Miami - Cuba

Ένα πέρασμα από τη Little Havana στην La Havana vieja δεν είναι απλά ένα ταξίδι στη μυστηριώδη Κούβα, αλλά κάτι περισσότερο, είναι επαναστατικό! Γιατί, ελάχιστοι τολμούν να ταξιδέψουν πρώτα στη γη του ξενητεμένου κουβανού, στη Little Havana, όπως αποκαλείται το Μiami και μετά να μεταβούν στην Αβάνα, για να αισθανθούν εκεί την αύρα του παρελθόντος και να αφεθούν νοερά στην αγκαλιά του Κάστρο και του Γκεβάρα, όπου η αφίσα του τελευταίου στόλιζε, κάποτε, κάθε φοιτητικό δωμάτιο. Aλλά, ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή...

Η υπερατλαντική πτήση προς Μiami
Maimi: The Wynwood Walls, Bayside Marketplace
Miami beach
Miami Heat: the NBA dream team
La Havana: Fidel Castro
Santa Klara: Τσε Γκεβάρα
Cienfuegos, Trinidad, Topes de Collantes
Κουβανικές Χρονολογίες
Tips n' Tricks: Κούβα, μία χώρα χίλιες εικόνες

myVideo(coming soon)

 

η υπερατλαντική πτήση προς Miami

Αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε μια περιπετειώδη διαδρομή στο νησί της Καραιβικής, μέσω ΗΠΑ, δηλαδή της χώρας εκείνης, που διατηρεί ψυχρές σχέσεις με το καθεστώς της Κούβας, λόγω ιστορικών συγκρούσεων και ιδεολογιών και μάλιστα να την έχει στα πόδια της, μόλις 145 χλμ απο το άκρο της Φλόριντας, σαν να λέμε εμείς Ρίο-Αντίρριο.

πτήση πάνω απο τη Γροιλανδία

 

έτσι μας υποδέχτηκε το Μiami

 

Η αιτία του ταξιδιού ξεκίνησε από μια απλή συζήτηση με τον προπονητή μου, που μια μέρα φορούσε ένα T-shirt της Miami Heat, (αγορασμένο απο την Ερμού 😂😂), που μετά τον Ολυμπιακό ήταν η αγαπημένη του ομάδα μπάσκετ. Για να τον πειράξω και να τον κάνω να ζηλέψει, του είπα ότι σκέπτομαι να παρακολουθήσω έναν αγώνα στο γήπεδό της, το Kasaya Center στο Miami και μάλιστα με τη δυναμική Orlando Magic, σαν να λέμε Παναθηναικός-Ολυμπιακός!

το Kasaya Center όπως φαινόταν από το δωμάτιό μας

Είχα προυπηρεσία σε αγώνα τρεξίματος στη Νέα Υόρκη, ακόμη και στο Roland Garros, ήταν ευκολάκι να μεταπηδήσω σε άλλο άθλημα και σε άλλη ήπειρο. Έτσι λοιπόν, ο πηγεμός κανονίστηκε στο πι@φι. Η επιστροφή όμως με προβλημάτιζε... μιας που περνώ τον ατλαντικό για έναν καφέ, σκέφτηκα, δεν παίρνω το φέρυ για την Κούβα για έναν κουβανέζικο ρούμι με πούρο μαζί... Βέβαια, το μυαλό μου δεν πήγε ούτε στο εμπάρκο, ούτε στην ανυπαρξία σύνδεσης με φέρυ, αλλά ούτε και στις μετέπειτα δυσκολίες εισόδου στις ΗΠΑ, ως "...υιοθετήσας τας επαναστατικάς αρχάς της, επισκεπτόμενος τη χώρα..." και έτσι έκλεισα την επιστροφή από το επαναστατικό νησί, χωρίς να σκέπτομαι τις συνέπειες.

τέτοια πινακίδα δεν θα συναντήσετε στην Ελλάδα

 

Η μετάβαση στην Κούβα απο Αμερική έχει ένα σοβαρό θέμα. Οι αμερικανοί δεν επιτρέπουν την έκδοση τουριστικής βίζας, παραμόνο βίζα για συγκεκριμένους λόγους, όπως οικογενειακή επίσκεψη, εκπαιδευτική, θρησκευτική και αθλητική συμμετοχή, αλλά και μετάβαση για "υποστήριξη του κουβανικού λαού".  Πάνω στο τελευταίο λοιπόν στηρίχτηκα και έκλεισα αεροπορικό εισιτήριο με την American Airlines. Και έλεγα την αλήθεια, γιατί η επίσκεψή μου είχε πράγματι ουμανιστικό χαρακτήρα, τους μετέφερνα φάρμακα!

 

ιδεολογικά μίση

 

Με τις τουρκικές αερογραμμές, που διαθέτουν σύγχρονα αεροπλάνα, μεγάλη άνεση ταξιδιού και πανέμορφες αεροσυνοδούς, διασχίσαμε τη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό για να βρεθούμε μετά από 16ωρο ταξίδι στους πολυσύχναστους δρόμους του Miami, αυτής της πολύχρωμης art deco αρχιτεκτονικής πόλης, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα χωνευτήρι διαφορετικών επιρροών, εμπειριών και ισπανόφωνης κουλτούρας.

Boeing 777-900

 

Αυτή η μαγική πόλη της Φλόριντας (στέκι όλων των συνταξιούχων του κόσμου), με ηλιοφάνεια όλο το χρόνο (ενώ λίγο παραπάνω στη Νέα Υόρκη επικρατούν πολικές συνθήκες) είναι διάσημη για τη νυχτερινή της ζωή και τη μουσική και σε προετοιμάζει για το ρούμι και τη ρέμπελη ζωή, που θα ακολουθήσουν. Στο Miami αφυπνίζεται το ισπανικό μου αίμα ακούοντας φράσεις που αν και τις έχω ξανακούσει, βρίσκουν εδώ το νόημά τους...

• bro... αποκαλείς όλους τους γύρω σου παρεβρισκομένους στα μπαράκια της πόλης... σημαίνει είμαι αδερφός σου, είσαι αδερφός μου... entiendes mi abuela?
• Dale... που το λες συνέχεια και σε κάθε περίσταση ...συμφωνείς να πιούμε ακόμη μια tequila? dale! είναι η απάντηση, ενώ όσο μακρόσυρτο είναι, daaaalee, τόσο μεγαλύτερη είναι και η έκπληξή σου... είμαι σε άλλο σύμπαν σάς λέω... daaaalee,
• Comiendo mierda... αν και σημαίνει σκατά, η λέξη δηλώνει βαριέμαι.... κάτι σαν το ισπανικό estoy aburrido, φράση που συχνά ακούω σε παρέες στα μπαράκια ή στην πλαζ,
• Pata sucia... την βλέπω τη λυγερή κοπέλα να βγάζει τα 12-ποντα τακούνια της και να κυκλοφορεί στο κλαμπ χωρίς παπούτσια λερώνοντας κυριολεκτικά τις πατούσες της. Αυτό σημάινει και η φράση (βρώμικες πατούσες),
• Ya tu sabes.... ισπανόφωνη φράση, όταν θέλεις να συμφωνήσεις εμφαντικά με κάποιον.

South beach and Miami beach

 

 

Maimi

The Wynwood Walls👉 είναι γνωστό ως χώρος ψυχαγωγίας, με έργα τέχνης, εστιατόρια, μπυραρίες, σχολές χορού και πολύ διασκέδαση. Υπήρξε μια βιομηχανική περιοχή και σήμερα έχει μετατραπεί σε κέντρο Graffiti, όπου καλλιτέχνες (γνωστοί και άγνωστοι όπως εγώ) σχεδιάχουν με σπρέι στους τοίχους κτιρίων και πεζοδρομίων.

 

Οι τοίχοι του Wynwood είναι ο ορισμός του μοντέρνου graffiti και έχουν γίνει σε μια καθοριστική στιγμή καλλιτεχνικής έμπνευσης, ενώ συμβάλλουν στο να γίνει η περιοχή ένα από τα πιο διάσημα έργα αστικής αναζωογόνησης στον κόσμο και μια όαση για δημιουργικότητα αιχμής.

σήμερα ξύπνησα χαρούμενη

δεν ξέρω, γιατί στη ντίσκο σκέπτομαι εσένα

Επισκέφτηκα το μουσείο graffiti, γνωστό για τις ζωντανές τοιχογραφίες, κάποιες από τις οποίες μάλιστα πωλούνται σε... αστρονομικές τιμές.

 

Gothman 2, $35200

Codo a Codo 2, $41000

mother earth, $35000

mercury tears, $8000

the traveller, priceless

 

γλυπτό με νόημα

To Bayside Marketplace👉 βρίσκεται δίπλα στο αθλητικό κέντρο Kasaya Center και όταν νικά η ομάδα τους (Miami Heat) οι φίλαθλοι το γλεντούν στην περιοχή Εδώ, βρίσκεις τα πάντα. Λούνα πάρκ, καταστήματα Hard Rock για να ψωνίσεις μπλουζάκια φίρμας για το κορίτσι σου, χορευτικά κέντρα και άπειρα εστιατόρια.

