει με το μουσείο της Περγάμου που είναι κλειστό
|
 |
| To Neues Museum με αιγυπτιακή τέχνη και προιστορική αρχαιολογία |
 |
o πύργος του Βερολίνου στην Alexanderplatz
|
 |
St.Marienkirche (1292)
|
 |
πρωινή βόλτα σε ένα ηλιόλουστο καιρό
|
Αυτά τα ιστορικά γεγονότα μπορεί να μην ενδιαφέρουν τους δρομείς, εκείνους του "χρονομέτρου", αλλά όλους τους υπολοίπους, όπως και μένα, που βλέπουν τον αγώνα ως πολιτιστικό δρώμενο, γιατί μια από τις απολαύσεις των αγώνων σε ξένες πόλεις είναι να ζήσεις τον παλμό εμβληματικών και ιστορικών περιοχών, όπως υποστήριζε ο John Derrick, αμερικανός δρομέας που γνώρισα και θα συνέχιζε το ταξίδι του στην Κωνσταντινούπολη και αργότερα στο Σύδνευ για τους επόμενους αγώνες Ημί.
 |
super girl ready to start
|
 |
Erdinger, ο χορηγός
|
 |
πόσο θα αντέξει;; ο χρόνος μετράει απο τώρα...
|
 |
1..2....10....20...40...58..59...60 sec
|
The Berliner Half Marathon (7Απριλίου 2024)
Η πόλη που έζησα και σπούδασα μου απένειμε μετάλλιο. Μπορεί να μην είναι ακαδημαικό, είναι όμως βαμένο με 40000 βήματα, όσα ένας Ημιμαραθώνιος, ο Ημιμαραθώνιος του Βερολίνου.
Ο αγώνας πραγματοποιείται στις αρχές Απριλίου και είναι ο μεγαλύτερος του είδους του στη Γερμανία. Περισσότεροι απο 50000+1 δρομείς (το +1 είμαι εγώ) ολοκλήρωσαν το sold-out του αγώνα, καλά-καλά προτού ξημερώσει το deadline, εκείνο το πρωινό του Μαίου 2023. Ένας εντυπωσιακός αριθμός, αν και λίγο μικρότερος από τους 55000+1 που είχαν συμμετάσχει πέρσυ τέτοια εποχή στη Νέα Υόρκη (το +1 πάλι εγώ ήμουνα).
Ξεκίνησα νωρίς το πρωί για το χώρο αναμονής και προθέρμανσης για να θυμηθώ την πόλη. Βρίσκομαι μπροστά στο Ράιχσταγκ (το γερμανικό ομοσπονδιακό κοινοβούλιο) που σαν κτήριο προσφέρει ένα υπέροχο σκηνικό, μετά από λίγο φτάνω στο "μαντρί" όπου είχαν μαζευτεί όλοι οι δρομείς. Ο αγώνας ξεκίνησε σε πέντε κύματα, το πρώτο στις 10:05π.μ. και το τελευταίο μια ώρα αργότερα. Ήμουν στο τελευταιο κύμα (G) και όταν ξεκινούσα τον αγώνα, ο πρώτος είχε ήδη τερματίσει. Ο μπαγάσας έτρεχε με 22 χλμ/ώρα.
 |
11.10... η εκκίνηση δίνεται...
|
Ο καιρός ηλιόλουστος χωρίς κρύο. Γνωρίζοντας πόσο ζεσταίνομαι όταν τρέχω, φορούσα μόνο το μπλουζάκι του ΕΑΠ, μέλος του οποίου είμαι. Αισθανόμουνα ιδανικά ντυμένος και όχι πέρσι τέτοια εποχή που "έτρεχα γυμνός στα αγκάθια" σε ένα ψοφόκρυο -10C στη ΝΥ. Το μπλουζάκι του αγώνα είναι όμορφο, αλλά το φορώ πάντα στην επόμενη διοργάνωση (χα! χα!).
Η διαδρομή είναι επίπεδη, αλλά υπάρχουν κάποιες απότομες στροφές που αν τρέχεις με φόρα βρίσκεις τον απέναντι τοίχο. Ξεκινάμε από πάρκο και τελειώνουμε στο ίδιο πάρκο, κοντά στην περίφημη Πύλη του Βρανδεμβούργου, το πιο διάσημο ορόσημο του Βερολίνου της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Εδώ είναι και ο τερματισμός! Σε όλο τον αγώνα, τρέχουμε μια κυκλική διαδρομή και δεν συναντάμε δρομείς αντίθετης κατεύθυνσης, γιαυτό και ο αγώνας είναι συναρπαστικός. Παράλληλα, διερχόμαστε από εμβληματικά κτήρια και διάσημες μπυραρίες (το Βερολίνο είναι πολύ γνώριμο σε μένα, όχι μόνο από τα φοιτητικά μου χρόνια, όσο και αργότερα στη εποχή των Erasmus summer schools), συμπεριλαμβανομένης μιας περιοχής κατά μήκος της Kurfürstendamm, μιάς ανάλογης εκδοχής των Ηλυσίων Πεδίων του Παρισιού. Συνεχίζουμε στο Unter Den Linden, της περιοχής που δίδασκα στους φοιτητές μου το Lighting design σε βραδινό φεστιβάλ φωτός. Βέβαια, το τρέξιμο στο Checkpoint Charlie (διάσημο αμερικανικό σημείο διέλευσης μεταξύ Ανατολικού και Δυτικού Βερολίνου) έχει για τους παλαιότερους ιστορική αξία.
