menu

Wednesday, June 14, 2017

USA: Grand Canyon

video (Grand Canyon)
Πηγή (The hiking experience

Ο σχεδιασμός είχε αρχίσει πολύ νωρίς, απο το χειμώνα, ετοιμάζοντας ένα ορειβατικό (μάλλον πεζοπορικό) ταξίδι σε ένα σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο, που αντίστοιχο η Ευρώπη δεν έχει. Μιλάω για το Grand Canyon, που βρισκεται στην πολιτεία της Arizona, μιας πολιτείας που το χαρακτηριστικό της είναι οι έρημοι και οι κάκτοι, ακόμη και οι ψηλές θερμοκρασίες!


Η Αριζονα ειναι μια πολιτεία των ΗΠΑ στα Νοτιοδυτικά που τη διασχίζει ένας μεγαλος ποταμός, ο colorado river.  Όταν βρεθείς στο Φοίνιξ δεν μπορείς να προσανατολιστεί χωρίς πυξίδα, ειναι μια επίπεδη πόλη με δρόμους χωρίς αρχή και τέλος. Όμως η ύπαιθρός της ειναι εκπληκτική.... εχει αυτές τις ερήμους που δημιουργούν καλλιτεχνήματα, ενω οι κάκτοι μοιάζουν σαν γλυπτά σκορπισμένα παντού.
  

Η πλέον κλασσικη διαδρομή είναι το South Rim Classic (27Km) σε 3 μερες πεζοπορία, ενώ υπάρχει και το North Rim to South Rim κατα μήκος του ποταμού Colorado (σαν να λέμε διάσχιση των Τεμπών σε μικρογραφία) σε μήκος  39Km και 4-5 μέρες πεζοπορίας. Το μονοπάτι ειναι τόσο ευδιάκριτο, που αν το χάσεις πληρωνεις πρόστιμο στον εαυτό σου, τόσο αφηρημένος θα είσαι!!!

 
Όλοι οι εθνικοί δρυμοί (National Parks) της Αμερικής  έχουν είσοδο απο 15-30$, ενώ υπάρχουν οι μηνιαίες και οι ετήσιες συνδρομές (σαν τα διόδια στους δρόμους). Η εξόρμηση μπορεί να γίνει είτε με οδηγό βουνού (κοστίζει 700-900$ για 3 μέρες με πλήρη κάλυψη διατροφής, ξεναγησης και μεταφοράς) ή μόνος σου (με ενοικίαση αυτοκινήτου, το μόνο μεσο που είναι ευκολο στη χρήση του στην αμερική των απέραντων μετακινήσεων). Παρκάρεις στο Grand Canyon Village (on the west point of Yaki Point) και σε υψόμετρο 2195μ και συνεχίζεις για την είσοδο του μονοπατιού μόνο με δημόσια μέσα μεταφοράς (shuttle buses) επειδή ειναι κλειστο για τα ΙΧ και μόνο απο 1 Μαρτίου μέχρι 30 Νοεμβρίου0
.
 
Ενω ξεκινάς το πρωι με χαμηλές θερμοκρασίες (4-8C) στην πορεία και μέσα στο φαράγγι η θερμοκρασία ανεβαίνει πολύ (μετρήσαμε 45-50C) και μπορεί να γίνει επικίνδυνη ακόμη και για δεινούς ορειβάτες. Οι ψηλές θερμοκρασίες τις απογευματινές ώρες σε συνδυασμό με την έλλειψη νερού και το απότομο του μοναπατιού (σε κάποια σημεία του) μπορεί να δημιουργήσουν μεγάλη επικινδυνότητα στους επισκέπτες του. Προσοχή λοιπόν. Πάντα 3-4lt νερό μαζί σας, ενώ μελετήστε εκ των προτέρων τα σημεία ανεφοδιασμού με νερό.

 
Υπάρχουν ειδικές (χημικές) τουαλέτες (καλούνται restrooms ή bathrooms, ενω τη λέξη toillet δεν την χρησιμοποιούν συνήθως). Τα κακά σας δεν τα κάνετε όπου νάναι.. διαφορετικά το φαράγγι θα ήταν ένα απέραντο χωράφι με καλό λίπασμα, ενω ο ποπός σας αερίζεται την ώρα που κάθεστε στο θρόνο σας (ναι σωστά, υπάρχει ειδικό σύστημα εξαερισμού). Σε κάποια σημεία υπάρχει τηλέφωνο έκτακτης ανάγκης, ενω το κινητό σας δεν θα πιάνει παντού. 
 