 

Κουβανοί αρτίστες παίζουν με τους παπαγάλους τους και φωτογραφίζεσαι σαν χαζός τη στιγμή που το ράμφος του παπαγάλου τσιμπά τη μύτη σου. Μπορείς να πάρεις το καραβάκι και να κάνεις βραδινή βόλτα στο ποτάμι, θαυμάζοντας τους φωτισμένους ουρανοξύστες. Ένα θέαμα εκπληκτικό, αλλά και ακριβό, η βόλτα κοστίζει από 25-40$.

Maimi beach

South beach και Miami beach, δυο περιοχές των άκρων: υπερβολική ζέστη, υπερβολικό φαγητό, ακραίος πλουτισμός και κορμιά που κόβουν την ανάσα σε άνδρες και γυναίκες. Άλλωστε, το Miami Bici, μια κινηματογραφική ιστορία δύο νεαρών ρουμάνων που πηγαίνουν στο Miami, για να ζήσουν τόσο το "αμερικάνικο όνειρο" όσο και το ρουμανικό "να γίνουν πλούσιοι γρήγορα" δείχνει την τάση της πόλης σε κάθε τι που θεωρείται υπερβολικό. Παράλληλα, οι ουρανοξύστες με τα περίεργα αρχιτεκτονικά σχέδια, τα παγκοσμίου φήμης εστιατόρια της πόλης, αλλά και η φτώχεια σε κάποιες συνοικίες, φτιάχνουν το παζλ μιας πόλης, πολυσύνθετης και ελκυστικής.

 

 

Ξεκινάμε από το πανάκριβο ξενοδοχείο μας (δεν υπάρχει κάτι το φτηνό στην πόλη) για να φτάσουμε στην ανατολική πλευρά, εκεί που υπάρχει συστάδα νησιών, με πιο ονομαστό το South beach που έχει και την περίφημη Miami beach. Η απόσταση είναι περίπου 10 χλμ και περπατητοί χρειαζόμαστε σχεδόν 2 ώρες. Περνάμε πάνω από γέφυρες, σούπερ εξοχικές κατοικίες και κήπους με φοίνικες.

 

citizenM hotel

Plaza de la marina espanola
dedicated to the discovery of the America
by the spanish navy in 17th century

Συναντάμε πρώτα το South beach, γνωστός πεζόδρομος και φημισμένη γειτονιά για τη ζωντανή κουλτούρα της, που προσελκύει καλλιτέχνες, μουσικούς και διασημότητες από όλο τον κόσμο. Έχει μια ζωντανή ατμόσφαιρα, μοντέρνα νυχτερινά κέντρα και πολυτελή εστιατόρια. Όμορφοι άνθρωποι, εντυπωσιακά αυτοκίνητα, λιγοστά μαγιό και η αρχιτεκτονική Art Deco να καλύπτει τα πάντα.

 

south beach

Στο τέλος του πεζόδρομου αρχίζει η παραλιακή οδός, όπου η άλλη πλευρά της είναι το περίφημο Maimi beach να ατενίζει τον ατλαντικό ωκεανό. Αυτή η πόλη είναι κάτι περισσότερο από ένα μέρος, είναι μια εμπειρία γεμάτη έντονες στιγμές, ένας διαρκής ενθουσιασμός, μιας νυχτερινής ζωής και γεύσεις από διαφορετικές κουζίνες όλου του κόσμου... ακόμη και Gyros βρήκαμε.

 

 

 

Το Miami Beach έχει το όνομα, αλλά όχι την ουσία, όπως είναι πχ. η παραλία του Μύρτου. Εδώ, είναι αναμφίβολα ένα τουριστικό hotspot που τα βράδυα φουντώνει με επικά beach party, ταραχώδεις χορούς και αλησμόνητα φλερτ. 

 

 

Miami Heat: the NBA dream team

Ιστορία👉 και ποιός δεν ξέρει, το επαγγελματικό πρωτάθλημα μπάσκετ (ΝΒΑ) της Αμερικής, το κορυφαίο των κορυφαίων. Αποτελείται από 30 ομάδες (29 στις ΗΠΑ και 1 στον Καναδά) και η παρακολούθηση ενός αγώνα (από τον Οκτώβριο μέχρι τον Απρίλιο) είναι περισσότερο μια φιέστα παρά απλά μία αθλητική παράσταση. Οι ομάδες παίζουν 82 παιχνίδια και συνεχίζουν με τα πλέι οφ (Απρίλιος-Ιούνιος) με αποκορύφωμα τα NBA Finals. Οι παίκτες του NBA είναι οι καλύτερα αμειβόμενοι αθλητές στον κόσμο με βάση το μέσο ετήσιο μισθό ανά παίκτη και η αμοιβή τους ανέρχεται σε πολλά μηδενικά $. Οι Boston Seltics (όπως λέμε Ολυμπιακός) έχουν κερδίσει τα περισσότερα πρωταθλήματα ΝΒΑ και είναι ουσιαστικά οι κυρίαρχοι πρωταθλητές, αφού στους τελικούς του 2024 νίκησαν τους Dallas Maverics.

 

 

Όλα ξεκίνησαν από το χόκεϊ, όταν το 1946 οι ιδιοκτήτες μεγάλων γηπέδων χόκεϊ επί πάγου φιλοξένησαν μια ομάδα από τη Νέα Υόρκη για να παίξει το πρώτο παιχνίδι μπάσκετ στην ιστορία του ΝΒΑ. Τα χρόνια κυλούσαν με αργά βήματα και την περίοδο 1954–55, το πρωτάθλημα είχε οκτώ ομάδες (New York Knicks, Boston Celtics, Philadelphia Warriors, Minneapolis Lakers, Rochester Royals, Fort Wayne Pistons, Milwaukee Hawks και Syracuse Nationals), που οι περισσότερες είναι ακόμη και σήμερα ζωντανές.

 

 

Πέρασαν μεγάλα ονόματα και έμειναν στην ιστορία του σαν "αστέρες" της κάθε εποχής. Ας θυμηθούμε τους Russell, Cousy και Auerbach, όπου η Boston κέρδισε οκτώ συνεχόμενα πρωταθλήματα στο NBA (1959-1966), ένα μεγάλο σερί φιναλίστ, που δεν έχει καταρριφθεί ακόμη. Αργότερα, ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ (με το παρατσούκλι skyhook) ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες του πρωταθλήματος τη δεκαετία του 1970. Μετά, γνωρίσαμε τους θρύλους Μάτζικ Τζόνσον και Λάρι Μπερντ (1980), που έγιναν βασικοί αστέρες για το ΝΒΑ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, ενώ ο Μάικλ Τζόρνταν (και ποιός δεν τον θυμάται) έγινε ο πιο δημοφιλής παίκτης του πρωταθλήματος (1990) και οδήγησε τους Chicago Bouls σε έξι πρωταθλήματα.

 

 

Η Ολυμπιακή Dream Team μπάσκετ του 1992, ήταν η πρώτη που χρησιμοποίησε επαγγελματίες του μπάσκετ στους Ολυμπιακούς Αγώνες και σάρωσε ασφαλώς όλα τα μετάλλια.

 

 

Τα χρόνια περνούν και οι αμοιβές των παικτών φτάνουν στα ύψη. Πολλοί διερωτούνται πώς γίνεται αυτά τα ανθρώπινα όντα να λειτουργούν σαν σούπερμαν, ...μα τι είδους διατροφή κάνουν..., διερωτήθηκε o Στερν και κατέθεσε, ενώπιον της αμερικανικής Επιτροπής Κυβερνητικής Μεταρρύθμισης της Βουλής των Αντιπροσώπων, πρόταση για την καταπολέμηση της χρήσης στεροειδών και άλλων φαρμάκων που βελτιώνουν την απόδοση, με άλλα λόγια, όποιος πρόλαβε να πάρει "το χάπι" πρόλαβε, εφεξής όλοι θα περνούν από anti-doping control.  Στις αρχές του 2014, ο επίτροπος Ντέιβιντ Στερν αποσύρθηκε μετά από 30 χρόνια στη θέση και τον διαδέχθηκε ο αναπληρωτής του, Άνταμ Σίλβερ. Ήταν ένα μεγάλο γεγονός για το αμερικάνικο μπάσκετ.

 

 

Το παιχνίδι👉 και ερχόμαστε στον αγώνα που θα παρακολουθήσουμε σήμερα. H Miami Heat, με τον αστέρα της Σακίλ Ο'Νιλ, κέρδισαν (2004) τους Dallas Maverics και κατέκτησε το ΝΒΑ.

 

αρχίζει το ματς... αδειάσανε οι οι δρόμοι...η ώρα ζυγώνει...αρχίζει το ματς...

αρχίζει το ματς... ερήμωσε η πόλη.....τρεχάτε και αρχίζει το ματς...

 

Ποτε δεν θα μπορούσε να φανταστεί ο Λουκιανός Κηλαηδόνης ότι το τραγούδι του θα ηχούσε (από εμένα 😁) στην αίθουσα του Κasaya Center, σε αυτό το μεγαλοπρεπές στάδιο, την έδρα των Miami Heat, που σήμερα αντιμετωπίζει την Orlando Magic.

