Ωλενός Ερυμάνθου

Ανάβαση Ωλενού απο Μίχα
Ανάβαση Ωλενού απο Αλεποχώρι
Μονοπάτι Καλογερικό

Relive (ΕΥΔΑΠ)

Ανάβαση Ωλενού απο Μίχα

Σε εμας του έλληνες μάς αρεσει η μυθολογία. Έτσι, κάποια βουνά έχουν μυθικά ονόματα, όπως π.χ. ο Ερύμανθος, που πήρε το όνομά του απο τον Ερύμανθο, απόγονο ενός μυθικού βασιλιά απο την αρκαδία, περιοχή που γειτονεύει με την Αχαία. Ο Ερύμανος, ως βουνό πλέον, βρίσκεται στα ΒΔ της Πελοποννήσου, και η ψηλότερη κορυφή του έχει υψόμετρο 2224μ, καλείται Ωλενός. Πρόκειται για ένα εκτεταμενο συγκρότητα κορυφών, όπως η Μικρή και Μεγάλη Μουγγίλα (2169μ.), ο Προφήτης Ηλίας (2125μ.), ο Πυργάκος (2050μ.), το Νεραϊδοβούνι (1923μ.), η Ψηλή Τούρλα (1891μ.), η Λεπίδα (1541μ.), το Μελισσοβούνι (1464μ.) και ο Άγιος Αθανάσιος (1219μ.). Επίσης, το Καλλιφώνι και οι τρεις Γυναίκες μπορεί να θεωρηθούν επέκταση του Ερυμάνθου προς τα ανατολικά.

 

Ανάβαση απο Μίχα

Οι αναβάσεις στον Ερύμανθο είναι για όλες τις εποχές του χρόνου. Ακόμη, και όταν πέφτει πυκνό χιόνι, το βουνό ειναι προσπελάσιμο, με πολύ προσοχή βέβαια.Υπάρχουν πολλες ορειβατικές διαδρομές για τον Ερύμανθο. Απο το Μίχα, το Καλέντζι, ακόμη και διάσχιση απο το ένα άκρο στο άλλο, μια διαδρομή που κρατά γυρω στις 11-12 ώρες.

 

Ανάβαση απο Καλέντζι

Την άνοιξη και το καλοκαίρι, η ανάβαση μπορεί να γίνει απο το Μίχα (προς Ωλενο) με πορεία 2,5-3 περίπου ώρες, το Καλέντζι (προς τον Πρ. Ηλία) με πορεία 3-3,5 ώρες και απο το Αλεποχώρι για Ωλενο με 2,5 περίπου ώρες δύσκολης ανάβασης.

Διάσχιση Καλέντζι-Μίχας

Η πλέον όμως εντυπωσιακή αλλά και άκρως απαιτητική είναι η διάσχιση απο το Καλέντζι μέχρι το Μίχα χωρίς διανυκτέρευση στο οροπέδιο των 1850μ. Όπως φαίνεται και στο παραπάνω ανάγλυφο, η πορεία διασχίζει εγκαρσια τον ορεινό όγκο.

Η ανάβαση ξεκινα. Μέχρι τα 1800μ επικρατεί το έλατο. Το μονοπάτι ειναι ευδιάκριτο και φαίνεται πώς ο ΕΟΣ Πατρών έχει κανει καλή δουλεια στη σηματοδότηση (όπως βέβαια και στο Παναχαικό).

Πλησιάζοντας προς τη στάνη του Γκολφινόπουλου, ξεπροβάλλει μπροστά μας η ψηλώτερη κορφή του Ωλενού. Εδω το μονοπάτι χωρίζει. Αριστερά ανεβαίνει προς τη Μεγαλη Μουγγίλα, ενώ ευθεία συνεχίζει για το οροπέδιο και τελικά προς την κορυφή του Ωλενού..

  

Θέα προς την κορυφή απο το Οροπέδιο. Η ορειβατική ομάδα ξεκινα την τελευταία ανηφόρα. Στην αρχή, η ανηφόρα ακολουθεί το ανάγλυφο χωρις ιδιαίτερες δυσκολίες. >Στο βραχώδες όμως κομμάτι, χρειάζονται οι αναρρηχητικές σας ικανότητες. Ανεβαίνετε με τα χέρια (και κατεβαίνετε με πολύ προσοχή) αν και η πιθανότητα να πέσει καποια πέτρα στο κεφάλι σας (όπως στο λούκι Ολύμπου) εδώ δεν υπάρχει.

