Κεντριάς Ερυμάνθου

Κυκλική διαδρομή απο Λακκώματα (Μάρτιος 2024)

Κλασική διαδρομή από Μίχα

Διαδρομή απο Χρυσοπηγή (ραντάρ ΟΤΕ)
Ηράκλειος Άθλος
Χειμερινή Διαδρομή

Κυκλική διαδρομή απο Λακκώματα (Μάρτιος 2024)

Λακκώματα, ένα μισο-ορεινό χωριό της Αχαίας, η ύπαρξη του οποίου είναι μάλλον ανύπαρκτη αν ρίξει κανείς μια ματιά στο Διαδίκτυο ή το επισκεφτεί. Εντούτοις, το χωριό αυτό, στην κατάληξη ενός δρόμου για τον Ερύμανθο έχει πολλά να δείξει. Βρίσκεται κοντά στο πάλαι ποτέ παραθεριστικό οικισμό-"θέρετρο" Μίχα-Τσαπουρνιά, όπου εκεί οι πατρινοί της εποχής '70 και ΄80 περνούσαν τις διακοπές τους (σήμερα μόνο η ταβέρνα του Ζαραχάκη λειτουργεί και μόνο τα ΣΒΚ). Έχει πολλά νερά που αναβλύζουν απο πέτρες και βράχια, αλλά και ένα σπουδαίο σύστημα υπόγειων υδάτινων καναλιών που σπηλαιολόγοι-δύτες το είχαν εξερευνήσει και προσπαθήσει να ανακαλύψουν τις τεράστιες λίμνες που κρύβονται μέσα σε αυτό το βουνό, τον Ερύμανθο. Τα νερά από τον καταρράκτη Γκρεμιστό  και τα πάμπολλα ρυάκια του σχηματίζουν τον ποταμό Πείρο που καταλήγει στην τεχνητή λίμνη Αστερίου (γνωστή ως φράγμα Πείρου-Παραπείρου), είναι τόσα πολλά που έχουν εξαφανίσει το εκκλησάκι που βρισκόταν στη μέση της λίμνης. Επίσης, η περιοχή έχει πολλές ταβένες που συχνάζουν οι πατρινοί τα ΣΒΚ, γιαυτό είναι ανοικτά μόνο δυο μέρες της εβδομάδας. Μετά το χωριό ερημώνει.

η κυκλική διαδρομή μας σε 7.30 ώρες και 12χλμ

η Μεγάλη Μουγγίλα, όπως φαίνεται απο μακρυά

η κορυφή Ωλενού στο βάθος

δασικός και ανηφορικός δρόμος προσεγγίζει τη στάνη στο σημείο Νιβίτσα

παραπόταμος του Πείρου, τα νερά έρχονται απο τον καταρράκτη Γκρεμιστό

Ο Ερύμανθος είναι ένα ορεινό συγκρότητα, με απότομες πλαγιές αλλά και εξαιρετική θέα προς στις διπλανές κορυφές του.  Συνυφασμένος με έντρομες μυθολογικές αφηγήσεις, για να τρώνε τα πιτσιρίκια το φαγητό τους. Το φυσικό περιβάλλον, αν και άγριο, έχει κωνοφόρα δάση, κυρίως την κεφαλληνιακή ελάτη (που τα κλαδιά της υψώνονται προς τα άνω, σε αντίθεση με την ερυθρελάτη που βλέπουν προς το έδαφος), έχει διάσπαρτες πηγές και ρυάκια, αλλά και απότομες χαράδρες με επιβλητικούς βράχους και πολλές σάρες. Μικρή και Μεγάλη Μουγγίλα, Νεραιδοβούνι και Κεντριάς είναι οι γειτονικές κορυφές του Ωλενού, που δεσκπόζει στην περιοχή με υψόμετρο 2223 μέτρα. Η σημερινή μας ανάβαση στον κεντριά έχει υψόμετρο 300 μέτρα χαμηλότερα, στα 1923 μέτρα.