Προτείνουμε να ακολουθήσετε το South Rim Classic που είναι ένα πεζοπορικό μονοπάτι με αρχή σε υψόμετρο πάνω από 2100μ. Καλείται Kaibab Trail, κατεβαίνει στον ποταμό Colorado διασχίζοντας την black bridge και φτάνει στο campground όπου και θα διανυκτερεύσετε. Την επομένη, ξεκινάτε την ανάβαση απο το Bright Angel Trail ολοκληρώνοντας μια κυκλική διαδρομή.



Day 1
 Ξεκινάμαι απο το Flagstaff πολύ νωρις (4 το πρωί). Η διαδρομη μέχρι το Εθνικό Πάρκο ειναι περίπου 2ώρες, παίρνουμε πρωινό. Παρκάρουμε σε ένα απέραντο πάρκιγκ και συνεχίζουμε με το λεωφορείο στο σημειο που αρχίζει το μονοπάτι (kaibab trail). Με την πρώτη ματιά εντυπωσιαζόμαστε απο το μέγεθος του φαραγγιού. Έχει τεράστιες διαστάσεις μήκους και βάθους. Τέτοιο γεωλογικό φαινόμενο δεν έχει η ευρωπαική ήπειρος. 
 
 
Το Kaibab Trail ειναι το πιό σύντομο μονοπάτι για να διασχίσετε το φαραγγι και να φτάσετε στον πάτο του, όπου σας περιμένει ο colorado river και το Phantom Ranch. H απόσταση ειναι περίπου 10.3 χλμ και θα σας πάρει περίπου 7 ώρες πεζοπορίας. Εεεε, δεν θα χαζεύετε και στο δρόμο!!! Κατα μήκος αυτής της διαδρομής, θα κατεβείτε 1445μ και θα έχετε τη δυνατότητα να δειτε απο κοντά τόσο εκπληκτικά μέρη (dramatic views) στο εσωτερικό πλέον μέρος του φαραγγιού. 

Στο βάθος φαίνεται ένα μυτίκι, το οποίο θα ξαναδούμε αργά το απόγευμα της δεύτερης μέρας
 
Τα σημεία που θα συναντήσετε στο μονοπάτι ειναι τα Ooh Aah Point (2.9 χλμ, 1-2h), Cedar Ridge (4.8χλμ, 2-4h) και Skeleton Point (9.7 χλμ, 6-9h). Σε αυτα τα σημεια θα σταματήσετε πολύ ώρα για να απολαύσετε το θέαμα σε πανοραμική θέα 360 μοιρών. Βλέπετε τόσο μακρυα, όσο πάει το βλέμμα σας και εκεί κάτω σε μια χαραμάδα υπάρχει ένα άλλο βαθύ φαράγγι που το διαπερνά ο colorado river.

 
Ο John Wesley Powell θεωρείται ο πρώτος σύγχρονος που το 1869 το πρωτοπάτησε καθότι απομεινάρια παλαιότερων πολιτισμών χρονολογούνται ήδη απο το 800-900μΧ, ίσως και ακόμη πιο παλιά. Φανταστείτε ότι η πρόσβαση στα μέρη αυτά, χωρίς τη χάραξη μονοπατιού, θεωρείτο δυσκολη ή μάλλον απίθανη υπόθεση. 


Για να γίνει το φαράγγι διαβατό, οι αμερικανοί (φίλοι μας) άρχισαν τις κατασκευές και περί το 1880 το είχαν αξιοποιήσει τουριστικά. Χαρακτηριστικό της δυσκολίας είναι οι δυο κρεμαστές γέφυρες, οι μοναδικές που υπάρχουν σε όλη την περιοχή, που έχουν καταστραφεί επανειλλημενα απο τα ορμητικά νερά του ποταμού.
