 |
| Kurfürstendamm |
 |
Charlie Point
|
Αυτοί οι γερμανοί είναι απίθανοι. Τόσο υψηλό επίπεδο υποστήριξης από το πλήθος, δεν έχω ξαναδεί σε διεθνή αγώνα.... ούτε και στην Αθήνα. Πλήθος που να περιμένει σε κάθε γωνιά της διαδρομής και όχι μόνο στον τερματισμό, κρατώντας πανώ με συνθήματα "... μαμά κάνε γρήγορα, πεινάω.." ή "... you are amazing..." . Αλλά και αυτοί οι ντράμερς, τί παλμό έδιναν στους δρομείς.
 |
100m to Go
|
Ευχαριστώ όλους εκείνους που μου έστελναν συγχαρητήρια και όμορφες ευχές και μου ευχόντουσαν "..άντε και στον επόμενο αγώνα...". Προς το παρόν απολαμβάνω ολιγοήμερη χαλάρωση στα πολύ βόρεια (με έντονες χιονοπτώσεις) και σχεδιάζω τον επόμενο αγώνα... τον θέλω γεμάτο πρόκληση και περιπέτεια μαζί… stay tuned!
 |
μια μπυραρία με ιστορικό όνομα
|
 |
δεν ανήκουμε σε αυτήν την κατηγορία
|
Τι να προσέξω πριν τον αγώνα
Ορεινό τρέξιμο, Μαραθώνιος, Ημι-, 10 χλμ ακόμη και 5χλμ, το τρέξιμο θέλει να τρέξεις και να βρεις το σωστό παπούτσι, αφού πρώτα βρεις τους σωστούς ανθρώπους για καθοδήγηση, έναν ορθοπεδικό γιατρό που, με κλινική εξέταση, θα δώσει τις σωστές ιατρικές συμβουλές, τον προπονητή ή/και το φυσιοθεραπευτή και λιγώτερο την πωλήτρια, που όσο όμορφη και να είναι, ακόμη και φιλική στις συμβουλές της, δεν θα είναι η πλέον κατάλληλη για το ..πόδι σου!
Το πρώτο ερώτημα που θέτουμε στον εαυτό μας είναι "...ξέρω το πόδι μου; ξέρω το πέλμα μου;..", εμπειρικά, ίσως ναι, ιατρικά μάλλον όχι. Αρχίζουμε λοιπόν απο την αρχή.
Πελματογράφημα, πρόκειται για μια απλή και εύκολη ηλεκτρονική μέτρηση του πέλματος, όπου ανιχνεύεται η μορφολογία του. Γίνεται κυρίως για αντιμετώπιση άλλων παθήσεων, όπως οσφυαλγίας, σκολίωσης ή μυοσκελετικών προβλημάτων, αλλα στους δρομείς δίνει μια ιδέα για την καμπυλότητα της καμάρας, ώστε να διαλέξουν το σωστό παπούτσι τρεξίματος.
 |
το τόξο δείχνει τη θέση καμπυλότητας της καμάρας του πέλματος
|
Ο πρηνισμός (pronation) περιγράφει την κίνηση-περιστροφή του ποδιού προς το εσωτερικό του, τη στιγμή που το πόδι πατάει στο έδαφος, όταν περπατάμε ή τρέχουμε. Εκ φύσεως, το
πόδι έχει την τάση να γέρνει προς την πλευρά της καμάρας του (όταν πατάει στο έδαφος) με σκοπό να προστατεύσει το σώμα από μια βίαιη πρόσκρουση, δηλαδή μειώνει τη δύναμη πρόσκρουσης της αρχικής επαφής και παράλληλα βοηθά στην αναγνώριση του είδους του εδάφους για να μπορέσει να σταθεροποιηθεί σε αυτό. Ουσιαστικά, αποτελεί μια απαραίτητη κίνηση για την προστασία του ποδιού από τραυματισμούς. Όταν
και οι δυο καμάρες έχουν την ίδια κλίση (περίπου 15 μοίρες ως προς το έδαφος), τότε έχουμε κανονικό ή ουδέτερο πρηνισμό και διαλέγουμε παπούτσια για κανονικό πρηνισμό (Neutral) που διατηρούν την κανονικότητα του ποδιού.
Υπερπρηνισμός (overpronation) είναι η κατάσταση κατά την οποία το πόδι στρέφεται υπερβολικά προς τα μέσα (>15 μοίρες), και κυρίως σε στιγμές που δεν πρέπει, δηλαδή στο τρέξιμο. Τότε, επιλέγουμε παπούτσια με τεχνολογία Stability, που προσφέρουν επιπλέον στήριξη στην καμάρα του ποδιού, για να μην γύρει περισσότερο απο 15 μοίρες.