 

λόγω ορεινού τρεξίματος, το μονοπάτι είναι σηματοδοτημένο

σε υψόμετρο 1200 μέτρα συναντάμε τις πρώτες ομίχλες

μια στάση, μια σοκολάτα, μία μπανάνα, μια γουλιά νερό

σε μιά από τις ορθοπλαγιές του κεντριά

μια γρήγορη ματιά στη μεγάλη Μουγγίλα, λίγο πριν κλείσει

Σε πολλούς χάρτες πεζοπορίας-ορειβασίας δεν διακρίνεται η κυκλική διαδρομή προς Κεντριά, σημειώνεται μόνο εκείνο το τμήμα που προσεγγίζει το μονοπάτι προς την κορυφή του Ωλενού και όπως πάντα όλοι υπόσχονται "....ένας πεζοπορικός οδηγός για τον Ερύμανθο είναι σε εξέλιξη...".

 

στην κορυφή με καιρό ομίχλης

στάνη ή καταφύγιο ανάγκης? ιδού η απορία

 

Όταν ψαρεύεις τέτοια ανθολογήματα "...ήμουνα δασκάλα στα Λακκώματα το 1969...οι αναμνήσεις της εποχής εκείνης μού φέρνουν δάκρυα στα μάτια. Οι μαθητές του σχολείου, κάθε Σάββατο, σκούπιζαν και  καθάριζαν όλο το σχολείο, χωρίς την επίβλεψη κανενός.... Όταν έπρεπε να πάω το 18μηνο παιδί μου στο γιατρό, τόπαιρνα αγκαλιά, περπατούσα το μονοπάτι προς τη χαράδρα, ανέβαινα στον Κάλανο, για να πάρω το λεωφορείο, διανυκτέρευα στη μεγάλη πόλη και την επομένη έπαιρνα το δρόμο της επιστροφής...".

 

να μπριτζόλα.. μετά συγχωρήσεως!

Κλασική διαδρομή απο Μίχα

Απο το Μίχα ξεκινά ενα μονοπάτι για τους δρομείς του ορεινού τρεξίματος που ανεβαίνει πρώτα σε ενα λόφο και μετά πέφτει στο φαράγγι και συναντά την κλασική διαδρομή απο τη Νιβίτσα. Το μήκος της διαδρομής ήταν περίπου 9 χλμ.Δεν συνιστάται επειδή είναι απότομη και ίσως έχει βατώσει.

Πανοραμική θέα στη βορεινή πλευρά του Ερυμάνθου, που ακόμη είναι καταπράσινη λόγω των συνεχών βροχοπτώσεων κάθε Κυριακής.....

 

 

Ενώ το κλασικό μονοπάτι για τον Ωλενο διέρχεται απο τη στάνη του Γκολφινόπουλου, το δικό μας ακολουθεί διαφορετική πορεία, φτάνει μεχρι την πηγή σε αρκετά μεγάλο υψόμετρο (1522μ) και στρίβει δεξια σε ορθοπλαγιά για την κορυφή του Κεντριά, κάποια υποτυπωδη γιδόστρατα υπάρχουν, ενώ αριστερά υπάρχει ένα άλλο μονοπάτι (το καλογερικό) που ανεβαίνει στο οροπέδιο του Ωλενού.

 

 

Στην καλύβα του Σκέντζου, όπου ετοιμάζει τη μυζύθρα του. Ειμαστε σε υψόμετρο 1115μ και θελουμε μέχρι την κορυφή γυρω στα 800μ ακόμη.

 

Σε υψόμετρο περίπου 1800μ έχουμε επιβλητική θέα προς τις απέναντι κορφές του Ερυμάνθου. Το συγκρότημα αποτελείται απο ομαλές πλαγιές απο την ανατολική-βόρεια πλευρά και γκρεμίλες απο τη Νοτιο-δυτική πλευρά.

 

Ναι.... η τελευταία ανηφόρα των 400μ μέχρι την κορυφή είχε κλίση γύρω στα 40%, ενώ αρχικά, πάνω απο το Μίχα μετρήσαμε μεγαλύτερη κλίση. Είναι εξαιρετική απότομα μέρη, που τα ανεβαίνεις και καλίτερα να μην τα κατέβεις.

