bavarian Voralps: Brecherspitz

Η πρωινή πτήση της Lufthansa ήταν ακριβής στην προσγείωσή της, το ίδιο και η παρέα που με περίμενε στο αεροδρόμιο του Μονάχου. Ξεκινήσαμε μαζί για τη Schliersee, που μαζί με τις Achensee και την Tegernsee συνθέτουν ένα μαγευτικό τοπίο στους πρόποδες των βαυαρικών άλπεων...

Ο σχεδιασμός της ανάβασης είχε γίνει καιρό πριν.. απο το καλοκαίρι σε κάποια αμουδερή παραλία!!! Εδω, δεν εχει παραλίες αλλά εξαιρετικά και όμορφα βουνα για ωραίους ορειβάτες!!!! Το ξεκίνημα γίνεται απο το χωριό neuhaus στη λίμνη schliersee. Φθάνεις εδω και με τον προαστειακό απο το Μόναχο.

 

Η περιοχή των βαυαρικών προάλπεων αποτελείται απο συγκροτήματα βουνών με υψόμετρο 1400-1800μ. Ειναι καλυμενα απο δάσοι (κυρίως κέδρους) που στην κορυφή τους, αντί για κολωνάκι έχουν έναν μεταλλικό σταυρό ύψους 2-5 μέτρων. Η περιοχή βρίσκεται πολύ κοντα στην έδρα του πάπα (Βατικανό) και ειναι εμφανής η επίδραση της καθολικής εκκλησίας παντού (μιλάμε για μεσαίωνα και πριν...).

 

Η τοιχογραφία (painting facade) ειναι πολύ συνήθης στις περιοχές της νότιας γερμανίας (βαυαρίας). Αυτή η τεχνική διακόσμησης (με την εναπόθεση στρωμάτων γύψου διαφορετικής απόχρωσης σε κεραμική επιφάνεια) ή απλής ζωγραφικής ειναι γνωστη στην Ευρώπη από τους κλασσικούς χρόνους και απαντάται συχνά στην Ιταλία κατά τον 16ο αιώνα, ακόμη και στην Αφρικανική τέχνη. Η τεχνη αυτή αποτέλεσε εναλλακτική διακόσμηση στο βάψιμο των τοίχων και οδήγησε στις μέρες μας στο γνωστό graffity (η λέξη ειναι λατινογενής graffito).

Freudenreichkapelle στα 1573μ. Μοιάζει για καταφύγιο αλλά ειναι ένα μικρό παρακλήσιο. Η πρόσβαση σε αυτό γίνεται απο το ankelalm με συνεχή ανάβαση και αναρρίχηση στο τελευταίο τμημα της διαδρομής.

Stockender Verkehr ειναι η έκφραση για το μποτιλιάρισμα των αυτοκινήτων στα γερμανικά, που μπορεί να εφαρμοστεί και δω πάνω.. περιμενουμε αρκετα λεπτά να περάσουν οι κατεβαίνοντες για να συνεχίσουμε. Κορυφή Brecherspitz στα 1683μ. Φωτό με τηλεφακό απο μακρυα.. Μοιάζει με το Φιλοπάππου την καθαρά Δευτερα, αλλά δεν ειναι...

Διάσχιση κόψης μεχρι την κορυφή στα 1683μ. Η διαδρομή έχει κατά τμήματα σύρμα συγκράτησης καθότι ειναι βραχωδης και γυαλιστερή. Συνηθως γίνονται εδω ατυχήματα και το ελικόπτερο της ADAC (ΕΛΠΑ) βρίσκεται συνεχώς σε εγρήγορση.

Δοκιμάζονται οι αναρρηχιτικές ικανότητες του Δημήτρη. Οι γερμανοί αλπινιστες φροντίζουν τα μονοπάτια τους και τα ελέγχουν σε ετήσια βάση. Ειναι απίθανο να χαθείς και πολύ ασφαλή αν τηρείς τους κανονισμούς...

To ανάγλυφο της κόψης προχωρώντας προς την κορυφή των 1683μ. Κάποιοι φίλοι μας έχουν μεινει πολύ πισω, αλλά ειναι η ευκαιρία να συγκρίνουμε το μεγεθος του τοπίου, που μόνο το μάτι μας εκστασιάζεται στο μεγαλείο του. Όλη η πληροφορία του βαθους χάνεται στη φωτογράφιση...

Κορυφή με καλή θεα (η θολουρα οφίλεται στην εντονη υγρασία της ημερας).. στο βαθος η Schliersee... όπως λένε οι ντόπιοι, τα βράδυα φαίνεται απο δω πάνω ο έντονος διαχυτος φωτισμός του Μονάχου (απέχει 80χλμ)..

Στην επιστροφή μείναμε στο ankelalm για τη συνηθισμενη μπυρίτσα (κανει καλό στην ενυδάτωση των μυών) και η σερβιτόρα ενθουσιάστηκε με τους έλληνες και ήρθε με την κάβα της... διαφορα λικερ και τσίπουρα για να διαλέξουμε, ακόμη και ουίσκι ειχε η φιλοξενία της.... ωραίοι άνθρωποι αυτοί οι βαυαροί!!!