Interlaken

5 μέρες σε 5 ορειβατικές αναβάσεις-διασχίσεις στη Μέκκα των Άλπεων, την πόλη μεταξύ των λιμνών (Interlaken). 63 χλμ πεζοπορίας με συνολική ανάβαση 3780μ, φρέσκο χιόνι, ηλιόλουστο καιρό αλλά και δυνατό άνεμο. Jungfrau region.... μια περιοχή μόνο για ορειβάτες και .... γιαπωνέζους (νόμιζα ότι ήμουνα στο Τόκιο). Το τί κάναμε... δεν αφήσαμε ίχνος ανεξερεύνητο!!!

video (Interlaken Shynige Plate)
video (Interlaken PizGloria)
video (Interlaken Kandersteg)

Interlaken: Eiger (1st day)
Interlaken: Schynige Platte (2nd day)
Interlaken: Schilthorn (Piz Gloria) (3rd day)
Interlaken: Lauternbrunnen (4th day)
Interlaken: Kandersteg (5th day)

Interlaken: Eiger (1st day)

Λίγο πριν την πρωτη αναχώρηση.... απολαμβάνουμε τη θαλπωρή του swiss hostel που μοιαζει με ξενοδοχείο 5 άστερων.... Η Βασιλική μού αναφερει τις αναρρηχητικές της δυνότητες, ενω ο Κωστας ακούει με σεμνότητα !!!

Η πρώτη εξόρμηση περιλάμβανε διάσχιση τμήματος του φημισμένου Eigertrail στους πρόποδες του πιό (ίσως) ξακουστού βουνού των άλπεων, του Eiger (3970m)

Το επιβλητικό Eiger φωτογραφισμένο απο το αντικρυνό χωριό Muerren.. Μέσα σε αυτόν τον όγκο, οι ελβετοί έχουν κατασκευάσει σιδηροδρομική σήραγγα που φτάνει στην ψηλότερη κορυφή....Η κατασκευή της άρχισε τον 19ο αιώνα, όμως παρουσίασε πολλά προβλήματα, οικονομικά και ανθρώπινων απωλειών καθότι κόστισε τη ζωή πολλών εργατών (αλλά και ορειβατών) όταν πρωτοάρχισε η αναρρίχηση στο Eiger....

 

Τελικά, το έτος των πρώτων ολυμπιακών αγώνων (1896) άρχισε η κατασκευή της γραμμής. Το 1912 τρύπησαν επιτέλους τον παγετώνα του Jungfrau και το ίδιο έτος εγκαινιάζεται η σιδηροδρομική σύνδεση με την κορυφή. Εκείνη την εποχή, εμείς είχαμε τους βαλκανικούς πολέμους!!!

Το Eiger ειναι ένας τεράστιος όγκος απο γρανίτη, όπως και τα άλλα γειτονικά βουνά. Ποιός έχει κολλήσει εκεί πάνω την αφίσα... δεν ξέρω!!!

Τα μονοπάτια ειναι τόσο ευδιάκριτα που μπορείς να τα μπερδέψεις μόνο επίτηδες... έχουν κανει πολύ καλή δουλειά, αυτοί που θεωρούν τη φράση "τα γκαρσόνια της Ευρώπης" σαν δείγμα ευημερίας... που είσαι Ανδρέα να τους ακούσεις!!!

.... στην υγεία του Eiger.... πίσω μου υψώνεται ένας τοίχος 1800m, που ονομάζεται The North Face Eiger. To 2015 o ελβετός Ueli Steck αναρριχήθηκε σε 2h 23m χωρίς να χρησιμοποιήσει σχοινί, μόνο με τα χέρια και τα πόδια του!! Αιωνία του η μνήμη, σκοτώθηκε το 2017 στο Νεπάλ!

Επιβλητική εικονα του Eiger απο το Grindelwald,
oι ελβετοί κουρεύουν τα ξέφωτα και μετά μάς τα πωλούν για κουτόχορτο

Interlaken: Schynige Platte (2nd day)

Δύτερη μερα περιλάμβανε την πιο συναρπαστική διαδρομή.... είχαμε διάσχιση κορυφογραμμής και επί ώρα βλέπαμε αριστερά την Brienzer see και δεξιά μας τους ορεινούς όγκους Eiger, Moench, Jungfrau και η μέρα ήταν μαζί μας.... ηλιόλουστη!!!