 Ο Ερύμανθος είναι βασικά ένα απο τα πρωτα ελληνικά βουνά που έχω ανεβεί. Πριν πολλά πολλά χρόνια, όταν είχαμε σπίτι στην Άνω Βλασία (εκεί που δεσπόζει σήμερα ένα δεκάμετρο ψηλό έλατο, δημιούργημά μου) είχαμε αποφασίσει ανάβαση και διανυκτέρευση με υπνόσακκους και όλα τα σχετικά. Όμως ο καιρός μας τα χάλασε (φύσαγε πολύ και οι υπνόσακκοι ήταν μάλλον για άλλες συνθήκες). Έτσι λοιπόν τα μαζέψαμε και κατεβήκαμε στα χαμηλώτερα.....

 

.... μέσα σε πανσέληνο, ούτε φακούς ούτε προβλεπόμενο bivouac είχαμε στο μυαλό μας.... άλλωστε αυτές οι λέξεις μού ήσαν άγνωστες τότε..... και φθασαμε στη στάνη, όπου διασκέδαζαν ορειβατες, που την επομενη μερα θα ανέβαιναν κορυφή. Σκέφτηκα να κοιμηθώ στον υπνόσακκο, αλλά προτίμησα τις φλοκάτες του τσοπάνη.. και κοιμήθηκα... δεν θυμάμαι πώς... εκείνο που θυμάμαι ήταν ότι την άλλη μέρα στο σπίτι, έκαιγε όλο το σώμα μου (σαν να είχα πυρετό) και κοιμόμουνα για 22 ώρες...

Ανάβαση απο Αλεποχώρι

 

Ο Ωλενός (2224μ) είναι η ψηλότερη κορφή του Ερυμάνθου Αχαίας. Η πιο δύσκολη πρόσβαση ειναι απο το Αλεποχώρι. Εκεί, η υψομετρική διαφορά ανάβασης ειναι γυρω στα 1200μ, όπου στα τελευταία 650μ δεν υπάρχει μονοπάτι, μονο ορθοπλαγιά με κλίση από 40-60 μοίρες. Ήταν μια σκληρή ανάβαση..

 

Η θεα στην ανάβαση ειναι εξόχως εντυπωσιακή.... απέναντί σου ορθώνεται ο τεράστιος όγκος ερυμάνθου. Πριν το Αλεποχώρι στρίβεις αριστερά και συνεχίζεις το χωματόδρομο, ανοίγεις την εξώπορτα μιας στανης και συνεχίζεις μέχρι το τέρμα του ανηφορικού δρόμου. Απο εκεί αρχίζει το μονοπάτι που ΔΕΝ ειναι σηματοδοτημενο, όπου και σταματά σε μια στανη σε υψόμετρο περίπου 1550μ και συνεχίζεις σε ορθοπλαγιά για τα επόμενα 650μ Υ.Δ.... Διάρκεια ανάβασης 4 περίπου ώρες... καλό κουράγιο!!! Το Αλεποχώρι (κάτω) όπως και το Σπαρτιά (πάνω αριστερά) βρίσκονται σε οχυρή θέση και ειναι δύσκολο να τα παρατηρήσεις απο μακριά...Είναι κρυμμένα μέσα στον όγκο του Ερυμάνθου. Εκεί, υπάρχει ο τεράστιος και τριώροφος πύργος του Τσαλαμιδά, που δεσπόζει επιβλητικά στο χωριό. Είναι και αυτός ένα χαρακτηριστικό δείγμα των Πύργων και Πυργόσπιτων που είναι έργα Βαρβαριτών μαστόρων. Πρόκειται για ένα ξεχωριστό είδος λαϊκής αρχιτεκτονικής, στο οποίο αντανακλάται η αμυντική αναγκαιότητα μιας ιδιαίτερα ταραγμένης εποχής (1770-1830).

Ο αντικρυνός όγκος του Ερυμανθου. Η διάσχιση της κορυφογραμμής απαιτεί πεζοπορία 3 ωρών.

Πρωινή ομιχλη καλύπτει τον Ερύμανθο.. είναι περίπου 9 το πρωί...

Η φύση άνθησε

Φωτογραφίζοντας τον καταρράκτη 20μ απο υψόμετρο 1300 περίπου μέτρων. Στην περιοχή υπάρχει και ένας ακομη μεγαλύτερος καταρράκτης, κοντά στα ερείπια της Μονής Ταξιαρχών.

..όταν λιώνουν τα χιονια και υπάρχουν άφθονα νερά..

οι βοσκοί κάνουν καλή δουλειά (αν περιμέναμε απο την περιφέρεια!!!).. Το λιθόκτιστο μονοπάτι μας διευκολύνει στην κατάβαση...

..αγναντεύοντας στο χάος του φαραγγιού απο υψόμετρο 1400μ.

Υψόμετρο 1550μ. Εδώ τελειώνει το μονοπάτι και αρχίζει το σκαρφάλωμα για τα υπόλοιπα 650μ. Ερειπωμένη έπαυλης κάποιου βοσκού... με τελεια αρχιτεκτονική!!!