Υποπρηνισμός (supronation) είναι ακριβώς το αντίθετο, όταν το πόδι γέρνει προς τα έξω. Καθώς η θέση τού πέλματος δεν βοηθάει την απορρόφηση των κραδασμών, προτείνεται η επιλογή παπουτσιών που έχουν προσθήκη μαξιλαράκι (στο εμπόριο λέγεται τεχνολογία Cushion) και προσφέρει την προστασία από την πρόσκρουση του ποδιού με το έδαφος.
 |
τρόποι πατήματος του αριτσερού πέλματος
|
Οι τεχνολογίες stability ή caushion δεν αρκούν μόνο για να αγοράσετε το σωστό παπούτσι. Σημαντικό είναι το Heel-Toe Drop ή απλά drop, η διαφορά ύψους της σόλας μεταξύ της φτέρνας και του μπροστινού μέρους του παπουτσιού. Εκείνοι που έχουν υπερπρηνισμό (15-20% των δρομέων) προτιμούν αθλητικά παπούτσια με μικρό drop (4-5mm), ενώ έκείνοι (χωρίς υπερπρηνισμό) και για πιό φυσική αίσθηση του εδάφους προτιμούν μεγάλο drop (>10mm). Μπορείτε και μόνοι σας να ανακαλύψετε αν το πέλμα σας έχει μια πάθηση ή όχι, διαβάζοντας τη σχετική ιστοσελίδα που βρήκα τυχαία στο Διαδίκτυο ή να παρατηρήσετε προσεκτικά τα παπούτσια σας. Αν είναι περισσότερο φθαρμένα στην εσωτερική πλευρά κάτω από το μεγάλο δάχτυλο, τότε πάσχετε από υπερπρηνισμό.  |
το παπούτσι μου...έχω υπερπρηνισμό!
|
Οι διοργανώσεις τρεξίματος είναι πλέον της μόδας τόσο για την τοπική κοινωνία όσο και για τις εταιρείες ένδυσης και υπόδησης (και όχι μόνο). Πριν την αγορά λοιπόν, πάρτε τη γνώμη γιατρού-προπονητή-φυσιοθεραπευτή και διαβάστε κάποια σχετικά περιοδικά. Στο περιοδικό Runner θα βρείτε πληροφορίες, π.χ. για εκείνους που έχουν υπερπρηνισμό, ποιά είναι τα κατάλληλα παπούτσια (μάρκες και drop) που πρέπει να εξετάσουν. Ακόμη, και χωρίς πάθηση, ρωτήστε τον έμπορο τί drop έχει το παπούτσι... τουλάχιστον θα δείξετε ότι είστε σχετικοί με το άθλημα, γιατί συνήθως κανείς δεν ρωτά τέτοιες λεπτομέρειες.
 |
| Περιοστίτιδα κνήμης ή Σύνδρομο Επώδυνης (Καταπόνησης) κνήμης |
Τώρα θα με ρωτήσετε γιατί όλη αυτή η κουβέντα. Απλούστατα για να προλάβουμε τους τραυματισμούς. Απο εμπειρία τρεξίματος, τρεις φορές βρήθηκα στα πρόθυρα να εγκαταλείψω τον αγώνα ή να επιβραδύνω το ρυθμό μου. Πρώτη φορά, σε προπόνηση με λάθος παπούτσι, η πρόσκρουση του ποδιού με το έδαφος ήταν πολύ δυνατή ώστε τραυματίστηκε ο μηρός μου, ευτυχώς μόνο μυικά, όπου με ένα ζεστό επίθεμα ο πόνος έφυγε μετά από κάποιες μέρες. Τη δεύτερη φορά έτρεχα σε πολικό κρύο (-10C) και δεν μπορούσαν να ζεσταθούν τα πόδια μου, οπότε στο 17. χιλιόμετρο την άκουσα στο δικέφαλο μυριαίου και επιβράδυνα αναγκαστικά και η τρίτη ήταν η περίπτωση περιοστίτιδας κνήμης, ένας από τους πιο συχνούς τραυματισμούς που έχουν οι δρομείς και συνήθως (αλλά όχι απαραίτητα) εμφανίζεται στην περιοχή της κνήμης, συνοδεύεται από πόνο-κάψιμο κατά τη διάρκεια της ψηλάφησης του πρόσθιου έσω μέρους της. Δεν έχει αποδειχθεί η κύρια παθοφυσιολογία αυτής της ενόχλησης, αλλά έχουν αναφερθεί βασικοί παράγοντες κινδύνου, όπως η αυξημένη ποδική καμάρα, αυτό που λέγαμε υπερπρηνισμό, άλλοι ανατομικοί παράγοντες του άκρου πόδα, η έλλειψη βιταμίνης D και η κακή ποιότητα υποδημάτων με λάθος drop, όπου οι κραδασμοί-προσκρούσεις εδάφους δεν απορροφούνται και μεταφέρονται στην κνήμη με αποτέλεσμα ο φλοιός του οστού να εμφανίζει μικροτραυματισμούς.