Διαδρομή απο Χρυσοπηγή

 

Μια εναλλακτική διαδρομή για Κεντριά Ερυμάνθου απο το χωριό Χρυσοπηγή. Ανεβαίνουμε με το αυτοκίνητο το δασικό δρομο σχεδόν μέχρι τις κεραίες του ΟΤΕ. Απο εκεί, η κορυφή ειναι 1-2 ώρες.. κοντά σχεδόν. Στο χάρτη φαίνεται το ανάλυφο της περιοχής και οι δυνατότητες προσέγγισης της κορυφής απο την κλασική διαδρομή απο το χωριό Μίχα.

 

Η οροσειρα του Ερυμάνθου, λίγο πριν πιάσει η ομίχλη και με τις τελευταίες χιονούρες.

 

Ο κεντριάς ειναι ένα βουνό μέσου υψομέτρου και αρκετά μακρύ... καταλήγει στους πρόποδες του Νεραιδοβουνίου. Στο εκεί διάσελο αρχίζει ένα φαράγγι, που συνδέεται με εκείνο που έρχεται απο τη Μεγάλη Μουγγίλα και καταλήγουν μαζί στο φράγμα Πείρου-Παραπείρου.

 

Σε κάποιο σημείο της κορυφογραμμής του υπάρχει ένα μικρό βραχώδες πέρασμα και το περνάς εύκολα αλλά με αναρρήχηση (δεν σου χρειάζονται τα μπατόν).

Ηράκλειος Άθλος (Ιούνιος 2016)

Οι αγωνες ορεινού τρεξίματος (στα ελληνικά trail) ειναι πολύ της μόδας. Καθε ΣΒΚ μαζευονται πλήθη υπεραθλητών σε καθε ορεινη γωνιά και βουρ.... αρχίζουν το τρεξιμο. Λαγκαδια, φαραγγια, διασελα ειναι για αυτούς υπόθεση ενός μισάωρου. Αυτη την εβδομαδα, το κάλεσμα είχε Ερύμανθο απο την πλευρά του Μίχα και απο ότι φάνηκε ήταν Ηράκλειος Άθλος. Εμεις τους ακολουθήσαμε δημιουργώντας τον ερυμάνθειο άθλο μας.

 Η διαδρομη που εμεις ακολουθήσαμε άρχιζε απο τη Νιβίτσα και ακολουθωντας τη βορεινη πλευρα του κεντρια φτάσαμε στο διασελο στα 1750μ.... η επιστροφή ήταν απο το κλασικο μονοπάτι του κεντρια...

 

 

Η διαδρομη ήταν 12,75 χλμ και διήρκησε 6 ώρες ακριβώς. Ανεβήκαμε 953μ και κατεβήκαμε άλλα τόσα..

Silybum marianum.. κοινώς γαιδουράγκαθο. Εκπληκτικός χρωματισμός του μωβ την ενεργεια του οποίου προσλαμβάνουμε και μας αναζωγονεί στη δυσκολη ανάβαση...

Η φυση ακομη ειναι χορταριασμενη, υπέροχη αναβαση μεσα σε πράσινα λαγκάδια με έλατα, ζεστο καιρό και καλή παρέα, συνολο ειμαστε 102 άτομα, απο τους οποίους οι 100 ήταν υπεραθλητές του ...μισάωρου.

Οι πρωτοι μαζευονται στο δευτερο σταθμό ανεφοδιασμού..νερά, σταφίδες και ισοτονωτικά..  σε λίγο θα ανέβουν την τριτη μεγαλη ανηφορα, τη Σκάλα του Ολενού...

Απο το διάσελο του Κεντρια στα 1750μ αντικρυζουμε με ηλιόλουστη μερα τις απέναντι κορυφές που τις εχουμε επισκεφτεί πολλές φορές..

..νά εδω πάνω ειναι η κορυφή του Ολενού...

Η τελευταια ανάβαση πριν απο το οροπέδιο του Ολενού... σε λίγο οι αθλητές θα συναντήσουν τη σκάλα Ολενού, ένα λιθόκτηστο μονοπάτι μοναδικού κάλλους που συντηρείται ακομη χωρις καμια απολύτως φροντίδα

...συνεχίζοντας προς την κλασικη διαδρομη του Κεντριά αντικρύζουμε απόκρυμνους ορεινούς τοίχους με παρτέρια χλωριδας που φωλιάζουν τα διαφορα πουλια που φτιαχνουν τις φωλιές τους...