πρωί 6.30... ανοίγαμε τα ματια μας και βλέπαμε αυτό το τοπίο
η μέρα θα είναι υπέροχη

Ο παραδοσιακός σταθμός Wilderswil.. απο εδω ξεκινα το τρενακι του Schynige Plate

..από εδω περνά το τρένο για την ελβετία;;;; τα βαγόνια που σε ανεβάζουν στην κορυφογραμμή είναι τα ίδια με εκείνα που χρησιμοποιούνταν πριν απο 100 χρόνια....

Τα βαγόνια γέμισαν και ο τελευταίος επιβάτης κάνει σκαλομαρία!!!!

Όχι!!! δεν ειναι το τρενακι του Βουραικού..... αλλά του Schynige Plate που θα μας οδηγήσει στην κορυφή των 2000μ από όπου θα ξεκινήσουμε μια πεζοπορία 8 ωρών..

H ομάδα απολαμβανει το τοπίο και σχολιάζει ποικιλοτρόπως

Είμαστε ετοιμοπόλεμοι για 8ωρη πεζοπορία.. στο βαθος το Eiger, Moench και το Jungfrau.. η μέρα ειναι υπέροχη. Μην ψάχνεται την αναλογία ανδρών-γυναικών... οι άνδρες έχουν χάσει το λογαριασμό.

Αυτό ειναι το ξακουστό Jungfrau (4158m), όπως το αντικρύζουμε απο τον τερματικό σταθμό σε υψόμετρο 2000μ...

 

Στους πρόποδες του Jungfrau, οι ελβετοί έχουν κατασκευάσει μια συνοικία απο εστιατόρια και παρατηρητήρια. Εδώ, βρίσκεται, σε υψόμετρο, ο ψηλότερος σιδηροδρομικός σταθμός της Ευρώπης. Το μονοπάτι προς τη Σφίγγα (3573μ) έχει μέτριο βαθμό δυσκολίας. Από εκεί πάνω και προς τα νότια βλέπεις το μεγαλύτερο παγετώνα της Ευρώπης. Εμείς θα τον απολαύσουμε την 5. μέρα. Φωτό με τηλεφακό απο το Schynige Plate.

Μικρή σταση για ξεκούραση σε υψόμετρο 2300μ. Κάτω η Saegistalsee και στο βάθος η Brienzer see. Μετά θα συνεχίσουμε για το First.. 'Εχουμε ακόμη 3 ώρες πεζοπορίας.

Επίσκεψη στο Faulhorn (2681m)..

χμ..... φόρεσα διακριτά χρωματα μπας και μου ρίξετε καμιά ματιά.... γιατί το απέναντι βουνό (αν και καλυμένο στα σύννεφα) είναι άκρως επιβλητικό..ειναι το Scheckhorn (4078m)

Wetterhorn (3701m) και Bachalpsee (2273m)

Απο την Bachalpsee βλέπουμε τις κορυφές του Schreckhorn

Φτασαμε στο First και βαδίζουμε πανω σε εξέδρα, ενώ κατω είναι το χάος.....

Cliff Walk at Grindelwald First .... η εξέδρα του θανατου

Interlaken: Schilthorn (Piz Gloria) (3rd day)

3. μερα είχε ανάβαση 1312μ σε μια διαδρομή 9χλμ στην κορυφή του Schilthorn (2970m) και επιστροφή με τελέφερικ (χαχα). Η πρωτη υψομετρική 540μ ήταν μέσα απο δάσος και σε αλπικό τοπίο, ενω το υπόλοιπο σε βραχώδη περιοχή...

Η ομάδα, με αρχηγό το Σπυρακη, ανεβαίνει χωρίς ανάσα στα καταπράσινα λιβαδια πριν απο το καταφύγιο στα 2432μ...

Η ελβετική Βερλίγκα στο μέσο περίπου της διαδρομής

Γκέλυ, Γιωργος, Αλεξανδρα, Ελένη, Άρια θαυμάζουν απέναντι το Breithorn

Ο ενδιάμεσος σταθμός του τελεφερίκ (Birg, 2677m) πριν απο την κορυφή.... βλέπετε και την εναέρια εξέδρα για να αποθανατίσει κάποιος το τοπίο πιό δραματικά...

Όπως αναφέρει το Διαδίκτυο, απο αυτό το σημείο άρχισε η τρελή πορεία του James Bond (George Lazenby) στο έργο On Her Majesty's Secret Service (1969) όπου ντυμένος σε μαυρο σκιέρ τον κυνηγούσαν ρώσοι κατάσκοποι.... απίθανος ο Τελυ Σαβάλας με την άσπρη γάτα του....