 

 

Είναι η πρώτη φορά που παρακολουθώ αγώνα ΝΒΑ, το καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου, ένα θέαμα που προσφέρουν οι αστέρες των ομάδων και όχι μόνο... οι cheerleaders, έχουν τη δική τους χάρη. Τις γουστάρω αυτές τις ευλίγιστες αθλήτριες, παρά χορεύτριες, που μας διασκεδάζουν στα time out και λικνίζουν το σώμα τους, έχοντας το piercing στον αφαλό τους που τις κάνει πολύ σέξι, αλλά και σαρκώδη χείλη και στήθη σαν της Ελίζαμπεθ Τέιλορ, τόσο υπερμεγέθη χάρη της σιλικόνης... αχ αυτή η σαρκική αλητεία, μου έχει πάρει τα μυαλά, εδώ στο Miami.

 

 

Η προσέλευση των θεατών άρχισε μια ώρα νωρίτερα. Βασικά, δεν επιτρέπεται να κουβαλάς μεγάλο σακκίδιο, σούπερ τηλεφακό, αλλά ούτε και GoPro κάμερα.  Υπάρχουν πολλά διαζώματα και πολλά φαγάδικα. Μένω με την εντύπωση ότι οι θεατές ενδιαφέρονται περισσότερο για το φαγητό παρά για τον αγώνα. Το τί κουβαλάνε στις κερκίδες δεν περιγράφεται. ποπκορν, ποτά και φαγητό σε δίσκους και μετά κάθονται στα καθίσματα και απολαμβάνουν τον... αγώνα.

 

 

 

Τα εισιτήρια του αγώνα ποικίλλουν από 30$ (άνω-ανω διάζωμα) μέχρι 9000$ (σε δικό σας διαμέρισμα) και φυσικά μιλάμε για τους προκριματικούς, γιατί στα play-off ή στους τελικούς οι τιμές φτάνουν στα ύψη. Τα αγοράζετε απο την ιστοσελίδα hellotickets, που σίγουρα θα σας ψαρέψουν "...βιαστείτε, γιατί έχουν μείνει τα τελευταία...", αλλά πρόκειται για το ίδιο κόλπο των αεροπορικών εταιρειών με τις θέσεις. Θα σας πρότεινα να κάνετε έρευνα αγοράς αναζητώντας και άλλες ιστοσελίδες προτού προχωρήσετε στην αγορά και ίσως βρείτε φθηνότερα.

 

 

Το Κasaya Center, η έδρα της Miami Heat, είναι ένα τεράστιο κλειστό στάδιο με χωρητικότητα 20000 ατόμων, συμπεριλαμβανομένων 2100 θέσεων για τους φιλάθλους του club και 80 πολυτελών σουιτών. Είναι διαμορφωμένο για πολλαπλές χρήσεις, όπως συναυλίες, θρησκευτικές εκδηλώσεις, μουσικές και θεατρικές παραστάσεις, αλλά και οικογενειακές συγκεντρώσεις για να γιορτάσετε τα γενέθλιά σας.

 

fun camera

 

Είχα αγοράσει εισιτήριο σε ένα ανεκτό διάζωμα, αλλά το παρκέ του αγώνα ήταν μακρυά. Δεν με πείραξε καθόλου που δεν έβλεπα λεπτομέριες του αγώνα, γιατί γιγαντοθόνες (wall projector) παρουσιάζαν τον αγώνα, όπως και στην τηλεόραση. Βασικά, τον αγώνα έβλεπα από τις οθόνες αυτές και λιγότερο απο το παρκέ.

 

σκορ ημιχρόνου 54-59

Ο αγώνας κρατά, ως συνήθως, 90 περίπου λεπτά, αλλά μαζί με τις εκδηλώσεις σώου υπερβαίνει τις 2 ώρες. Είναι ένα υπερθέαμα και λιγότερο ένας αγώνας μπάσκετ, όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στην Ευρώπη. Χορευτικά δρώμενα, πυροτεχνήματα, φωτιές να αναδύουν απο φυσούνες, μουσική και χορευτές με πλακάτ να καθοδηγούν τους θεατές, να χειροκροτήσουν ή να γιουχάρουν (τον αντίπαλο) με επιγραφές τύπου "make some noise" δημιουργούν μια πολύ ζωντανή ατμόσφαιρα.

 

τελικό σκορ 125-119

 

Ο αγώνας είχε δυο παρατάσεις και έληξε 125-119 υπέρ του γηπεδούχου. Έκτροπα δεν έγιναν (😂😂) και οι θεατές μετά συνέχισαν το ποτό τους στα μπαράκια της πόλης ή πήγαν για ύπνο, γιατί η ώρα ήταν προχωρημένη. Και εμείς έχουμε ταξίδι... αύριο πρωί φεύγουμε για Κούβα.

 

La Havana: Fidel Castro

Ιστορία👉 αναμφίβολα, ο Κάστρο είναι ένα κομμάτι της κουβανικής ιστορίας. Το είπε και τόκανε. Όταν τον είχαν συλλάβει, οι άνθρωποι του Μπατίστα (1953) και τον ανέκριναν είπε το γνωστό "...η ιστορία θα με δικαιώσει..", βέβαια είπε και άλλα πολλά, στη διάρκεια που εξουσίαζε την Κούβα (για 50 χρόνια) και τρέλλανε τον κόσμο με τις πολύωρες ομιλίες του, ώστε άλλοι να τον αποθεώνουν και άλλοι να τον μισούν. Αλλά και αυτός είχε κάτι να μισήσει... τις εκλογές, που ποτέ δεν έκανε γιατί όπως έλεγε στο φίλο του Ορτέγα "...αν κάνεις εκλογές θα πρέπει να είσαι έτοιμος για να τις χάσεις..." και ο Φιντέλ κάτι ήξερε.

Φιντέλ (ο.. αχαιός) απέναντι από το Κάστρο
(ένα συμπαθητικό φοιτητικό στέκι στην παλιά πόλη της Πάτρας)

 

το ταξίδι ξεκίνησε ανώμαλα 😂😂 επί αμερικανικού εδάφους

Ήταν ένας θεός. Όπως στην ελληνική μυθολογία, στην επιστροφή του Οδυσσέα από την Τροία, όπου παρέκλινε πολύ απο την πορεία του, την Ιθάκη και ναυάγησε  στο νησί Ωγυγία (το σημερινό Gozo της Μάλτας) εκεί όπου έμενε η Καλυψώ, που τον ερωτεύτηκε τόσο πολύ που δεν τον άφηνε να φύγει και έπρεπε να μεσολαβήσουν οι θεοί για να βρει την ελευθερία του, έτσι και όταν ένας κουβανός ήθελε να εγκαταλείψει την Κούβα, έπρεπε να το εγκρίνει μόνο ένας, αυτός ο Ένας, ο θεός, όχι ο επουράνιος αλλά ο επίγειος!

 

 

Η πολιτική του Κάστρου είχε τρελλάνει τους συμμάχους του: "...τι στο διάλο κάνει εκεί ο Κάστρο χωρίς να βάλει τις λέξεις προλετάριος και κουμουνιστής στην επανάστασή του...." διερωντούνταν οι σοβιετικοί, που δεν γνώριζαν αν ο Κάστρο ήταν πράγματι κουμουνιστής (μέχρι το 1961 το έκρυβε ή απλά δεν ήταν), αλλά ούτε και οι κουβανοί ήσαν βιομηχανικοί εργάτες (προλετάριοι), μια ιδιότητα που ποτέ δεν είχαν. Δώστους κιθάρα, ρούμι και όμορφες μουλάτες και μην τους υποχρεώνεις να δουλεύουν στις φυτείες, στη χώρα της αιώνιας άνοιξης, εκεί που η μέση θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 22-28 βαθμούς Κελσίου και μάλιστα όλο το χρόνο!

 

"γνώρισα το Φιντέλ" είναι ο τίτλος του βιβλίου

somos continuidad!
τι να σκέφτεται ο κουβανός όταν βλέπει αυτή τη γιγαντοαφίσα;

αποικιοκράτες μιάς άλλης εποχής

 

Αυτή είναι η Κούβα, κάτι μεταξύ μουσικής και επανάστασης, εκεί που οι κάτοικοί της έχουν στο ένα χέρι την κιθάρα και στο άλλο το όπλο και όπως αναφέρει ο Ραφαηλίδης στο βιβλίο του "επαναστατικά και απελευθερωτικά κινήματα", η φυλή Σιμπονέ αυτοκτόνησε ομαδικά, όταν οι ισπανοί αποικειοκράτες τούς υποχρέωσαν να δουλεύουν ως σκλάβοι στο σαχαροκάλαμο! Εξού, λοιπόν και ο Xavier Cugat, ο βασιλιάς τής κόνγκας και της ρούμπας θα γράψει την περίφημη ρούμπα "Σιμπονέ", μιά χαρούμενη μουσικὴ πού είναι ταυτόχρονα ερωτικός χορός, αλλά και λυγμός, κραυγή πόνου και ζητωκραυγή. Τι να πω εγώ... αρκεί να αναφωνήσω: "que viva musica cubana" και να σιγοτραγουδήσω, μαζί με το Μάρκο Κούμαρη το Guantanamera (η γυναίκα από το Guantánamo) αυτό το απίθανο δημοφιλές τραγούδι, που βασίζεται στη γουαχίρα μελωδία της κουβανέζικης μουσικής. Λέγεται, ότι οι στίχοι του είναι εμπνευσμένοι από τον κουβανό εθνικό ήρωα  José Martí.