 |
τρέχουν με το σωστό παπούτσι
|
Το παπούτσι δεν είναι μόνο drop και υπερπρηνισμός, πρέπει να κάθεται καλά και στο πόδι. Έτσι, το δοκιμάζουμε κυρίως τις απογευματικές ώρες, για να προσεγγίσουμε την άνεσή του τις πραγματικές στιγμές που θα το χρειαστούμε, επειδή η διάρκεια της ημέρας όσο και ο αγώνας πρήζουν το πόδι. Η δοκιμή γίνεται και με την κάλτσα του αγώνα (που είναι πιο χοντρή) και όχι με λεπτές καθημερινές. Διαλέγουμε μισό-ένα νούμερο μεγαλύτερο για να δώσουμε χώρο στο πόδι και να κινείται άνετα. Δεν είναι απίθανο, το καθημερινό παπούτσι του 41,5 να θέλει ένα αγωνιστικό 42,5 ακόμη και 43. Οι μάρκες που κυκλοφορούν, για αγώνες δρόμου, έχουν εντελώς διαφορετική φιλοσοφία (τελευταία έχει υιοθετηθεί η ανατομία τσαρούχι που ευελπιστεί να δώσει ώθηση στον αθλητή) σε σχέση με τα παπούτσια περιπάτου ή γραφείου.
 |
ανθισμένη μέρα, ανθισμένη διάθεση
|
Προστασία θηλής μαστού. Ένα σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αθλητές αγώνων (και όχι οι αθλήτριες) είναι η συνεχής τριβή τής αθλητικής μπλούζας με τη θηλή του μαστού που οδηγεί σε κοκκίνισμα, ακόμη και σε μάτωμά της. Κατά τη διάρκεια του αγώνα δεν γίνεται τόσο αντιληπτό, όσο μετά στο ντουζ ή στην επαφή με τα χέρια. Βασικά τσούζει πολύ. Αντιμετωπίζεται με τρεις τρόπους (πριν τον αγωνα): με βαζελίνη (η πιό εύκολη και φθηνή λύση) ή το Bodyglide (σαν τη βαζελίνη αλλά πιό ακριβό προιόν), με γάζες (πιστεύω ότι κατά τη διάρκεια του αγώνα θα ξεκολλήσουν από τον ιδρώτα) ή με ένα συμπιεστικό ένδυμα σαν το μπουστάκι, αυτό που φορούν οι αθλήτριες και δεν έχουν κανένα πρόβλημα, λόγω έλλειψης τριβής. Καλό αγώνα λοιπόν!
Berliner Mauer, Graffiti, Friedrichst, Staendinge vertretung
Το Τείχος του Βερολίνου (Berliner Mauer ) ανεγέρθηκε το βράδυ της 13ης Αυγούστου 1961 από την Ανατολική Γερμανία για να θέσει τέλος στην ολοένα και αυξανόμενη φυγή των κατοίκων της προς τη Δυτική Γερμανία. Αποτέλεσε έτσι ένα φυσικό όριο στην πόλη του Βερολίνου για να μιλάνε οι Γερμανοί για Deutsche Trennung μέχρι το 1990 που γκρεμίστηκε μαζί με το όραμα των Σοβιετικών Δημοκρατιών. Ένας αδιευκρίνιστος αριθμός ατόμων υπήρξαν θύματα προσπαθειών διαφυγής μέσω του τείχους. Είναι ένα σύμβολο ιδεολογικού και πολιτικού χάσματος του ψυχρού πολέμου και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για αριθμό λογοτεχνικών βιβλίων και ταινιών. Σήμερα, όλη η περιοχή ειναι ένα τουριστικό θέρετρο.
 |
| the famous traban made by DDR (East Germany) |
 |
| another traban's version only by colors! |
 |
| the famous Berlin Wall which was built in 1961 to prevent East Germans from fleeing from Communism. It was an iconic symbol of the Cold War and its fall in 1989 marked the approaching end of the War. |
 |
| terrible numbers of victims.. every year |
 |
| Willy Brandt |
 |
| Konrad Adenauer, the famous german politiker |
 |
| Brandt and Honeker (Ex Chef of DDR) |
Τα Berliner Graffiti είναι η αναγραφή κειμένου, συνθημάτων ή και ζωγραφικής σε επιφάνειες που συνήθως βρίσκονται σε δημόσιους χώρους (για παράδειγμα σε τείχους). Πρωτοεμφανίστηκε την ίδια περίοδο και στα ίδια μέρη που αναπτύχθηκε το κίνημα του Χιπ χοπ. Γι' αυτό πολλοί θεωρούν ότι αποτελεί μέρος της ίδιας κουλτούρας. Σήμερα όμως έχει εξελιχθεί σε τουριστική ζύμωση και πολλές πόλεις μιμούνται τους χιπ-χοπίστες... όπως το Βερολίνο.