Αυτή τη θέ την θαυμάζεις μόνο στην πραγματικότητα.. βραχώδης περιοχή, στις πλαγιές της λιμνούλας Grauseeli, ενώ στο βάθος ο επιβλητικός όγκος του Breithorn (4164m)

Στα τελευταία 150 μέτρα πριν την κορυφή του Schilthorn (2970m) μεσα απο βραχώδες τοπίο. Στην κορυφή υπάρχει συγκρότητα που περιλαμβανει περιστρεφόμενο εστιατόριο (3ος όροφος), φαγαδικα και τουριστικά καταστήματα (2ος όροφος), χώρος υποδοχής για σκιερ (1ος όροφος) και εισοδος στο τελεφερίκ (ισόγειο). Κατι ανάλογο σκεπτονται κάποιοι να φτιάξουν στο οροπέδιο των Μουσών!!!!

Πάνω απο την κορυφή του Ολύμπου....και στο 1/3 του Έβερεστ

Interlaken: Lauternbrunnen (4th day)

Η 4. μέρα άρχισε κάπως έτσι..... κρυο, ψιλή βροχή και σε υψόμετρο..φρέσκο χιόνι.. συνεπώς η μερα δεν προοριζόταν για μεγαλες αναβάσεις...

 

θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω ως μέρα με τους καταρράκτες..... ξεκινήσαμε με το πρωινό τρένο για την κοιλάδα του Lauterbrunnen, που βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο των Άλπεων και μεταξύ μεγάλων βράχων που σχηματίζει το ανάγλυφο της περιοχής....

Ξεκινήσαμε την περιήγησή μας απο τον Truemmelbachfall που αποτελείται απο δέκα συνεχόμενους καταρράκτες (σε διαφορετικά επίπεδα), τα νερά του οποίου προέρχονται απο τους παγετώνες....

Ο καταρράκτης μεταφέρει 20000 τόνους νερού ανά δευτερόλεπτο, που προέρχεται απο τους όγκους του Eiger, Moench και Jungfrau...

Σε αυτό το στένωμα, ο θόρυβος που προκαλεί η ροή του νερού σε γεμίζει δέος και γοητεία για το θέαμα, ενώ αν σκεφτείς να βουτήξεις, θα βρούμε κάποια ίχνη του DNA σου λίγα χιλιόμετρα παρακάτω....

Αυτή ειναι η περίφημη κοιλάδα του Lauterbrunnen με τον επίσης ξακουστό καταρράκτη Staubbach (300μ)

Ο καταρράκτης ήταν έμπνευση για ένα από τα διάσημα ποιήματα του Γκαίτε (Gesang der Geister über den Wassern , 1779). Έχουν καταμετρηθεί άλλοι 70 περίπου καταρράκτες, τα νερά των οποίων ηχούν με ομοβροντίες.

Η περιοχή θεωρείται εθνικός δρυμός και προστατεύεται από το ελβετικό κράτος, που σημαίνει ότι οι αγελάδες δεν επιτρέπεται να μολύνουν τα νερά του. Το όνομα της περιοχής (Lauterbrunnen) εννοεί «καθαρές βρύσες ή καθαρό νερό» κάτι ανάλογο με την ονομασία Καλάβρυτα που σημαίνει «καλό νερό».

Interlaken: Kandersteg (5th day)

Tελευταία μερα των αλπικών διαβασεων και ειναι η πιο μεγάλη. Καιρός ηλιόλουστος, αλπικά τοπία, χιονούρες και παγετώνες, αναβαση και κατάβαση που να σου πονούν τα πόδια και μια εκπληκτική λίμνη για να δροσιστείς....

Ξεκινήσαμε πολύ νωρίς για μια πορεία που θα διαρκέσει 9 ώρες.... Το πούλμαν, με το ζόρι χωρούσε στους μικρούς δρομους και χάρι του οδηγού μας (thanks Ηλία) προσεγγίσαμε το Griesalp, που ειναι και το σημείο εκκίνησης.

Στο καταφύγιο Hohtuerli είναι 4.15

Η Ψηλή Τούρλα (Hohtuerli) είναι ένα διάσελο στα 2776 μέτρα με επίπονη ανάβαση. Όπως φαίνεται στη φωτό, όσο διαρκεί το αλπικό (πράσινο) τοπίο, η κλίση ειναι γυρω στα 22%, ενώ μετά αρχίζει η φοβερή ανηφόρα 45%, δηλαδή σε κάθε τρία βήματα, ανεβαίνουμε ένα μέτρο!!!!

Το τελευταίο τμημα της ανάβασης ειναι σκαλισμενο πάνω σε βράχο.... εδω τελειώνει το πράσινο και επικρατεί το ανθρακι, το χρώμα του γρανίτη...