Το μονοπάτι είναι κουραστικό επειδή κατεβαίνει συνέχεια με σκαλοπάτια (δοκάρια ή μεγάλες πέτρες έχουν τοποθετηθεί κάθετα για να το συγκρατούν απο τα νερά και τη δημιουργία σαρας)  και οι τετρακέφαλοί μας την "άκουσαν" δεόντως. Κάνουμε στάσεις για ξεκούραση, αλλά κυρίως να απολαύσουμε το τοπίο.. είναι μαγευτικό (too good to be true!!).


Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, το μονοπάτι δεν είναι συνεχές αλλά αποτελείται απο επίπεδα (plateau) που προσδιορίζουν και τα αντίστοιχα layers σχηματισμού του ορεινού αυτού όγκου. Όλα άρχισαν πριν πολλά εκατομύρια χρόνια με την πρόσχωση της μιας πλάκας μέσα στην άλλη, με αποτέλεσμα το σχηματισμό τους αλλά και το εντυπωσιακό ηλικιακό τους χαρακτήρα, τα πάνω layers να είναι νεώτερα των χαμηλότερων. Αλλά θα επανέλθουμε στην ερμηνεία τους...


Έχουμε κατεβει αρκετά και απο το σημείο Skeleton Point (Redwall Limestone) αρχίζει να φαίνεται ο ποταμός Colorado, σε όλη τη μεγαλοπρέπειά του. Εφεξής, ο στόχος μας ειναι ο ποταμός και η προσέγγισή του. Συνεχίζουμε να κατεβαίνουμε φιδίσια σε ένα πολύ καλά συντηρημένο μονοπάτι. Τα χρήματα που δώσαμε (30$) δεν πάνε χαμένα.


Τα Εθνικά πάρκα της αμερικής είναι όλα προσβάσιμα έναντι πληρωμής. Φυσικά δεν πληρώνεις είσοδο στο μονοπάτι, αλλά το πάρκινγκ του αυτοκινήτου σου, αυτό ειναι που βασικά πληρώνεις στην NPS (National Park Service). Φαντάσου να παρκάρεις στο Μικρό Πάπιγκο και να πληρώνεις 30 ευρώ... αδιανόητο για μας τους Έλληνες.


Αυτη είναι η πρωτη περίφημη κρεμαστή γεφυρα Kaibab Suspension Bridge, που τη φωτογραφίζουμε απο το σημείο που διαχωρίζεται το μονοπάτι (αριστερά πηγαινει να συναντήσει το Bright Angel Μονοπάτι, ενω δεξια εμείς συνεχίζουμε). Προσοχή!! οι φωτογραφίες δεν ειναι ξεθωριασμένες, το ξερό καφετί τοπίο σε συνδυασμό με το λασπώδη ποταμό) δημιουργούν αυτή την εντύπωση.

Οι φωτογραφίες αδικούν πολύ το αληθινό εντυπωσιακό τοπίο. 
Το τρισδιάστατο του ματιου δεν μπορεί δυστυχως να μεταφερθεί στη φωτογραφία.
 
Εδώ, στο πάτο του φαραγγιού, θα διανυκτερεύσουμε. Η περιοχή λέγεται Phantom Ranch και ειναι το μοναδικό μέρος που επιτρέπεται η κατασκήνωση. Εχει ενδιαφέρουσα προιστορική και ινδιάνικη ιστορία, την οποία κάποιος μπορεί να διαβάσει εδώ.


Αφού ειναι Ranch .. θα εχει και άλογα, τα οποία μεταφέρουν εφόδια στην κατασκήνωση και τα οποία είδαμε να ανεβαίνουν σε κάποιο σημείο της σημερινής διαδρομής. Όλες οι παραπάνω φωτογραφίες ειναι παρμένες απο πάνω προς τα κάτω... στη συνεχεια, θα ειναι απο κάτω προς τα πάνω γιατί οι επόμενες δυο μέρες έχουν μόνο ανάβαση.
 

Day2
Η δεύτερη μέρα ξεκινα εντυπωσιακά, οι πρώτες ακτίνες του ήλιου φωτίζουν τη δεύτερη γέφυρα με το όνομα Silver bridge.Ειναι μια γέφυρα με μεγαλη ιστορία. κατασκευαστηκε στη δεκαετία του 60 αλλά έμεινε ημιτελής επειδή τα ορμητικά νεά του ποταμού την κατέστρεψαν. Φανταστείτε πόσο ειχε ανέβει η σταθμη του ποταμού, ίσως και 50 μέτρα!! Μετά, την κατασκεύασαν με πιο γερά θεμέλια, όπως είναι σήμερα... Ο ποταμός colorado αφρίζει απο κάτω.. ειναι πολύ ορμητικός και επικίνδυνος για μπάνιο. Λίγο που δοκιμάσαμε τα νερά του, ήταν πολύ κρύα.
 