Το Berlin-Friedrichstr είναι ένας σταθμός σύμβολο. Το ημερολόγιο έγραφε 13 Αυγούστου 1961. Μία ημέρα θλίψης για όλη την Ευρώπη, κυρίως όμως για τη Γερμανία. Το τείχος του αίσχους, όπως ονομάστηκε, ήταν πραγματικότητα. Δεν πέρασε πολύς καιρός ώστε οι «ανατολικοί» να αρχίσουν να συνειδητοποιούν ότι ήσαν φυλακισμένοι μέσα στην ίδια τους τη χώρα …. και τότε άρχισαν να δραπετεύουν. Από την ίδρυση της Ανατολικής Γερμανίας (DDR=Deutsche Demokratische Republik) το 1949 μέχρι το καλοκαίρι του 1961 είχαν εγκαταλείψει τη χώρα πάνω από 2,6 εκατομμύρια ανατολικογερμανοί. Μετά τα γεγονότα του 1953 και της αυξανόμενης οικονομικής κρίσης λόγω εγκατάλειψης της υπαίθρου και φυγής προς τη Δύση, αποφασίστηκε από το κόμμα SED η κατασκευή του τείχους. Στο Βερολίνο υπήρχαν τότε 25 φυλάκια εξόδου προς το δυτικό Βερολίνο, δηλαδή πολύ περισσότερα από ότι σε όλο το μήκος των συνόρων. Ακόμη 13 δρόμοι σύνορα (με το πιο γνωστό Charlie Checkpoint) και 8 θαλάσσια φυλάκια. Ποτέ δεν μπορούσε ολόκληρη οικογένεια να επισκεφτεί ταυτόχρονα συγγενείς στη Δυτική Γερμανία. Αν έφευγε ο πατέρας, η υπόλοιπη οικογένεια θα έμενε πίσω!
 |
| 13.8.2011.
Το περίφημο Charlie Checkpont
αναβιώνει στα 50 χρόνια κατασκευής του τείχους.. |
 |
| ....
οι περισσότεροι είναι τουρίστες που ενδιαφέρονται για αναμνηστικές φωτογραφίες. |
Ο σιδηροδρομικός σταθμός Berlin-Friedrichstr κατέχει εξέχουσα θέση στο Βερολίνο. Είναι κομβικό σημείο για τον προαστιακό (S-Bahn) και για το Μετρό (U-Bahn). Τότε, ο σταθμός βρισκόταν μέσα στην ανατολική Γερμανία, περίπου 1500 μέτρα από το τείχος. Θεωρείτο ως το σπουδαιότερο συνοριακό (σιδηροδρομικό) φυλάκιο για την ελευθερία, δηλαδή προς τη Δυτική Γερμανία.
 |
| Φόρος
τιμής σε όλους εκείνους ..... |
 |
| ....που προσπάθησαν να δραπετεύσουν αλλά δεν
τα κατάφεραν. |
Εδώ τερμάτιζαν οι ανατολικοί S-Bahn και ξεκινούσε το δυτικό S-Bahn, ενώ από τις αποβάθρες τού σταθμού ξεκινούσαν τα τρένα προς τη δυτική Γερμανία, χωρίς κανέναν ενδιάμεσο σταθμό! Οι περισσότεροι ανατολικοί που «μπορούσαν» να λάβουν την άδεια να επισκεφτούν τους δικούς τους στη Δύση, ξεκινούσαν από τη Friedrichstr. Αυτό το συνοριακό φυλάκιο λειτούργησε από τις αρχές του 1962 μέχρι το 1989 όπου έγινε η συνένωση των δυο Γερμανιών. Οι παλιοί το ονόμαζαν Traenenpalast (σαν τη δική μας πλατεία Κλαυθμώνος), επειδή καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι προσερχόντουσαν εδώ για το τελευταίο φιλί του αποχαιρετισμού και το δάκρυ έρρεε άφθονο.
 |
η τελευταία σημαία του Κρεμλίνου που βρέθηκε στην
πτώση του τείχους.
Σήμερα συλλεκτικό αντικείμενο! |
 |
| Σημείο χάραξης,από όπου περνούσε το τείχος |
 |
| Ένα τμήμα του έχει απομείνει για τουριστικό παρά για ιστορικό ενδιαφέρον. |
Ακολουθεί ένα λεύκωμα για τους νεότερους, που τα γερμανικά αλλά και τα ευρωπαϊκά γεγονότα μάλλον, μιάς άλλης εποχής, δεν τους αγγίζουν. Αλλοίμονο όμως αν δεν γινόμαστε γνώστες της ιστορίας, τότε αυτή μπορεί να μας τιμωρήσει και να επαναληφθεί.
