Το είχα υποτιμήσει... απο τη μιά, αυτό το περίεργο όνομα Σκόλλις, που εγω το έλεγα σκώληξ, διότι περι αυτού πρόκειται: το ανάγλυφό του μοιάζει με ένα έρποντα σκουλήκι και απο την άλλη η τοποθεσία του, μέσα σε έναν απόλυτο επίπεδο κάμπο ξεπροβάλει ξαφνικά ένας ορεινός όγκος με πολλές καμπούρες (κορυφές) που σε εντυπωσιάζουν. Το
μήκος του πλησιάζει τα 6 χιλιόμετρα, όταν το βλέπεις αμφάς δεν σου
δίνει κάποιο χαρακτηριστικό του γνώρισμα, φαίνεται σαν καμήλα με δυο
καμπούρες. Εντούτοις, αν το δεις πλαγιομετωπικά (κυρίως στο google
earth), τότε βλέπεις πόσο εντυπωσιακό είναι.
|
Στο βάθος το συγκρότημα του Ερυμάνθου και σε πρώτο φόντο ο Σκόλλις
|
|
απο αριστερά προς δεξια: Κεντριάς, Νεραιδοβούνι, Ωλενός, Μουγγίλα, Πρ. Ηλίας
|
Θεωρείται ένα επίμηκες βουνό του νομού Αχαΐας, νοτιοδυτικά της Πάτρας, στρίβοντας για τη βιομηχανική ζώνη που έχει μέγιστο υψόμετρο 1016 μέτρα περίπου, ξεκινώντας απο το κέντρο του χωριού στα 390μ. Για ποιό χωριό μιλάμε; Το Σανταμέρι ή Σαντομέρι, ένα χωριό που δεν είδαμε ούτε έναν κάτοικο, έτσι για δείγμα.
|
Το παλιό με το νέο
|
|
Σαντομέρι
|
|
Από γίδια, άλλο τίποτε
|
|
Σημείο Παραπεντιστών. Η πινακίδα προειδοποιεί για χαμηλές πτήσης αεροσκαφών
|
|
Περίφραξη (ελβετικής προέλευσης) για προστασία πτώσεων βράχων
|
Ο Όμηρος στην Ιλιάδα το αναφέρει με την ονομασία "Ωλένια πέτρα" και δεν έχει άδικο. Αν και η ανάβαση μέχρι το διασελο είναι ημιπετρώδες, απο εκεί ξεκινά ένα απίστευτο βραχώδες πεδίο, που είναι χαρά των αναρριχητών καθότι το ανάγλυφό του ταιριάζει σε εκείνο της Καλύμνου ή το τελευταίο τμήμα της κορυφής του σαν του Χαλασμένου Βουνού στον Ταύγετο. Πάντως εγω το scrambling το ευχαριστήθηκα.
|
Βραχώδη περάσματα
|
|
photo by ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ |
|
photo by ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
|
No comments:
Post a Comment