Τζουμέρκα (Tzoumerka)

Χιονισμένα Τζουμέρκα

Πράμαντα, Άγναντα, Καταρράκτης, υπέροχα ορεινα χωριά.. και εκεί ψηλά ..τα φοβερά Τζουμέρκα. Δεξιά, στο γεφύρι της Άρτας αρχίζει μια άλλη Ελλάδα..γοητευτική, γεμάτη εναλλαγές και εκπλήξεις... Εδώ, ανεβαίνοντας για τη Ροδαυγή (800μ) φωτογραφίζουμε τον πρωινό 'Αραχθο που καλύπτεται απο ομίχλη...

..ενώ μακρυά υψώνονται οι ορεινές και απότομες ορθοπλαγιές των Τζουμέρκων..

Μεσα απο τις φιδίσιες στροφές φτάνουμε (επιτέλους) στο χωριό καταρράκτης... απο όπου θα πάρουμε το χωματόδρομο (10 χλμ) μέχρι το καταφύγιο.. εκεί θα αρχίσει και η ανάβαση..

Στο βόρειο τμήμα των νότιων τζουμέρκων είναι η γνωστή Στρογγούλα, που στα πόδια της έχει το χωριό Πράμαντα, εκεί που θα διανυκτερεύσουμε...

Τα Αθαμανικά όρη ή Τζουμέρκα είναι μεγάλη οροσειρά της δυτικής Ελλάδος, που ουσιαστικά αποτελεί τμήμα της ευρύτερης οροσειράς της Πίνδου. Η υψηλότερη κορυφή τους είναι η Κακαρδίτσα με υψόμετρο 2429μ και η επόμενη το Καταφίδι στα 2393μ, όπου θα προσπαθήσουμε να την προσεγγίσουμε...

Το ελληνικό Matterhorn.... κυττάχτε πόσο του μοιάζει...

Τα τζουμερκα χωρίζονται σε δύο επιμέρους οροσειρές. Το βορειότερο τμήμα που βρίσκεται στα όρια των νομών Ιωαννίνων και Τρικάλων ονομάζεται Κακαρδίτσα και σε αυτό ανήκει η υψηλότερη κορυφή της οροσειράς. Το νοτιότερο τμήμα είναι τα κυρίως Τζουμέρκα και ανήκει στο μεγαλύτερο τμήμα του στο νομό Άρτας.

Με τηλεφακο η προηγούμενη φωτογραφία. Απότομες ορθοπλαγιές που σχηματίζουν τοίχο απροσπέλαστο δίνουν μια εντυπωσιακή εικόνα όταν τους πλησιάζεις...

Ανεβαίνοντας προς το καταφύγιο, σε μια στροφή όπου υπάρχει και πηγή σταματάμε για να απολαύσουμε το θέαμα. Η μερα ειναι υπέροχη με καθαρό και αίθριο καιρό.

 

Τα Αθαμανικά όρη οφείλουν την ονομασία τους στο αρχαιοελληνικό φύλο των Αθαμανών που ήταν εγκατεστημένο στην περιοχή αυτή. Οι Αθαμάνες άκμασαν κυρίως τον 3ο και 2ο αιώνα π.Χ. όπου διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στις συγκρούσεις μεταξύ Μακεδόνων και Αιτωλών. Το όνομα Τζουμέρκα είναι σλαβικής προέλευσης και σημαίνει ελλέβορος. Αυτά αναφέρει το wiki!

Από υψόμετρο 1800μ φωτογραφίζουμε τον Τόμαρο, είναι το ψηλό βουνό που αντικρύζουμε στα αριστερά μας, όταν πλησιάζουμε τα Ιωάννινα...

Μέχρι το διασελο στα 2200μ υπάρχει χωματόδρομος που συνεχίζει στην ανατολική πλευρά και που αχνά βρίσκουμε τα ίχνη του στο χιονισμενο τοπίο...

Γυρω στα 2000μ το χιονι ειναι πολύ πυκνο και σε καποια σημεια φτανει και το μισό μέτρο.... Ανεβαίνοντας με πλήρη χειμερινό εξοπλισμό στις πλαγιές που θα μας οδηγήσουν στο Καταφίδι (2393μ).. αν μπορέσουμε να φτάσουμε λόγω προχωρημένης ώρας και πυκνού χιονιού...

Φωτογραφίζοντας μια απότομη ορθοπλαγιά..... πνιγμενη στο χιόνι...

Μία ...έρημος απο χιόνι!!!

Το καταφύγιο στα 1650μ στη δύση του ηλίου. Στο βαθος προς τα δεξιά ειναι τα Ιωάννινα..

Στη δύση του ήλιου, το Καταφίδι χρωματίζεται σε ένα έντονο ερυθρό χρώμα......

...ενώ οι αέρινες φιγούρες σχηματίζουν το τελευταίο κάδρο της ημερας (η απέναντι κορυφογραμμή ανήκει στο Ξεροβούνι)