το μωβ χρώμα με τη δυνατή ενέργεια

Σε αλπικό πλέον υψόμετρο βρίσκεις απίθανη χλωρίδα που δεν τη συναντάς στο δρόμο του σπιτιού σου!!!

Αυτή την εποχή η φυση ειναι καταπράσινη.... προσέχεις κάθε βημα σου μην πατήσεις τα βλαστάρια της φύσης, ενώ μπροστά σου ορθώνονται κροκάλες που πρεπει να τις προσπεράσεις..

 ...εδώ η κλίση ειναι γυρω στις 50 μοιρες και βρισκόμαστε σε υψόμετρο 1800 περίπου μέτρα....

 ..ένα μικρό δείγμα της ορθοπλαγιάς με μεγάλη κλίση... σε υψόμετρο περίπου 1900μ.

δεν ξερω τί ειναι πιο επιθυμητό: αίθριος καιρός με ζέστη και με αναγνώριση της πορείας σου ή τη δροσια της ομίχλης αλλά να βαδίζεις στα τυφλά;;;

λίγο πριν την κορυφή στα 2190μ... όλες οι γυρω κορυφές (Κεντριάς, Μουγγίλα, Προφ. Ηλίας) ειναι καλυμμένες απο ομίχλη....

 

..ακόμη 20μ πριν την κορυφή.... γυρω μας όλα ειναι ομιχλώδη... Η ανάβαση στην κορυφή με άσχημες συνθήκες βροντών και αστραπών ειναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Εδώ, πριν 10 περίπου χρόνια, μια ομάδα "ορειβατων" επλήγει απο κεραυνούς με αποτέλεσμα μια κοπέλλα να σκοτωθεί.. ήταν πολύ άτυχη όταν κτύπησε το κινητό της και ο κεραυνός έπεσε πάνω της. Υπάρχει και μια αναμνητική πλάκα, την οποία φυσικά κανείς δεν φροντίζει...

Ανάβαση απο Μίχα και επιστροφή από Μονοπάτι Καλογερικό

προηγείται η ανάβαση απο το κλασικό μονπάτι

η γνωστή βρυση με το φύσημα....

απο τη στανη διακρίνουμε τις γνωστές μας κορφές

προσεγγίζουμε το οροπέδιο απο το κλασικό μονοπάτι

εεεπ νάσου και ο ορειβάτης!!

 

Στη στάνη του Γκολφινόπουλου υπάρχει διακλάδωση που ανεβαίνει στη Μεγάλη Μουγγίλα και φυσικά το κλασικό μονοπάτι προς τον Ωλενο.Το οροπέδιο βρίσκεται γύρω στα 1950μ, που σημαίνει πώς η τελική ανάβαση θα ειναι γύρω στα 250μ. Προσοχή! ακολουθείστε τους κόκκους και τα κόκκινα σημεία για πιό άνετη ανάβαση. Βεβαίως, η ανάβαση μπορεί να γίνει και απο άλλα σημεία. Όταν όμως αυτά δεν έχουν χρησιμοποιηθεί, είναι σαθρα και υπάρχει κίνδυνος να ξεκολήσουν με ενδεχόμενο ένα μικροατύχημα.

ενδεικτική περιγραφή για ανάβαση στον ωλενό

ανάβαση στην κορυφή

είναι ζόρικη η ανάβαση και θέλει προσοχή

απο την κορυφή με θέα την οροσειρά....

θέα σε μια καθαρή μέρα

η επιστροφή γίνεται απο το Καλογερικό μονοπάτι (κόκκινη γραμμή)

 

Όπως φαίνεται στη φωτογραφία, υπάρχουν αρκετα μονοπάτια που διασχίζουν το οροπέδιο του Ωλενού, όπως π.χ. η Σκάλα του Ωλενού που συναντά το μονοπάτι Νιβίστα-Κεντριάς. Το καλογερικό (όλα ετούτα τα κτήματα ανήκουν πού φαντάζεστε!!!) αφήνει στα αριστερά του ένα απότομο φαράγγι (που διακρίνεται πολύ καλά απο κάτω) και ανεβαίνει μέχρι το φράκτη, που τον έχει βάλει ο βοσκός για τα πρόβατα, αλλά και να μην μπερδεύονται με τις στάνες που βρίσκονται πέρα εκεί.

Ο ορειβάτης μπορεί να κάνει μια κυκλική διαδρομή. Ξεκινώντας απο το τέλος (σχεδόν) του δασικού δρόμου (αρχή απο Μίχα-Τσαπουρνιά) ανεβαίνει το κλασικό μονοπάτι και επιστρέφει απο το καλογερικό. Η υψομετρική διαφορά των μονοπατιών είναι γύρω στα 100-15ο μέτρα.

 

αιωνόβια κυπαρίσσια μέσα σε φαράγγι

άλλες εποχές, εδώ υπάρχει καταρράκτης

η επιστροφή θα συναντήσει το σημείο εκκίνησης