 

μουσική και χορός παντού

 

Τρινιδάδ

Κούβα χωρίς πούρα δεν γίνεται

 Περιήγηση👉 η παλιά πόλη της Αβάνας (La Havana vieja) είναι ένα από τα πολλά αξιοθέατα της χώρας. Πρωτοκατοικήθηκε γύρω στα 1519 και θεωρείται ένα από τα ιστορικά μνημεία όλης της Λατινικής Αμερικής, ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα με τις προσόψεις των κτηρίων να αποτυπώπουν το πνεύμα της αποικειοκρατίας και ο συνδυασμός των κτηρίων μαζί με την εμφανή φτωχή αστική κοινότητα να εξακολουθεί να αναδύει το οικονομικό χάος της (λόγω εμπάργκο)  των προηγουμένων ετών. 

 

Tourist Apartheid είναι μια έκφραση που δηλώνει τον αποκλεισμό των ντόπιων σε τουριστικές περιοχές και θυμίζει το Apartheid της νότιας Αφρικής, που είχαν μαντρώσει όλους τους μαύρους στην περιοχή του Λεσότο και δεν τους επέτρεπαν να κυκλοφορούν ελεύθερα στην υπόλοιπη χώρα. Το 2008, το κουβανικό κράτος τερμάτισε την απαγόρευση των Κουβανών υπηκόων να διαμένουν στα ξενοδοχεία της χώρας τους, μια απαγόρευση που είχε τεθεί σε ισχύ από το 1991, όταν η κυβέρνηση μετέτρεψε ολόκληρη την τουριστική βιομηχανία σε κύρια μηχανή των κρατικών εσόδων μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.

 

Αν και ο "Θριάμβος της Επανάστασης" έγινε με το μότο "η Κούβα ανήκει στους Κουβανούς", οι πολίτες θεώρησαν αυτόν τον αποκλεισμό ως ένα "τουριστικό απαρτχάιντ" καταδικάζοντας εμμέσως τον Κάστρο για φυλετικό διαχωρισμό, κάτι χειρότερο από φυλετική διάκριση. Όχι ότι σήμερα μπορούν να διαμένουν στα ξενοδοχεία της χώρας τους, καθότι ο μισθός τους δεν φτάνει ούτε μέχρι την είσοδο. Όπως μου έλεγε συνάδελφος που επισκέφτηκε πριν πολλά χρόνια την Κούβα για συνέδριο, ουδέποτε οι κουβανοί συνάδελφοί του τον ακολουθούσαν στα δείπνα, γιατί δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα έξοδά τους. Ακόμη και σήμερα, ένας γιατρός αμοίβεται με 40$ το μήνα και αναγκάζεται να κάνει ένα δεύτερο επάγγελμα, κυρίως τουριστικό και να πληρώνεται μόνο σε δολάρια ή σε ευρώ. Τα κουβανικά πέσος δεν θέλει ούτε να τα βλέπει.

 

φιλί για την Cecilia Valdes
γλυπτό στη Cuartalles calle

 

Η ιστορία της Cecilia Valdes διαδραματίζεται στην αποικιακή Κούβα το 1830. Eίναι μια νεαρή και όμορφη μουλάτα που ερωτεύεται ένα νεαρό της υψηλής κοινωνίας, γιό πλούσιου αποικειοκράτη και συναντά την τραγωδία λόγω φυλετικών και κοινωνικών διαφορών αλλά και ενός κρυφού παρελθόντος που και οι δύο νέοι αγνοούν... είναι αδέλφια από διαφορετική μάνα...

Μέναμε σε ένα casas particulares, όπως λέγονται τα διαμερίσματα με ωραία εσωτερική διακόσμηση και η υπάλληλος (πολύ εξυπηρετική) μάς μετέτρεψε χρήματα σε πέσος σε τιμή της αγοράς και όταν ήθελα να την πληρώσω για ένα γεύμα, ήθελε μόνο ευρώ! Τότε κατάλαβα ότι τα πέσος είναι μόνο για την είσοδο στα Μουσεία, σε κάποια σούπερ μάρκετ και ως ενθύμια!

θέα απο το μπαλκόνι

La Havana vieja (old town)

Η πόλη έχει πολύ σεργιάνισμα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που θα σας κάνουν εντύπωση. Ο Χέμινγουεϊ (μεγάλος ταξιδευτής που έζησε στην Κούβα από το 1939-1960) θα σας ακολουθεί παντού και θα πίνετε μαζί του τα περίφημα κοκτέιλ (mohito ή Daiquiri, η παρασκευή του οποίου χρησιμοποιεί ρούμι, χυμό λεμονιού και άπειρη ζάχαρη) στο La Floridita, ένα γνωστό καφέ στο κέντρο της πόλης.

ποιός είσαι εσύ που τολμάς να έρχεσαι στο στέκι μου
με ρώτησε ο Χεμινγούει

προετοιμάζοντας ένα Daiquiri

αυτοί οι κουβάνοι δεν σταματάνε να χορεύουν

το διάσημο Daiquiri

respect σε αυτόν τον απίθανο τύπο

Ο Constantino μετανάστευσε στην Κούβα γύρω στα 1899 και άρχισε να κάνει τον μπάρμαν ακόμη και στην εφηβική του ηλικία. Κατάφερε να αγοράσει (1918) το διάσημο εστιατόριο, στο οποίο δούλευε τότε και το μετονόμασε σε El Floridita. Από εδώ πέρασε η κουβανική κοινωνία προσελκύοντας προσωπικότητες όπως ο Ernest Hemingway (μόνιμος θαμώνας) και ο Graham Greene. Ο Constantino ήταν και δημιουργικός, κατασκεύασε ποτά και έκανε γνωστό το δημοφιλές και θρυλικό παγωμένο Daiquiri. Το να έρχεσαι στην Κούβα και να μην το δοκιμάζεις είναι πράγματι ιεροσυλία.

 

 

δυο τυχαίες λήψεις, αλλά με πολύ νόημα φωτογραφίες

 

Στους δρόμους κυκλοφορούν οι αντίκες Σεβρολέτ, πραγματικά ένα πολύχρωμο κόσμημα για τον τουρίστα που φωτογραφίζεται και ταξιδεύει στο πίσω κάθισμα ενός αστραφτερού Oldsmobile convertible και απογειώνεται στο παρελθόν!

 

 

 

Την ευθύνη αυτού του φαντασμαγορικού θεάματος φέρει η απόφαση του Κάστρο να απαγορεύσει τις εισαγωγές αυτοκινήτων, αμέσως με την άνοδό του στην εξουσία (1959), όπου σε συνδυασμό με το εμπάργκο των ΗΠΑ (1962) δεν υπήρχαν πλέον ανταλλακτικά και η φαντασία όσο και οι πατέντες των ντόπιων έκαναν το θαύμα τους, ώστε οι αντίκες να αντέξουν στο χρόνο. Το 2011 αλλάζει το σκηνικό και αίρονται τα μέτρα και επιτρέπεται η εισαγωγή νέων αυτοκινήτων, κυρίως Πεζώ.  Σήμερα κυκλοφορούν πολλά σύγχρονα αυτοκίνητα (φαντάζομαι κυβερνητικά) ενώ στους δρόμους της Αβάνας είδα και ένα ηλεκτρικό τζιπ.

το καπιτώλιο, έδρα και της Ακαδημίας Επιστημών

το ουράνιο τόξο

'Οσοι διαθέτουν ένα oldtimer όχημα θεωρούνται ιδιαίτερα τυχεροί, επειδή τα βγάζουν σε κοινή θέα σε γάμους, γιορτές, τα επιστρατεύουν σε τουριστικές ξεναγήσεις και δύσκολα τα αποχωρίζονται, γιατί είναι μέρος της κουλτούρας τους. Με ένα τέτοιο οldtimer μεταφερθήκαμε στο Varadero, κάθισα στο πίσω κάθισμα, παρατηρούσα τον οδηγό που έβαζε τις ταχύτητες στο τιμόνι και το μυαλό μου πήγαινε χρόνια πίσω, όταν φόρτωνα σε μια Buick τους αλητάμπουρους φίλους μου και τους πήγαινα βόλτα στο Σκαραμαγκά... αλλά αυτό είναι μιά άλλη ιστορία. 

 

Όπως μου έλεγε ο οδηγός, κάθε Oldtimer κρύβει τη δική του ιστορία. Ρωτάς τον ιδιοκτήτη του, πως καταφέρνει να συντηρεί μια τέτοια σακαράκα και ο καθένας σού διηγείται μια εντελώς διαφορετική ιστορία.

