Garmisch: Kramerspitz

Ξεκινήσαμε πρωι-πρωί απο το Garmisch και διασχίσαμε περιμετρικά όλο του βουνό με δύσκολα περάσματα αλλά και πολύ καλά μονοπάτια...  Σε υψόμετρο γυρω στα 1650 μετρα συναντήσαμε ομίχλη και κρυο, ενώ στην Ελλάδα κάνουν ακόμη μπάνια... Απέναντι, το κύριο συγκρότητα των βαυαρικών άλπεων ειναι καλυμένο με ένα πρωτο στρώμα χιονιού... ο χειμώνας ήρθε εδώ...

Διεθνής συνάντηση στο καταφύγιο του Stepbergalm... μας περίμενε ζεστή σουπα λαχανικών και μπυρα.... Έχουμε ακόμη 5 ώρες πεζοπορίας...

Ο γερμανός ορειβατης του καταφυγίου παίρνει και το τρίτο πόδι μαζί του. Όπως μας εξήγησε, υποφέρει στο γόνατο και η κατάβαση τον δυσκολεύει. Παίρνει μαζί του ενισχύσεις επομένως...

Η διαδρομή προς την κορυφή Kramerspitz γίνεται όλο και πιο απότομη με σάρες και ομιχλη που εμποδίζουν την πορεία μας... αν και πάλι αν, η μερα ήταν ηλιόλουστη... η τοποθεσία θα είναι το μπαλκόνι των άλπεων

Στο βαθος φαινεται η κορυφή.. τα τελευταια 100 μέτρα θελουν ιδιαίτερη προσοχή καθότι ειναι απότομα βραχώδη και απαιτούν αναρρίχηση... ειναι προσφιλής προορισμός των Μοναχέζων και γιαυτο τα μονοπάτια ειναι υπερπλήρη..

 ..και τωρα αρχίζει η κάθοδος, διασχίζοντας περιμετρικά το βουνό. Στην αρχή είχαμε πρόβλημα με ένα δυσκολο πέρασμα (απότομο και γλυστερό).. ήθελε ιδιαίτερη προσοχή και συγκέντρωση... ο καιρός άνοιγε και έκλεινε.. και όλα αυτα σε ένα υψόμετρο γυρω στα 2000μ.

Η πίσω πλευρά του Kramer ήταν αλπική και μόνο πολύ κάτω, στα 1600μ, συναντήσαμε δάσος... απέχουμε ακομη 3 ώρες πεζοπορίας...

Η κοιλάδα του ποταμού Loisach κατευθύνεται προς τα βόρεια και χύνεται στη λίμνη kochelsee, που ειναι ένα μεγαλο υδροηλεκτρικό έργο. Loisach ειναι λέξη ινδοευρωπαικής προέλευσης και βασικά εννοεί τον ευχάριστο ποταμό. Τις όχθες του έχουμε σεργιανίσει (στις ηρεμες αλλά και στις άγριες μερες του) απο το χωριό Eschenlohe που ειναι και το ορμητήριό μας.

Σάρες και απότομα φαράγγια κατεβαίνουν απότομα μέχρι την κοιλάδα του Loisach... Δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα να κατέβουμε παρα μόνο να φέρουμε γύρω το βουνό... στο βαθος αχνά φαίνεται το garmisch

Η θεα προς το Garmisch απο διαφορετικές γωνίες παρατήρησης. Είμαστε ακομη πολύ ψηλά και απέναντι φαίνεται η οροσειρα του Wetterstein, που θεωρητικά ειναι η απόληξη του μεγάλου συγκροτήματος των βαυαρικών άλπεων, με ψηλότερη κορυφή το Zugspitze.

Η πολυχρωμία του ουράνιου τόξου ξεπροβάλει στην κοιλάδα κάνοντάς μας, παρά τη βροχή, να σταματήσουμε και να το φωτογραφίσουμε. Μας ακολούθησε για αρκετή ώρα κρυφοπαίζοντας, ενώ κάποια στιγμή εμφανίστηκε και ως διπλό (με αντιστροφή χρωμάτων όπως μας λέει η φυσική).

Βρισκόμαστε στο StMartin στα 1028m πάνω απο το Garmisch... όσο περνα η ώρα, τόσο ο καιρός βελτιώνεται και απολαμβάνουμε τη θεα των αντικρυνών άλπεων.. αχνά δεξια το Zuspitze, στη μέση το Alpspitze και η οροσειρα Wetterstein (η επομενη εξόρμησή μας θα ειναι εκει.. του χρόνου) και αριστερά το karwendel των αυστριακών άλπεων.. όμως εχουμε ακόμη 2 ώρες πεζοπορίας....

  

..έχουμε ακόμη 1 ώρα πεζοπορίας.... αλλά ειναι ωρα για να τροφοδοτήσουμε τα σωληνάκια μας με μπύρα..... ακριβώς απέναντι η αυστριακή οροσειρά karwendal, με τον καιρό να έχει ανοίξει.. ξεκινήσαμε με βροχή, στην κορυφή χιονόνερο και εδώ ήλιος.... αυτό προσφέρει η περιοχή όλο σχεδόν το χρόνο....

Θεα και πάλι θεα απο το εστιατόριο που καθίσαμε... τελευταίες ματιές και φόρτιση των μπαταριών μας πριν της επιστροφής στα πάτρια εδάφη... καλή νέα ορειβατική περίοδο νάχουμε!!!