Που να ξέρει ότι δεν τη φωτογραφίζει μόνο ο φίλος της. Ξεκιναμε, ως συνήθως πολυ νωρίς, γύρω στις 6.00. Αφού πήραμε μια γερή μερίδα πρωινού ξεκινάμε, ακολουθώτας την κοπελιά!!. Θα ανέβουμε γυρω στα 700μ και η μέρα προβλέπεται πολύ ζεστή.


Το μονοπάτι λέγεται Bright Angel Trail  και εχει πολυ μεγαλύτερη ιστορία απο ό,τι το Kaibab Trail. Το χρησιμοποιούσαν οι προιστορικοί άνθρωποι επειδή στη διαδρομή του βρίσκεις νερό και εχει ευκολότερη πρόσβαση στον ποταμό.


Το μονοπάτι ανηφορίζει, αλλά σε κάποιο σημείο του (Pipe Creek Point) υπάρχει χημικη τουαλέτα αλλά και ένα μικρό μονοπατάκι που οδηγεί στην παραλία, όχι φυσικά για μπάνιο, αλλά για να δροσίσουμε τις μπλούζες μας με κρυο νερο. Η δροσιά του θα μας χρειαστεί σε λίγο, που το καμίνι του φαραγγιού θα αρχίσει να μας κυριεύει.


Το μεγαλείο της φύσης μάς καθηλώνει. Προχωράμε και σταματάμε για να θαυμάσουμε το μοναδικό αυτό τοπίο. Ο προορισμός μας είναι το indian garden σε απόσταση 3 ωρών πεζοπορίας.

Η μερα σήμερα είναι στη διάθεσή μας, γιαυτό θα προκύψουν και άλλες δραστηριότητες, όπως η επίσκεψη στο plateau point, σημείο ενός απότομου βράχου, στα πόδια του οποίου κυλά ο colorado river.  

Διαδρομή προς το Plateau Point
Η διαδρομή προς την άκρη του γκρεμού
Το indian garden είναι μια μικρή όαση μέσα σε ένα ερημικό τοπίο. Έχει δροσιά, δένδρα και νερό. Είναι ιδανικό μέρος για κατασκήνωση. Κουνούπια δεν συναντήσαμε πουθενα σε όλη την τριήμερη διαδρομή μας. Φτιάχνουμε το αντίσκοινο, πίνουμε νερό, τρώμε μια σοκολάτα και ξεκινάμε για το εντυπωσιακό σημείο του γκρεμού. Είναι περίπου 1 ώρα δρόμος.


Στην άκρη του γκρεμού λοιπόν!!!  Η θεα στον ποταμό είναι εντυπωσιακή. Το φαράγγι πριν 5-6 εκατομύρια χρόνια δεν υπήρχε. Ήταν μια επιφάνεια σαν και αυτή που βρισκόμαστε τώρα και ένα μικρό ρυάκι έρεε εδώ. Ποιός να φανταστεί, ότι αυτό το ρυάκι θα διεύρωνε το έδαφος και μετά τόσα χρόνια θα έφτιαχνε ένα εντυπωσιακό φαράγγι που σήμερα φωτογραφίζουμε.

 
Αλλοίμονο αν δεν υπήρχε και αυτή η φωτογραφία, που συνηθίζεται παντού στον κόσμο όταν υπάρχουν γκρεμίλες. Ο colorado river είναι ένας μεγαλος ποταμός, σαν το Ρήνο. Έχει μήκος 2330 χλμ, πηγαζει απο τα Rocky Mountains και αφού διασχίζει πολιτείες χύνεται τελικά στο κόλπο του Μεξικού. Στο μεταξύ δημιουργεί φράγματα (το γνωστότερο είναι το φράγμα Χούβερ, η ιστορία του οποίου παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον) για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ενω ποτίζει άνυδρες περιοχές. 
 