 

παρκαρισμένη σιλουέτα στους δρόμους του Τρινιδάδ

Το Μουσείο της Επανάστασης ήταν κλειστό, λόγω ανακαίνισης. Δίπλα ακριβώς υπάρχει ένας μουσειακός χώρος με οχήματα τζιπ, μικρά τανκς και κανόνια, να σαπίζουν στον κήπο, ενώ η περίφημη Granma είναι προφυλαγμένη σε γυάλινο θώκο. Αυτό έλειπε, χωρίς αυτήν, σήμερα η Κούβα θα ήταν διαφορετική. Πρόκειται για το σκάφος-γιοτ που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά μαχητών της Κουβανικής Επανάστασης από το Μεξικό στην Κούβα τον Νοέμβριο του 1956 για την ανατροπή του καθεστώτος Μπατίστα.

 

η διάσημη Granma

είναι τυχερός... βρήκε βενζίνη

Και τώρα να σας διηγηθώ τον ουμανιστικό χαρακτήρα του ταξιδιού μου. Ταξιδεύω συνήθως με χειραποσκευή (σπάνια χρησιμοποιώ checked baggage) την οποία είχα γεμίσει με φάρμακα, υγρομάντηλα, γραφική ύλη, ενώ τελευταία στιγμή έβγαλα δυο ρολλά τουαλέτας από τη βαλίτσα, προφανώς ντράπηκα αν με έβλεπαν.... Κακώς! όλα αυτά τα είχαν ανάγκη και τα δεχόντουσαν με τόση θέρμη όσο δεν περιγράφεται (ευτυχώς έχω μάρτυρες γιατί θα με περνούσατε για παραμυθά). Depon βέβαια θα υπάρχει στην Κούβα, αλλά η δοσολογία θα είναι τέτοια που κάνει περισσότερο για καραμέλα παρά να σου περνά ο πονοκέφαλος. Σε πολλές ιστοσελίδες διαβάζω για το ιατρικό τους σύστημα, που μπορεί να είναι καλό ή πάρα πολύ καλό, αλλά πως πηγαίνει ο ασθενής στα επείγοντα τη στιγμή που δεν υπάρχει βενζίνη! Τα παιδιά είναι μία άλλη ιστορία, όταν τους μοίραζα σοκολάτες παρατηρούσα ότι δεν ζητιάνευαν, όπως τα δικά μας γυφτάκια, αλλά τις δεχόντουσαν σαν ένα μικρό δώρο  με χαρά, τις άνοιγαν και σχολίαζαν το περιεχόμενο.

 

υπερβολή;; μπορεί!

τον φύλακα στη Granma  φωτογράφησα τυχαία με ανοικτή την GoPro
χωρίς να ξέρω τι έγραφε το χαρτάκι... μετά το διάβασα 

Οι κουβανοί είναι ευγενείς αλλά και ολίγον ενοχλητικοί. Σε ρωτούν από που είσαι και άλλα διάφορα για να σε εκμαιεύσουν και να σε πάνε μια βόλτα με την αντίκα τους ή να σου πουλήσουν πούρα. Είχα βρει το κόλπο και τους έλεγα ...yo vivo aqui... (μένω εδώ) και με άφηναν ήσυχο. 

 

ενοχλητικοί οι κουβανοί;;;
όχι..όχι... δεν είπα τίποτε!

Έφυγα από την Κούβα με ανάμεικτα συναισθήματα, κάτι που δεν μου συνέβη στο Βιετνάμ, όταν το επισκέφτηκα. Και συγκρίνω την Κούβα με μία χώρα της ΝΑ Ασίας που υπέστη ανάλογα δεινά από τους αμερικανούς, με επίσης κουμουνιστικό καθεστώς και χωρίς ελευθερία λόγου. Εντούτοις στους βιετναμέζους δεν λείπουν οι βασικές υποδομές και ρουφάνε τα αμερικανικά δολάρια, παίρνοντας το αίμα τους πίσω! Αυτό, η κυβέρνηση της Κούβας δεν μπορεί να το κάνει (ίσως γιατί δεν το επιτρέπει η επανάσταση), αλλά κάποια στιγμή θα το κάνει. Ήδη το πρώτο βήμα έγινε, ο νέος πρόεδρος φορά γραβάτα και όχι στολή παραλλαγής!

 

Santa Klara: Τσε Γκεβάρα

Ιστορία👉 Ernesto Guevara είναι το σωστό όνομα του αργεντίνου γιατρού και μετέπειτα επαναστάτη, που γεννήθηκε το 1928 στο Ροσάριο της Αργεντινής και θεωρείτo ο δεύτερος στην τάξη της κουβανικής επανάστασης. Ήταν το πρότυπο για όλους τούς ανά τον κόσμο επαναστάτες και μετά το θάνατό του, το ίνδαλμα όλης της απανταχού νεολαίας. To Τσε φαίνεται να ήταν παρατσούκλι στο όνομά του, επειδή το ανέφερε πολύ συχνά στην ομιλία του. Είναι μια λεκτική έκφραση που χρησιμοποιείται από ομιλητές της Αργεντινής και της Ουραγουάης και έχει εμφαντικό χαρακτήρα... σαν ο ομιλητής να θέλει να σου πει "...άκου, με προσοχή τι θέλω να σου πω..." και όλοι νόμιζαν ότι ήταν φωνητικό του ελάττωμα! Και όμως, σε κάθε του ομιλία-συζήτηση ήταν τόσο συνεπαρμένος με τις ιδέες του, που νόμιζε ότι το ίδιο θα ήταν και ο συνομιλητής του και ήθελε να του επιστήσει την προσοχή! Φοβερός άνθρωπος αυτός ο Γκεβάρα με το πούρο στα χείλη... και έφυγε νέος (38 ετών)... τον πρόδωσαν..άραγε ποιοί;... άραγε ποιός;;.

 

Ο Τσε στα προεπαναστατικά χρόνια, άριστος φοιτητής ιατρικής

Ο Τσε με την κόρη του.. τότε

η κόρη του σήμερα (φωτό της ιστοσελίδας του Δήμου Πατρέων)

 

Η κόρη του εμβληματικού επαναστάτη Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και Διευθύντρια του Κέντρου Μελετών Τσε Γκεβάρα της Αβάνας, Δρ Αλέιδα Γκεβάρα, επισκέφθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2024 την Πάτρα με αφορμή την 57. επέτειο από τη δολοφονία του πατέρα της και συναντήθηκε με το Δήμαρχο Πατρέων, Κώστα Πελετίδη (δεύτερος εξ αριστερών).

 

Ο Τσε στα επαναστατικά χρόνια

 

Ο μεγάλος επαναστάτης Κομαντάντε, με το όπλο ανά χείρας. Το άγαλμά του δεσπόζει στη Santa Klara, με το βλέμμα του να κυττά το νότο και να οραματίζεται ολόκληρη τη νότια Αμερική απελευθερωμένη, έχει ύψος περίπου 7 μέτρων και είναι μπρούντζινο.

hasta la Victoria siempre

Σε ένα ταξίδια μου, στη μακρινή Αργεντινή, έφτασα στη  λίμνη Frias, όπου υπάρχει μνημείο του Τσε Γκεβάρα, μαζί με ομοίωμα της μηχανής του, που πέρασε απο τα μέρη αυτά, προτού συνεχίσει για το Kαράκας και την Κούβα. Ήταν η πέμπτη του στάση ξεκινώντας από το San Francisco της Αργεντινής. Αυτός ο περίφημος easy rider ή επαναστάτης είπε το περίφημο "...Déjeme decirle, a riesgo de parecer ridículo, que el revolucionario verdadero está guiado por grandes sentimientos de amor.." (επιτρέψτε μου να σας πω, με κίνδυνο να φανώ γελοίος, ότι ο αληθινός επαναστάτης καθοδηγείται από μεγάλα συναισθήματα αγάπης).

Πράγματι, όπως και ο Μάο διεκατείχετο από βουλησιαρχία (θέλω άρα μπορώ), μία φιλοσοφική τάση που δίνει προτεραιότητα στη βούληση και στο συναίσθημα, αλλά δεν βασίζεται σε ρεαλιστικές καταστάσεις. Αυτός ήταν και ο λόγος που προχώρησε στο αντάρτικο της Βολιβίας, τη στιγμή που οι βολιβιανοί είχαν περισσότερο ανάγκη απο την επιβίωση και λιγότερο από επαναστατικές κινήσεις (Συνέντευξη της Ροζάλες στην πόλη La Higuera, όπου θυμάται τον Τσε να μιλά για ισότητα. Αναφορά του Μπενίγκνο στην ενότητα 23 του βιβλίου του). Οι κουβανοί δεν τον εμπόδισαν (δεν μπορούσαν άλλωστε) και κατά πολλούς επεδίωκαν την εξόντωσή του (ενότητα 27).

