Καρδαμίλη-Φαράγγι Βυρού

Φαράγγι Βυρού

Η διαδρομή μας απο την Καρδαμίλη προς στο Εξωχωρι, στο φαραγγι του Βυρού, στα Τσέρια και επιστροφή μέσα απο το φαραγγι στην Παλιά Καρδαμίλη. Μια υπέροχη πεζοπορική διαδρομή, σε καιρό που θυμίζει άνοιξη, στη Νότιο Πελοπόννησο. Εδώ που οι ξενοι έχουν αγοράσει τη γη και περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, μακρυά απο τον κρύο βορρά.

Καθοδόν προς την Νότια Πελοπόννησο. Εδω ειναι ο Κακόβατος, μια γραφική παραθαλάσσια τοποθεσία, λίγα μόλις χλμ απο τη Ζαχάρω του νομού Ηλείας. Εχει μικρές ταβερνούλες με ωραίο ψαράκι και ουζάκι. Αλλά προσοχή, μην πάτε τα ΣΒΚ... δεν θα βρείτε θέση να καθίσετε, αφήστε επίσης και το γεγονός ότι οι Έλληνες είναι φωνακλάδες!!!

Η παλια σιδηροδρομική γέφυρα Μάναρη, μνημείο μιας άλλης εποχής για την καμπύλη λίθινη θολωτή κατασκευής της. Όπως και άλλα σιδηροδρομικά έργα, ξεκίνησε η κατασκευή της επι Τρικούπη (1890) και ολοκληρώθηκε 6 χρονια μετά, στους πρώτους σύγχρονους ολυμπιακούς αγώνες. Εξυπηρέτησε τη διαδρομή Μύλων-Καλαμάτα. Για την εποχή της ήταν ένα απίστευτα εκπληκτικό έργο αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος με οκτώ τοξοτά ανοίγματα. Σήμερα, έχει αχρηστευθεί και σε κάποια χρόνια ίσως να μην αντεξει στη φθορά του χρόνου.

 

Η νέα οδική γέφυρα, χλωμή και ατέριαστη με το περιβάλλον

Μικρά χωριουδάκια, εδω
στην πανέμορφη Μεσσηνία

Ξενώνας στον Αγ. Νικόλαο Καρδαμίλης

Στο ακρότερο σημείο του Αγ. Νικολάου αρχίζουν
τα απόκρημνα βραχια και τα σπήλεα

Σε αυτό το σημείο καταλήγει το σπήλαιο Καταφύγι

Η είσοδος στο σπήλαιο Καταφύγι ή σπήλαιο Σελινίτσας

Η περιοχή έχει τόσο ενέργεια, που το απολαμβάνουν
δεόντως ο Βασίλης και η Ιωάννα

Στη περιοχή του Αγίου Νικολάου Καρδαμίλης βρίσκεται το ανεκμετάλλευτο σπήλαιο «Καταφύγιο» (Αγίου Δημητρίου Σελίνιτσας), που θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας, σύμφωνα με τις απόψεις ειδικών που το έχουν επισκεφθεί.

 

Υποστηρίζεται, ότι στο παρελθόν ένας υπόγειος ποταμός περνούσε απ’ αυτό, διανοίγοντας ένα πολυδαίδαλο σύστημα καναλιών μέσα σε μάρμαρο. Η βέβαιη έκταση των στοών του είναι περίπου ένα χλμ. Ένα μεγάλο τμήμα του εξερευνήθηκε από το κ. Γιάννη Πετρόχειλο (που πρωτοανακάλυψε το σπήλαιο του Διρού) και το Σουηδό βιοσπηλαιολόγο κ. Lindberg το 1953, ενώ οι έρευνες συνεχίσθηκαν και αργότερα από το κ .Ι. Ιωάννου.

Σπηλαιολόγος ή ορειβάτισσα.. ιδού η απορία

Η είσοδός του είναι εντυπωσιακή, μεγαλοπρεπής και
αποτελείτο την έξοδο ενός παλαιού ποταμού.

Ο Ιωάννου γράφει στο ΓΕΩ (τ. 3/2000) της Ελευθεροτυπίας: ..στην ακτή έχει σχηματιστεί ένα «αμφιθέατρο» από την εκβολή του υπόγειου ποταμού. Ένα «αμφιθέατρο», το οποίο με τους μεγάλους λείους ασβεστόλιθους και τα τεμάχια μαρμάρου θεωρείται ένα από τα ωραιότερα σημεία φυσικής ομορφιάς του κόσμου. 