Είναι πράγματι ένας μεγαλος ποταμός, που το όνομά του πήρε απο την ομώνυμη πολιτεία. Η φωτογραφία είναι παρμένη απο υψόμετρο 1150μ, στο ίδιο υψόμετρο βρίσκεται περίπου και το indian garden, όπου και θα διανυκτερεύσουμε. Στο βάθος δεξιά της φωτογραφίας φαίνεται το μονοπάτι που ανεβήκαμε.


Ετοιμασία δείπνου σε εξωτικές συνθήκες. Μας περιστοιχίζουν τεράστιοι ορεινοί όγκοι, ενώ στο βάθος του φαραγγιού ρέει ο ποταμός για πόσα εκατομύρια χρόνια ακόμη. Ώρα για χαλάρωση και αναπόληση για το πού βρισκόμαστε και τί μας περιμένει αύριο. Στο βαθος φαίνονται οι διαφορετικές διαστρωματώσεις, ενώ αριστερά διακρίνεται ένα μυτίκι που το προσεγγίσαμε την πρώτη μέρα (βλ. προηγούμενες φωτό).


Day 3
Θα ανέβουμε ένα τοιχο περίπου 1000μ. Τον βλέπεις και απορείς.. μα! που θα βρίσκεται το μονοπάτι... Η ανάβαση ξεκινά πάλι πολύ νωρίς, για να προλάβουμε τη ζέστη αλλά και για το ταξίδι της επιστροφής.. η σκέψη μου παραμένει σταθερή στο τοπίο, αν και ένα χαλαρωτικό μπάνιο το βραδι στο ξενοδοχείο προσπαθεί να με ξεκολλήσει απο τη μαγεία του περιβάλλοντος.


Που είναι κρυμμένο το μονοπάτι;; Πού;; Θα ακολουθήσουμε επομένως μια περίεργη πορεία μέσα απο ορεινούς όγκους, με διαφορετικές διαστρωματώσεις, οι οποίες έγιναν πριν πολλά εκατομύρια χρόνια, 200... ίσως και περισσότερα!
 
Η ιστορία του φαραγγιού
Καθώς περπατώ στο μονοπάτι σκέφτομαι την προέλευσή του, πώς δημιουργήθηκε αυτό το απίστευτο τοπίο. Τρία στοιχεία έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό του.  

Πρώτον, έπρεπε να υπάρξει ανύψωση. Στεκόμαστε σε αυτό το σημείο που κάποτε ήταν πολύ ψηλότερο, μάλλον επίπεδο, ένα τεράστιο οροπέδιο δηλαδή, και που αποτελείτο από διάφορα στρώματα βράχων. Παρακατω θα δώσω περισσότερες λεπτομέρειες.

Δεύτερον, οι δυνάμεις διάβρωσης (δηλαδή η χάραξή του) προήλθαν από το τρεχούμενο νερό μέσω του κύκλου ψύξης-απόψυξης (αλλαγή των εποχών), τη χημική αντοχή (chemical weathering), μια διαδικασία με την οποία η έκθεση σε ορισμένα στοιχεία όπως ο αέρας ή το νερό προκαλούν χημική αλλοίωση της περιεκτικότητας των πετρωμάτων σε μεταλλικά στοιχεία και τον άνεμο. Το τρεχόμενο νερό είναι ο ποταμός Colorado, που τροφοδοτείται από χιονισμένα βουνά (κυρίως τα βραχώδη όρη, Rocky mountains) και ρέει πέρα από μια άγονη γη. Αυτός ήταν η κύρια αιτία του σχηματισμού του. Παράλληλα, οι ελάχιστες βροχοπτώσεις καθυστερούσαν την ανάπτυξη του εδάφους και εμπόδιζαν την ανάπτυξη της βλάστησης, έτσι ώστε, γρήγορα η περιοχή οδηγήθηκε σε διάβρωση, δηλαδή σε γκρεμούς και επίπεδα σημεία (plateau points). Αυτά είναι άλλωστε που θαυμάζουμε σήμερα.

Το τρίτο στοιχείο είναι ο χρόνος. Το φαράγγι, με τον ποταμό Colorado, άρχισε να σχηματίζεται μεταξύ 5-6 εκατομμυρίων ετών και συνεχίζει να εξελίσσεται ακόμη και σήμερα. 