 

Cienfuegos, Trinidad, Topes de Collantes

Cienfuegos👉 Χτισμένο στις όχθες του ομώνυμου κόλπου, είναι η μοναδική πόλη της Κούβας που ιδρύθηκε από Γάλλους αποίκους και γιαυτό η αρχιτεκτονική του απεικονίζει γαλλική επιρροή. Αν και βιομηχανική περιοχή, ονομάζεται La Perla del Sur, τόσο όμορφο μέρος είναι. Αρχικά, ονομαζόταν Fernandina de Jagua (προς τιμή του του βασιλιά Ferdinand VII της Ισπανίας), αλλά μετονομάστηκε σε Cienfuegos (που σημαίνει 100 φωτιές), από το όνομα του Jose Cienfuegos Jovellanos, ισπανού στρατηγού. Το ίδιο επώνυμο είχε και ο μεγάλος επαναστάτης Camilo Cienfuegos, ηγετική προσωπικότητα της κουβανικής επανάστασης και o αγαπημένος των κουβανών. Αυτή η αγάπη τον.. πρόδωσε, γιατί χάθηκε με το αεροπλάνο του, (σαν ένας νέος Αλέξανδρος Ωνάσης), κάποια μέρα και ουδείς γνωρίζει τί απέγινε... ουδείς;;; απλά διερωτώμαι.

ο αγαπημένος όλων των κουβανών Camilo Cienfuegos

η όμορφη ξεναγός μας

 

Teatro Tomás Terry στο Cienfuegos

έκανε πρεμιέρα το 1895 με την παράσταση της Άιντα του Βέρντι

Palacio del Valle, είναι μια ιστορική βίλα στο Cienfuegos χτισμένη από τον
Ιταλό αρχιτέκτονα, Alfredo Colli (1913-1917) σε μαυριτανική αρχιτεκτονική.
Το 2000 ανακηρύχθηκε Εθνικό Μνημείο της χώρας.

 

άγαλμα του εθνικού τους ήρωα Jose Marti

Trinidad👉 Μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς Unesco (1988) και  μία από τις σημαντικότερες πόλεις της Κούβας με πολιτιστικό ενδιαφέρον, όπου η αρχιτεκτονική της αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της αποικιοκρατικής περιόδου. Τα μοναδικά κτίρια και οι πετρόστρωτοι δρόμοι, στο ιστορικό κέντρο της πόλης, δίνουν τη μοναδική αίσθηση του μεγαλείου μιας άλλης εποχής και παράλληλα τη θλίψη για την επερχόμενη.

 

 

στην κεντρική πλατεία του Τρινιδάδ

 

Την ίδρυσαν οι Ισπανοί στις αρχές του 16. αι. και μια σύντομη επίσκεψη, μάς ανακαλύπτει τη σπουδαιότητά της: Plaza Mayor, περιστοιχισμένη από αποικιακά κτίρια, Μουσείο αποικιοκρατικής αρχιτεκτονικής και το παραδοσιακό καφενείο La Canchánchara, όπου το ρούμι ρέει άφθονο. Το πίνεις μαζί με μέλι και λεμόνι και φαντάζεσαι τον εαυτό σου σκλάβος στο σακχαροκάλαμο, που σου το έδιναν οι αποικιοκράτες για να πάρεις δυνάμεις.

 

άρωμα τέχνης

συμπαθητικά εστιατόρια

Στην κεντρική πλατεία (Plaza Mayor) βρίσκεται ανακαινισμένο το Casa de los Sanchez Iznaga, μια οικογενειακή έπαυλη του 18. αι. που σήμερα στεγάζει το Museo de Arquitectura Colonial. Μέσα στο Μουσείο Αποικιακής Αρχιτεκτονικής θα βρείτε αντικείμενα που απεικονίζουν τα διάφορα αρχιτεκτονικά στοιχεία και τη χλιδή της εποχής εκείνης, αλλά και φρικτά εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας για τους σκλάβους.

ερυθροπύρωναν εργαλεία και στάμπαραν τους σκλάβους

Topes de Collantes👉 με ένα κρατικό γραφείο ταξιδίων (που ακούει στο όνομα Gaviota Tours) ξεκινήσαμε για ένα τριήμερο στην ενδοχώρα. Η πρώτη μέρα είχε ένα διαρκές ταξίδι στις τοποθεσίες Santa Klara, Cienfuegos και Τρινιδαδ, με κάποιες σύντομες στάσεις. Αργά το απόγευμα φτάσαμε στο Hotel Los Helechos (***), μέσα σε τροπικό δασώδες περιβάλλον, όπου και διανυκτερεύσαμε.

Μας είχαν προειδοποιήσει ότι ...η Κούβα τα τελευταία χρόνια έχει κάνει σημαντικά βήματα και διαρκώς βελτιώνει τις τουριστικές της υπηρεσίες. Χρειάζεται όμως αρκετή δουλειά ακόμη....ο τουρισμός όπως και κάθε υπηρεσία ή δραστηριότητα ελέγχεται από το κράτος και από ένα δύσκαμπτο μηχανισμό από τον οποίο είναι αδύνατον να ζητηθούν ευθύνες για παραλήψεις, αλλαγές, καθυστερήσεις ή ματαιώσεις.... Εντούτοις για μάς, όλα πήγαν με ανέλπιστη ακρίβεια. Ο κρατικός οδηγός ήταν ένας σεμνός μεσήλικας με κουστούμι και γραβάτα, ενώ η ξεναγός μας, μια κομψή κουβανέζα που είχε επισκεφτεί τη Μύκονο και τη Σαντορίνη.

 

Τη δεύτερη μέρα ανεβήκαμε στα ρώσικα Ρέο, ειδικά διασκευασμένα για τουρίστες, και ξεχυθήκαμε μέσα στη ζούγκλα. Ήταν η πρώτη μας επαφή με το κουβανικό φυσικό περιβάλλον, όπου πήραμε μια μικρή (αλλά πικρή) γεύση για τις μάχες που είχαν γίνει εδώ μεταξύ των στρατευμάτων του Μπατίστα και των αναρτών.

Το Topes de Collantes βρίσκεται στα βουνά Escambray (800μ υψ.) με την υψηλότερη κορυφή στα 1140μ. Εδώ υπάρχουν πολυάριθμα ενδημικά είδη χλωρίδας και πανίδας, όπως δάση πεύκου, μπαμπού και ευκαλύπτου. Στην 5ωρη πεζοπορία μας συναντήσαμε επίσης πολλά καφεόδενδρα, που παράγουν έναν εξαιρετικό καφέ (τον καλύτερο μετά τον τζαμαικανό) και ασφαλώς ανώτερο του κολομβιανού που υπερτερεί σε ποσότητα και όχι σε ποιότητα.

El Venao

El Rocio

 

τέλος διαδρομής και αρχή φαγητού... pollo 😟

 