 |
| Στους ηλικιωμένους δίνανε την άδεια να
επισκεφτούν τους δυτικούς συγγενείς τους.... |
 |
| Φωτό της θείας (πάνω στο σκαμνί) να αποχαιρετά τα ανήψια της πίσω από το τείχος… |
Συναντώ μια γιαγιά (από την πρώην ανατολική Γερμανία) που μου διηγείται την ιστορία του τείχους. Είναι η μοναδική αυθεντική πηγή ενημέρωσης. Τα ΜΜΕ ενδιαφέρονται περισσότερο για την προβολή των πολιτικών που σήμερα θα εκφωνήσουν δακρύβρεκτους λόγους, μπλά, μπλά, μπλά….. Συζητώντας μαζί της μου εξιστόρησε το πόσο άλλαξαν οι συνθήκες διαβίωσης (τότε και σήμερα), όχι απαραίτητα προς το καλύτερο: Frau Merkel hat viel zu tun mit den anderen, nicht mit uns… (η Μέρκελ ασχολείται περισσότερο με τους άλλους – εννοεί την ευρωπαϊκή διάσωση του ευρώ – όχι με εμάς…) και καταλήγει με το λογοπαίγνιο της λέξης Nostalgie που έγινε Ostalgie! (Σημ: Ost=ανατολή, το λογοπαίγνιο αυτό συνηθίζεται στις περιοχές της πρώην ανατολικής Γερμανίας, προσπαθώντας να αναβιώσει τη νοσταλγία του παρελθόντος). Πολλοί σήμερα ισχυρίζονται, ότι με εξαίρεση του άγριου προσώπου της Stasi και του χουντικού κατεστημένου SED, η ζωή τότε ήταν καλύτερη από σήμερα. Βασικά αισθάνονται ξένοι, ακόμη μέσα στην ίδια τους τη χώρα και το φέρουν βαρέως ότι οι δυτικοί, εδώ και είκοσι χρόνια, πληρώνουν το φόρο αλληλεγγύης για την ανόρθωση της πρώην ανατολικής Γερμανίας. Ο ιστορικός του μέλλοντος έχει το λόγο.
 |
Η στιγμή της απόλυτης ευτυχίας. Ξανασυναντηθήκαμε!!
Δεκαετία του ’70, όταν επιτράπηκαν οι επισκέψεις από τη Δυτική Γερμανία. |
 |
Εκατοντάδες άτομα συναθροίζονταν καθημερινά για το ταξίδι προς την ελευθερία.
Ο σταθμός Berlin-Friedrichstr είναι το σημείο εκκίνησης. |
 |
| Σκίτσο που δείχνει την προσπάθεια δέκα μαθητών του σχολείου Max Planck Oberschule να δραπετεύσουν. (1) προστατευτικός τείχος με πλήρη απομόνωση από την υπόλοιπη περιοχή, (2,3) μεταλλικά υποστηρίγματα της γέφυρας, (4,5) αναρρίχηση μέχρι τις σιδηροδρομικές γραμμές, (6) αναμονή της ταχείας 20.53 (Μόσχας–Βερολίνου–Παρισίων) για την πιο θεαματική απόδραση της ιστορίας. Η προσπάθεια της απόδρασης απέτυχε. |
Der geteilte Bahnhof. Έτσι καλούν σήμερα το σταθμός Berlin –Friedrichstr, για να θυμίζει τη διαίρεση της Γερμανίας σε δυο διαφορετικά πολιτικά στρατόπεδα, τα οποία τελικά δημιούργησαν και δυο διαφορετικές νοοτροπίες πληθυσμών. Η περιοχή έμοιαζε σαν λαβύρινθος. Εκατοντάδες φραγές οδών και αδιεξόδων για να αποφεύγονται οι αποδράσεις, τραγικές αφηγήσεις πολιτών για το πώς δραπέτευσαν, συγκλονιστικές καθημερινές ιστορίες των δεκαετιών που ακολούθησαν που βρίσκεις σήμερα μόνο στις διηγήσεις ηλικιωμένων ατόμων, σε φιλμ ή και στο διαδίκτυο. Ευτυχώς!
 |
| Στολή σιδηροδρομικού της ανατολικής Γερμανίας.
Συλλεκτική σήμερα. |
 |
| Στρατιωτική παρέλαση στο σταθμό Berlin–Friedrichstr. |
 |
Εξονυχιστικός έλεγχος διαβατηρίων πριν την ελευθερία.
Η άδεια εξόδου ήταν το μόνιμο πρόβλημα. |
 |
Ο σταθμός Friedrichstr όπως είναι σήμερα.
Τότε δεν λειτουργούσε και τον φύλαγαν δυο σκοποί.
Ο ένας φύλαγε τον άλλο, και αν τολμούσε να αποδράσει ο ένας, τον σκότωνε ο άλλος. |
 |
| Το δυτικό Bahn περνούσε από εδώ χωρίς να σταματήσει. |
 |
| Το 1978 που είχα επισκεφτεί το ανατολικό Βερολίνο είχα κάνει αυτή τη διαδρομή.... |
 |
| ... και θυμάμαι το σκηνικό με τους δυο σκοπούς. |
 |
| σταθμός Friedrichstr με το S-Bahn να δρομολογείτο την εποχή εκείνη. |
Στην εποχή του ψυχρού πολέμου ήταν αδιανόητη η σύνδεση του σιδηροδρομικού σταθμού με το αεροδρόμιο Schoenfeld. Σήμερα τα δρομολόγια κυκλοφορούν κάθε 30 λεπτά. Η εσωτερική διακόσμηση του σταθμού Friedrichstr παραμένει η ίδια, χωρίς όμως τα πετάσματα μίσους και φασισμού.