Το φαράγγι εκθέτει μια μοναδική ιστορία της γης, που δεν έχει εμφανιστεί πουθενα αλλού σε τόσο μεγαλη έκταση Όπως θα δουμε παρακάτω, κάθε οριζόντια ζώνη (layers) αντιπροσωπεύει μια άλλη εποχή και μας λέει για τις συνθήκες, κάτω απο τις οποίες δημιουργήθηκε. Τα στρώματα βράχων, σε αυτό το βαθύ χάσμα χιλιομέτρων, μας φέρνει πίσω περίπου 2 δισεκατομμύρια χρόνια. Οι γεωλόγοι μελετούν τα στρώματα των πετρωμάτων για τη δομή τους, τη χημική σύνθεσή τους και την ηλικία τους. Οι παλαιοντολόγοι μελετούν τα απολιθώματα που βρίσκουν στους βράχους. Συνδυάζοντας αυτές τις πληροφορίες σχηματίζουμε μια ιδέα, για το πώς δημιουργήθηκε το Grand canyon, πώς σχηματίστηκαν οι βραχώδη όγκοι, ποιο ήταν το περιβάλλον εκείνη τη στιγμή και ποιες μορφές ζωής επικράτησαν.

 
Το κλίμα του φαραγγιού ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό μεταξύ του ποταμού και του άνω μέρους του, που είναι ένα αχανές οροπέδιο (rim) σε υψόμετρο 2195μ. Οι υψομετρική διαφορά των 1463μ διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαφορετικότητα του κλίματος. Στο ποτάμι (732μ) η θερμοκρασία είναι κατά μέσο όρο 6-9C θερμότερη από εκείνη στο rim. Ο εκτεθειμένος βράχος διατηρεί τη θερμότητα και συμβάλλει στην τυπικά υψηλή θερμοκρασία του. Επίσης, το εσωτερικό τμήμα του προστατεύεται από τις καιρικές συνθήκες που επηρεάζουν αισθητά το οροπέδιο, οπότε η βροχή που πέφτει στο οροπέδιο εξατμίζεται πριν φτάσει στον πυθμένα του φαραγγιού. Αυτό εξηγεί γιατί το rim δέχεται περισσότερο υετό απο ότι ο ποταμός. Έτσι, η πανίδα και η χλωρίδα αποτελούν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ιστορίας του και μελετάται συνέχεια.

 
Το άνω τμήμα του Βright Angel Trail (δηλαδή του μονοπατιού της επιστροφής μας)  διασχίζει την οριζόντια ζώνη που ονομάζεται Kaibab Formation (βλ. άνω φωτογραφία). Εδώ, βρέθηκαν θαλάσσια απολιθώματα απο πρωτόγονα οστρακοειδή, κοράλλια και σφουγγάρια, που επιτρέπουν στους επιστήμονες να προσδιορίσουν την ηλικία αυτής της ζώνης: 260 εκατομμύρια χρόνια η ηλικία της! Τότε, η ζώνη αυτή καλυπτότανε απο μια ζεστή και ρηχή θάλασσα. Άμμος και ανθρακικό ασβέστιο (ασβέστη), που καθίζαναν ως λάσπη στον πυθμένα της και με το χρόνο σκληρύνθηκαν σε ασβεστόλιθο, έτσι σχηματίστηκε το Kaibab Formation.  Kοκκώδη οζίδια, που αποτελούνται από πυρίτιο, μπορούν επίσης να φανούν στο βράχο. Σε πολλές περιπτώσεις, το διοξείδιο του πυριτίου κατακρημνίστηκε από το θαλασσινό νερό και αντικατέστησε τα ορυκτά σε σφουγγάρια και κελύφη, οδηγώντας στη δημιουργία απολιθωμάτων.

