about me

 

(🇬🇷)

Πριν 15 περίπου χρόνια αποφάσισα να σηκωθώ από τον καναπέ... "...σε βαρέθηκα..." του είπα και έφυγα... στην αρχή  πεζοπορούσα φορώντας ρούχα πόλης. Παίρνοντας συμβουλές απο πεζοπόρους και ορειβάτες άρχισα να σοβαρεύομαι αγοράζοντας καταλληλο εξοπλισμό και επενδύοντας σε ένα ακριβό χόμπυ, το δεύτερό μου μετά το μοντελισμό.

Έτσι, ήρθαν οι πρώτες αναβάσεις υψομέτρου 1000μ, μετά ακολούθησαν ψηλότερες και πολύωρες. Άρχισα να βλέπω τα βουνά σαν μια ερωτική έλξη, που βελτίωναν την υγεία μου και αυτό με οδηγούσε σε δυσκολότερες και πολυήμερες εξορμήσεις, που με έκαναν πιο δυνατό, επιζητώντας κάτι πιο πρωτόγνωρο και δύσκολο.... ένας κύκλος υγείας-ορειβασίας-υγείας-κλπ, τουλάχιστον όχι φαύλος!

Ξεκίνησα το ταξιδιωτικό αυτό ιστολόγιο (blog) στα μισά τής διαδρομής με σκοπό να ξεφυλλίζω τις σελίδες του και να θυμάμαι όμορφες αναμνήσεις απο πεζοπορίες στα βουνά της Παταγονίας, τις παραλίες με τη μαύρη άμμο (Ισλανδία), τις διαδρομές σε ορυζώνες (Νεπάλ), αλλά και τα χαμένα ραντεβού στην μακρινή Αλάσκα. Το ιστολόγιό μου έχει μεγαλώσει και πλέον το εμπιστεύονται πολλοί φίλοι ως πηγή ενημέρωσης για ταξιδιωτικούς προορισμούς.

Έχω γυρίσει σχεδόν όλες τις ηπείρους και εκεί που έλεγα ότι ολοκληρώθηκα "σαν πολίτης του κόσμου", ήρθε το τρέξιμο στη ζωή μου. Δεν κατέχομαι από το πάθος του χρονομέτρου (άλλωστε και οι αγώνες τρεξίματος στην αρχαιότητα δεν χρονομετρούνταν) και συνδυάζω τους αγώνες με την πολιτιστική γνωριμία της πόλης που τους διοργανώνει, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Σκοπός μου είναι να τρέξω ένα Ημιμαραθώνιο σε κάθε ήπειρο και αυτές, διάολε, είναι επτά, άλλες προσιτές και άλλες απρόσιτες, όπως η Ανταρκτική.

Όταν ήμουν επτά ετών, ο πατέρας μου με πήρε μαζί του στην Αυστραλία. Από τότε είχα μια αίσθηση περιπέτειας, άλλοτε φανερή και άλλοτε σε λανθάνουσα κατάσταση... σαν η ζωή να μούκλεινε το μάτι και να μούλεγε "....έχεις πολλά να ζήσεις φιλαράκο...."

(🇬🇧)

Hi! it's me, Dimis, a World Traveler and Runner. Follow me as I share pictures n' experiences from Greece and around the world. Most of them are in greek language but you can switch in english Google translator.

 

15 years ago I decided to get up from the couch... "...I'm sick of you..." I told him and walked away. In the beginning I was walking by casual clothing but on advice of mountain hikers, I began to seriously consider buying suitable equipment and investing in this hobby... it was my second one after model railways.

So the first climbs to 1000m altitude came, then higher and rigorous long-hour climbs followed. I began to see the mountains as a romantic attraction, which improved my health, which led me to more difficult and multi-day trips, which made me even stronger. So, I finally realized that my life was under a loop health-climbing-health-etc.

I started my travel blog 7 years ago with the descriptions of the trips I had done with the aim of browsing through them and bringing back the beautiful memories like mountain hikes in Patagonia, black sand beaches in Iceland, rice field trips in Nepal and missed appointments in faraway Alaska. My blog has grown and is now valued by many friends as a source of information on sustainable travel destinations. 

I have traveled to almost all continents and just when I thought "...I had become a citizen of the world...", running came into my life. I am a true "ancient Greek" who is not interested in the passion of timing, but I combine the races with the cultural acquaintance of the host cities and their countries. My goal is to run a half marathon on each continent and these are, damn, seven, some accessible and others inaccessible, like Antarctica. 

When I was only seven years old, my father took me to Australia. Since then, I have had a sense of adventure, sometimes open and sometimes dormant inside me... as if the life was winking at me and saying "... you have a lot to live for, old friend..."