 

Οι λιμνούλες που σχηματίζονται βρίσκονται σε τέτοια γαλήνια όψη, που αν δεν τις προσέξεις, θα βρέξεις τα πόδια σου. Δεν μπορείς να διακρίνεις αν είναι νερό ή στεγνό έδαφος.

Εντυπωσιακή έξοδος απο το σπήλαιο στη δύση του ηλίου

Ατενίζοντας τη δύση του ηλίου

 

 

 

Γιατί ήλθαμε στην Καρδαμίλη; Δεν υπάρχει γιατί. Η περιοχή τα προσφέρει σχεδόν όλα. Άλλωστε δεν την προτιμούν τυχαία οι γερμανοι, που έχουν αγοράσει ολόκληρη τη Στούπα. Αλλά, έχουμε τους λόγους μας. Διοργανώνεται το Taygetos Challence 2017 και ειναι ευκαιρία να ακολουθήσουμε τους δρομεις, που πραγματικα!!! αξίζει να τους θαυμάζεις στις ορεινές διαδρομές τους. Τρέχουν σαν κατσίκια, πηδούν πάνω απο βράχους, αναποδογυρίζουν πέτρες, γκρατζουνίζονται σε αγκάθια, ανεβαίνουν ανηφόρες....  και εμεις τους φωτογραφίζουμε...

Στη ορειβατική μας διαδρομή προς το Εξωχώρι συνανταμε μικρα (εγκατελλειμένα ;;) χωριουδακια με έντονα τα στοιχεία μιας άλλης εποχής. Η περιοχή αποτελούσε κλειδί διόδου από τη Λακωνία προς τη Μεσσηνία και δεν ήταν ένα χωριό, αλλά μια περιοχή διάσπαρτη με πολλούς μικροοικισμούς, που είχε ως κέντρο τη Χώρα, ένα χωριό λίγο πιο πάνω απο το Εξωχώρι.

Η περιοχή είναι κατάσπαρτη απο κάκτους και φραγκόσυκα (αριστερά φωτό), ενώ δεξια φωτογραφίζουμε το φαράγγι του Βυρού, που θα το κατέβουμε και μετά θα αρχίσουμε τη μεγαλη ανηφόρα (Υ.Δ. 200μ) μέχρι το χωριό Τσέρια.

Το φαράγγι του Βυρού είναι ένα από τα φαράγγια της περιοχής του Ταυγέτου με συνολικό μήκος τα 20 χλμ. Πέρα από τη φυσική του ομορφιά, ξεχωρίζει και λόγω της ιστορικής του σημασίας, καθώς κατά μήκος του διερχόταν η αρχαία Βασιλική Οδός που ένωνε την Αρχαία Σπάρτη με το λιμάνι της Καρδαμίλης.

 

Ο Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος στην Παλαιά Καρδαμίλη. Εδώ βρίσκεται και το φρούριο του Μούρτζινου, πραγματικό οχυρό, που αν και έχει ανακαινιστεί, διακρίνεται η ισχύς του την εποχή της επανάστασης.

 

Όπως αναφέρει το διαδίκτυο, η ιστορία των Τρουπάκηδων-Μούρτζινων, καπετάνιων της Ανδρούβιστας, που ανήκαν σε ένα από τα ισχυρότερα γένη της Εξω Μάνης, αρχίζει με έναν «ημιμυθικό», γενάρχη, τον Μιχαήλ Παλαιολόγο, εμφανίζεται στην περιοχή στα τέλη του 17ου αιώνα. Εκτοτε η γενιά χωρίζεται σε γενιές και υπογενιές, που εμφανίζονται στον οικισμό της Καρδαμίλης με πύργους και πυργόσπιτα οργανωμένα σε γειτονιές. Η μόνη γραπτή μνεία του ονόματος του Μιχαήλ Παλαιολόγου γίνεται σε επιγραφή κρήνης στην Πάνω Καρδαμίλη, την οποία έκτισε ο γιος του Παναγιώτης το 1734. Από το γένος αυτό προέρχεται και ο Μιχάλμπεης Τρουπάκης, μπέης της Μάνης από το 1779 ως το 1782. Το επίθετο Μούρτζινος ήταν παρατσούκλι του γιου του Μιχάλμπεη, Παναγιώτη, ο οποίος ανέλαβε τη διοίκηση της καπετανίας το 1798. Αυτά!!!

 

 

Στην επιστροφή περάσαμε μπροστα απο το σπίτι του Πάτρικ Λη Φέρμορ που ειναι γνωστό για την ιστορία του. Όπως συμβαίνει καθε φορά, μετά απο μια πολύωρη ορειβασία ακολουθεί μπάνιο και ουζάκι στην παραλία. Αυτό ειναι Ελλάδα!!!