 
Το επόμενο στρώμα (Toroweap Formation)  ανήκει στην ίδια εποχή όπως και το προηγούμενο (Kaibab Formation). Εδώ, το έδαφος είχε το ίδιο ζεστό κλίμα, ενώ η θάλασσα περιείχε ποικίλους πληθυσμούς θαλάσσιων οργανισμών παρόμοιους με εκείνους του kaibab Formation. Φανταστείτε την σαν μια αρχαία θάλασσα!! Προς τα αριστερά και πάνω, και αφού περάσουμε μέσα από την πρώτη σήραγγα, βρίσκεται το Mallery's Grotto, μια περιοχή με ινδιάνικες εικονογραφίες, που ζωγραφήθηκαν απο ινδιάνους της φυλής των havasupai, που ζουν σήμερα σε μια απομακρυσμένη περιοχή στα δυτικά του φαραγγιού.  Αυτός ο αρχαιολογικός χώρος προστατεύεται από βανδαλισμούς, όπως χάραξη γραμμάτων, ακόμη και απο το άγγισμα των χεριών μας πάνω του, που μπορεί να τον καταστρέψει. Έτσι, η περιοχή αυτή δεν είναι προσβάσιμη για τους επισκέπτες.

 
Η τρίτη οριζόντια ζώνη του φαραγγιού (Coconino Sandstone) φαίνεται απο μακρυα σαν μια ανοικτόχρωμη λουρίδα. Η συμπίεση των πλακών τής επέτρεψε να φτάσει στο τρέχον ύψος, που δεν είναι όμως συμμετρική, αλλά υψώνεται απο τη δυτική πλευρά κατά 60μ ψηλότερα σε σχέση με την ανατολική, εξαιτίας της ανομοιογενούς διάβρωσης, δημιουργόντας μια κοιλάδα που φτάνει όσο βλεπει το μάτι μας (βλ. παράπλευρες φωτογραφίες). Το στρώμα αυτό είναι πολύ παλαιότερο σε ηλικία (265 εκ. χρόνια) σε σχέση με τα ανώτερα και κάλυπτε ένα μεγάλο μέρος της Αριζόνας, σαν μια τεράστια έρημος. Αμμόλοφοι, πάχους δεκάδων μέτρων, μετακινούνταν και στοιβάζονταν συνεχώς.

Η θάλασσα που σχηματίστηκε αργότερα, κατά την Toroweap Formation, κάλυψε τους αμμόλοφους και εναπόθεσε λάσπη και περισσότερη άμμο επάνω τους. Τα ορυκτά που αποτέθηκαν στους αμμόλοφους και η πίεση από τα πάνω στρώματα σχημάτιζαν το Coconino Formation. Ενώ δεν βρέθηκαν σκελετικά υπολείμματα σε αυτό το στρώμα, εντοπίστηκαν τα απολιθωμένα ίχνη αρκετών ειδών ερπετών. 

 
Ανεβαίνοντας το μονοπάτι Βright Angel Trail προς τα πάνω, ξεφυλλίζουμε το βιβλίο της ιστορίας του. Μας παίρνει περίπου 1-2 ώρες η ανάβαση, ενώ χρειάστηκαν πάνω απο 200-300 εκατομύρια χρόνια για να σχηματιστεί. Όσο ανεβαίνουμε τόσο πιο νεο, σε ηλικία, διάστρωμα πατάμε. Και τούτο γιατί, τα νεότερα στρώματα συμπιέστηκαν απο κάτω απο τα μεγαλύτερα σε ηλικία στρώματα λόγω της γήινης μετακινήσης των ηπείρων που συνετελέστηκε την εποχή που η γη μας ήταν η Παγγαία. Στην τελευταία ζώνη, γνωστή ως Hermit Shaleοι θερμοκρασίες είναι πιο ανεκτές λόγω της σκιάς και της υγρασίας που επικρατεί, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός μικροκλίματος, που επιτρέπει την ανάπτυξη χλωρίδας.

 
Αναμνηστική φωτογραφια της ομάδος. Αριστερα ο οδηγός μας Isaak (τον φωνάζαμε άισακ). Εκτός απο εμένα, οι υπόλοιποι ήρθαν απο το Σικάγο και τη Νέα Υορκη. Ήταν μια εκπληκτική εμπειρία τριων ημερών στην περιοχή αυτή του πλανήτη, που το γεωλογικό αυτό φαινόμενο προσελκύει το ενδιαφέρον χιλιάδων επισκεπτών (σχετικών ή ασχέτων) κάθε χρόνο. Επιτρέπεται η είσοδος σε περιορισμενο αριθμό επισκεπτών, γιαυτό βιαστειτε, οι θέσεις για το 2018 εξαντλούνται. 
 
The route of the 3. day

No comments:

Post a Comment