 |
| Μεγαλοπρεπής σταθμός του S-Bahn στο Βερολίνο |
 |
| Biergarten στο Βερολίνο |
 |
απο το Μουσείο σιδηροδρόμων του βερολίνου
|
Staendige Vertretung ειναι το όνομα της μπυραρίας στη καρδιά της Friedrichstr, εδώ που διεδραματίστηκαν πολλά θλιβερά γεγονότα μετά την κατασκευή του Τείχους. Η τότε Ανατολική Γερμανία δεν είχε πρεσβεία στην "αδελφή" Δυτική... ειχε μόνιμη αντιπροσωπεία (Staendige Vertretung στα γερμανικά), δηλαδή το όνομα της μπυραρίας. Ιστορικά
γνωρίζουμε τα εξης: η τότε Δυτική Γερμανία έμεινε ακλόνητη στην απόφασή της να μην αναγνωρίσει την Ανατολική Γερμανία τη στιγμή που δεκάδες χώρες είχαν συνάψει μαζί της διπλωματικές σχέσεις και βεβαίως πρεσβείες. Με ποιο επιχείρημα; το ότι θεωρούσε πως δεν μπορεί η αποδοχή από τους άλλους να παραχαράξει τελεσίδικα την ιστορική της επικράτεια. Και στο τέλος δικαιώθηκε με την επανένωση το 1989.
 |
| famous pub in berlin: Staendige Vertretung |
 |
Ο Τείχος έχει τη δική του ιστορία.
Καθε φωτογραφία και μια αναδρομή στις δεκαετίες του 50 και του 60...
Βίλυ Μπραντ, Χόνεκερ, Γκένσερ, Μπρέζνιεφ κ.ά..
πρωτοστάτησαν στην πολιτική σκηνη εκείνης της εποχής.... |
 |
| To greek team το διασκεδάζει δεόντως. Κατα προτίμηση Weissbier.... |
Trains in Berlin: Modern times
The Festival of Lights (die Stadt by night)
To Festival of Lights του Βερολίνου είναι ένα event που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο τον Οκτώβριο. Για μία εβδομάδα, γνωστά αξιοθέατα, όπως η Πύλη του Βρανδεμβούργου, ο πύργος της τηλεόρασης στην Alexanderplatz, o Καθεδρικός Ναός του Βερολίνου και η Στήλη της Νίκης φωτίζονται με χάρη χάριν της τέχνης και της τεχνολογίας. Με μια ομαδα νέων καλλιτεχνών και φοιτητών βρεθηκαμε φέτος εδώ με αφορμή της διοργάνωσης ενός θερινού σχολείου.
 |
| όταν η κυρία ενοχλείται... |
 |
|
To Μουσείο Αρχιτεκτονικής Τέχνης κάπου έχει ψυχή μέσα του... που;;; το βλέπετε;;; |
 |
Αρχιτεκτονική μακετα του Μουσείου
που απεικονίζει την πλατεία Κurfürstendamm,
σύμβολο
του ψυχρού πολέμου. |
 |
Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche μισογκρεμισμενη
για να θυμίζει τους βομβαρδισμούς του Βερολίνου..... |
O σταθμός του προαστειακού (S Bahn) στη Hackescher Markt, μια ζωντανή περιοχή του Βερολίνου για ψωνια και διασκέδαση.. Βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της Oranienburger Strasse. Στο bάθος φαίνεται ο πύργος της τηλεόρασης της Alexanderplatz...
 |
| Η Hackescher Markt φωτισμένη επιδέξια για τις απαιτήσεις του φεστιβάλ |
Στη πρώτη νύκτα των φώτων, κρουαζερόπλοιο διασχίζει τον ποταμό Spree δημιουργώντας στους τείχους φωτεινά εφέ... To κτήριο ειναι το Alte Nationalgalerie, ενω πίσω φαινεται ο τρούλος απο το Μουσείο της Περγάμου..
Ο καθεδρικός Ναός του Bερολίνου φωτισμένος με την τεχνική Wall mapping projection, με πολύχρωμα φωτόνια σε μια μαγική νυκτα των Φώτων... Η ιστορία του Light Art δεν ειναι καινούργια... ξεκινά απο την εποχή των βιτρό (stained glasses) στους καθεδρικούς ναούς της Ευρώπης, όπου με τη χρήση του ηλιακού φωτός και διαμέσου των βιτρό φωτίζοταν ο εσωτερικός χώρος του Ναού.....
Σήμερα, η χρήση της τεχνολογίας (πχ. Autocad και κατάλληλου λογισμικού) επιτρέπει φωτεινές αναπαραστάσεις στις προσόψεις κτηρίων με τη μορφή διήγησης.... Πολύχρωμες φωτεινές αναπαραστάσεις διαδέχονται η μια την άλλη μέσα σε μια μαγική βραδιά. Χρησιμοποιω μια φωτογραφική μηχανή Canon 60SX με διάφραγμα F/5.6, ταχύτητα κλείστρου 1/4, σταθεροποιητή και χρονοδιακόπτη 2s για να αποφεύγεται το κούνημα από το κλείστρο. Το Festival of Lights του Βερολίνου ζωντανεύει την πόλη σε αυτές τις κρύες νύκτες του Οκτώβρη.. Ιστορικές προσωπικότητες (Έρασμος, Λούθηρος κ.ά.) απεικονίζονται σε wall projection σαν μια ιστορική συνύπαρξη...
