Μόσια & Σμόλικας

Μόσια στα σλαύικα λέγεται η γριά, γιαυτό και ο Σμόλικας θεωρείται ο γέρος, αν και οι Παδιώτες τον φωνάζουν ο Άρχοντας. Υπάρχουν δυο Μόσιες που βρίσκονται προς την πλευρά της Σαμαρίνας και κατα μήκος των μονοπατιών που ενώνει τη Σαμαρίνα με τους Πάδες και την κορυφή του Σμόλικα. Σήμερα, θα διασχίσουμε δυο κορυφές, Τον Άρχοντα και τη γριά, που ειναι λίγο πιο χαμηλά απο το γέρο. Είναι μια νέα-παλιά διαδρομή. Νέα, γιατί ελάχιστοι την γνωρίζουν και παλιά γιατί συνέδεε τους Πάδες με τη Σαμαρίνα.

Κυκλική διαδρομή προς Μόσια, Λαιμός, Σμόλικας, Δρακόλιμνη, Στάνη

 

Ανεβαίνουμε με τον "Αρκούδο" μέχρι τη στάνη, μέσα απο μια δασική διαδρομή με δύσκολα σημεία, ακόμη και για τζιπ. Εκεί πάνω, σε υψόμετρο 1885 μέτρα αφήνουμε το όχημα και αρχίζουμε την 7ωρη πορεία μας. Βασικά διασχίζουμε τα νότια λιβάδια του Σμόλικα.

 

Η πρωινή ομίχλη δημιουργεί τέλειο τοπίο

Δάκρυα στα κλαδιά μαύρης πεύκης

Διασχίζοντας αλπικά λειβάδια

 

Η ομίχλη παίζει κρυφτό μαζί μας. Μου θυμίζει το νόμο του Μέρφυ πώς όταν βάζουμε το καπέλο στο σακίδιο ξαναβγαίνει ο ήλιος! Αρχικά βαδίζουμε στην πλευρά λόφου με μαύρη πεύκη μέχρι που φτάνουμε σε στάνη, μπροστά της ξεχύνεται ένα απέραντο βοσκοτόπι. Είναι τα νότια λειβάδια του Σμόλικα. Οι τσοπάνηδες νοικιάζουν απο το δήμο τα βοσκοτόπια και γνωρίζουν τα όρια κάθε βοσκότοπου, έτσι ώστε να μην υπάρχουν διαμάχες μεταξύ τους, όπως συνήθως γίνεται στο Καλιφώνι!! Το χορτάρι είναι ακόμη υγρό απο τη χθεσινή βροχή και οι ορειβατικές μας πότες έγιναν μούσκεμα. Συναντάμε πολλά ρυάκια με νερό απο πηγές και τη βροχή. Μετά από 2ωρη πορεία φτάνουμε στο διάσελο που οδηγεί στην κορυφή της Μόσιας. Το έδαφος είναι πετρώδες με λεπτή σάρα, ενώ το τελευταίο τμήμα της είναι αναρριχητικό.

 

Αναβαίνοντας τη Μόσια...

...μέσα σε ομιχλώδες τοπίο

Από την κορυφή φαίνεται ο Βαθύλακος

..πιο καθαρά όταν φεύγει η ομίχλη

Βραχώδης κορυφή της Μόσιας

Η διαδρομή προς Σαμαρίνα

Η υπέροχη διαδρομή συνεχίζεται.... κατεβαίνοντας διασχίζουμε το Λαιμό, που ενώνει τη Μόσια με το Σμόλικα. Είναι ένα βραχώδες τοπίο που αριστερά εκτείνονται τα νότια λιβάδια του Σμόλικα και δεξιά ο βαθύλακος.

Ο Βαθύλακος

Κατεβαίνοντας τη Μόσια

Βραχώδες και ομιχλώδες Λαιμός

Είμαστε πάνω στον υπέροχο Λαιμό

Πλησιάζοντας προς την τελική ανάβαση του Σμόλικα, διερωτήθηκα σε ποιό σημείο είχαμε κάνει τη χειμερινή κατάβαση προς το Βαθύλακο. Τότε είχε χιόνι και το σημείο δεν ήταν πολύ εμφανές. Έτσι συνεκρινα τα ίχνη για να διαπιστώσω, στο περίπου, την τοτε κατάβαση με τη σημερινή. Απο τη σύγκριση φαίνεται ότι δεν είχαμε απομακρυνθεί πολύ απο το κανονικό μονοπάτι που κατεβαίνει στο Βαθύλακο.

Η χειμερινή (κίτρινη) και η καλοκαιρινή (κόκκινη) διαδρομή

  Απο την κορυφή του Σμόλικα, τη δεύτερη υψηλότερη ελληνική κορυφή (μετά το Μύτικα του Ολύμπου) αρχίζουμε την κατάβαση προς τη Δρακόλιμνη και ολοκληρώνουμε μια κυκλική διαδρομή. Υπέροχη μέρα, υπέροχη παρέα..όλα τέλεια. Ευχαριστώ τους συνορειβάτες μου, Δημήτρη και Σπύρο και ελπίζω να ξανασυναντηθούμε στο αντικρινό βουνό, την Τύμφη.

Η Δρακόλιμνη απο ψηλα σε σχήμα καρδιάς

Κορυφή Σμόλικα

Κατεβαίνοντας με φόντο τη Δρακόλιμνη

Am I on the right way??