Κουβανικές Χρονολογίες

• 1492, ο Κολόμβος φτάνει στην Κούβα και μάλιστα στο πρώτο του ταξίδι,
• 1511, γίνεται ο εποικισμός της χώρας από τον περίφημο Diego Velasquez και ψάχνει για χρυσό, αλλά το πραγματικό El Dorado είναι πολύ μακρυά από το νησί,
• 1740, εισαγωγή δούλων απο την Αφρική, οι ντόπιοι δεν φτάνουν για να εξάγουν τα αγαθά της χώρας στη Μητέρα Ισπανία,
• 1762, οι εγγλέζοι αποικειοκράτες μαθαίνουν στους ισπανούς αποικειοκράτες την τέχνη της αποικειοκρατίας και πως να χειρίζονται παραγωγικά τα μαύρα ανθρωπο-εργαλεία.... τρομερό!
• 1838, ανακαλύπτουν πόσο γλυκό είναι το σαχαροκάλαμο και η παραγωγή του, καθιστώντας τη χώρα στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας παραγωγής,
• 1868-1878, ο πρώτος πόλεμος ανεξαρτησίας, με σκοπό την ένταξή της ως Πολιτεία των ΗΠΑ,
• 1895, ο δεύτερος πόλεμος ανεξαρτησίας με ήρωα τον ποιητή Χοσέ Μαρτί,
• 1898, νέος πόλεμος και οι αμερικανοί τον κερδίζουν, με αποτέλεσμα, οι ισπανοί να τα μαζέψουν και να φύγουν,
• 1899, οι ισπανοί εγκαταλείπουν οριστικά το νησί και του χαρίζουν την ανεξαρτησία, αλλά και την υποταγή του στις ΗΠΑ,
• 1901, οι αμερικανοί ετοιμάζονται πηρετωδώς να υποδεχτούν την Κούβα ως την νέα τους πολιτεία, βάζοντας ένα ακόμη αστέρι στην Αστερόεσσα και ιδρύουν τη βάση τού Γκουαντάναμο, στο ΝΑ άκρο του νησιού, που λειτουργούσε όλα τα χρόνια του κομμουνιστικού καθεστώτος, πιο τρελό πράγμα δεν μπορούσε να υπάρξει,
• 1933, ανέρχεται στην εξουσία ο Μπατίστα (και λίγα χρόνια μετά ο Μεταξάς στην Ελλάδα) που παραμένει μέχρι το 1958 δικτάτορας και δραπετεύει παίρνοντας μαζί του και το θυσαυροφυλάκειο της χώρας, αφήνοντας τους κουβανούς άφραγκους, που τόχουν πλέον συνηθίσει και γιαυτό το ρίχνουν στο τραγούδι,
• 1959, Φιντελ Κάστρο είναι το όνομα ενός επαναστάτη, που αν κάποιες εκλογές (1952) δεν θα είχαν ματαιωθεί, θα είχε μείνει ασήμαντος στα κατάστοιχα της Ιστορίας. Αυτός, λοιπόν και κάμποσοι μπαρμπούτος φιντελίστας, (οι μουσάτοι του Κάστρο), σαν απόγονοι του Βελουχιώτη, αναλαμβάνουν την εξουσία και παρέα με τον Τσε Γκεβάρα ιδρύουν ένα καθεστώς, που θα πάρει δύο χρόνια στους αμερικανούς να συνέλθουν και να συνειδητοποιήσουν ότι είναι επαναστατικό και τους ρώσους να διερωτώνται αν είναι δικοί τους ή όχι,
• 1961, ο Φιντέλ προσγειώνει τους κουβανούς, "...ότι για ένα τανκ χρειάζονται χίλια τσουβάλια ζάχαρης και πρέπει πρώτα να βοηθήσουμε τους αδελφούς μας στην Αγγόλα και ας μην περιμένετε πολλά..." (αυτή η φράση έχει διατυπωθεί παλαιότερα ως "όπλα ή βούτυρο;") αλλά τους κλείνει το μάτι και τους κάνει οίκους ανοχής (θα λέγαμε εμείς) για να μην ξενοπηδιούνται στα παγκάκια και δεν επιτρέπεται για την επανάσταση, ενώ αυτοπροσδιορίζεται (επιτέλους) ως κομμουνιστής. Οι σοβιετικοί αναπνέουν για πρώτη φορά τον καπνό της επανάστασης και όχι των πούρων, που αν και εξαγώγιμο προιόν και όντως διάσημα, ποτέ δεν έγιναν περιζήτητα!
• 1961 συνέχεια... οι αμερικανοί αποβιβάζονται στον κόλπο των χοίρων (στα νότια του νησιού) και τρώνε τα μούτρα τους και οι απανταχού επαναστάτες της οικουμένης πανηγυρίζουν, όμως καταλαγιάζει γρήγορα ο ενθουσιασμός λόγω της σύλληψης και της εκτέλεσης του Γκεβάρα,
• 1962, παραλίγο να έχουμε Γ'ΠΠ με την ανοήτη απόφαση του Χρουτσιώφ να εγκαταστήσει πυραύλους στην Κούβα και τους παίρνει άρον-άρον πίσω, ενώ ο Κάστρο καπνίζει το πούρο της οργής,
• 1967, ένα περίεργο γεγονός καταγράφει ο Dariel Alcaron Ramirez (γνωστός ως Benigno) στο βιβλίο του "Η ζωή και ο θάνατος της επανάστασης στην Κούβα", όπου τον Οκτώβριο συλλαμβάνεται (Βολιβία) ο Τσε και εκτελείται, ενώ οι επιζήσαντες της ομάδος του (μεταξύ των οποίων και ο Benigno) διαφεύγουν στη Χιλή, και απο εκεί μέσω Σιγκαπούρης, Αθήνας, Παρισιού και Πράγας φτάνουν στην Αβάνα. Πριν αναχωρήσουν, ο τότε χιλιανός πρόεδρος Φρέι ρωτά τον Μπενίγκνο "...πως εξηγείται το ότι, όντως εσείς κουμουνιστές, η Ελλάδα των συνταγματαρχών σάς δίνει άδεια transit, ενώ οι φίλοι σας οι ρώσοι σάς το αρνούνται?.... εγώ δεν ήξερα τι να του απαντήσω και το μόνο που σκέφτηκα ήταν.... δεν το καταλαβαίνετε γιατί δεν είστε κομμουνιστής...". Όπως αναφέρει σε άλλα σημεία του βιβλίου, οι ρώσοι έβγαζαν μπιμπίκια όταν άκουγαν τη λέξη Τσε Γκεβάρα και ομάδα του (δεν τον πήγαιναν καθόλου), ενώ στο αεροδρόμιο του Ελληνικού είχε μαζευτεί κόσμος για να τους υποδεχτούν (Ενότητα 26, του βιβλίου του),
• 1968, οι εθνικοποιήσεις σαρώνουν τα πάντα, ακόμη και τα κουρεία κρατικοποιούνται, και τα στιβλωτήρια επίσης και θυμάμαι κάποια παλιά vintage φωτό, όπου κάποιος κουβανός στίλβωνε τα παπούτσια.... και τώρα μου λύθηκε η απορία, ήταν δημόσιος υπάλληλος και η ιδιωτική περιουσία γίνεται αναμνηστικό είδος σαν γραμματόσημο. Οι κουβανοί το ρίχνουν στο τραγούδι και γίνονται διάσημοι!
• 1969, παλαιότερες σκέψεις του Γκεβάρα ήταν η κατάργηση του χρήματος και ο Κάστρο τον άκουγε με προσοχή, ενώ οι Σοβιετικοί τρελλαίνονταν.... και ο λαός με ταμπεραμέντο κουβανικό να τραγουδά το γνωστό ρεφρέν ό,τι φάμε και ό,τι πιούμε,
• 1980, η Κούβα παίρνει φτηνό πετρέλαιο από την ΕΣΣΔ και το μοσχοπουλά κερδίζοντας πολλά χρήματα, που τα επενδύει σε απελευθερωτικά κινήματα της Αφρικής, προσπαθώντας να βάλει χέρι στην Αγγόλα (ενότητα 34 στο βιβλίο του Μπενίγκνο). Φαίνεται ότι οι κουβανοί δεν τα χρειάζονται γιατί δεν έχουν χέρια να τα κρατήσουν, στο ένα κρατούν την κιθάρα και στο άλλο το όπλο, θα μπορούσε να πει κάποιος είρων! Οι αμερικανοί διαμαρτύρονται, αυτοί οι ιμπεριαλιστές κατηγορούν τους ιμπεριαλιστές κουβανούς για ιμπεριαλιστικές πολιτικές... μύλος δηλαδή,
• 1990, ο σοβιετικός κομμουνισμός αρχίζει να τρίζει, ο Κάστρο γίνεται 70 χρονών, κάπου παραπατάει και σπάει το ποδάρι του και καταρρέει, όπως και η κουβανική οικονομία, που τόσα χρόνια ζούσε σε χάρτινα (ή μάλλον σε επαναστατικά) πόδια,
• 2006, ο Κάστρο μεταβιβάζει την εξουσία στον αδελφό του Ραούλ και το 2016, σε ηλικία 90 ετών, αφήνει τα επαναστατικά και συντροφεύει το Μαρξ (που δεν θέλει ούτε να τον βλέπει)... αιωνία του η μνήμη, που θα μείνει στις σκέψεις των κουβανών ποικιλλοτρόπως,
• 2018, ο νέος πρόεδρος της Κούβας (μετά την παραίτηση του Ραούλ Κάστρο) είναι ο Miguel Mario Diaz-Canel Bermudez, που δείχνει ένας μοντέρνος ηγέτης, το προφίλ του οποίου ουδεμία σχέση έχει με εκείνο του Φιντέλ. Τα χρόνια αλλάζουν και οι στολές των επαναστατών μπαίνουν στο ράφι της ιστορίας... αυτός φορά γραβάτα!
• 2021, ο Τραμπ θεωρεί την Κούβα ότι υποστήριζε την τρομοκρατία (το ίδιο και Ιράν, Ιράκ, Σουδάν, Συρία, Λιβύη, Σομαλία και Υεμένη) και σταματά τη χορήγηση ESTA (21$) σε ταξιδιώτες προς ΗΠΑ, που έχουν ταξιδέψει στην Κούβα από τις αρχές του 2021. Αυτοί χρειάζονται πλέον κανονική βίζα (185$, συνέντευξη και αναμονή μέχρι δυο μήνες),
• 2025, ο Μπάιντεν μια μέρα πριν αποχωρήσει βγάζει την Κούβα από τη λίστα με κράτη που ενθαρρύνουν την τρομοκρατία,
• 2025, ο Τράμπ μόλις ανέλαβε ξαναβάζει την Κούβα στη λίστα τρομοκρατίας,
• 2030, Κούβα ή Πουέρτο Ρίκο θα είναι η 51. πολιτεία των ΗΠΑ ή ο Καναδάς και η Γροιλανδία σύμφωνα με τις δηλώσεις του 47. προέδρου των ΗΠΑ και οι συζητήσεις τύπου καφενείου καλά κρατούν.

Tips n' Tricks: Κούβα, μία χώρα, χίλιες εικόνες

👉 Οικονομικά αδύναμη, αλλά ακριβή σαν την Ελβετία

💓 Κτήρια υπό κατάρρευση, αλλά ταυτόχρονα θαυμάσια αρχιτεκτονική και πολιτιστικά πλούσια

💃 χώρα με έντονη ενέργεια και φιλικούς ανθρώπους, αλλά παντού ραθυμία

😥 είναι ο παράδεισός σου και για μένα η φυλακή μου;

😳 τελικά τι είναι η Κούβα?