Φωτό απο το διάσελο όπου φαίνεται η διαδρομή που ακολουθήσαμε, ενώ στο τόξο διακρίνομαι σαν καρφίτσα στα άχυρα.... όποιος βγαζει φωτογραφίες.. τερματίζει τελευταίος...

Τα τελευταία 100 μέτρα υψομετρικής ανεβαίνονται με σκάλες (κάποιος μετρησε 483 σκαλοπάτια), ενώ το γρανιτώδες τοπίο σε κάνει να σταματάς και να το απολαμβάνεις.... Τόσο ογκώδες τοπίο βράχων, δεν έχουμε στην ελλάδα...

Εδώ ειναι το διάσελο Hohtuerli (2778m) και σε λίγο αρχίζει η κατηφόρα των 1653 μέτρων... ουφ ανεβήκαμε 1422 μέτρα και έχουμε ακομη 50 μετρα μέχρι το καταφύγιο.....

Σούπα και μπύρα για ενυδάτωση και πρωινό σάντουιτσ για να δυναμώσουμε..... είμαστε σχεδόν στα 2800 μέτρα με καιρό που θα ζήλευαν κάτω στην ελλάδα (25C)

Μια διαδρομή κατάβαση 13 χλμ που το τέλος να μην φαίνεται.. Δεν μας ενοχλεί καθόλου.... το μυαλό και τα ματια μας ειναι στραμμένα στο τοπίο, που θα το απολαμβάνουμε αργότερα μόνο απο τις φωτό.

 

Wildi Frau (αριστερά) και Oeschinenhorn (δεξιά), κορυφές με υψόμετρο πάνω απο τα 3500 μέτρα. Μικροί(!!) παγετώνες συνθέτουν το τοπίο της περιοχής, τα νερά των οποίων χύνονται στην Oeschinensee....

 

Στα μέσα της διαδρομής, αντικρύσαμε για πρωτη φορά τη λίμνη και θα την έχουμε στην πορεία μας για μια τουλάχιστον ώρα.... Η παρέα αποτελείται από τη Μαριάννα, το Θάνο, την Άρια και την Ιωάννα.

 

Η Oeschinensee βρισκεται σε υψόμετρο 1568 μέτρα και τροφοδοτεί έναν απο τους μεγαλύτερους υδροηλεκτρικούς σταθμούς της χώρας. Η λίμνη βασικά δεν παγώνει τους χειμερινούς μήνες, με εξαίρεση το χειμώνα του 2015 που ήταν ιδανική για ice skating.

 

Το μονοπατάκι δίπλα στη λίμνη θα μας οδηγήσει σε 1 ώρα περίπου στο kandersteg. Το αλπικό τοπίο το έχουμε αφήσει πίσω μας.. τώρα έχουμε φυλλωμένο δάσος κυρίως με κέδρους..

 

Η περιοχή ειναι τουριστικό θέρετρο και κατακλύζεται απο ντόπιους και τουρίστες σχεδόν όλο το χρόνο, Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκα μια φωτό τραβηγμένη το 1900, με ίδιο σχεδόν αναγλυφο τοπίου, αλλά με μια μόνο καλύβα... εδώ που έχουν κτιστεί σήμερα ετσιατόρια και χώροι αναψυχής....

 

Μέχρι εδώ φτάνουν οι μη ορειβάτες.... για φραπέ και φαγητό. Η ελβετική κουζίνα διαφοροποιείται από περιοχή σε περιοχή. Ως αυθεντική γαρνιτούρα στο κύριο πιάτο θεωρείται το Rösti (βραστή πατάτα σε μικρά κομματάκια ψημένα στο φούρνο), προέλευσης ανατολικής Ελβετίας, που η νοστιμιά του επεκτάθηκε με τον καιρό σε όλη σχεδόν την επικράτεια. Στα γαλλόφωνα καντόνια, όπως ειναι το Valais, συνηθίζεται το Käsefondue και Raclette, ενώ σε περιοχές μεγάλων λιμνών προτιμούνται menü ψαριών, όπως Felchen, Engi, Forellen κ.ά. Στο καντόνι της Βέρνης, ιδιαίτερα αγαπητό είναι το Berner Lebkuchen και το Gebäck Meitschibei, γλυκίσματα από φουντούκια καθώς επίσης και το Desert Meringue με σαντιγύ, για εκείνους που δεν θέλουν να κάνουν δίαιτα!

 

Τελευταία ματιά πριν γυρίσουμε στην πατρίδα... πάνω στο πλοίο, μια σκέψη θα γυρνά στο μυαλό μας: "όταν τελειώνει ένα ταξίδι, αρχίζει αμέσως το επόμενο" ... ας το σχεδιάσουμε λοιπόν!