Ο Ερύμανθος έχει πολλές αντιθέσεις. Στην κλασικη διαδρομη του Κεντριά κυριαρχούν θαμνώνες και δάση από έλατα που καλύπτουν τη μεγαλύτερη έκταση. Πάνω από τα 1500 μέτρα υπάρχουν τα αλπικά λιβάδια, γεματα απο πολύχρωμα λουλουδακια αυτη την εποχή...

Υπέροχες ματιές πράσινης χλωρίδας, λίγο πριν ο καυτός ήλιος του καλοκαιριού τα κιτρινίσει...

Χειμερινή διαδρομή

Μια πολύ ενδιαφέρουσα χειμερινή διαδρομή είναι στις πλαγιές του Ερυμάνθυου, προς τον κεντριά. Ο ορεινός όγκος του Ερυμάνθου αποτελείται απο πολλές κορυφές, όλες προσβάσιμες απο μονοπάτια, άλλες σηματοδοτημένες και άλλες στο ψάξιμο. Ο κεντριάς είναι μια πολύ καλή 4ωρη ανάβαση με μήκος διαδρομής γύρω στα 5 χλμ και με υψομετρική διαφορά τα 1080μ, με σημειο εκκίνησης τη Νιβίτσα. 

Η Νιβίτσα είναι τοποθεσία στο τέλος ενός αγροτικού δρόμου που έρχεται είτε απο το χωριό Μίχα-Τσαπουρνιά ή απο τα Λακώματα. Στο τέλος του δρομου υπάρχει ένας μικρός χείμαρος, που σε εποχές βροχών ή λιώσιμο των χιόνων κατεβαζει πολύ νερό. Εκεί αφήνουμε τα αυτοκίνητα, κυρίως 4Χ4. Μόνο τετοια οχήματα έρχονται εδώ, με αποτέλεσμα το μονοπάτι να είναι διαθεσιμο μονο για λίγους. Βεβαίως, μπορείς να αρχίζεις την πεζοπορία σου απο το Μίχα, οπότε θα διαρκέσει περίπου 1ώρα παραπάνω. Στο σημειο αυτό υπάρχει εκτροφείο αγελάδων και ο τυπος που το διαχειρίζεται ειναι πολύ φιλικός και συζητήσιμος. Αν θελετε κανενα μοσχοράκι του γάλακτος, ξέρετε λοιπόν που θα βρείτε!! 

Η διαδρομη μέχρι την πρωτη στάνη είναι περίπου 1 ώρα. Ευκολη διαδρομή με ζικ-ζακ ενός πέτρινου μονοπατιού, ενω διπλα ακούτε τον πλαφασμό των νερών απο τους μικρούς καταρράκτες που δημιουργεί. Η διαδρομή συνεχίζεται μεσα σε έλατα και στις πλαγιές ενός μεγάλου φαραγγιού που καταλήγει στο διάσελο μεταξύ Νεραιδοβούνι και Κεντριά. Διασχίζεις μικρά ρυάκια, περνάς απο την άλλη πλευρά. Όσο ανεβαίνεις εγκαταλείπεις το δάσος, το τοπίο γίνεται βραχώδες αλλά αρκετά ομαλό.

Σε υψόμετρο 1550μ το τοπίο μετατρέπεται σε αλπικό και το μονοπάτι δύσκολα διακρίνεται. Έχεις μπροστά σου μια ορθοπλαγιά 450μ, μέχρι την κορυφή του Κεντριά στα 1923μ. Όσο πλησιάζεις προς την κορυφή, αποκαλύπτονται και οι διπλανές κορυφές. Η βόρεια πλευρά του Ωλενού διακρίνεται καλύτερα, επίσης και η Μεγαλη Μουγγίλα. Ο κεντριάς είναι η βορεινή προέκταση του Ωλενού. Το ανάγλυφο της κορυφογραμμή είναι ομαλό απο την ΒΑ πλευρά και απότομο απο τη Δ, δηλαδή προς τον κάμπο της Αχαίας. Αγναντεύεις μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι σου.