Ο πύργος της τηλεόρασης δεσπόζει στην Alexanderplatz και σήμερα το βράδυ φωτίζεται με τα πιο "πλούσια" φωτόνια του βιολετί χρώματος... Δυο σύμβολα του Βερολίνου με διαφορά ηλικίας 70 ετών... Ο Καθεδρικός Ναός (περίπου 1900) και ο πύργος της τηλεόρασης (1969)..
Το
Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου είναι ένα από τα παλαιότερα πανεπιστήμια του Βερολίνου. Ιδρύθηκε το 1810 απο το πρώσσο μεταρρυθμιστή και γλωσσολόγο Βίλχελμ φον Χούμπολτ, του οποίου το μοντέλο-πανεπιστήμιο είχε επηρεάσει έντονα την ευρωπαική (δυτική) κουλτούρα... Το θεμα του φετεινού φεστιβαλ στην πρόσοψη του πανεπιστημίου ειναι μια αλυσίδα του DNA με τη φωτεινή απεικόνιση της αλληλεπίδρασης φωτονίων με την ύλη. Το πανεπιστήμιο "έβγαλε" 29 νομπελίστες, ενώ σήμερα φημίζεται για τις τέχνες και τις ανθρωπιστικές επιστήμες.
Η Κρατική Όπερα του Βερολίνου βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της πόλης, στη λεωφόρο Unter den Linden, δρόμο που οδηγεί στην πύλη του Βραδεμβούργου. Τοσο φωτεινή ομορφιά δεν θα την φανταζόταν ούτε ο σχεδιαστής της (Georg von Knobelsdorff Wenceslaus) όταν έκανε τα εγκαίνια γυρω στο 1743. Σήμερα, η όπερα ειναι φωτισμένη, μάλλον λουσμένη, και τα φωτόνια να χορεύουν σε κίτρινη και μωβ ..απόχρωση.
Palladian architecture: επιρροή του στυλ κλασικισμού, που βασίζεται στο έργο του αρχιτέκτονα Andrea Palladio και των οπαδών του όπως πχ. Βιτσέντζο Σκαμότσι. Επίκαιρη αρχιτεκτονική του 16ου αιώνα σε βενετσιάνικες επαύλεις και εκκλησίες. Κύριο χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής ήταν οι κίονες στην πρόσοψη των κτηρίων.
Hotel de Rome: ένα κτηριο με ιστορική αξία. Κτίστηκε στα 1887 από τον αρχιτέκτονα Ludwig Heim Hanes και χρησιμοποιήθηκε ως η έδρα της Dresdner Bank. Τρισδιάστατη φωτεινή απεικόνιση με θεμα την Παλλαντιανή αρχιτεκτονική για να ταιριάζει με τα φωτιστικά εφέ της όπερας που βρίσκεται ακριβώς δίπλα. Όταν η περιοχή κατελήφθηκε απο τους Σοβιετικούς, μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, το κτήριο έγινε η κεντρική τράπεζα της ανατολικής Γερμανίας. Μετα την πτώση του Τείχους (1989) καταβλήθηκαν μεγάλες προσπάθειες για να διατηρηθούν τα αυθεντικά ίχνη του παρελθόντος του. Σήμερα ειναι ενα ξενοδοχείο πολλών αστέρων!!!
Η πύλη του Βραδεμβούργου, σύμβολο ενότητας για τους γερμανούς. Οικοδόμημα νεοκλασικού ρυθμού, το οποίο ουσιαστικά ήταν και το πρώτο του είδους του, που χτίστηκε στο Βερολίνο. Έχει έξι κίονες δωρικού ρυθμού. Πάνω στην στέγη της Πύλης στέκεται το άγαλμα της θεάς νίκης σε ρωμαϊκή πολεμική άμαξα, την οποία σύρουν τέσσερα άλογα.
 |
Περιμένοντας το τραμ το τελευταίο, τις πρώτες πρωινές ώρες.
Nεανικές παρουσίες thanks to LiDe3. |
Berlin in Erasmus time (August 2011, die Stadt by day)
 |
| Tell us about yourself |
 |
| Museum for contemporary art in Berlin |
 |
| Eating and sailing |
 |
| ahoj and sail |
 |
Schnitzel and pizza for the ladies in Friedrichshain Berlin |
 |
| Drinking the last beer in Berlin |
 |
| The german-swedish girl team elsewhere in Berlin, |
 |
| hello, we are the MEDIAPRO team on the roof of the Reichstag in Berlin |
 |
| Rudeln in Wannsee |
 |
The Magic Flute is an opera by Wolfgang Amadeus Mozart in Wannsee |
No comments:
Post a Comment