"...η  Κούβα δεν είναι μόνο μία χώρα. Είναι πολλές χώρες, η μια πάνω στην άλλη. Η μία κρύβει την άλλη σε στρώματα που δεν αλληλοκαλύπτονται και προστατεύουν από ματιές επιπόλαιες και βιαστικές...". Έτσι περιέγραφε ο Χεμινγούει την Κούβα στα προεπαναστατικά χρόνια... και μετά ήρθαν οι αντάρτες. Φυσικά, θα αποφύγω να κάνω το ρητορικό ερώτημα "..αν δεν υπήρχε ο Κάστρο.." γιατί η ιστορία περιγράφει πραγματικά γεγονότα και όχι υποθετικά, αλλά και ούτε επιχειρεί προβλέψεις τύπου Τάκη Λαζαρίδη "... σύντροφοι, ευτυχώς ηττηθήκαμε..."

• πριν αποφασίσετε να πάτε στην Κούβα (εν έτη 2025) σκεφτείτε ότι θα εγγραφτείτε στη Black list των ΗΠΑ. Δεν θα μπορείτε να πάρετε πλέον ESTA παραμόνο κανονική visa (με χρέωση 185$ και συνέντευξη στην πρεσβεία). Στο διαβατήριό σας δεν θα σας βάλουν καμία κουβανική σφραγίδα (έλεγξα το δικό μου), αλλά οι αμερικανοί θα σας βρουν, αν απαντήσετε ψέματα, οπότε τότε ξεχάστε οριστικά την Αμερική,
  
• πριν φύγετε για Κούβα, σκεφτείτε τον τρόπο του ταξιδιού σας. Αν είστε χύμα ταξιδιώτης, μην σας απασχολεί καθόλου. Θα βρείτε τρόπο να επιβιώσετε και να περάσετε περίφημα. Σε άλλη περίπτωση (είστε άπειρος ή έχετε οικογένεια-σύντροφο-παρέα που έχει διαφορετικό ρυθμό από το δικό σας) σκεφτείτε να απευθυνθείτε σε κάποιο γραφείο ταξιδίων, που μπορεί να διοργανώσει το ταξίδι σας και να σας δώσει σημαντικές πληροφορίες. Απευθύνθηκα στο Skydream, που με βοήθησε πάρα πολύ και ειλικρινά πρέπει να ευχαριστήσω δημόσια την Αγγελική που ανέλαβε τη διοργάνωση μέρους του ταξιδιού μου,
• πριν φύγετε για Κούβα, ψάξτε, ψάξτε, ψάξτε... υπάρχουν πολλές ιστοσελίδες που θα σας καθοδηγήσουν να αποφύγετε παγίδες. Θα βρείτε πολλές χρήσιμες πληροφορίες που δεν αναφέρω,
  
• κατεβάστε την offline εφαρμογή map.me, φορτώστε το χάρτη της Κούβας και εξασκηθείτε στην πλοήγηση, σίγουρα θα σας χρειαστεί, το google map δεν είναι σίγουρο ότι θα σας βοηθήσει,
• πριν φύγετε για Κούβα, αγοράστε διαδικτυακά μια sim card (4GB, 20min phone, 14$) απο την μονοπωλιακή εταιρία Cubacel Tur Basic. Προσοχή μην σας υπερχρεώσουν χωρίς λόγο. Την παραλαμβάνετε από το αεροδρόμιο στο χώρο των αποσκευών,
  
• πριν φύγετε για Κούβα, εκτυπώστε όλα τα απαιτούμενα έγγραφα (βίζα, ασφάλεια ταξιδίου) και κρατήστε τα. Ίσως να χρειαστούν και κατά την έξοδό σας. Ρωτήστε ακριβώς την πρεσβεία ή το γραφείο ταξιδίων σας,
  
• πριν φύγετε για Κούβα, πάρτε μαζί τα φάρμακά σας και ακόμη περισσότερα, αν μπορείτε, και δωρήστε τα, όταν αναχωρήσετε. Τα έχουν απολύτως ανάγκη.  Ένας φακός κεφαλής θα είναι χρήσιμος σε περίπτωση διακοπής του ρεύματος. Επίσης αντιηλιακό, αντάπτορας πρίζας αμερικανικού τύπου και αντικουνουπικό σε περίπτωση υγρασίας και ζέστης,
  
• στα ξενοδοχεία, αλλά κυρίως στα casas particulares σάς αλλάζουν χρήματα σε πέσος. Σήμερα (2025) η ανεπίσημη ισοτιμία είναι 1ευρώ=300 πέσος (στο αεροδρόμιο η επίσημη είναι 1 ευρώ=125 πέσος) αλλά μην αλλάξετε πολλά χρήματα. Παντού παίρνουν ευρώ ή δολάρια (εκτός από Μουσεία, θέατρα και κάποια σούπερ μάρκετ),
• προσοχή! η κάρτα Revolut δεν λειτουργεί στην Κούβα,
  
• όταν φθάσετε στην Κούβα, κάντε λίγο υπομονή στον έλεγχο των διαβατηρίων... είναι πολύ αργοί και πάρτε ένα χαμόγελο τη στιγμή που σας φωτογραφίζουν,
• shuttle buses για την πόλη είναι απίθανο να βρείτε. Ταξί κυκλοφορούν πολλά, αλλά ρωτήστε την ταρίφα, διαφορετικά καήκατε. Σας χρεώνουν όσο θέλουν. Καλό είναι να το έχετε προγραμματίσει μέσω του γραφείου ταξιδίων σας. Αν εντούτοις πάρετε τοπικό ταξί, νάχετε το σακίδιο με πορτοφόλια, κινητά κλπ μαζί σας... ουδείς γνωρίζει αν είναι κρυμμένος κάποιος στο πορτ-μπαγκαζ,
  
• αν έχετε πάει Ινδία, το περιβάλλον με τα κάρα στους δρόμους, τα ποδήλατα και τους ντόπιους να πηγαίνουν χιλιόμετρα με τα πόδια είναι σχεδόν ταυτόσημα,
• αγοράζετε εμφυαλωμένο νερό και να είστε προσεχτικοί στα ωμά τρόφιμα. Αποφύγετέ τα αν μπορείτε. Εντούτοις με την πρώτη στομαχική διαταραχή πάρτε ένα Imodium (συστήνεται να έχετε μαζί σας δυο κουτιά, αν και τα είχα, δεν χρησιμοποίησα κανένα),
• θα είναι εμπειρία αν ανεβείτε σε φορτηγά που κάνουν χρέη λεωφορείου, δοκιμάστε τα,
  
• χρησιμοποιήστε τη φράση yo vivo aqui (μένω εδώ) αν αισθανθείτε ότι σας ενοχλούν για να αγοράσετε πούρα ή άλλα προιόντα τους,
  
• επισκεφτείτε τα μπαράκια της πόλης και αφεθείτε στη μουσική και στο ρούμι που ρέει άφθονο και δοκιμάστε κοκτέιλ (με ή χωρίς πάγο),
• στο δρόμο αποφύγετε να φαίνονται χρυσές καδένες, ρολόγια, ακόμη και ακριβές φωτογραφικές μηχανές. Η Κούβα, μετά COVID εποχή, δεν μοιάζει καθόλου με άλλες εποχές της μεγάλης ασφάλειας. Ακόμη και η Κυβέρνηση προειδοποιεί στην επίσημη ιστοσελίδα της,
• μια τουριστική περιοχή είναι το Varadero με τα all inclusive hotels, τύπου Χερσονήσου Κρήτης, με πολύ φασαρία, χαμηλή ποιότητα μπουφέδων και φωνακλάδων ρώσων που απολαμβάνουν τις διακοπές τους μακρυά από την παγωμένη Μόσχα.  Μπορεί η παραλία της να έχει πιό λευκή άμμο, αλλά φυσικά δεν συγκρίνεται με την πολύ ανώτερη παραλία του Μύρτου στην Κεφαλλονιά ή της Κουρούτα στο νομό Ηλείας. Εντούτοις, πολλοί τουρίστες την έχουν επισκεφτεί και έχουν μείνει στα δαιδαλώδη ξενοδοχεία της. Μια επίσης ενδιαφέρουσα περιοχή είναι το Vianales (με φυτείες καπνού, όπου δεν πήγαμε),
  
• αποφύγετε πολιτικές συζητήσεις, αμφιβάλλω αν θα βγάλετε άκρη, η Κούβα αποπνέει έναν επαναστατικό αέρα, δεν μπορώ να την φανταστώ καπιταλιστική,
  
• αν ξέχασα κάτι, θα χαρώ να μου το υπενθυμίσετε.... ελπίζω να περάσετε όμορφα,
• άρθρα ταξιδιωτών: how to spend two weeks in Cuba , the cost of travel in Cuba ,  Πλανήτης Κούβα: Ένα μαγικό ταξίδι που έγινε μάθημα ζωής , travelstories